Verslag van de Goed Werk Hub-bijeenkomst Ruimte voor hulpverleners in de jeugdzorg, in Boxtel op 6 juni 2012: https://beroepseer.nl
Voor deze bijeenkomst waren uitgenodigd Jaap Peters, actiemanager en oprichter van het tijdschrift Slow Management en Erik Gerritsen, directeur van Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam (BJAA).
Bryan Stevenson is een Amerikaanse advocaat die zijn formidabele TED-toespraak*) begint met de mededeling dat hij het meest van zijn tijd doorbrengt in gevangenissen, dodencellen en arme wijken. Hij vertelt hoe hij zijn identiteit heeft ontdekt en wat de kracht van een identiteit hebben betekent aan de hand van een gebeurtenis uit zijn jeugd. Het is een hilarisch verhaal met een diepe zin. Met de juiste identiteit kunnen we de wereld dingen laten zien die aanvankelijk onzinnig lijken en mensen dingen laten doen die ze voor onmogelijk hadden gehouden.
Amerika is in veertig jaar tijd sterk veranderd. In 1972 zaten er 300.000 mensen in de gevangenis, vandaag zijn dat er 2,3 miljoen. De V.S. hebben het hoogste detentiepercentage in de wereld. Een op de drie zwarte mannen tussen 18 en 30 jaar zit gevangen, is met proefverlof of voorwaardelijk vrij. In de grote steden zit vijftig tot zestig procent van de zwarte jonge mannen in de gevangenis, in hechtenis of is met proefverlof of voorwaardelijk vrij. In totaal zijn er zeven miljoen mensen met proefverlof of voorwaardelijk vrij.
De grote toename van detentiegevallen ligt overigens niet aan een stijging van geweldsdelicten. Dat percentage is niet gestegen. De oorzaak van de dramatische toename is de oorlog tegen drugs.
Veel van Stevensons cliënten zijn heel jong. De V.S. zijn het enige land ter wereld waar 13-jarigen tot levenslang veroordeeld worden. Van elke negen geëxecuteerde mensen, blijkt er een onschuldig te zijn.
De vraag die dan oprijst is: Mogen wij doden? Ter vergelijking: Zouden wij een vliegmaatschappij toestaan te vliegen als een op de negen opstijgende vliegtuigen zou neerstorten?
Stevenson wijdt zijn loopbaan aan het helpen van armen, gevangenen en veroordeelden. Hij is oprichter en directeur van het Equal Justice Initiative, een in de staat Alabama gevestigd bureau waar hij en zijn medewerkers strijden tegen vooringenomenheid en discriminatie in het strafrechtelijk systeem. De groep behaalt goede resultaten, zoals het tegengaan van buitensporige en onrechtvaardige strafoplegging en verzachting van het lot van onschuldige, tot de doodstraf veroordeelde gevangenen, het aan de kaak stellen van misbruik van gevangenen en psychiatrische patiënten en het bijstaan van kinderen die als volwassenenen strafrechtelijk vervolgd worden. Een recente overwinning is het verbod op levenslange gevangenisstraf zonder de mogelijkheid van voorwaardelijke vrijlating van veroordeelde kinderen.
Stevenson is een man met moed en vertrouwen in zijn missie. Hij spoort zijn gehoor aan ook wat moediger te worden en manieren te vinden de uitdagingen van onze tijd aan te gaan en meer oog te krijgen voor de problemen en het lijden van mensen. Hij zegt dat onze menselijkheid afhangt van ieders menselijkheid.
We zijn gericht op innovatie, creativteit, technologie en amusement. Dat is mooi. Maar daartegenover staan lijden, misstanden, vernedering en marginalisering.
Stevenson: “Uiteindelijk worden we niet beoordeeld op onze technologie, hoe inspirerend die ook is, en ook niet op ons intellect en onze ratio. Uiteindelijk beoordeel je de kwaliteit van een maatschappij niet op hoe zij omgaat met haar rijken en machtigen, maar met haar armen en veroordeelden. Pas in de diepte beginnen we te begrijpen wie we zijn”.
Een gevleugelde uitspraak van Stevenson is dat in grote delen van de wereld de tegenpool van armoede niet rijkdom is. De tegenpool van armoede is gerechtigheid.
