Redactie Beroepseer

Norbert Kemp (1960) is specialist ouderengeneeskunde (vroeger verpleeghuisarts genoemd) en werkt sinds september 2015 bij Florence in Den Haag. Hij is tevens voorzitter van Regio Randstad Zuid van Verenso, de beroepsvereniging van Specialisten Ouderengeneeskunde en Sociaal Geriaters.
Naast specialist ouderengeneeskunde is Kemp ook Kaderarts Psychogeriatrie en BOPZ-arts bij Florence. Een BOPZ-arts beslist over de toepassing van dwang(middelen) en maatregelen, en beperking van bewegingsvrijheid binnen de instelling.

Volgens Kemp zitten we vast in een regelcultuur: “Het stelsel zou dienend moeten zijn aan de mensheid, maar zo langzamerhand zijn de mensen dienend aan het stelsel. We zouden veel beter onze aandacht kunnen richten op de continuïteit van de ouderenzorg, want die ontbreekt”.
Momenteel is het grote probleem in de ouderenzorg het gebrek aan (kwalitatief goed) personeel, zeker in de Randstad. Kemp vindt dat er een actieplan moet komen om het tij te keren.

Jaco van Hoorn (1961) begon in 1980 zijn loopbaan als politieagent bij de Rijkspolitie. Sinds november 2018 is hij directeur van de stafdirectie Operatiën van de korpsleiding van de politie. Van januari 2013 – oktober 2018 was hij hoofd operatiën/plv. politiechef bij Nationale Politie, eenheid Zeeland-West-Brabant. Daarvoor was hij  lid van de korpsleiding van Politie Hollands Midden.

Van Hoorn houdt van zijn vak. ”Politiewerk is heel bijzonder werk. Er zijn voor mensen in crisis en nood en opkomen voor het recht. De politie staat waakzaam en dienstbaar voor de waarden van de rechtsstaat. De essentie van politiewerk komt tot uitdrukking op microniveau, in de betekenisvolle ontmoetingen tussen politiemens en burger. Dat wordt zichtbaar, niet in cijfers maar in verhalen over politiewerk.”

Jaco van Hoorn publiceerde in de herfst van 2010 zijn boek Sturen op vertrouwen – Goed leiding geven aan goed politiewerk. (uitgeverij Boom, Amsterdam). De hoofdboodschap is dat de politie haar werk op de goede manier doet als door haar handelen het vertrouwen in de samenleving voor de politie toeneemt. Dat vertrouwen geldt ook als belangrijkste motor binnen de organisatie: inzetten op de kracht van mensen die in al die moeilijke en onvoorspelbare momenten van politiewerk het goede moeten doen. Politiewerk betekent dat in situaties waar het anders gaat dan gewenst waarde toegevoegd wordt. Dat is betekenisvol en dat maakt dat politiemensen veel voldoening en beroepstrots ervaren.

Jaco van Hoorn is hoofdredacteur van het Tijdschrift voor de Politie

Pieter Coppoolse (1953), is psychotherapeut en houdt zich bezig met innovatie en ontwikkeling in de gezondheidszorg. Hij is oprichter van Mentaal Beter in 2006, een netwerk van zelfstandig gevestigde praktijken van psychotherapeuten, (gz- en klinisch) psychologen en psychiaters, bedoeld als alternatief voor de bestaande GGZ-instellingen. Mentaal Beter stelt zich als taak de maatschappelijke waarde van de GGZ-zorg zichtbaar te maken.

Momenteel is Coppoolse bestuurder bij ZHZ GGZ,  jeugd en volwassenen ggz met WTZa erkenning

Coppoolse: “Als de basis voor (ontwikkeling) van kwaliteit niet wordt gelegd bij professionals en cliënten, dan gaat daar een maatschappelijke dreiging van uit. Beroepseer en beroepstrots zijn resultanten van professionele motivatie en maatschappelijke erkenning.  Indien professionele inzet en motivatie gecorrumpeerd raken, zoals we dat kunnen vaststellen in diverse sectoren, dan gaat de maatschappelijke samenhang onderuit. Het gaat erom dat zorgverlener en zorgvrager in vertrouwen met elkaar zaken organiseren, evalueren en bijsturen. Als dat niet lukt kan er geen werkrelatie zijn”.

