Skip to main content

Redactie Beroepseer

Buurtzorg Nederland breidt uit naar het buitenland

Geschreven op . Gepost in Blogs, Zorg.

buurtzorg logoDe alternatieve thuiszorgorganisatie Buurtzorg Nederland gaat internationaal. Per 1 december 2011 zet directeur Jos de Blok in Zweden een aparte organisatie op. Grannvard Sverige start op die datum met een eerste team. Ook Japan, België en de Verenigde Staten hebben belangstelling, aldus De Blok: “In Amerika zijn we in gesprek met AARP, de ouderenbond met 37 miljoen leden”.

Op 28 september was Buurtzorg nog de winnaar van de Beste Werkgevers Awards 2011 in de categorie “meer dan 1000 medewerkers” die een 8,7  behaalde voor algemene tevredenheid. Op 9 november kwam er nog een onderscheiding bij , een van de de FD Gouden Gazelle Awards , een door het Financieele Dagblad uitgereikte prijs voor snelst groeiende ondernemingen van Nederland. Bij het onvangen van de Beste Werkgeversprijs zei De Blok ter verklaring van het succes van van Buurtzorg: “Bij Buurtzorg kunnen wijkverpleegkundigen weer doen waar hun hart ligt: het bieden van professionele zorg aan mensen die hun ondersteuning nodig hebben. 360 teams door het hele land bepalen zelf hoe zij die zorg inrichten, zonder dat een manager daarboven staat. Wij willen ons credo ‘menselijkheid boven bureaucratie’ blijven waarmaken als werkgever”.

Buurtzorg Nederland heeft inmiddels 400 vestigingen waar per vestiging kleine, autonome teams van ongeveer tien verpleegkundigen en ziekenverzorgenden werken. Er zijn geen managers, en de teams regelen zelf de financiën, personeelszaken en administratie.

Jos de Blok is Voortrekker van Beroepseer. Klik hier.

Zie ook: www.buurtzorgnederland.com

 

GoodWork in the Elementary Classroom

Geschreven op . Gepost in GWG Blog.

Posted on October 04, 2011

By Margot Locker

“Why is it important to like what you are learning about?”

This is one of the first questions Amy Maturin, a 1st and 2nd grade teacher at Unity Charter School in New Jersey, asked her students as they started a unit on “Citizenship in our Community.”  Incorporating several GoodWork concepts into her instruction, Amy’s first lesson tackled the subject of engagement.  She began with reading a story about 6 year-old Kyle who thought he was “horrible at school” before finding a passion and applying it to all of his learning.

Amy Maturin and her mother, Jo Hoffman, are both educators in New Jersey. We first started speaking with them this past summer (Jo contributed a blog – see link below): their enthusiasm for the GoodWork material was evident, and their commitment to work with us to create a version of the Toolkit to be used with younger students was exciting. We all share the belief that the GoodWork concepts can and should be introduced at a young age and yet those of us on the GW team have yet to have the find to devote to this new project.  Together, we’re working to make this idea a reality.

Amy created a unit on Citizenship, embedding three, 3-day GoodWork specific lessons (one on each of the 3 E’s-Engagement, Excellence, and Ethics) within the unit plan. She is just finishing out the lessons on engagement-a concept difficult for students of all ages to understand, let alone 6 and 7 year olds. After reading Kyle’s story to her class, Amy led her students through a brainstorm about why it is important to like what you are learning about. Students’ answers ranged from “because it is fun,” to “so you understand better.” The next activity introduced the idea of an “expertise” to students, helping them to understand that often their skills with a particular activity has to do with how much they enjoy it. Each child made a chart (see picture) of his or her expertise, helping students grasp the connection between enjoyment, being good at something and feeling excited to participate. It was here that Amy was really able to focus on the idea of engagement as an important tool both in and outside of the classroom.

Amy will next begin a series of lessons on excellence-including asking students to consider excellence as it relates to engagement and using their expertise charts to think about working hard and the qualities of GoodWork.

We are looking forward to the next lessons in Amy’s classroom, and the next lessons for us in this new venture. If any readers are interested in participating and helping to test out and develop elementary school GoodWork materials-please let us know!

Read Kyle’s story: GoodWork in the Elementary Classroom, door Margot Locker, The Good Project, 4 oktober 2011: www.thegoodproject.org/good-blog/2011/10/4/goodwork-in-the-elementary-classroom

GoodWork in the Elementary Classroom: Round 2, door Margot Locker, The Good Project, 18 oktober 2011:  www.thegoodproject.org/good-blog/2011/10/18/goodwork-in-the-elementary-classroom-round-2

 

Op de bres voor lager technisch onderwijs!