Tegen het eind van de lezing vertelt Stevenson over een “krankzinnige brief” die hij naar de rechtbank stuurde met een aanklacht tegen de partijdige en bevooroordeelde manier waarop er met het recht wordt omgegaan en tegen de huidige bestraffingsfilosofie. Deze brief bracht veel commotie teweeg. Stevenson voelde zich sterk genoeg om deze ongebruikelijke stap te zetten, mede door aansporing van de oude, zwarte conciërge van de rechtbank: “Ik voelde me verbonden met iets diep binnen in me, mijn identiteit, het vermogen van elke persoon om bij te dragen aan de gemeenschap, aan een perspectief van hoop”.
Stevenson hield zijn TED-toespraak, getiteld We need to talk about an injustice, in maart 2012. De video is in het Nederlands ondertiteld. Duur 23 minuten.
*) Meer weten over TED Talks en Conferenties, ga naar de site www.ted.com
Dit zijn duidelijke conclusies uit het onderzoek van de Amerikaanse klokkenluidersorganisatie Labaton Sucharow onder 500 managers, werkzaam bij Britse en Amerikaanse financiële organisaties.
Tijd voor een andere generatie bestuurders.
Interview met René Kneyber over boek ‘Gezagsdragers’: Wie ben jij helemaal in je apenpakkie? door Peter Giessen, Volkskrant, 7 juli 2012: https://beroepseer.nl
“Sommige mensen hebben van nature groot gezag. Als we genoeg van zulke mensen zouden hebben, zou er geen probleem zijn”.
De raadselachtige benoeming van Jos Silvis bij het Hof in Straatsburg is symptomatisch voor de beslotenheid van de magistratuur, betoogt Hans Crombag, emeritus hoogleraar in de rechtspsychologie, in zijn in de Volkskrant van 9 juli 2012 verschenen artikel Rechterlijk bedrijf is zieker dan we dachten.
Mr. Jos Silvis, laatstelijk advocaat-generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden, wordt de nieuwe Nederlandse rechter bij het Mensenrechtenhof in Straatsburg. Silvis is een man met een verleden: in 2001 was hij de voorzitter van de Rotterdamse strafkamer die de rechterlijke dwaling beging in de zaak die bekendstaat als de Schiedammer parkmoord, waarin een onschuldige werd veroordeeld voor moord.
Volgens Silvis ging het mis doordat het door het Openbaar Ministerie (OM) aan de rechtbank aangeboden dossier ‘onvolkomen’ was. Maar als een strafdossier onvolkomen is, dan zijn het de rechters en in het bijzonder de voorzitter van het rechterlijke driemanschap die dat moeten opmerken en de officier van justitie moeten opdragen zulke onvolkomenheden te herstellen. In afwachting daarvan wordt zo’n zaak dan geschorst:
“Nogal wat anderen hebben dat dossier inmiddels ook bestudeerd, onder wie mijn vakgenoot Van Koppen en de commissie-Posthumus, die er uitvoerig over rapporteerden. Zij slaagden erin velerlei onvolkomenheden op te merken die Silvis en zijn collega’s blijkbaar waren ontgaan. Een kapitale blunder van de rechtbank, waarvoor Silvis geen verantwoordelijkheid wil nemen en waarvoor hij raar genoeg beloond werd met eerst een bevordering tot raadsheer in het Haagse hof en vervolgens tot advocaat-generaal bij de Hoge Raad. Trouwens: ook de leden van het OM in die zaak, waarvan er tenminste één ter zitting gelogen heeft, werden na afloop voor hun inspanningen beloond met bevorderingen. Je vraagt je af wat je als magistraat in ons land moet doen om op een zijspoor gezet te worden”.
Eigenaardig is dat bij de eerste stemronde bij de Raad van Europa verreweg de meeste stemmen naar de Maastrichtse hoogleraar mevrouw Spronken gegaan zijn: “Een juriste met ruime ervaring met de werkwijze van het Straatburgse hof en een persoon van onberispelijke reputatie. Maar de procedure vereiste nog twee stemrondes, en toen kreeg Silvis plotseling de meeste stemmen. Wat was er tussen die twee stemrondes gebeurd?”
