Skip to main content

Redactie Beroepseer

ROM in de GGZ roemloos ten onder

Het nieuwe kwaliteitsinstituut voor de geestelijke gezondheidszorg AKWA GGZ heeft bekend gemaakt dat zij de historische ROM-database vernietigt. Het Comité Stop Benchmark met ROM heeft hier met grote tevredenheid kennis van genomen.

ROM – Routine Outcome Monitoring-gegevens zijn door patiënten ingevulde vragenlijsten. Dat invullen gebeurt voor, tijdens en na therapie in de GGZ om daarmee het verloop van de behandeling met de therapeut te evalueren. Deze ROM-data zijn in de ogen van het Comité beslist niet geschikt voor het vergelijken van zorgaanbieders en zorginstellingen.

Stichting Benchmark GGZ

Akwa GGZ is de opvolger van de Stichting Benchmark GGZ (SBG). Dat was een organisatie, betaald door de zorgverzekeraars, die als oogmerk had om ROM-gegevens te verzamelen, te analyseren en zorgaanbieders in te GGZ te vergelijken (benchmarking). Ook om er zorginkoop door zorgverzekeraars op te baseren.

Comité Stop Benchmark met ROM

Op 2 februari 2017 riep een groep patiënten, psychiaters, verpleegkundigen en psychologen op een eind te maken aan het verplicht moeten aanleveren van allerlei gegevens van patiënten aan SBG. Ze hadden zich verenigd onder de naam Comité Stop Benchmark met ROM. De verzameling en verwerking van die data vond bovendien in de ogen van het Comité onrechtmatig plaats.

Deze gegevens werden namelijk veelal zonder toestemming van de patiënt naar SBG doorgezonden. Toestemming was nodig omdat ondanks pseudonimisering van de gegeven het toch om bijzondere persoonsgegevens ging. Verandering van inzichten door privacy-toezichthouders over het kunnen herleiden van deze gegevens naar individuele personen bracht met zich mee dat een formele toestemming van de patiënt een absolute vereiste was en is.

Barsten in SBG-bolwerk

Lange tijd heeft SBG volgehouden dat er niets onrechtmatigs gebeurde. Onder andere onder invloed van een kort geding dat twee ex-patiënten tegen SBG aanspanden en de erkenning van de toenmalige minister van VWS, Edith Schippers, dat toestemming van de patiënt nodig was, kwamen er langzaam barsten in het SBG-bolwerk.
Uiteindelijk zakte de levering van ROM-data aan SBG dramatisch terug. SBG beëindigde de werkzaamheden en Akwa GGZ werd de opvolger. Die nam de werkwijze van SBG over. De gegevens die SBG verzameld had, kwamen in de vorm van een “verarmde” database in handen van Akwa GGZ.

Tot verbijstering van het Comité stelde Akwa GGZ tegen beter weten in op 15 maart 2019 deze historische database open voor inzage, raadpleging en gebruik. Het Comité heeft hier in de media uitgebreid aandacht voor gevraagd. Op 29 mei 2019 besloot Akwa GGZ de toegang tot die database te blokkeren. Dat gebeurde naar aanleiding van een voorlopig standpunt van de Autoriteit Persoonsgegevens over de status van deze informatie. Zij beschouwt een deel van de verarmde dataset namelijk vooralsnog als persoonsgegevens. De Autoriteit Persoonsgegevens handelde bij Akwa GGZ op basis van een twee jaar geleden ingediend handhavingsverzoek van Judica Berkelaar, lid van het Comité.

Alleen met toestemming patiënt gegevens verzamelen

Nu heeft Akwa GGZ te langen leste laten weten, op 8 augustus 2019, de database te vernietigen. Ze wil alleen nog maar gegevens verzamelen waar de patiënt toestemming voor gegeven heeft.

Het Comité Stop Benchmark met ROM zal dit waakzaam blijven volgen en er ook op toezien dat niet opnieuw ROM-data voor benchmarking en zorginkoop gebruikt gaan worden. Iets wat Akwa GGZ bij haar oprichting niet uitsloot.

