Overal in de zorg groeit het tekort aan personeel. Dit heeft gevolgen voor de zorg en de patiënten, maar ook voor de medewerkers zelf. Onderzoeksjournalist Caroline van Soelen van RTL Nieuws heeft onderzoek gedaan naar invloed van het tekort op de dagelijkse zorg, de werkvloer en hun thuissituatie.
De conclusie liegt er niet om. Het tekort aan verpleegkundigen in ziekenhuizen leidt tot gevaarlijke situaties voor patiënten.
Aan het onderzoek hebben bijna drieduizend verpleegkundigen, artsen en ander ziekenhuispersoneel uit heel Nederland meegewerkt na een oproep van RTL Nieuws in november 2019. Meer dan 1100 verpleegkundigen geven aan dat ze elke dag collega’s tekort komen. Volgens meer dan de helft (1654 respondenten) leidt de hoge werkdruk tot fouten
Ernstige problemen
De verpleegkundigen die de onderzoeksredactie sprak, noemen drie grote problemen die ontstaan door het personeelstekort:
Er worden veel fouten gemaakt met medicatie. 562 medewerkers vertellen dat zij een ernstige fout met medicijnen hebben meegemaakt.
Er wordt vaker personeel zonder de juiste diploma’s ingezet. Meer dan 1000 van de ziekenhuismedewerkers geven expliciet aan dat zij werken met ongekwalificeerde collega’s die handelingen uit moeten voeren die zij nog niet mogen of kunnen doen.
Sommigen (enkele tientallen) spreken in het onderzoek zelfs van het overlijden van een patiënt door te weinig handen aan het bed. Of de gevallen van overlijden daadwerkelijk door personeelstekort zijn veroorzaakt, heeft de onderzoeksredactie niet vast kunnen stellen.
Stoomcursus
In één ziekenhuis zijn leerling-anesthesiemedewerkers in hun eentje verantwoordelijk voor verdoving en narcoses, zonder toezicht. “Risicovol en niet verantwoord”, zegt voormalig arts en senior-inspecteur Menso Westerouen van Meeteren, die drie specifieke situaties op verzoek van RTL Nieuws heeft bekeken.
Een ander ziekenhuis had het plan om ondersteunend personeel een stoomcursus te geven, om zelfstandig taken in een operatiekamer te kunnen verrichten. Dat is normaal een functie waar een driejarige opleiding voor staat. De pilot werd afgeblazen vanwege grote weerstand onder de medewerkers.
Wat verpleegkundigen vertelden:
Verpleegkundige A: “Wij werken met zieke zuigelingen. Dat is gespecialiseerd werk, maar nu mogen verpleegkundigen bij ons aan het werk na een stoomcursus van een paar dagen. Ik zie dat ze fouten maken: soms geven ze veel te grote hoeveelheden van een medicijn. Gelukkig kan ik vaak ingrijpen, maar het is weleens flink misgegaan met de medicijnen”.
OK-medewerker: “Er werd ons verteld dat het personeelstekort zo hoog is dat de directie overwoog om ongediplomeerd personeel in te zetten op de plekken waar wij werken. Ze zouden dan moeten meewerken aan openhartoperaties. Ze zouden een zesweekse training krijgen, terwijl onze opleiding drie jaar duurt. We beschermen studenten. Zij mogen in hun eerste jaar niet bij complexe operaties zijn omdat het heel heftig kan zijn. Maar laten we deze ongekwalificeerde medewerkers zomaar bij de meest heftige situaties rondlopen?”
Lees het hele artikel op RTL Nieuws: Personeelstekort ziekenhuis leidt tot gevaarlijke situaties, 4 januari 2020: www.rtlnieuws.nl
Zie ook: ‘Als ik naar huis ga, ben ik blij dat iedereen nog leeft’, RTl Nieuws, 4 januari 2020: www.rtlnieuws.nl
Organisatie-activist Jaap Peters van DeLimes Rijnlands Organiseren schreef op ManagementSite dat we de de revolutie moeten maken voordat die uitbreekt! Hij roept zorgverleners, leerkrachten, politiemensen op te “kappen met die DDR- achtige bureaucratie”:
Vijftien jaar geleden verscheen zijn boek Intensieve menshouderij met als ondertitel Hoe kwaliteit oplost in rationaliteit’:
“Er is in die jaren veel gebeurd. Ik pak er een paar zaken uit: ‘de financiële crisis’ die eind 2008 startte, GPS dat ergens in 2004 werd vrijgegeven om ook in mobieltjes toe te passen, daarmee samenhangend de opkomst van Social Media & The Internet of Things en het groeiende bewustzijn dat er een klimaatcrisis is die we zelf een handje helpen. Het lijkt er soms zelfs op dat we de Aarde liever oppeuzelen dan dat we de economische groei proberen te beteugelen.