Coppoolse vindt voorts dat juist bij degenen die over het geld en beleid gaan in de GGZ visie omtrent de maatschappelijke waarde van GGZ-zorg en variabelen die GGZ-hulp tot een succes maken, uitgangspunten moeten zijn.

Jos de Blok (1960) is oprichter en directeur van Buurtzorg Nederland, sinds 2006 het alternatief voor de landelijke thuiszorg. De Blok werkte tien jaar als wijkverpleegkundige en was manager in verschillende zorgorganisaties.

Volgens De Blok was de thuiszorg verzand in productie en systeemdenken: “We moeten van de dagelijkse praktijk uitgaan, van de context waarin het beroep van verpleegkundige en ziekenverzorgende wordt uitgeoefend in plaats van uit te gaan van een model of een systeem. Veel bestuurders en beleidsmakers zijn systeemdenkers en kunnen zich over het algemeen niet concreet voorstellen wat er gebeurt tussen cliënten en professionals. Op die manier worden er op veel plaatsen vanuit verkeerde aannames verkeerde beslissingen genomen. De macht ligt meestal bij de beleidsmakers en bestuurders en beroepsgroepen beseffen te weinig dat ze ook macht hebben”.

Buurtzorg heeft het beroep teruggegeven aan de wijkverpleging. Eind 2017 zijn er 10.000 wijkverpleegkundigen en ziekenverzorgenden in 950 teams en werken er 4000 huishoudelijk verzorgenden in 450 teams. Elke maand komen er een stuk of tien bij. Buurtzorg laat zien dat er alternatieven zijn en dat het mogelijk is keuzes te maken.
De Blok: “Na een gesprek van een paar uur met een groep mensen besluiten 10 à 12 mensen soms om ontslag te nemen en een Buurtzorgteam te vormen”.

Per december 2011 is Buurtzorg Nederland internationaal gegaan. Inmiddels is Buurtzorg bezig zich te ontwikkelen in vijfendertig landen, in Amerika, Canada en Australië, in Azië in landen als Japan, China, Korea, Singapore, Taiwan en Hongkong. In Europa in landen als Zweden, Engeland, Schotland, België, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en Tsjechië.
Andere initiatieven van Buurtzorg zijn: Buurtdiensten voor hulp in en rond het huis; Buurtzorg Jong voor jeugd en gezin; Buurtzorghuis voor zorg in de laatste levensfase; BuurtzorgT  voor psychiatrische zorg thuis; Buurtzorgpension  voor tijdelijk verblijf in pension; Buurtzorg Kraam voor kraamzorg en Familiehulp voor huishoudelijke hulp.

Op 17 november 2014 ontving De Blok in Londen de Albert Medal 2014 van de Royal Society of Arts (RSA) vanwege Buurtzorg, waar “menselijkheid boven bureaucratie” staat. Behalve de medaille ontving De Blok nog een blijk van waardering. Hij is bij de uitreiking tevens benoemd tot lid voor het leven van de Royal Society of Arts. De RSA onderscheidt mensen die vakkundig, betrokken en innovatief zijn en lokaal of internationaal een rol van betekenis spelen. Het gaat om tastbare en maatschappelijke invloed.
Op 17 september 2015 werd De Blok officieel benoemd tot Ashoka Fellow. Ashoka zoekt wereldwijd naar innovators die systemische en schaalbare oplossingen hebben gevonden voor hardnekkige sociale problemen. Ashoka is in 34 jaar tijd uitgegroeid tot het grootste netwerk in de wereld van sociale innovators. Ashoka Nederland is in april 2015 gelanceerd.

Alternatieven-kabinet

Jos de Blok over toetreding tot het Alternatieven-kabinet*): “Ik wil aan dit kabinet deelnemen om te laten zien dat er op vele terreinen mooie alternatieven zijn die voor mens en maatschappij veel kunnen opleveren!”.