Comité Stop Benchmark met ROM zeer content met vernietiging ROM-database door Akwa GGZ, 10 augustus 2019: https://www.stopbenchmark.nl/media/persbericht/10-08-2019/

Akwa GGZ vernietigt historische ROM database, AKWA GGZ: https://akwaggz.nl

Vier opinies over ROM en benchmarken in Tijdschrift voor Psychiatrie, Blogs Beroepseer, 6 april 2017: https://beroepseer.nl

Hoogleraar psychiatrie Jim van Os daagt GGZ uit in interview in Arts en Auto, Blogs Beroepseer, 5 april 2018: https://beroepseer.nl

Door LVVP gerealiseerde “switch” voor aanlevering ROMdata aan Stichting Benchmark GGZ (SBG) NIET privacy proof! KDVP, 1 april 2018: www.kdvp.nl

U P D A T E

Wat te doen als je leerstoel onder je voeten wegzakt, door W.J. Jongejan, Zorg-ICT Zorgen, 23 augustus 2019: www.zorgictzorgen.nl

Iedereen kan nee zeggen en persoonlijk opkomen voor goede zorg

Remke van Staveren schrijft in haar blog dat de zorg gewoon doorging, ook nadat ze geweigerd had verplichte formulieren in te vullen. Per slot van rekening wist ze zeker dat zonder haar zorgen verlenen aan een ander niet meer mogelijk zou zijn, maar zonder formulieren wel..

Hoe Van Staveren persoonlijk verzet pleegde, legt ze stap voor stap uit.
Remke van Staveren is psychiater en een van de initiatiefnemers van HART voor de GGZ dat zich inzet voor een betere, herstelondersteunende en menswaardige GGZ.  Van haar hand verschenen twee boeken: Hart voor de ggz, werken met compassie in een nieuwe ggz (2016) en Hart voor herstel, werken aan een menswaardige ggz (2018).

Opkomen voor goede zorg

Volgens Van Staveren kan iedereen opkomen voor goede zorg: “Laat ik een voorbeeld uit de praktijk geven.
Amper twee werkdagen op mijn nieuwe werkplek binnen GGZ-instelling XYZ ontving ik – dit speelde een jaar of wat geleden – van een administratief medewerker van de afdeling compliance een mail met daarin vijfendertig namen. Of ik als nieuwe regiebehandelaar van genoemde patiënten zo snel mogelijk het triageformulier wilde invullen. Het had haast want sinds de vorige psychiater zich burn-out had gemeld, waren er geen triageformulieren meer ingevuld.

Eerst even een paar dingen uitleggen. Een administratief medewerker? Ja, iemand die ergens op een centrale plek achter een computer zit, maar in ieder geval niet op de werkvloer, want daar is ze enkele jaren daarvoor als afdelingssecretaresse wegbezuinigd ”.

Compliance wil zeggen dat een persoon of organisatie werkt in overeenstemming met de geldende wet- en regelgeving. Het gaat om het nakomen van normen of het zich ernaar schikken. Volgens Van Staveren heeft de zorg jaren geleden al afstand genomen van compliance: “We doen liever aan gezamenlijke besluitvorming en eigen regie”.

Een triageformulier is een korte vragenlijst (open vragen, geen makkelijk afvinken) met de centrale vraag of het DBC-zorgproduct*) wel met een jaar verlengd moet worden. Daartoe moeten patiëntgebonden gegevens opgestuurd worden zoals een beschrijvende diagnose en de reden van verlenging. Volgens Van Staveren ben je dan al gauw een kleine tien minuten per formulier kwijt aan administratie, mits de dossiers goed zijn bijgehouden en dat is  meestal niet zo.

En toen gebeurde er een wonder

Van Staveren begint mails te versturen met vragen maar vult de formulieren niet in: “Het liefst zou ik nu een minutieus Kafkaësk relaas doen van de eindeloze mailwisseling die met dit verzet ontstond. Hoe er steeds dringender mailtjes zowel van ‘onder’ als van ‘boven’ kwamen, er steeds hoger in het echelon geplaatste managers en directeuren bedrijfsvoering ‘toevallig’ bij me langs kwamen om ‘even te kijken hoe het gaat’, maar niemand antwoord kon geven op mijn vragen.

En de zorg? De zorg ging ondertussen gewoon door. Zonder ingevulde triageformulieren.

Maanden gingen voorbij. Ik hield voet bij stuk. Het aantal in te vullen triageformulieren liep rap op tot zesenzeventig. En toen gebeurde er een wonder. Ik kreeg hulp van buitenaf. De VVAA – godbless – ontketende de actie Ontregeldezorg”.

Lees de hele blog van Remke van Staveren: Zorg in verzet op site Hart voor de GGZ, 12 augustus 2019: www.hartvoordeggz.nl/de-zorg-in-verzet (Blog niet meer beschikbaar op site Hart voor de GGZ)

Remke van Staveren: “GGZ, Kom voor jezelf op en zeg nee tegen alweer nieuwe eisen van politiek en zorgverzekeraars!” Blogs Beroepseer, 9 augustus 2018: https://beroepseer.nl

Actie ‘Hart voor de GGZ’ pleit voor een nieuwe GGZ met compassie, Video, Beroepseer, 27 december 2017: https://beroepseer.nl

 

Noot
*) DBC – Diagnose Behandel Combinatie is een manier van registreren en declareren van medische handelingen, ingevoerd per 1 januari 2005. DBC-codes worden voor declaratiedoeleinden overgedragen aan de zorgverzekeraars. Aan de hand van de codes is te achterhalen welke diagnoses de patiënt heeft gekregen en welke behandelingen hij daarvoor heeft ontvangen.