We staan op de grens naar een nieuw decennium, wat mogen we hopen?
Organisaties steeds rijker
Organisaties worden steeds belangrijker, groter en rijker. Als Google (21 miljard dollar was het R&D budget in 2018), Apple (het R&D budget was 16 miljard dollar in 2019) of Microsoft (17 miljard R&D in 2019) zich boos maken kopen ze alle wetenschappers op en zetten de wereld naar hun hand. Zuckenberg heeft met Facebook (opgericht in 2004, het R&D budget is 12,5 miljard in 2019) al laten zien hoe je een presidentskandidaat aan de macht brengt. Laten we de Chinese kapitalistische staatsbedrijven nog maar even buiten beschouwing. Van de weersomstuit proberen ‘grote’ politieke leiders de klok terug te draaien: ‘Make America Great Again’ of ‘Let’s get Brexit Done’ en bouwen het liefst muren om de armen van de rijken te scheiden. Tuurlijk, we zorgen vooral goed voor ons zelf. Je leeft maar één keer en wat doe je dan?
Het gewone zorgpersoneel redde de boel
Maar er zat een belangrijk lichtpuntje in het faillissement van het Slotervaartziekenhuis. Voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid oud-minister Jeroen Dijsselbloem meldde: ‘Dat er geen grote ongelukken zijn gebeurd, is echt te danken aan het improvisatietalent van het gewone zorgpersoneel in de ziekenhuizen, dat zijn stinkende best heeft gedaan om te zorgen dat het niet fout ging’. En dat terwijl ze aan de andere kant van de telefoonlijn steeds functionarissen (niet te verwarren met mensen) kregen die meldden dat ze geen patiënten konden opnemen omdat waarschijnlijk de ziektekostenverzekeraar het niet zou vergoeden. En dat in 2019, we zijn een beschaafd land, …. toch? Maar geld om een gecontroleerde sluiting te realiseren, werd niet verstrekt door de zorgverzekeraar.
‘Kappen met die DDR-achtige bureaucratie’ (Hugo Borst)
Als we de rimram aan regeldruk, coördinerende vergaderingen, administratieve verplichtingen en gedoe met de Inspectie, weglaten … ”
Het is weer tijd om vooruit te kijken. 2020 wordt volgens het trendwatchersduo Richard en Lieke Lamb Het jaar van de digitale destructie. De Lambs voorspellen elk jaar de trends en kijken ook terug op het afgelopen jaar. 2019 was het jaar van de digitale doolhof, waarin met name (oudere) consumenten en burgers problemen ondervonden bij het gebruik van digitale diensten. Steeds meer papieren alternatieven vallen weg en de digitale handelingen lijken complexer te worden. Mensen lijken hierdoor buiten de samenleving te worden geplaatst. Digitalisering is voor zo’n 2,5 miljoen Nederlanders een door het kabinet erkend probleem.
Op hun website Trendsverwachting schrijven de Lambs dat we van het digitale doolhof overstappen naar de digitale destructie. Onder digitale destructie verstaan zij “de verstoring van het maatschappelijk verkeer door te grote afhankelijkheid van ICT-systemen”. Een voorproefje hiervan hebben we al ondervonden: de “cyberaanval van ernstige aard” op de Universiteit van Maastricht in de nacht van 23 op 24 december 2019 waarbij vrijwel alle Windows-systemen getroffen zijn.
In totaal zijn twintig trends voor 2020 onderscheiden. Sommige ervan spelen al volop, andere zijn nog verre toekomstmuziek, maar “relevanter dan ment denkt: Een mooie start van ‘The Roaring Twenties reinvented’.”
De 20 trends van 2020
Digitale destructie
Lagere economische groei in 2020
Ontglobalisering door handelsoorlogen
Continental shift (werken in ploegendienst, vier dagen werk, vier dagen vrij)
Kunstmatige intelligentie met bewustzijn (na deep fake & GAN-technologie)
Hersenen downloaden & Cyborg brain
Uitrol 5G in Nederland & Talking traffic
Zelfrijdende auto’s
Smart garbage
Internet of energy
War on eyeballs
Mixed reality
Live streaming user generated content
TransPrivacy & datarovers
De app Google-lens vindt zijn weg naar het publiek (beeldherkenningstechnologie)
Alweer voor de tiende keer wordt de Trendrede gehouden in Amsterdam. Dit jaar op dinsdag 14 januari om half zes in de middag, als vanouds in de Grote Zaal van Pakhuis De Zwijger.
De Trendrede is een initiatief van Nederlandse toekomstdenkers. Jaarlijks kaderen en clusteren ze de actualiteit in enkele overkoepelende thema’s en tonen Nederland daarmee een uitgelicht pad richting de toekomst: “De Trendrede schildert zo de tijd die voor ons ligt met krachtige streken en kleurt hem in met opvallende details. Zij schetst daarmee de golven waarop Nederland richting de toekomst surft”.
