Verslag van de bijeenkomst Professie en ruimte in de Goed Werk Hub in Den Haag op 23 april 2012 die plaatsvond in het kader van de reeks ‘Beroepstrots van de rijksambtenaar’.
Onder leiding van choreograaf Klaus Jürgens en procesbegeleider Ton Knoester gingen de deelnemers aan de slag met verschillende oefeningen uit de theater- en danskunst: https://beroepseer.nl
Om een voorproefje te krijgen van het op 21 juni 2012 te verschijnen boek Gezagsdragers – De publieke zaak op zoek naar haar verdedigers, legt redacteur René Kneyber op zijn website alvast uit wat voor boek we kunnen verwachten.
Ga naar: www.withitness.nl/?p=313 (Niet meer beschikbaar)
Al benieuwd naar wat politieke partijen voor plannen hebben voor het onderwijs?
Journalist Ronald Buitelaar heeft de tot nu toe gepubliceerde programma’s van de partijen – CDA, SP, GroenLinks, PvdA, CU, SGP en PvdD – voor de aanstaande parlementsverkiezingen van 12 september 2012 gelezen en de onderwijsparagrafen eruit gelicht. Op volgorde van publicatiedatum zijn ze op zijn onderwijsblog te raadplegen.
Klik hier voor de Onderwijsparagrafen op Buitelaars blog.
Blog-adres van Ronald Buitelaar: http://ronaldsonderwijsblog.blogspot.nl
De zorg verbeteren door verhalen van ervaringen van patiënten is het doel van de in 2004 opgerichte Stichting Coleta’s Chronische Circus (CCC). Op de website van de stichting – patiëntenervaringsverhalen – zijn inmiddels bijna tweeduizend verhalen in boekvorm, document of video van patiënten opgeslagen in een database, toegankelijk gemaakt en te raadplegen via zoekwoorden.
Coleta Plantenkamp, oprichter en coördinator van CCC, verdiepte zich als sociologe al in de gezondheidszorg, maar problemen met haar rug en bekken hebben ertoe geleid dat ze zelf chronisch patiënt werd en afhankelijk van zorg. Ze moest uiteindelijk accepteren dat ze nooit meer een reguliere baan zou kunnen hebben. In een interview met Hanneke van der Meide*) op de webstie van Zorgethiek legt Plantenkamp uit dat ze maatschappelijk van betekenis wilde blijven. Op de vraag van haar arts waaraan ze steun ontleende, antwoordde Plantenkamp: aan zowel de zorgverleners als aan de ervaringen van andere patiënten.
De website is ingedeeld in diverse categorieën. Je kunt zoeken op thema of schrijver en er zijn blogs en links naar andere sites met bijvoorbeeld documenten of titels van boeken waarin het eigen verhaal centraal staat of die van familie en de omgeving. Er is een Leeswijzer en een Tiplijst, een rubriek Nieuw besproken boeken en een verslag van het in november 2011 gehouden symposium: De patiënt: laat u verrassen. Op dat symposium interviewde Gonny ten Haaft, auteur van het boek Dokter is ziek, Plantenkamp over haar motieven tot oprichting van de stichting en haar toekomstverwachtingen.
Van de kennis en ervaring van de patiënt wordt nog te weinig gebruikt gemaakt in de gezondheidszorg. De ervaringsverhalen kunnen daarin verandering brengen.
Na analyse van de verhalen kan bijvoorbeeld specifieke kennis ontsloten worden die erin verborgen zit. De stichting publiceerde al drie themaboekjes: over vermoeidheid, verschillende visies van patiënten op positief denken en een visie op de kwaliteiten van een goede dokter. Uit verhalen kan kennis worden verzameld die bruikbaar is in het onderwijs, voor onderzoek en voor het maken van beleid. Ook patiëntvertegenwoordigers kunnen hier hun voordeel mee doen.
*) In gesprek met Coleta Platenkamp over de website Patientenervaringsverhalen.nl door Hanneke van de Meide op de website van Zorgethiek. Van de Meide is promovendus aan de Universiteit van Tilburg en doet onderzoek naar patiëntenparticipatie vanuit zorgethisch perspectief. Klik hier.
Website Patiëntenervaringsverhalen en de Stichting CCC. Klik hier.
Op de website van Zorgethiek is een rubriek met verhalen, geschreven door mensen die iets bijzonders hebben ervaren in zorgsituaties – ook in het schijnbaar alledaagse daarvan: http://zorgethiek.nu
“We zijn vandaag weer eens in arbeidsvreugde uitbetaald”, interview met Wim van de Merwe, docent en sectieleider Metaaltechniek, verschenen in no 4 van Direct Magazine (mei 2012), vakblad voor leidinggevenden in het primair en voortgezet onderwijs, uitgegeven door CNV Onderwijs.
Wim van de Merwe is voortrekker van Stichting Beroepseer: https://beroepseer.nl
“Alles wat ik ben, heb ik te danken aan u”… Als je dat als leraar te horen krijgt van een leerling, is dat wel het grootste compliment dat je kunt krijgen.