Einddatum feedbackronde curriculum.nu 11 aug 2019

Laatste feedbackronde Curriculum.nu eindigt zondagavond 11 augustus 2019

De laatste feedbackronde van Curriculum.nu loopt tot en met zondag 11 augustus 2019. Tot die datum kunnen belanghebbenden en belangstellenden via de website feedback geven op de conceptvoorstellen van de ontwikkelteams. De teams gebruiken de ontvangen feedback om de conceptvoorstellen af te maken. In oktober 2019 worden de definitieve voorstellen aangeboden aan de minister voor basis- en voortgezet onderwijs Arie Slob.

Laatste feedbackronde Curriculum.nu van start: https://curriculum.nu/actueel/laatste-feedbackronde-curriculum-nu-van-start/

Conceptvoorstellen en updates van de Ontwikkelteams: https://curriculum.nu/

Over Curriculum.nu

Sinds het voorjaar 2018 werken zo’n 150 leraren en schoolleiders in ontwikkelteams binnen negen leergebieden aan voorstellen voor de herziening van de landelijke kerndoelen en eindtermen voor het primair en voortgezet onderwijs. Het is voor het eerst dat de kerndoelen in samenhang worden herzien, en dat leraren uit het primair onderwijs, het voortgezet onderwijs en het speciaal onderwijs hierbij zélf aan zet zijn.
Op 7 mei 2019 publiceerden leraren en schoolleiders hun conceptvoorstellen op de website. Hierop kan men feedback geven t/m 11 augustus.

Publicaties over de ontwikkelingen die hebben geleid tot Curriculum.nu:

Ons Onderwijs 2032: www.rijksoverheid.nl

– Eindadvies Platform Onderwijs 2032: hoe is het wetenschappelijk verantwoord? 11 april 2016: https://onderwijs2032sciencecheck.wordpress.com

Onvrede en onzekerheid

Over Curriculum.nu blijkt onvrede en onzekerheid te bestaan. Bij de ontwikkelgroep rekenen en wiskunde bijvoorbeeld. Lees hierover de volgende artikelen:

– Tussenrapportage over curriculumherziening blinkt uit in vage en onduidelijke taal, Blogs Beroepseer, 13 maart 2019: https://beroepseer.nl

– Wat waren de criteria voor selectie van Curriculum.nu? Vereniging Beter Onderwijs Nederland (BON), 16 juni 2019: www.beteronderwijsnederland.nl

– En Curriculum punt nu, kent u dat?, door Ben Wilbrink, Komensky Post, 9 november 2018: https://komenskypost.nl/?p=4304

–  Mag je experimenteren met kinderen? door Paul Kirschner, Onderzoekonderwijs, 11 november 2018: https://onderzoekonderwijs.net/

Laatste feedbackronde Curriculum.nu van start: https://curriculum.nu/actueel/laatste-feedbackronde-curriculum-nu-van-start/

Nomineer een collega voor verkiezing Beste Ambtenaar van het jaar 2019

Wie maakt kans om Beste Ambtenaar van 2019 te worden? Publiek Denken, initiatiefnemer van de verkiezing PD Top 100 Beste Ambtenaar, organiseert inmiddels de negende editie, in samenwerking met het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) en gemeente Zaanstad.
Publiek Denken is een netwerkplatform voor professionals werkzaam in de publieke sector en bestaat uit een kwartaalblad, themamagazines, website, nieuwsbrief, expertmeetings, dialoogtafels en de verkiezing Top 100 Beste  Ambtenaar.

Voorbeeld voor collega’s

Met de verkiezing Top 100 Beste Ambtenaar wordt de schijnwerper gericht op ambtenaren die het afgelopen jaar een uitzonderlijke inspanning hebben geleverd en een voorbeeld zijn voor hun collega’s. Het gaat om een beroepsgroep die vooral achter de schermen opereert en waarover we normaliter weinig horen. Wie zijn de succesvolle sleutelfiguren bij de overheid? Wat maakt hen tot een voorbeeld voor anderen?