Silvis eindigt zijn artikel met op te merken dat het rechterlijke bedrijf in ons land in aanmerkelijk grotere problemen is dan velen al wisten, ook al is dat naar het zich laat aanzien tot de insiders nog niet helemaal doorgedrongen.
‘Rechterlijk bedrijf is zieker dan we dachten’, door
Het landelijke initiatief Train je collega wil in de week van 1-5 oktober 2012 tienduizend werknemers van (semi)overheden trainen voor een bedrag van 0 euro. Bij deelnemende organisaties gaan werknemers hun eigen collega’s kosteloos en binnen werktijd bijspijkeren op terreinen die zij zelf hebben aangedragen.
Iedereen weet wel om te gaan met Word, Excel of PowerPoint, de één wat beter dan de ander. En als je het even niet weet, loop je langs bij een collega die er goed in is. Deze dagelijkse praktijk is het principe achter Train je collega: elke organisatie heeft diverse expertises in huis die met collega’s gedeeld kunnen worden. Door via Train je collega deze kennisuitwisseling te faciliteren en extra zichtbaar te maken, kunnen collega’s op een efficiënte manier van elkaar leren.
Train je collega is begonnen als bottom up initiatief van een aantal ambtenaren van de Gemeente Amsterdam. Daar werden in 2011 in één week tijd 600 ambtenaren getraind door hun collega’s.
Dit alles zonder budget en door gebruik te maken van het enthousiasme en het netwerk van de deelnemers. Het succes van het initiatief werd opgepakt door medewerkers van andere organisaties die er in het najaar van 2012 voor willen zorgen dat instellingen binnen heel Nederland hun voordeel kunnen doen met dit simpele, maar effectieve idee.
Instellingen zoals de Gemeente Amsterdam, ICTU, de Universiteit Utrecht, het UWV hebben hun medewerking inmiddels toegezegd. Zij zullen workshops en trainingen geven, door én voor hun eigen personeel, over werkgerelateerde onderwerpen die door de eigen mensen zijn aangedragen. Dit varieert van een basiscursus Twitter en een training Communicatie via Social Media, tot een workshop Conflicthantering, een training Presentatievaardigheden, een workshop Time Management of een cursus Excel of Prezi. Er wordt naar gestreefd binnen één week 1.000 cursussen te geven aan in totaal 10.000 collega’s.
Train je collega is een initiatief van Thijs Polfliet, Edo Plantinga, Graciela de Windt en Anne-Claire Frank.
Wie wil meehelpen Train je collega in de eigen organisatie op te zetten kan zich aanmelden op de site: http://trainjecollega.nl (Website is opgeheven)
Zie ook presentatie van Thijs Polfliet: Train je collega – Het nieuwe organiseren, 10 februari 2012: https://prezi.com/0o-tgs3jrgd3/train-je-collega-het-nieuwe-organiseren/
Op de site van Sargasso leverde Hartger Wassink als gastredacteur een bijdrage over opbrengstgericht onderwijs: De grootste bedriegerij in de onderwijsgeschiedenis?
Volgens hem wordt er teveel waarde gehecht in het onderwijs, maar ook op het ministerie van OCW, aan prestaties op de basisvaardigheden taal en rekenen.
Over een aantal jaren zou wel eens kunnen blijken dat deze eenzijdige nadruk op steeds grotere cognitieve prestaties de grootste oplichterij uit de geschiedenis van het onderwijs is geweest.
Wassink, onderzoeker bij de Hogeschool van Utrecht, schrijft: “Wij vormen nu een generatie leerlingen, en dat begint al voor de basisschool, in het idee dat niet het spelenderwijs ontdekken, niet de authentieke relatie, niet de persoonlijke creativiteit, noch de brede ontwikkeling als mens, centraal staan, maar de kale cijfers.
Scoor je wel A’tjes op je Cito-LVS? Zit je wel boven de 540 op je Cito? Haal je de eerste twee jaar van de havo wel ‘ongeschonden’? Is je gemiddelde voor wiskunde op het eindexamen wel minimaal een 6? En zo gaat het daarna door.