Geschreven op . Gepost in Blogs, Onderwijs.

wim van_de_merwe_met_leerlingMaandag 14 november 2011 is Wim van de Merwe, docent metaaltechniek van de scholengemeenschap Reggesteyn uit Rijssen in het Circustheater in Den Haag te gast op het jaarlijkse congres van FME/CWE, de ondernemersorganisatie van de technische industrie, waar hij  zal spreken over zijn vak. Van de Merwe wordt vergezeld van twee van zijn leerlingen, Patrick Karsenberg (16) en Johan Schelfhorst (17).

Van de Merwe is een bevlogen docent en zet zich sinds jaar en dag in voor goed technisch onderwijs in Nederland en bedenkt steeds nieuwe plannen om het te promoten. Zijn leerlingen winnen regelmatig prijzen in lastechniek. Politici, regeringsleiders en ondernemers komen bij Van de Merwe op bezoek om met eigen ogen te zien hoe hij de jeugd motiveert en samenwerking weet te zoeken tussen onderwijs en bedrijfsleven. Een aantal bedrijven hielp mee op Van de Merwe’s school een modern geoutilleerd praktijklokaal in te richten met frees-, draai- en lasmachines, in ruil waarvoor de school gemotiveerde leerlingen als stagiairs in de bedrijven plaatst.
In 2009 kwam voorzitter Jan Kamminga van FME op Reggesteyn een kijkje nemen. Op het jaarcongres van 14 november zal Kamminga afscheid nemen.

Als u kennis wilt maken met Wim van de Merwe, kom dan maandagochtend 14 november om 10.30 uur naar de Goed Werk Hub in Den Haag. Daar zal Van de Merwe voorafgaand aan zijn bezoek aan het congres van FME/CWE in het Circustheater u vertellen hoe hij zijn leerlingen weet te motiveren. Een mooie gelegenheid zelf eens kennis te maken met deze onvermoeibare vmbo-docent en voortrekker van de Stichting Beroepseer. Klik hier voor meer informatie over de bijeenkomst van maandagochtend (Gegevens niet meer beschikbaar)

Kik hier voor het artikel Rijssense vmbo’ers spreken top van Nederlands bedrijfsleven toe in dagblad Tubantia, 10 november 2011. Daarin wordt ook vermeld dat Van de Merwe en zijn leerlingen zijn uitgenodigd door minister Kamp van Sociale Zaken om te komen praten over hun visie op onderwijs in metaaltechniek.

nil wisseltrofee_jon_hofman_wim_van_de_merwe

Principiële rechtszaak over verplichte schending van privacy en beroepsgeheim

Geschreven op . Gepost in Algemeen, Blogs.

Op 3 november 2011 vond in Den Haag de rechtszitting plaats bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) over het beroep tegen de nieuwe Beslissing op Bezwaar (BoB) van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa).
Zowel de nieuwe BoB als het verweer van de landsadvocaat laten zien dat de NZa en het Ministerie van VWS met de hakken in het zand kennis hebben genomen van de eerdere beslissing op 2 augustus 2010 van de rechter in deze zaak.

Op die dag haalde de rechter een streep door de verplichting om de diagnose te vermelden op de DBC-rekening.
De zaak gaat over het feit dat vrijgevestigde psychiaters en psychotherapeuten met ingang van 20 mei 2011 weer verplicht zijn om, conform de de Diagnose Behandel Combinatie*), diagnoses op declaraties te vermelden. Deze verplichting was dus door de rechter in afwachting van de BoB geschorst.

De NZa weigert om bij het declaratieverkeer van psychotherapeutische behandelingen tot een aanpassing van het declaratieregime voor vrijgevestigde psychotherapeuten en psychiaters te komen, zodat het mogelijk wordt om te declareren zonder dat diagnose-informatie is opgenomen in de rekening die wordt gestuurd aan verzekeraars. De werkafspraak, gemaakt tussen NZa en Zorgverzekeraars Nederland is ondeugdelijk en maakt dat in declaraties nog steeds diagnose-informatie is vervat.

De weigering van de NZa een aangepaste declaratieregeling te treffen, die afwijkt van de informatieverwerking in de somatische gezondheidszorg, blijft zich dus maar voortslepen, ondanks de grote bezwaren van de kant van de vrijgevestigde psychiaters en psychotherapeuten. Diagnose-informatie bij de behandeling van psychische klachten is zeer privacy gevoelig. Deze raakt aan de kern van het privéleven van patiënten. Het waarborgen van vertrouwelijkheid en geheimhouding bij de behandeling van psychische klachten is van groot belang.