Nomineren kan tot 14 oktober 2019. Er zijn twee prijzen: een juryprijs en een publieksprijs. De Beste Ambtenaar wordt aangewezen door de jury. De publieksprijs wordt uitgereikt aan de ambtenaar die de meeste stemmen heeft behaald

Er zijn zes categorieën:

  • Rijksoverheid management
  • Rijksoverheid beleid
  • Rijksoverheid uitvoerend
  • Decentraal management
  • Decentraal beleid
  • Decentraal uitvoeren

Voorzitter van de jury van 2019 is Eveline de Kruijk, secretaris-directeur van Waterschap Drents Overijsselse Delta.
Nadat de Top 100 Beste Ambtenaar is vastgesteld op basis van het aantal uitgebrachte stemmen per kandidaat, bepaalt de jury wie zich Beste Ambtenaar van het Jaar 2019 mag noemen.

De Ambtenaar van het Jaar 2019 wordt bekendgemaakt op 10 december 2019 tijdens een feestelijke bijeenkomst in de gemeente Zaanstad.

Winnaar van 2018

Winnaar van de verkiezing van 2018 was Anne Langenesch, programmamanager Omgevingswet in de gemeente Zaanstad. Vanuit andere Nederlandse gemeenten komt men kijken hoe Zaanstad met de Omgevingswet omgaat. Volgens de jury is Langenesch een uitmuntende ambtenaar die medewerkers en partners heel snel meekrijgt en met elkaar in gesprek weet te krijgen. En dat past in de transitie die nu gaande is tussen overheid, externe partijen en bewoners.

De tweede plaats is gegaan naar Erik Masthoff, directeur Zorg en Behandeling, Dienst Justitiële Inrichtingen, Penitentiaire Inrichting Vught. Op de derde plaats is geëindigd Marieke Jakobsen, beleidsmedewerker Slachtofferbeleid op het ministerie van Justitie en Veiligheid.
Tessa Martens, clusterhoofd Consulaire aangelegenheden en reisadviezen op het ministerie van Buitenlandse Zaken was de winnaar van de PD Top 100 Publieksprijs. Zij heeft de meeste stemmen weten te verzamelen van de meer dan 11.000 stemmen die waren uitgebracht.

Nomineren  – vóór maandag 14 oktober 2019 – bij Publiek Denken: https://publiekdenken.nl/evenementen/top-100/nomineer-een-collega-voor-de-publiek-denken-top-100-beste-ambtenaar-2019/ (Niet meer beschikbaar)

Publiek denken: https://publiekdenken.nl/

Jos van der Lans: Burgerkracht is één, maar wat heb je eraan als het aan burgermacht ontbreekt?

Jos van der Lans schrijft op de site van Platform voor wijkgericht werken dat hij er drie jaar geleden ineens genoeg van had: “Ik had in de jaren daarvoor in de voorbereiding en effectuering van de decentralisaties op wel honderd locaties een nieuwsgierig publiek toegesproken over de kansen en mogelijkheden die de nieuwe werkelijkheid bood om het werk in het sociale domein ten goede te veranderen.

In veel van die beloften ging het om een andere rol, een andere betrokkenheid, een andere verantwoordelijkheid van burgers. Voor alle duidelijkheid: niet ter vervanging van professionele inzet, maar in een nieuwe vorm van samenwerking die de kwaliteit van de sociale dienstverlening juist zou kunnen optimaliseren.

Ik was mijn eigen praatjes echter beu. Ik was betrokken geraakt bij een groep actieve bewoners in mijn eigen buurt, en dacht: practise what you preach. Zo stopte ik met mijn voordrachten en werd ik in de zomer van 2016 voorzitter van de Buurtcoöperatie OHG, een platform voor actieve bewoners in het Oostelijk Havengebied in Amsterdam. Dat is overigens bepaald geen armlastig gebied, integendeel; het vertegenwoordigt zo ongeveer alles waar het populisme een hekel aan heeft: hoogopgeleid, individualistisch, kosmopolitisch, welvarend. Zeg maar rustig: een witte-wijn-enclave”.

Een ideale proeftuin

“Mijn gedachte was echter: als het mobiliseren van burgerkracht, als de samenwerking van bewoners met allerlei publieke instanties hier in deze wijk niet lukt, ja… dan lukt het nergens. Dit stadsdeel, met zijn overschot aan talent, kennis en welvaart, is dus eigenlijk de ideale proeftuin voor die nieuwe verhoudingen in het publieke domein.

Inmiddels ben ik drie jaar wijzer. Zoals altijd blijkt de werkelijkheid weerbarstiger dan op papier was bedacht. We hebben in april van dit jaar een geslaagde BuurtTop OHG2025 georganiseerd waarin 150 wijkbewoners een ambitieuze toekomstagenda op het terrein van duurzaamheid, wonen en samenleven hebben geformuleerd.