Die kinderen komen straks in de maatschappij. En dan verwachten we van ze, dat ze integere burgers geworden zijn. Die aan mantelzorg doen, hun eigen rotzooi opruimen, belasting betalen. Vrijwilligerswerk doen voor de voetbalclub. Zich als betrokken ouders opstellen bij de basisschool. Op grond waarvan vragen we dat dan plotseling? Waarom zouden ze?
Daar ging het toch niet om, maatschappij? Het ging toch om de kale cijfers? Willen we dat ‘meer’ van de toekomstige volwassenen vragen, dan zullen we dat ‘meer’ nu aan onze leerlingen moeten bijbrengen. Mijn zorg is dat we met ‘opbrengstgericht werken’ vergeten dat het om meer draait, dan taal en rekenen alleen.
Lees verder: De grootste bedriegerij in de onderwijsgeschiedenis? door Hartger Wassink, Sargasso, 4 juli 2012: https://sargasso.nl/de-grootste-bedriegerij-in-de-onderwijsgeschiedenis/
Zie ook website van Hartger Wassink: De professionele dialoog: https://professioneledialoog.nl/
Afgelopen zaterdag, 30 juni 2012, was het televisieprogramma Debat op 2 gewijd aan politiegeweld: “Politie in de hoek waar de klappen vallen”, geleid door Arie Boomsma.
Een agente die een arrestant een schop geeft en een politieman die iemand in het gezicht slaat. Twee incidenten in Rotterdam die de gemoederen de afgelopen week flink bezig hielden. Op de acties werd uiteenlopend gereageerd. Van ‘Een politieagent moet fysiek geweld altijd vermijden tenzij het echt niet anders kan’ tot ‘Respect! De arrestanten zullen er wel om hebben gevraagd.’
Onze meningen lopen nog al uiteen. Het is een vreemde paradox waar de politie mee te kampen heeft. Als ze niet ingrijpen wordt ze verweten dat ze te soft zijn. En als er dan door de politie hard wordt opgetreden, is het ook niet goed. Wat moeten we er eigenlijk van vinden dat een agent een arrestant schopt? Wanneer wel en wanneer niet? En slaat de politie nu door?
Hoe dan ook, agenten lijken het in ieder geval dus nooit goed te doen. Het respect is ver te zoeken. Sterker nog, door de digitale media lijkt iedereen de politie continue in de gaten te houden. Bepaalde sites maken er zelfs een sport van om zoveel mogelijk foto’s en filmpjes over agenten die een misstap maken op hun site te zetten. Maakt een agent een fout dan staat het in een mum van tijd op het internet. Zo gebeurde ook met de twee incidenten in Rotterdam. Gefilmd met een telefoon en via Youtube de wereld in gestuurd. Maar in beide gevallen is niet duidelijk wat er vooraf ging aan het voorval.
Krijgen we zo niet te maken met verkeerde beeldvorming door de sociale media? Moet de politie niet beschermd worden tegen publicaties op het internet die ze in een verkeerd daglicht kan brengen? Moet het misschien zelfs strafbaar gesteld worden om de politie te filmen of fotograferen zoals in veel landen al het geval is? Wordt het tijd om oom agent in bescherming te nemen?
Het debat is in zijn geheel terug te zien op de website van Tvblik. Aanwezig was ook de zojuist met pensioen gegane politieman Jacques Smeets. Hij is voortrekker van Stichting Beroepseer en refereerde in de uitzending naar het boek Gezagsdragers – De publieke zaak op zoek naar haar verdedigers waaraan hij heeft meegewerkt, en dat op 21 juni is gelanceerd*).
Uitzending Politie in de hoek waar de klappen vallen – Debat op 2, 30 juni 2012: https://tvblik.nl/debat-op-2/politie-in-de-hoek-waar-de-klappen-vallen
Lees ook het artikel in de Volkskrant van 30 juni 2012 over het meldpunt politiegeweld dat Arno Bonte, fractievoorzitter van GroenLinks in Rotterdam heeft ingesteld. Bonte voerde ook het woord in het programma.