Het overkwam Albert Siedlecki, meer dan dertig jaar leraar natuur en techniek op de Amerikaanse Memorial Middle School in Medford, New Jersey.
Als leerling in de jaren tachtig bleef Lee Buono op een dag na aan het eind van de lessen om hersenen en ruggemerg uit een kikker te verwijderen. Hij deed het zo goed dat zijn leraar opmerkte dat hij later wel eens een goede neurochirurg zou kunnen worden.
Lee Buono is ook neurochirurg geworden. Hij vertelt: Er komt een patiënt bij me. Hij heeft een goedaardige tumor die zijn spraakvermogen aantast. Hij kan een paar woorden uitbrengen, maar ze zijn bijna niet te verstaan. Dus ik praat met zijn vrouw en probeer met haar de situatie een beetje op te vrolijken. Ze beginnen me vragen te stellen over mezelf. Ze vroegen me door wie ik was geïnspireerd, en dus noemde ik u. We gaan naar de operatiekamer en hij krijgt zijn spraak terug; hij is heel opgewonden en gelukkig. Hij begint te huilen en wil me omhelzen. Toen vroeg hij me: Je moet echt die leraar opbellen. Je moet hem echt bedanken. En daarom bel ik u nu.
De leraar, Al Siedlecki: Ik nam de telefoon op en je zei: Hé, met Lee Buono. Ik zei: Lee, waarom bel je? Ik heb niet meer van je gehoord sinds je schooltijd. En jij zei: Ik wil je bedanken. Ik stond perplex en zei: Van alle mensen in je hele carrière wil je mij bedanken? Het was hetzelfde gevoel dat ik had als toen mijn kinderen werden geboren.
Ik begon te huilen. Ik voelde me echt belangrijk, dat ik die invloed op je heb gehad. Pas geleden nog schrok ik ervoor terug om aan sommige mensen te vertellen dat ik leraar was.
Maar ik ben niet… omdat jij me belde. Ik ben leraar, en ik ga net zoveel mensen helpen als ik kan om hun passie te vinden.
Dit gesprek was te horen tijdens de lancering van het programma National Teacher’s Initiative op 19 september 2011 op het Witte Huis in Washington door StoryCorps, een organisatie die in 2003 is begonnen met het vastleggen van de orale geschiedenis van Amerikanen.
National Teacher’s Initiative verzamelt tijdens het schooljaar 2011-2012 honderden verhalen van leraren van het openbare onderwijs, als uiting van waardering voor hun onschatbare bijdragen. Dit als tegenwicht voor de negatieve en demoraliserende commentaren en verhalen over leerkrachten van het openbare onderwijs die bij het publiek en de media de laatste jaren in de Amerikaanse samenleving de ronde doen.
In zijn toespraak over het National Teacher’s Initiative liet Dave Isay, oprichter van StoryCorps aan de toehoorders in de zaal niet alleen het gesprek tussen Buono en Siedlecki horen als voorbeeld van een verhaal over een inspirerende leraar, hij had beide heren ook uitgenodigd bij de lancering aanwezig te zijn.
De bijeenkomst in het Witte Huis is op video opgenomen. Het fragment waarin Buono en Siedlecki het podium oplopen en zich richten tot het publiek duurt zeven minuten. Het zijn zeven uitzonderlijke minuten waarin Siedlecki vertelt over het leraarschap en de overdracht van enthousiasme van leraar op leerling. Siedlicki besluit zijn korte speech met een opsteker voor alle leraren die wat hem betreft weer het respect krijgen dat ze verdienen.
Het fragment begint op 12.38 minuten en eindigt op 19.40 minuten. Duur van de hele video: 52.20 minuten. Engelse ondertiteling kan worden ingeschakeld.
Luister ook naar het begin van de video waarin Dave Isay van StoryCorps de methode van het vastleggen van de verhalen uitlegt.
Website StoryCorps: klik hier.
Website van de publieke radiozender NPR, waarop de verhalen van StoryCorps te beluisteren zijn in het programma Weekend Edition Sunday: klik hier.
Foto: Al Siedlecki, links, en Lee Buono tijdens de lancering van StoryCorps’ National Teachers Initiative in het Witte Huis, Washington (foto van AJ Chavar /StoryCorps).
In het Nederlands Dagblad van 29 mei 2012 staat een mooi overzichtelijk stukje over de snel slechter wordende arbeidsomstandigheden in Nederland.
In de inleiding staat: “…Sommige werkgevers maken misbruik van de zwakker wordende positie van werknemers en vakbonden op de arbeidsmarkt, en keren terug naar negentiende-eeuwse arbeidsverhoudingen…”
Een op de acht jongeren komt momenteel niet aan het werk, de jeugdwerkloosheid zal komende maanden hard stijgen. Oudere werknemers zijn bij werkloosheid ronduit de klos. De beoogde decimering van hun ontslagvergoedingen zal uitdraaien op koude saneringen. Er is in Nederland geen samenhangend beleid waarbij werknemers, werkgevers en overheid gezamenlijk investeren in de inzetbaarheid van werkende ouderen. De overheid is hierin passief, werkgevers vooral opportunistisch, en de vakbeweging worstelt met zijn eigen verdeeldheid.