De NZa blijft bij een uniform systeem voor de gehele zorg en vindt het kennelijk niet nodig serieus te onderzoeken op welke wijze er aanpassingen gemaakt zouden kunnen worden, zodat recht wordt gedaan aan de bijzondere betekenis van privacy, vertrouwelijkheid en beroepsgeheim bij de behandeling van psychische klachten.

Medio december 2011 is de beslissing van het College van Beroep te verwachten.

Lees de Pleitaantekeningen van Abraham van Eldijk, gemachtigde voor de Koepel van DBC-vrije Praktijken (KDVP), de Regionale Vereniging van Vrijgevestigde Psychotherapeuten van Gelderland en verschillende individuele psychotherapeuten en psychiaters: www.kdvp.nl

Psychiater Kaspar Mengelberg, initiator van de actiegroepering De Vrije Psych, bracht op de zitting een Pleitnota in, waarin hij o.a. stelt:

“In dit conflict over medische privacy staan individuele behandelaren tegenover een machtige overheidsinstantie. Dat is een ongelijke strijd. Aan de ene kant staat een grote bureaucratische organisatie die nauwe banden met het Ministerie onderhoudt, een lange adem heeft en beschikt over geldstromen waarmee zij de meeste gerenommeerde advocaten kan inhuren.
NZa kan naar believen vele mensen op de zaak zetten die zelf, ongeacht de uitkomst van het proces, geen enkel risico lopen, en ‘s nachts rustig kunnen slapen.
Aan de andere kant staat een aantal psychiaters en psychotherapeuten die veelal kleine zelfstandigen zijn. Zij kunnen zich net als ik niet permitteren deze ingewikkelde zaak geheel door professionals te laten afhandelen maar moeten het juridische en beroepspolitieke werk, in de kleine uurtjes na hun werk, geheel zelf doen. De inzet voor hen is hoog: met de privacy van hun patiënten staat ook voortgang van hun praktijk op het spel.
…………Want waarom zou ik zoveel tijd en energie aan iets besteden dat mij financieel tot nu toe alleen maar heeft geschaad? Dat is omdat ik er ten diepste van overtuigd ben dat het hier om een belangrijke kwestie gaat. Een kwestie die uitstijgt boven mijn eigen belang”.

5 jaar_dbc_vlag_halfstokNoot
*) De Diagnose Behandel Combinatie (DBC) is een manier van registreren en declareren van medische handelingen, ingevoerd per 1 januari 2005.
DBC-codes worden voor declaratiedoeleinden overgedragen aan de zorgverzekeraars. Aan de hand van de codes is te achterhalen welke diagnoses de patiënt heeft gekregen en welke behandelingen hij daarvoor heeft ontvangen.

Bij het vijfjarig bestaan van de DBC heeft De Vrije Psych de vlag halfstok gehangen.

Website KVDP: www.kdvp.nl/
Website de Vrije Psych: https://devrijepsych.wordpress.com

Lees ook: Privacy bij de psychiater door Kaspar Mengelberg, De Vrije Psych, 2011: https://devrijepsych.files.wordpress.com

Promotiegroep Ouderenzorg biedt dinsdag 8 november twee petities aan

Geschreven op . Gepost in Blogs, Zorg.

Op dinsdag 8 november 2011 overhandigen om 13.30 uur vier zorgverleners, werkzaam in de ouderenzorg, twee petities met 20.000 handtekeningen en het rapport Zorg voor verandering – de werkvloer spreekt! aan de Vaste commissie van de Tweede Kamer voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport (locatie Tweede Kamer, Statenpassage).

Wat wil de Promotiegroep Ouderenzorg bereiken?

  • Gemotiveerde en goed gekwalificeerde zorgverleners die professionele zorg aan ouderen bieden. De Promotiegroep keert het huidige slechte imago van de ouderenzorg de rug toe. De ouderenzorg staat al jaren onder druk en de sector heeft een slecht imago, waardoor het moeilijk is om aan voldoende gekwalificeerd personeel te komen.
  • Werken voor oudere mensen die afhankelijk zijn van zorg en hulp moet weer een eer zijn.
  • Zich sterk maken voor het verbeteren van de ouderenzorg, waardoor de tevredenheid onder ouderen en familieleden toeneemt en het imago van de sector zich ten goede keert, omdat werken in de ouderenzorg weer aantrekkelijk wordt.