Maar het was een hele toer om dat voor elkaar te krijgen. Bewoners duurzaam organiseren op basis van vrijwillige inzet van een paar actieve bewoners, is een illusie. Zo gauw het gezelschap in omvang groeit, doen zich allerhande coördinerende, administratieve, informatietechnische en financiële kwesties voor die je niet in wat vrije avonduren kunt oplossen. Bewonersorganisaties hebben simpelweg professionele ondersteuning nodig om zich tot een continue machtsfactor te kunnen ontwikkelen”.

Lees de hele blog: Gastblog: Als het aan burgermacht ontbreekt, door Jos van der Lans, LPB, 6 augustus 2019: http://lpb.nl

Het Patform voor wijkgericht werken (LPB)  is er voor professionals die werkzaam zijn in de wijkaanpak. Regisseurs, pioniers, intermediairs, bruggenbouwers, voorlopers … wijkambtenaren die op zoek gaan naar de grenzen van hun vakgebied – en die over de grenzen heenkijken.


Jos van der Lans is cultuurpsycholoog en publicist: www.josvdlans.nl


Afbeelding bovenaan: Dozen van de macht, Graffiti di via Santa Croce, Milaan

Wat merken zorgverleners van vermindering van regeldruk? Vul vragenlijst van Nationale [Ont]Regelmonitor in

Hoe staat het met de voortgang van de resultaten van het Actieplan [Ont]Regel de Zorg? Ervaren zorgverleners afnemende regeldruk? Sinds juli 2019 kunnen zorgverleners meedoen aan de meting en hun stem laten horen via de [Ont]Regelmonitor. Eind september 2019 worden de resultaten bekendgemaakt.
Minder regeldruk is van belang voor zorgverleners. Zij kunnen dan meer tijd besteden aan hun patiënten.

Wordt er daadwerkelijk vooruitgang geboekt?

Eind 2018, begin 2019 namen maar liefst zesduizend zorgverleners deel aan de 0-meting van de [Ont]Regelmonitor. Maar nu komt het erop aan.  Zorgverleners kunnen nu deelnemen aan de 1-meting. Wordt er daadwerkelijk vooruitgang geboekt met het verminderen van de regeldruk in de zorg? Het invullen van de vragenlijst duurt niet langer dan vijf minuten. Door mee te doen, kunnen de antwoorden in kaart worden gebracht.
Er zijn geen goede of foute antwoorden.  Zie: [Ont]Regelmonitor: www.ontregelmonitor.nl

De ministers Bruno Bruins en Hugo de Jonge van Volksgezondheid (VWS) gaven het in de Tweede Kamer al aan: “We stoppen pas als zorgverleners merkbaar minder regeldruk ervaren.” Oftewel: alleen de zorgverlener kan aangeven of de regeldruk afneemt in de dagelijkse praktijk.

Bedoeld voor alle zorgverleners

De [Ont]Regelmonitor is bedoeld voor alle zorgverleners  in Nederland – dus ook de verzorgenden – die minder tijd willen besteden aan onzinnige administratie en meer tijd voor de patiënt. Gemiddeld is een zorgverlener minimaal 40% van de werktijd kwijt aan onzinnige administratie.

Aangezien alleen de zorgverleners zelf bepalen of er daadwerkelijk vooruitgang wordt geboekt met het verminderen van de regeldruk, is het van belang dat zoveel mogelijk zorgverleners de vragenlijst beantwoorden.

Ga naar vragenlijst van de Nationale (On)Regelmonitor: https://energiekompas.datacoll.nl/oyixgfigjd?l=nl

De Nationale (Ont)Regelmonitor: www.ontregelmonitor.nl/

(Ont)Regel de zorg! Ministerie VWS presenteert meerjarig actieplan om zorg te verlossen van overbodige bureaucratie, Blogs Beroepseer, 23 mei 2018: https://beroepseer.nl

Zorgmedewerkers hebben weinig vertrouwen in actieplan (Ont)Regel de zorg, Blogs Beroepseer, 13 juni 2019: https://beroepseer.nl

Werkdruk op universiteiten is alleen te verhelpen door bewustwording en collectief verzet

Werkdruk op universiteiten wordt niet verholpen door meer tijd aan werk te besteden. Alleen een gezamenlijke aanpak kan  de werkdruk terugdringen. Dat is de conclusie van Ali Haseltalab in een artikel over werkdruk op de site van Delta, journalistiek platform van de TU Delft.
Haseltalab is post doctoraal onderzoeker aan de TU Delft, afdeling Maritime and Transport Technology.

Volgens wetenschappers is er sinds de jaren tachtig een drastische transformatie gaande op de universiteiten; de werkomstandigheden zijn bepaald slechter geworden. Maria do Mar Pereira, Associate Professor aan de Universiteit van Warwick in Engeland, concentreert zich op twee recente trends in het leven van academici: extensification en elasticisation van tijd en ruimte van het werk op de universiteit. (Elasticisation is ontleend aan elastic: rekbaar; extensification = extensivering: uitbreiding).