Lees het hele artikel, Arbeidsverhoudingen snel slechter in het Nederlands Dagblad van 29 mei 2012, geschreven door redacteur economie GPD Maurice Wilbrink: https://beroepseer.nl
Vraag aan elke leerling, van brugklas tot examenjaar, welke docent hij of zij een erg goede docent vindt. Geef deze docent een extra lesuur per week waar hij of zij goed voor betaald wordt. Biedt elke leerling van de school de gelegenheid naar dit wekelijkse “college” te gaan.
Dit is de kern in het voorstel van Marc Oskam om eens echt iets te doen om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. De volledige column waarin hij dit voorstel onderbouwt en uitlegt is te lezen op de site van Joop: Zo kweek je de beste docenten, 26 mei 2012: https://joop.bnnvara.nl
Marc Oskam is auteur van het boek Venijn in de start, een boek voor leidinggevenden om teams op een Rijnlandse en eigentijdse manier aan te sturen. Het vakmanschap van zijn of haar teamleden en alles wat zij dagelijks meemaken dat van betekenis is, leert de leidinggevende met dit boek te gebruiken om gewenste resultaten te bereiken. Meer informatie over het boek en dienstverlening: www.trias-o.nl.www.trias-o.nl
Marc Oskam is tevens wiskunde-docent op het Berlage Lyceum te Amsterdam.
Eerdere columns van Marc Oskam op site Beroepseer: Ik zorg er voor dat u zich diep schaamt / Personeelsmanager, wees creatief! / En altijd maar weer over weerstand / Het einde van kwaliteitszorg / De Vakmanschap Checklist.
Op de website van Sargasso, een collectief van bloggers die graag nieuw blogtalent verwelkomt, staat op 22 mei 2012 de bijdrage van journaliste Carolien Epping, Zorgverzekeraars neuzen in medische gegevens GGZ:
“Medewerkers van diverse zorgverzekeraars hebben persoonlijke behandelplannen en zelfs gespreksverslagen ingezien van cliënten in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ). Het gaat ook om niet-medici. Ook zijn mensen thuis overvallen door telefoontjes van verzekeraars.
Voor het eerst wordt nu duidelijk hoeveel willekeur de nieuwe Gedragscode van de zorgverzekeraars openlaat. Deze Gedragscode is in januari 2012 goedgekeurd door het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP). Een en ander vond plaats in het kader van een onderzoek door de verzekeraars naar de rechtmatigheid van declaraties van Europsyche.
Dit is een landelijke koepelorganisatie van therapeuten en verzorgt ook de declaraties voor hen. Zorgverzekeraar CZ twijfelde aan de rechtmatigheid van die declaraties en ging op onderzoek uit. Met een team van vier mensen, waaronder niet-medici. Andere verzekeraars volgden. Europsyche telt zo’n 1.200 therapeuten met totaal 11.000 cliënten.
“Weet u wel wat u de samenleving kost?”
Een en ander wordt aangekaart door Hans Landman en Hanneke Nijkamp, beiden therapeuten die via Europsyche werken en oprichters van het Comité Zorgen om de GGZ*). “In de drang naar controle over welke therapievorm zij wel en niet vergoeden, gaan zorgverzekeraars steeds verder,” zo waarschuwen zij: “Meerdere van onze cliënten en die van onze collega’s zijn onvoorbereid door medewerkers van zorgverzekeraars gebeld. Die bleken dan over allerlei vertrouwelijke gegevens te beschikken, waaronder zelfs informatie uit de gesprekken met hun therapeut. Een cliënt werd gevraagd of zij zich wel realiseerde wat ze de samenleving kost. Mensen zijn enorm geschrokken. Veel van de cliënten in de GGZ zijn in hun leven ernstig geschaad in hun vertrouwen. In de therapie wordt dit met veel moeite en tijd weer enigszins hersteld. Een zo’n telefoontje kan zo’n proces van jaren in een keer teniet doen.”
Klik hier voor verder lezen op de site van Sargasso. Ook de reacties, zoals bijvoorbeeld van McLovin die schrijft dat… die zorgverzekeraars zo langzamerhand een staat in een staat aan het worden zijn… Wat er bij mij niet ingaat is dat er bij een vermoeden van onrechtmatigheid de zorgverzekeraar zelf onderzoek mag instellen bij dees en geen. Ik zou zeggen, ga lekker naar de politie. Als ik het vermoeden heb dat mijn overbuurman bij mij heeft ingebroken heb ik ook niet het recht om bij hem binnen te dringen en zijn huis uit te pluizen… Maar deze vergelijking zal wel weer te naïef zijn. …
Zorgverzekeraars neuzen in medische gegevens GGZ, Sargasso, 22 mei 2012: Site Sargasso: https://sargasso.nl
*) Lees op site Beroepseer: Nieuwe actiegroep Zorgen om de GGZ, 22 mei 2012: https://beroepseer.nl/