Men geeft algemene lijnen aan en wijst naar de kern van veranderingen voor de toekomst van de samenleving.
2020 is een jubileumjaar van de Trendrede. De tiende lezing blikt niet alleen tien jaar vooruit, maar blikt ook terug.
In 2018 vroegen de Trendredenaars zich af of er een eind aan de systeempijn zou komen? Voor 2019 zagen zij lichtpunten maar ook veel woede. Vandaar hun oproep vorig jaar ons in te zetten voor positieve verandering. De eerste stappen daartoe zijn tolerantie en echt luisteren, twee noodzakelijke ingrediënten voor een leefbare maatschappij.
2019 werd door de Trendredenaars het jaar van de vereende krachten genoemd. Klik hier voor nalezen van de negende Trendrede getiteld Het vuur van verandering: http://trendrede.nl/wp-content/uploads/2015/10/Trendrede-2019.pdf
Gaan we in de jaren twintig implementeren wat we de afgelopen tien jaar allemaal hebben bedacht? Oude systemen verzetten zich heftig, maar het nieuwe krijgt steeds meer ruimte en massa. Wat betekenen overvloed, gelijkwaardigheid en verbinding de komende tien jaar?
Na de Trendrede volgt discussie met het publiek. Daarvoor is de inhoud van de jaarlijkse rede bedoeld: voor stimulering van de discussie en de besluitvorming op maatschappelijk gebied.
Wie wil meeluisteren en meepraten op 14 januari 2020, kan zich aanmelden bij Pakhuis de Zwijger: https://dezwijger.nl/programma/voelen-verbeelden-veranderen# (Niet meer beschikbaar).
Komensky Post publiceert een lijst met de Top 10 influencers van het jaar 2019 op onderwijsgebied. De lijst is opgesteld op basis van de adviezen van de redactie van Komensky Post, het onafhankelijke, deskundige en niet-commerciële on-line onderwijsmagazine.
Volgens Van Dale is een influencer iemand die via de sociale media invloed uitoefent op een bepaalde doelgroep.
Drie van de Komensky Post-influencers zijn niet actief op Twitter maar hun bijdragen aan Komensky Post hebben in 2019 grote invloed gehad op de meningsvorming.
De Top-10
1. Eva Naaijkens, directeur van Turingschool in Amsterdam
2. Jelmer Evers, docent geschiedenis en vakbondsbestuurder
3. Kim van Strien, d ocent Frans en initiatiefnemer van PO in actie, lid hoofdbestuur AOb
4. Jan van de Ven, leraar op Montessorischool. Organiseerden met Thijs Roovers de grote onderwijsdemonstratie in Den Haag. Bereidt met Thijs Roovers het Lerarencollectief voor, een nieuwe beroepsvorming voor leraren.
5. Karin den Heijer, activistische docent scheikunde en wiskunde.
6. Arnoud Kuijpers, een zeer betrokken en geliefd docent Nederlands, eerst op Aruba, nu in Nederland.
7. Paul A. Kirschner, onderwijskundige; emeritus hoogleraar Open Universiteit.
8. Karin Donkers, schoolleider.
9. Arjan van der Meij, docent natuurkunde; werkt samen met collega Per-Ivar Kloen aan makersonderwijs: Maker Education in Nederland.
10. Marita Eskes expert technisch lezen.
Niet actief op sociale media, maar wel belangrijk
– Hans Duijvestijn; maakte n.a.v. vrijdagavondakkoord tussen Minister Slob en de bonden als eerste een analyse voor KomenskyPost.
– Kees Vernooy; schreef n.a.v. inspectierapport voor KomenskyPost over laaggeletterdheid van veel leerlingen VO.
– Illiass El Hadiou, bedenker van De Transformatieve School en betrokken bij Gelijke Kansen Alliantie ministerie van OCW.
Zie volledig artikel: De KomenskyPost Influencers 2019, 24 december 2019: https://komenskypost.nl
P.S. Jelmer Evers en Jan van de Ven zijn voortrekker van Beroepseer
Marita Eskes influencer van het jaar 2020. Plus de namen van de andere influencers van 2020: Komensky Post, 30 december 2020: https://komenskypost.nl/?p=6325
Jan Kleinnijenhuis (Trouw) en Pieter Klein (RTL Nieuws) zijn verkozen tot Journalist van het Jaar 2019. De jury van Villamedia, vakblad voor media en journalistiek, kent hun de prijs toe vanwege hun diepgravende en langdurige onderzoek naar de toeslagenaffaire bij de Belastingdienst.
Het duo legde onder meer bloot hoe de Belastingdienst ouders jarenlang ten onrechte heeft bestempeld als fraudeurs en onwettig toeslagen stopzet en terugvordert. Er werd door de Belastingdienst onderzoek gedaan waarbij (tweede) nationaliteit in strijd met wetgeving standaard in beeld werd gebracht.