Hij kreeg kritiek van onder anderen Dolf Mauritz, agent en woordvoerder van Platform Bezorgde Diender: “Uw partij had veel moeite met het Polenmeldpunt van de PVV en nu komt u met een meldpunt van hetzelfde kaliber”: Honderd meldingen bij meldpunt politiegeweld: www.volkskrant.nl
*) Zie voor meer info over het boek Gezagsdragers op deze site: https://beroepseer.nl/gezagsdragers/
“Het volk betaalt, maar de zorgverzekeraar bepaalt”, staat er op het spandoek van een demonstrant op het Spuiplein in Den Haag, waar op 28 juni 2012 een manifestatie werd gehouden, georganiseerd door het Comité Zorgen om de GGZ en waar gedupeerden van de failliet verklaarde zorgorganisatie EuroPsyche aan meededen.
De demonstratie viel samen met een overleg in de Tweede Kamer over het omvallen van Europsyche. De stichting kwam begin juni in financiële problemen toen verzekeraars de zorg niet meer wilden vergoeden. Europsyche zou behandelingen door niet-geregistreerde psychiaters, verpleegkundigen en alternatieve therapeuten hebben gedeclareerd bij de zorgverzekeraars.
Volgens EuroPsyche was er een hetze tegen de stichting gevoerd door zorgverzekeraars en media, waardoor ze niet meer aan de verplichtingen kon voldoen.
Zorgverzekeraars keerden de stichting de rug toe, vergoedingen werden opgeschort. EuroPsyche heeft nog geprobeerd betaling af te dwingen via de rechter en klaagde zorgverzekeraar CZ aan, maar kreeg nul op het rekest.
Gevolg was faillietverklaring op 5 juni.
Europsyche bleef erbij dat ze “ongefundeerd en vergezeld van feitelijke onjuistheden, beschuldigd is van handelen in strijd met de declaratieregels geldende voor haar als GGZ-instelling”.
Het is triest, maar het faillissement van de stichting EuroPsyche kent louter verliezers. Er staan nu 11.000 patienten en 1200 therapeuten in de kou.
Minister Schippers van Volksgezondheid stelde tijdens het overleg in de Tweede Kamer dat patiënten en behandelaars die in de problemen zijn gekomen door het faillissement van EuroPsyche zich zo snel mogelijk moeten melden bij de zorgverzekeraars. Zorgverzekeraars hebben een zorgplicht en moeten mensen die recht hebben op zorg zo snel mogelijk verder helpen.
Verder stelde de minister dat behandelaars die terecht geestelijke gezondheidszorg hebben verleend, hun werk ook vergoed moeten krijgen. Ze heeft echter geen mogelijkheden om de zorgverzekeraars te dwingen om de nasleep goed af te handelen. Wel heeft een zorgverzekeraar al toegezegd zo snel mogelijk in actie te komen. Met andere zorgverzekeraars gaat de minister nog om tafel om een termijn te bepalen om de zaak af te ronden.
De Kamer was kritisch op de minister. Partijen als de PvdA, GroenLinks, D66 en SP vroegen een actievere rol van de minister, die evenwel stelde: “Ik kan geen dingen afdwingen die niet op mijn bordje liggen”.
Het is te hopen dat er een grondig onderzoek komt naar de rol van de partijen die bij het faillissement van EuroPsyche betrokken zijn, naar de toedracht, de oorzaken en de directe aanleiding. Uitgezocht moet worden of EuroPsyche in gebreke is gebleven. Voor iedereen, patiënten, cliënten en behandelaars, moet helder worden gemaakt welke behandelingen in aanmerking komen voor vergoeding en welke niet.
Lees verder het artikel: Schippers: Gedupeerden EuroPsyche snel naar zorgverzekeraar op site van Zorgvisie, 28 juni 2012: www.zorgvisie.nl
En Failliet Europsyche heeft grote gevolgen, Zorgvisie, 26 juni 2012: www.zorgvisie.nl
Bekijk video van demonstratie: Patiënten in de kou door faillissement EuroPsyche, gemaakt door televisieprogramma Hart van Nederland: www.hartvannederland.nl (Video is niet meer beschikbaar).
Lees ook: Zorgverzekeraars neuzen in medische gegevens GGZ, Blogs Beroepseer, 22 mei 2012: https://beroepseer.nl
En: Nieuwe actiegroep Zorgen om de GGZ, Blogs Beroepseer, 22 mei 2012: https://beroepseer.nl