Redactie Beroepseer

In een interview met de Amsterdamse televisiezender AT5 op 14 juni 2012 zegt Wim Anker, de advocaat van Robert M., dat hij gedurende de behandeling van de Amsterdamse zedenzaak duizenden dreigmails heeft ontvangen. Behalve Anker worden duizenden mensen bestookt met dergelijke tweets en e-mails; er bestaat een wildgroei aan bedreigingen op internet.

Doodsbedreigende tweets zijn sinds kort te volgen op de website van doodsbedreiging.nl  en via twitteraccount @doodsbedreiging.
Om de discussie op gang te brengen en de omvang van het probleem inzichtelijk te maken is de redactie van de site, bestaande uit twee jonge mannen met een fulltime baan, sedert een aantal maanden actief met het aanleggen van een databank door inventarisering en localisering van tweets met doodsbedreigingen. Dreigende twitteraars met hun gefingeerde namen worden gevolgd, uit de anonimiteit gehaald – op een betrekkelijke manier uiteraard – en te kijk gezet.
Daarnaast heeft de redactie de ruim vierduizend op Twitter geplaatste doodsbedreigen van het afgelopen jaar op de site gepubliceerd.

Op de site staat ook een manifest dat de juridische kant van het fenomeen belicht, zoals een toelichting bij Artikel 285 van het Wetboek van Strafrecht dat nagenoeg alle vormen van bedreiging dekt.
Doodsbedreiging.nl pleegt volgens eigen zeggen “nauwgezette digitale research vanuit een maatschappelijk, sociaal, linguïstisch en juridisch engagement”. Het wordt gedaan omdat de redactie de mening is toegedaan “dat de belichting van deze elementen sterk ontbreekt in de hedendaagse wet- en regelgeving, alsook de tenuitvoerlegging daarvan. Er wordt te weinig actie ondernomen vanuit politiek, politie en justitie ten aanzien van tweets met doodsbedreigingen. Bedreigers worden niet of nauwelijks aangepakt en-of gestraft”.

Wel is het zo dat het aantal rechercheonderzoeken naar de bedreigingen is toegenomen, maar exacte cijfers zijn er niet.
De vraag die de redactie opwerpt is: Moeten deze bedreigingen als normaal beschouwd worden, of moeten de verantwoordelijken aangepakt? Moeten we de bedreigers serieus nemen?
In elk geval blijkt dat het krijgen van een dreigement bijna altijd impact heeft. In mei verscheen bijvoorbeeld het bericht: “McClean stopt met Twitter na bedreiging. Sunderland-middenvelder James McClean heeft enkele doodsbedreigingen ontvangen nadat hij was opgeroepen voor het EK door Ierland-bondscoach Giovanni Trapattoni. De middenvelder had via Twitter laten weten dat hij erg blij was met de uitverkiezing”.

De makers van de Doodsbedreigingsite hebben zich tot doel gesteld het belang aan te tonen van een maatschappelijk debat over de diverse aspecten van deze doodsbedreigingen en roept het publiek op tot actie en discussie. In discussie gaan over een dreigtweet is mogelijk door in te loggen met een Twitter- of Facebook-account.

Zie op www.doodsbedreiging.nl (Website is opgeheven)

Wim Anker ontving duizenden dreigmails tijdens proces Robert M., Het Parool, 15 juni 2012: www.parool.nl

Interview met Anker op AT5 is te zien op: www.at5.nl (Interview is niet meer beschikbaar)

In het kader van het project De Meent is er op zondag 17 juni 2012 van 15.00 tot 18.00 uur Open Huis in Amsterdam: Consensusdemocratie: de politiek van de presentie, met Iratxe Jaio en Heleen Schols. Zij hebben ervaring opgedaan met directe vormen van democratie en het modereren van– en participeren in vergaderingen die op basis van het consensusmodel plaatsvonden.

De bezette pleinen van Occupy hebben het model van consensus weer volop onder de aandacht gebracht. Beslissingen worden genomen met instemming en participatie van alle deelnemers. Als zodanig is het een statement dat in schril contrast staat met wat veel mensen als onze ondemocratische tijd beschouwen. Maar is het consensusmodel ook bruikbaar in bijvoorbeeld een culturele ruimte? Wat zijn de voordelen van het consensusmodel en wat de nadelen?

Het project De Meent is in mei 2012 van start gegaan en heeft tot doel het bespreken van verschillende aspecten van gemeenschappelijk eigendom en het vinden van mensen die willen meedoen met het vrijkopen van ruimte en daarvan mede-eigenaar worden.

Veel reacties op de hedendaagse crisis en de daaraan verbonden bezuinigingen zijn conservatief: “Stop sociale kaalslag!”, “Zeg nee!”, of “Schreeuw om cultuur!” Deze uitingen geven blijk van onvrede over het huidige beleid, maar in het licht van huidige ontwikkelingen, zowel politiek als economisch, is er weinig hoop dat zulk protest iets gaat veranderen.
De hedendaagse politieke situatie lijkt zich te verdelen in twee opvattingen: je bent of een individu dat al dan niet succesvol is op de vrije markt, of je doet appèl op een slinkende subsidiepot. Culturele initiatieven rest twee mogelijkheden: zelfredzaamheid op een wankele en onvoorspelbare markt óf afhankelijkheid van de politieke waan van de dag. De uitdaging is om tussen deze twee posities, privébezit en overheidsgezag, een nieuwe vorm te bedenken die de onafhankelijkheid van het privébezit combineert met een belang dat breder is dan het individuele.