De Promotiegroep Ouderenzorg wil dat bereiken door:

  • Een parlementaire evaluatie van de invloed van de marktwerking op de ouderenzorg en oorzaak van de kostenverhogende effecten.
  • Medewerkers in de ouderenzorg die gewaardeerd worden om hun vakmanschap en intrinsieke motivatie. Protocollen, overbodige regels en administratie moeten worden opgeruimd.
  • Bevorderen van kleinschalige organisaties en zelfsturende teams met zestig procent minder overhead.
  • Dienstbare leidinggevenden die aan de uitvoerende zorgverlener weer de ruimte geven voor menselijke zorg.
  • De vernieuwing niet aan de gevestigde partijen overlaten, maar de Promotiegroep wil zelf mee aan tafel zitten om nieuw beleid te maken die bijdraagt aan een radicale verandering.

Visie op ouderenzorg van de Promotiegroep
Oudere mensen met gezondheidsproblemen hebben deskundige zorg, aandacht en warmte nodig. Oud(er) worden is géén ziekte. Ouderdom is een levensfase met een toenemende kans op gezondheidsproblemen. Een goede zorgprofessional verstaat de kunst om de oudere mens respectvol te ondersteunen in een menswaardig leven, of om hem of haar te ondersteunen naar een waardig levenseinde. Voldoende tijd en eigen regelruimte is een voorwaarde.

De kernleden van de Promotiegroep Ouderenzorg
Simmy de Vries, nachtzuster Drachten, initiatiefnemer van Nu Basta en woordvoerder van de Promotiegroep Ouderenzorg;
Tobi Badart-Damhuis, verzorgende thuiszorg Enschede, initiatiefnemer van Zorgtekorten Hyves;
Irene Hadjidakis, verpleegkundige in Den Haag, voorzitter van de Verpleegkundige Adviesraad VAR, initiatiefnemer van Zorgcrisis;
Petra van Ham, verzorgende zorgcentrum Rotterdam, initiatiefnemer van Zorg in actie.

Het rapport Zorg voor verandering – de werkvloer spreekt is te vinden op www.nubasta.nl

De Stichting Beroepseer vindt het belangrijk dat de stem van de werkvloer doordringt bij politiek en overheid en ondersteunt dit initiatief.

Zie ook Foto-impressie “Zorg voor verandering – de werkvloer spreekt“, Blogs Beroepseer, 20 mei 2011: https://beroepseer.nl

Nieuwe Voortrekker: Jacques Smeets

Geschreven op . Gepost in Blogs, Politie.

Jacques Smeets is de nieuwe Voortrekker van Beroepseer. Hij is nog enkele maanden politieambtenaar, maar gaat volgend jaar met pensioen. Smeets is ook schrijver, en met schrijven blijft hij doorgaan. Over de essentie van zijn beroep, de maatschappij en bewustwording.

U P D A T E

In de herfst van 2017 is Jacques Smeets gestopt met zijn activiteiten als ambassadeur van het politieberoep en met het voortrekkerschap van Stichting Beroepseer.
Zie verder de website De blauwe diender: www.deblauwediender.nl

 

 

 

 

Open brief schoolhoofden Long Island tegen standaardtoetsen

Geschreven op . Gepost in Blogs, Onderwijs.

Per september 2011 hebben leraren en schoolhoofden in de staat New York de plicht op een schaal van 0 tot 100 de prestaties op hun school te beoordelen. Dit is vastgelegd in een amendement op de onderwijswet betreffende de Annual Professional Performance Review voor de evaluatie van leraren en schoolhoofden (APPR, mei 2010).

Bepaling daarin is dat twintig tot veertig procent van die beoordeling wordt ontleend aan geleverde prestaties van leerlingen, gemeten aan de hand van standaardtoetsen.
Op het eerste gezicht lijkt het een redelijke methode om de schoolprestaties te beoordelen. Maar, in de praktijk is gebleken dat deze manier van toetsen niet meer te negeren kwalijke en onbedoelde gevolgen heeft voor scholen en leerlingen.

Schoolhoofden van Long Island hebben dan ook een Open brief vol passie geschreven waarin ze de negatieve effecten van de nieuwe regels tot in detail uitleggen en aanbevelingen doen over hoe het wel zou moeten.
Een van de bezwaren tegen standaardtoetsen is bijvoorbeeld dat belastinggeld niet meer naar de scholen gaat, maar naar toetsbedrijven, instructeurs en colporteurs.