*) Alternatieven-kabinet: https://beroepseer.nl

Verslag start Alternatieven-kabinet: https://beroepseer.nl/blogs/verslag-start-alternatieven-kabinet/

Bennie Beuvink, (1957), werkte sinds 2009 als politiecoach in Enschede. In 2022 is hij met pensioen gegaan en politievrijwilliger geworden.
Meer dan dertig jaar was hij wijkagent. Van 1977 tot 1997 in Oostelijk Enschede en van 1997 tot 2009 in de Enschedese wijk Velve-Lindenhof. Deze wijk haalde het nieuws vanwege de Miro-rellen in 1996. Samen met wijkbewoners pakte Beuvink de problemen aan en voerde hij plannen uit om de leefbaarheid van de wijk te verbeteren waarbij zijn eigen, directe manier van  omgaan met mensen effectief bleek te zijn. Er is geen mooiere, directe manier om blijvend politiezorg te verlenen en dat samen met iedereen te doen die er woont of werkt. Zijn ervaring is dat bij samenwerking tussen politiemensen, burgerij en instellingen een evenwicht ontstaat waarin handhaving van de orde wordt geaccepteerd.

Beuvink kan goed luisteren: “Als je goed luistert, neem je veel in je op. Tijd wordt dan relatief. Als een burger op het politiebureau komt, moet de eerste persoon met wie hij contact heeft goed luisteren naar wat hij precies wil, anders gaat het niet goed. Ik vergelijk het wel eens met een oud vrouwtje dat op de stoeprand staat en door jou, behulpzaam als je bent, snel naar de overkant wordt geholpen. Daar aangekomen krijg je van haar te horen dat ze daar helemaal niet moet zijn”.

Beuvink werkte in Enschede, stadsdeel West. Samen met een klein politieteam met daarin vijf wijkagenten die centraal staan. “We gaan elke dag op pad om de veiligheid en leefbaarheid te borgen. Natuurlijk zijn er regels en protocollen maar de kunst is om die aan te laten sluiten bij wat de situatie vraagt. Je komt dan toen zeer verrassende oplossingen. Een daarvan is door  wijkagent Visschedijk in de binnenstad van Enschede samen met wijkraad De Bothoven ontwikkeld. Ze hebben drie wijkagenten nagemaakt en als de wijkagent er even niet is, wordt de ‘vervanger’ op straat gezet. Meer blauw op straat dus”.

In 2015 verscheen het door Beuvink geschreven en met foto’s geïllustreerde boek De kracht van de wijkagent (in samenwerking met Monique Scholten, Bert Breevoord en Wander Rooijackers), bij uitgeverij Reed Business Education. Hierin staan verhalen waaronder het verhaal van Wilco Berenschot, wijkagent te Rotterdam, die met zijn pop up wijkbureau en werktafel op straat, de bevolking op een directe manier tegemoet treed. Bij dezelfde uitgeverij kwam in 2013, in samenwerking met Monique Scholten en Wander Rooijackers, De magische wereld van de wijkagent uit.

Bij stichting beroepseer vindt Beuvink een platform om op een positieve manier het werk van de politie onder de aandacht te brengen. Als lid van het Alternatieven-kabinet komt hij met ideeën en aanbevelingen die het huidige kabinet kunnen helpen en hoopt hij een bijdrage te kunnen leveren om Nederland leefbaar en veilig te houden.

Per april 2022 is Beuvink met pensioen en politievrijwilliger geworden van de Nationale Politie Eenheid Oost, district Twente. Hij is een van de duizenden politiemedewerkers die deze jaren met pensioen gaan. Met hen verlaat een schat aan kennis en ervaring de politie-organisatie.

Dr. Gabriël Anthonio (1963) is voorzitter van de Raad van Bestuur Verslavingszorg Noord Nederland (VNN) en lector in Leiderschap en Verandermanagement aan de Stenden Hogeschool in Leeuwarden.

Per 1 september 2015 is hij benoemd tot bijzonder hoogleraar Sociologie van leiderschap, organisaties en duurzaamheid aan de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG).

Volgens Anthonio is er in de (semi)publieke sector behoefte aan waarden gedreven leiderschap in plaats van management dat vooral gericht is op systemen en processen.
De kern van waarden gedreven leiderschap is het werkelijk contact willen maken met anderen.

Zijn adviezen: “Ten eerste dien je de waarden die je in je organisatie van belang zegt te vinden, zelf voor te leven. Ten tweede, zoek op waardeoriëntaties de verbinding en geef anderen daarin ruimte. Ten derde, je moet niet als eerste begrip opeisen voor jezelf van medewerkers, maar proberen eerst de anderen écht te begrijpen. Deze adviezen kun je alleen in praktijk brengen, als je de moed hebt bij je zelf te beginnen”.