Pereira is van mening dat als gevolg van de duizelingwekkende ontwikkeling van de informatie- en communicatietechnologie, elke plaats en elk moment in principe gebruikt kan worden om te werken. Daar komt nog bij dat in veel landen de hoeveelheid werk is toegenomen. De huidige ‘normale’ hoeveelheid werk is zo zwaar dat academici hun werk alleen kunnen doen – college geven, onderzoek doen en administratie – door er meer uren aan te besteden dan in hun contract staat vermeld.

Academici raken in de war

Elasticisation en extensification hebben bijgedragen aan bezuinigingen in het hoger onderwijs. Dat is ook funest gebleken voor het persoonlijke leven van academici en studenten. De competitie – je verzekeren van een baan of van subsidie – wordt intenser. Men moet zoveel mogelijk presteren en elke kans aangrijpen – in tijd en in ruimte – om cv en netwerk aan te vullen en te versterken. In zo’n arbeidscultuur raken academici in de war. Ze weten niet hoeveel genoeg is en ze zijn onzeker of ze de dingen wel goed doen of even goed doen als de ander.

Pereira stelt voor naar dit onderwerp te kijken door de ogen van de Franse filosoof Michel Foucault (overleden 1984) die het had over de ‘conceptualisering van macht’. Macht wordt niet uitgeoefend door verbieden maar door normalisering, zelfregulering en zelfdiscipline. Het gevolg is dat veel academici overwerk verrichten terwijl dat niet van hen wordt gevraagd. Ze doen het om hun ‘productiviteit’ zoveel mogelijk te verhogen.

Deze houding doet Haseltalab denken aan het beroemde essay van de Duitse filosoof Walter Benjamin, Kapitalismus als Religion (Kapitalisme als religie, 1921) waarin hij beweert dat het kapitalisme een cultusdienst is waarin schuld een rol speelt, net zoals in religie.
Het kapitalisme als cultusdienst of religie beschouwen gaat tegen de officiële visie van het historisch materialisme in – het wordt een ideologisch systeem dat los staat van de in het Marxisme zo belangrijk geachte ontwikkeling van productiekrachten.

Op de moderne universiteit worden “belangeloos werken en lange uren maken synoniem aan martelaarschap en religieus lijden”. Iemand die extensivering van academisch werk weigert, krijgt te maken met gevoelens van schuld of schaamte. Dat heeft bij veel academici geleid tot een systeem van zelfcontrole.

Academici voelen zich gestrester dan het publiek in het algemeen

Veel academici zijn inderdaad voorbeeldige, neoliberale onderdanen. De hele tijd zijn ze bezig met het bevorderen en bevestigen van een zelfcontrole-systeem om hun productie te verhogen. Geen wonder dat in veel landen academici zich gestrester voelen dan het publiek in het algemeen.

Academische werkdruk staat beslist niet op zichzelf. Wereldwijd verkeren politiek en economie in een overgangstijd. Er is bijna geen enkel wetenschappelijk of filosofisch rapport te vinden dat niet de relatie legt tussen werkdruk, kapitalisme en neoliberalisme. De totale onderwerping van staten aan de eisen van de markt heeft geleid tot ernstige gevolgen voor de universiteiten en tot een andere rol in de maatschappij.
Als gevolg van marktgeoriënteerd management en controle wordt het fundamentele recht van universiteiten op onderwijs van minder maatschappelijk betekenis. Het wordt op de moderne universiteit nu beschouwd als een soort handelsartikel voor strategische zetten. Een setje managementtechnieken is al geschikt gemaakt voor dit soort universiteit.

Wie het veranderende karakter van de universiteit erkent, ziet het effect ervan op academici en studenten. Bezuinigingen doen werkdruk toenemen op verschillende manieren. Ze leiden bijvoorbeeld tot een toename van taken voor steeds minder mensen omdat er banen en functies zijn geschrapt. Wat vrouwelijke academici betreft, voor hen zijn de gevolgen nog ongunstiger. De kloof tussen honorering van mannen en vrouwen op de universiteit is dieper geworden.

Niet een individueel probleem met individuele oplossingen

Toenemende werkdruk bij academici is niet een individueel probleem met individuele oplossingen. Veel mensen denken misschien dat ze de hoeveelheid werk niet aan kunnen omdat ze niet goed genoeg zijn, of niet nauwkeurig of gedisciplineerd genoeg. Ze denken dat ze hun levensstijl moeten aanpassen en meer tijd moeten vrijmaken voor werk, vroeger opstaan of ook in de weekeinden gaan werken. Deskundigen gaan hiertegen in en geven aan dat bewustwording noodzakelijk is, evenals verzet tegen werkdruk.