In hun brief roepen de schoolhoofden op hen te steunen:
“Wij  komen tot de conclusie dat de voorgestelde APPR-werkwijze een onbewezen systeem is dat leidt tot verspilling van steeds beperkter wordende financiële middelen. Nog belangrijker is dat dit systeem de leraren ten diepste demoraliseert en dat het schadelijk is voor de aan ons toevertrouwde kinderen. Onze leerlingen zijn meer dan de som van toetsenscores en teveel nadruk op toetsenscores zal niet leiden tot beter leren.
Volgens een negen jaar durend onderzoek van de National Research Council heeft de nadruk op toetsen maken in de laatste tien jaar weinig vooruitgang opgeleverd voor het onderwijs, ook niet wat betreft de kosten voor de belastingbetaler.
Wij accepteren verantwoording afleggen en het voortdurend nastreven van hoge maatstaven. Wij willen wat het beste is voor onze leerlingen. Maar we geloven ook dat een onbewezen, kostbaar en potentieel schadelijk evaluatiesysteem niet de weg is naar solide verbetering van het onderwijs. We moeten niet uit het oog verliezen wat er het meest toe doet: academische, sociale en emotionele groei van leerlingen”.

Ga naar de website van de schoolhoofden van Long Island: www.longislandprincipals.org/ (website is opgeheven)

Principals’ Open Letter of Concern, met ondertekenaars: www.scribd.com/document/71354533/Principals-open-letter-of-concern

Linda Rief en de dwaze effecten van standaardtoetsen

Geschreven op . Gepost in Blogs, Onderwijs.

rief linda“We zouden onze professionele stem moeten gebruiken om luid te zeggen waar het op staat, maar er bestaat een angst bij leraren en schoolmedewerkers die ik van mijn leven nog niet eerder ben tegengekomen”, aldus de 67-jarige Linda Rief in een interview in The New York Times van 30 oktober 2011 waarin zij reageert op de toenemende druk van het maken van standaardtoetsen op school.

Rief, lerares op de Oyster River Middle School in Durham, New Hampshire in de V.S. was in 2000 door de National Council of Teachers of English gekozen tot leraar van het jaar van de “middle school”, een schooltype tussen basisschool en middelbare school in.
Riefs school presteerde altijd goed. Er werd met passie lesgegeven en de leerlingen behaalden goede resultaten.
Tot het afgelopen jaar.
Volgens de No child left behind-wet die voorschrijft dat vorderingen van leerlingen regelmatig worden beoordeeld d.m.v. standaardtoetsen, voldoet de Oyster River school niet aan de maatstaven.

Om wel aan die maatstaven te kunnen voldoen, heeft de school dit jaar het roer omgegooid. Een nieuw motto werd ingevoerd: “Vul de vakken in”. Leerlingen kregen het advies dat voor het behalen van een hoge puntenscore voor de verplichte Engelse taaltoets, de schrijfruimte van de toets zoveel mogelijk gevuld moest worden. “Jullie moeten zoveel mogelijk opschrijven als je kan” was het advies van het schoolhoofd: “Mensen hebben dit bestudeerd”.

Het idee alleen al dat zoveel mogelijk opschrijven de beste manier van schrijven is, heeft Rief bijna een hartstilstand bezorgd: “Volslagen idioot. We geloofden in onszelf totdat we opzij geschoven werden door de toetsen”.
De bedoeling van de No child left behind-wet is arme kinderen, vooral in de grote steden, onderwijs van goede kwaliteit geven, maar het toetsen maken is allesoverheersend geworden op de scholen.
De verandering komt hard aan op een school waar de leraren altijd vertrouwen genoten en zelfstandig konden werken.

Rief maakt zich zorgen dat een nieuwe generatie leraren opgroeit met standaardtoetsen en dat ze denken dat het zo hoort. Ze vreest dat openbare scholen waar leraren het leren tot een plezier maken, aan het uitsterven zijn.
Ze zegt wel te begrijpen dat kant en klare lesprogramma’s en gestandaardiseerde toetsen scholen dermate veel kosten besparen, dat wat dat betreft zij en haar soortgenoten daar niet tegenop kunnen boksen.

Klik hier voor het interview met Linda Rief in The New York Times, door Michael Winerip, 30 oktober 2011: In a Standardized Era, a Creative School Is Forced to Be More So: http://www.nytimes.com

Linda Rief schreef een aantal boeken: Inside The Writer’s-Reader’s Notebook (2007), Adolescent Literacy (2007), Vision and Voice (1999), en Seeking Diversity (1992).