De meent

Een begin kan gemaakt worden met het opnieuw leven inblazen van het oud-Nederlands begrip de meent. Van oudsher stond dit begrip – de Nederlandse variant van het Engelse the commons – voor een ruimte die van iedereen en van niemand was. Het maakte aanspraak op de capaciteit van mensen om op gedeelde wijze een ruimte te bestieren.

Het plan van Stichtng De Meent is de aankoop van De Inkijk via crowd-investment. Dit kleine huisje is de laatste jaren door SKOR*) gebruikt als expositieruimte. Als gevolg van de cultuurbezuinigingen zal SKOR mogelijk alternatieve huisvesting zoeken.
Het plan is het huisje aan te kopen met een grote en heterogene groep mensen, om het vervolgens op democratische wijze te runnen. Gebruikmakend van de procedures en wetgeving voor aankoop van privaat eigendom, doet dit project een realistische claim voor gemeenschappelijke ruimte.
Het leidende principe is niet om iets te behouden, noch om instanties te bekritiseren of te overtuigen, het project stelt simpelweg voor om gebruik te maken van geld en noties van eigendom met als doel het object te kopen en het voor eeuwig als nieuwe gedeelde ruimte, als Meent, te bestempelen.

De Meent zal worden gerund door een algemene vergadering van mede-eigenaren via het consensusmodel. De bijeenkomst op 17 juni is een aanloop naar de eerste grote vergaderingen van mede-eigenaren.

Meer info over Open Huis De Meent op 17 juni: klik hier. (Info is niet meer beschikbaar)

Stichting De Meent is gevestigd in De Inkijk, Stadhouderskade 46, 1072 AA, Amsterdam
Openingstijden: woensdag tot en met zondag van 14.00 – 17.00 uur.

Op de site Meent.nu staat alles te lezen over een aandeel kopen en mede-eigenaar worden van De Inkijk: de statuten, het huishoudelijk reglement, de democratische beginselen, de financiële praktijk die daaruit voortvloeit en verhalen van tot nu toe aangemelde mede-eigenaren. (Site Meent.nu is opgeheven)

Site van SKOR voor meer info over De Meent, literatuur, video’s en een podcast over bijvoorbeeld het omsluiten van the commons in 18e eeuws Engeland. (Zie het archief van Stichting SKOR, ondergebracht bij de Gerrit Rietveld Academie: https://laps-rietveld.nl/?page_id=3763)

Op 7 juni 2012 verscheen het artikel De bezuinigingen overleven we wel. Koop gewoon een meent op de site van Sargasso: https://sargasso.nl/de-bezuinigingen-overleven-we-wel-koop-gewoon-een-meent/

De Meent – het vrijkopen van ruimte, Trendbeheer, 17 mei 2012: https://trendbeheer.com/2012/05/17/de-meent-het-vrijkopen-van-ruimte/

Noot
*) SKOR – Stichting Kunst en Openbare Ruimte is een internationaal opererende, Nederlandse organisatie die kunstprojecten ontwikkelt in de openbare ruimte en organisaties adviseert die kunst op een publieke locatie willen realiseren.
(SKOR is per januari 2013 opgeheven wegens stopzetting van de rijkssubsidie)

Marc Chavannes, journalist en hoogleraar journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen heeft Alexandrien van der Burgt en Thijs Jansen, oprichters van de Stichting Beroepseer, alsmede Jos de Blok, oprichter van Buurtzorg Nederland genomineerd voor de Theodor Award 2012.

Ieder jaar reikt Theodor Holman, presentator van het radioprogramma OBA Live, deze prijs uit aan iemand die zich onderscheiden heeft met originele en vernieuwende ideeën en met morele moed.
OBA Live is een talkshow die op werkdagen wordt uitgezonden van 19.00 tot 20.00 uur op Radio 5; op maandag, woensdag en vrijdag met  Holman als presentator. Chavannes is vaste medewerker van Holmans programma.

De uitzending van 29 juni 2012 staat geheel in het teken van de uitreiking van de Theodor Award. De winnaar of winnares krijgt een zilveren bokaal, een lofrede en een lang, feestelijk interview. Eerdere winnaars waren Jelle Brandt Corstius voor zijn televisieserie ‘Van Moskou tot Magadan’ (2009) en Mijke de Jong en Samira Maas met hun film ‘Joy’ (2010).

Vorig jaar was de jury van de Theodor Award op zoek naar kleine artistieke initiatieven en toen wonnen Maartje Duin en Katinka Baehr met de door hun gemaakte ‘Straat-o-foon’. In de Javastraat en op het Javaplein in Amsterdam-Oost plaatsten zij vier geluidshoorns. Mensen die op het bankje voor de hoorn gingen zitten kregen een kort verhaal van een buurtbewoner te horen.

Doe mee en nomineer een kandidaat. OBA Live tippen kan via Twitter (#TheodorAward) en op het OBA Live account op Facebook.

Beluister de uitreiking van de Theodor Award op 29 juni, om 19.00 uur op Radio 5.