Ook dient men te beseffen dat politieke en economische strijd de werkdruk doet toenemen en leidt tot onrechtvaardigheid in de werkomgeving van de universiteit. Nodig is ons collectief te richten op oplossingen voor het probleem. Yoga noch mindfulness noch lange vakanties en sabbaticals zullen ons op de lange termijn helpen. We kunnen het probleem alleen verhelpen als we ons bewust zijn van het probleem. Alleen met vereende kracht kan er verzet worden geboden tegen het destructieve beleid en de managementsystemen, oorzaken van zowel de directe als indirecte, toenemende werkdruk op de universiteit.

Zie: Work pressure in academia: collective awareness and resistance, door Ali Haseltalab, Delta,16 juli 2019: www.delta.tudelft.nl/article/work-pressure-academia-collective-awareness-and-resistance

Educate yourself about the root causes of work pressure, door Ali Haseltalab, Delta, 3 juli 2019: www.delta.tudelft.nl/article/educate-yourself-about-root-causes-work-pressure

‘Universities resemble capitalist enterprises’, door Ali Haseltalab, Delta, 1 juni 2017: www.delta.tudelft.nl/article/universities-resemble-capitalist-enterprises

 

Foto bovenaan is van Nikolay Georgiev

Boek ‘Op de schouders van reuzen’, gratis te downloaden

Het boek Op de schouders van reuzen draagt als motto: “Als ik verder heb gezien dan anderen, komt dat doordat ik op de schouders van reuzen stond”. (Isaac Newton in een brief aan zijn collega-onderzoeker en rivaal Robert Hooke, 1675).

Op de schouders van reuzen is geschreven door Paul A. Kirschner, universiteitshoogleraar en hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit; Luce Claessens, universitair docent op de afdeling Educatie aan de Universiteit Utrecht en Steven Raaijmakers, onderwijsadviseur bij Onderwijsadvies & Training aan de Universiteit Utrecht.
Het boek is gratis te downloaden in PDF of tegen betaling in druk te bestellen bij de uitgever. De ondertitel luidt: Inspirerende inzichten uit de cognitieve psychologie voor leerkrachten.

Effectief benutten

Begrippen als cognitive load theory, dual coding en scaffolding klinken mooi en er zit degelijk onderwijskundig onderzoek achter, maar hoe kun je als leraar deze wetenschappelijke begrippen effectief benutten in je lespraktijk?

In de inleiding schrijft Paul A. Kirschner:

“Wisbordjes gebruiken tijdens de instructie, voordoen hoe iets moet,leerlingen begeleiden tot ze het zelf kunnen – het is slechts een greep uit de dingen die je als leerkracht dagelijks doet. Je staat er misschien
niet meer bij stil, maar die dingen zitten niet toevallig in je gereedschapskist. Ze zijn gestoeld op hoe kinderen leren en wat zij nodig hebben. Dat is onderzocht ten beschreven door de reuzen uit het onderwijsonderzoek. In dit boek stellen we enkele van die reuzen aan je voor.Vaak zijn het pioniers, onderwijsonderzoekers die als eerste licht lieten schijnen op zaken die we voorheen nog niet begrepen of waar we nog geen bewijs voor hadden. Ze keken goed naar hoe leerkrachten lesgeven en hoe kinderen leren
en maakten de vaak impliciete kennis hierover expliciet. Hun werk inspireerde vele onderzoekers en leerkrachten en heeft een stempel gedrukt op hoe we tegenwoordig lesgeven.

We selecteerden voor dit boek 24 sleutelwerken oftewel kernartikelen over leren en onderwijzen van de laatste decennia; het oudste artikel is uit 1960 en de meest recente zijn uit 2013. Zoals elke selectie is
ook die van ons verre van volledig – en dat streefden we ook niet na. Wij putten vooral uit het domein van
de cognitieve psychologie. Er ging aan de selectie ook geen wetenschappelijk onderzoek vooraf, al hebben we uiteraard wel verder gekeken dan onze eigen boekenkasten en voorkeuren, bijvoorbeeld door het ‘in de groep te gooien’ op Twitter; de reuzen komen dus niet alleen uit onze kokers. We kunnen met gemak een tweede boek maken met 24 andere artikelen en nog steeds incompleet zijn. Maar in de beperking toont zich de meester (of juf )”.

Tien didactische hoofdzonden

“Het boek wordt ingeleid met een kernartikel van Benjamin Bloom, waarin deze beroemde onderwijspsycholoog haarscherp de taak en de kracht van onderwijsonderzoek neerzet: het vinden van effectieve instructiemethodes.We beschouwen hem als de reus aan wie vele andere reuzen, bijvoorbeeld John Hattie, schatplichtig zijn. We leiden het boek uit met twee hoofdstukken. Eén daarvan gaat over tien didactische hoofdzonden, ideeën of aanpakken die verleidelijk logisch en goed klinken – en om die reden helaas omarmd worden door velen – maar die het leren juist in de weg zitten.
We besluiten het boek met een overzicht van de belangrijkste tips uit dit boek”.

Download hier in PDF: Op de schouders van reuzen, door Paul A. Kirschner, Luce Claessens en Steven Raaijmakers, 162 p., december 2018: https://newsroom.didactiefonline.nl

Op de schouders van reuzen, Didactief online: https://didactiefonline.nl

Terugblik op congres over kwaliteit in de GGZ: Naar een andere manier van verantwoorden

Een terugblik in de vorm van video’s, presentaties en een verslag van het congres Frisse Blik op kwaliteit in de GGZ is te vinden op de site van beroepsvereniging voor zorgprofessionals VvAA. Het conges vond plaats in Utrecht bij de VvAA op 6 juli 2019 en was georganiseerd door de psychiaters Jim van Os en Alan Ralston, ervaringskundigen Judica Berkelaar en Inge van de Kerkhof, en jurist Ab van Eldijk.

Zorg van hoge kwaliteit willen we allemaal ontvangen en allemaal geven. Maar wat is eigenlijk kwalitatief goede zorg? Hoe meten we dat en hoe maken we het inzichtelijk? Welke rol speelt het vertrouwen in zorgprofessionals bij de verantwoording van geleverde zorg? Er zijn verschillende manieren om naar kwaliteit te kijken.
Het congres wordt beschouwd als een eerste stap naar Anders verantwoorden op grond van een andere definitie van kwaliteit.

De voorzichtige conclusies na afloop van het congres zijn:

  1. Kwaliteit speelt zich af in de spreekkamer. Patiënt/cliënt en zorgverlener bepalen wat kwaliteit van geleverde zorg is.
  2. Bij kwaliteit horen een aantal condities: gelijkwaardigheid, vertrouwen, vertrouwelijkheid (en mogelijk herstelgerichtheid).
  3. ‘Anders Verantwoorden’ is vanwege punt 1 en 2 noodzaak; de huidige manier van verantwoorden biedt geen goede informatie over de geleverde kwaliteit en houdt te weinig rekening met belangrijke criteria.

Wat kwaliteit betreft: de huidige informatie die wordt verzameld voor verbetering en verantwoording is ontoereikend is. Ook is niet bewezen dat wat nu wordt gerapporteerd, voldoende zegt over kwaliteit.

Andere manier van verantwoorden

Bij kwaliteit horen harde waarden én zachte waarden. Vanuit deze benadering, die werd ondersteund door praktijkvoorbeelden, constateerden de aanwezigen dat het tijd wordt om toe te werken naar een andere manier van verantwoorden. Hoogleraar Jan Kremer en lid van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) zette deze constatering kracht bij. In zijn presentatie lichtte hij het rapport Blijk van Vertrouwen van de RVS toe.

Toetsen rechtmatigheid

Het congres is een start van een omvangrijke exercitie. Het is duidelijk dat partijen als de zorgverzekeraars en Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) ook de rechtmatigheid willen toetsen. Aan de ene kant heb je dus de behoefte aan zachte indicatoren; aan de andere kant keiharde indicatoren. Elkaar daarin vinden, is het doel.

Alan Ralston stelde in zijn slotbeschouwing dat er binnen instellingen en praktijken een integrale kwaliteitscultuur vorm dient te krijgen. Dat vraagt volgens hem om verticale en horizontale dialogen. Ook de dialoog over privacy en gegevens uitwisselen moet goed worden gevoerd. Ralston  roept op om aan de slag te gaan met elkaar, ieder vanuit zijn eigen verantwoordelijkheid, passend bij de eigen rol. Daarbij moeten patiënten, naasten en ervaringsdeskundigen een centrale rol in het vormgeven van het kwaliteitsproces (kunnen) spelen.

Frisse blik op kwaliteit in de GGZ – Congresverslag, Psychosenet, 2 augustus 2019: www.psychosenet.nl/frisse-blik-op-kwaliteit-in-de-ggz-congresverslag/

Frisse blik op kwaliteit in de ggz: begin bij waarden, LOC, 5 augustus 2019: https://beroepseer.nl

Adviesrapport Blijk van vertrouwen – Anders verantwoorden van goede zorg, Raad voor Volksgezondheid en Samenleving, 14 mei 2019: https://www.raadrvs.nl