Bij het toedekken van de affaire hield de Belastingdienst structureel informatie achter in rechtszaken tegen gedupeerde ouders en misleidde staatssecretaris Snel de Tweede Kamer. Nog steeds weten we niet zeker of honderden, duizenden dan wel tienduizenden gezinnen gedupeerd zijn.
Grote maatschappelijke misstand blootgelegd
Het onderzoek van Klein en Kleinnijenhuis heeft een grote maatschappelijke misstand blootgelegd. Daarvoor verdienen zij erkenning. Volgens de jury verdienen ze de prijs vooral door de manier waarop zij te werk zijn gegaan: vasthoudend, met open vizier, op zoek naar de feiten en met de juiste balans tussen feitelijke verslaggeving en het uiting geven aan emoties en verbazing in columns van Pieter Klein.
Dolf Rogmans, hoofdredacteur van Villamedia: “Dit jaar hebben we heel veel mooie journalistieke producties gezien, zowel nationaal als regionaal. Voor ons als jury stak het werk van Kleinnijenhuis en Klein er bovenuit. Zij laten goed zien wat samenwerken inhoudt en oplevert. Ze hebben zich geconcentreerd op die delen van het onderzoek waar hun kracht ligt en zo van één plus één drie gemaakt”.
De jury van de Journalist van het Jaar bestaat uit de redactie van Villamedia en de redactieadviesraad. Daarin zitten onder andere Cisca Dresselhuys, Klaske Tameling, Tony van der Meulen en Tonie van Ringelestijn.
Klein is onderzoeksredacteur bij RTL Nieuws en Kleinnijenhuis werkt op de financiële redactie bij dagblad Trouw. Over hun motivatie zegt Klein: ‘Als er voor mij één drijfveer is geweest, dan is dat waarheidsvinding in combinatie met recht doen aan de geschonden belangen van onschuldige burgers.’ Kleinnijenhuis: ‘Zeker omdat je eigenlijk vanaf het begin zag dat Den Haag het probeerde klein te houden en af te schermen.’
Het bij de prijs behorende beeldje wordt hen dinsdag 4 februari 2020 uitgereikt tijdens een feestelijke bijeenkomst door Pieter Broertjes, oud-journalist en nu burgemeester van Hilversum. Ook de winnaar van de Villamedia Afstudeerprijs, die later bekend wordt gemaakt, krijgt dan zijn prijs.
De Journalist van het Jaar wordt sinds 2006 verkozen. Onder andere Joris Luyendijk, Bram Vermeulen, Antoinette Hertsenberg en Bas Haan gingen Klein en Kleinnijenhuis voor. Vorig jaar ging de prijs naar Joop Bouma (Trouw) en Jet Schouten (Radar) voor hun onderzoek naar fouten bij medische implantaten.
Jan Kleinnijenhuis en Pieter Klein Journalist van het Jaar 2019, Villamedia, 23 december 2019: www.villamedia.nl
Huisartsen van het actiecomité Het Roer Moet Om (HRMO) en voorzitter Ella Kalsbeek van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LVH) trokken met misthoorn en wekkers naar het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) in Den Haag. Dat gebeurde voor dag en dauw op donderdagochtend 19 december 2019. Plan was het ministerie eens flink wakker te schudden en een HRMO-kerstpakket te overhandigen aan Hugo de Jonge en Bruno Bruins. Aangezien beide ministers niet aanwezig waren, werd het pakket overhandigd aan directeur-generaal Curatieve Zorg van het ministerie, Bas van der Dungen. In een brief aan de ministers schrijft HRMO:
“Met het Manifest van de Bezorgde Huisarts (2015), het Pamflet Zorg voor Samenhang (2019), drie publieke debatten (2015, 2017, 2019), een nationaal (Ont)Regel De Zorg initiatief (2016) en een kernwaardendiscussie binnen de beroepsgroep (2018), hebben we geprobeerd om deze koers te verleggen. Iedereen (h)erkent de problemen, onze acties hebben veel discussie en waardering opgeleverd bij alle betrokken veldpartijen. Maar het heeft tot nu toe niet geleid tot een fundamentele aanpassing van de uitgangspunten van de zorg in het algemeen en de huisartsenzorg in het bijzonder.
[ … ]
Wij willen u met dit kerstpakket een handreiking doen om te voorkomen dat de huisartsenzorg – zoals burgers die nu kennen en waarderen – straks ten onder gaat. De inhoud van het pakket bevat de uitkomsten en conclusies van onze eerdere activiteiten en de uitwerking van ons meest recente debat, de boekjes “Help, de dokter…” en “Patiënt tussen wal en schip” en een kerst- nieuwjaarskaart met vier richtingwijzers voor uw koers als gezagvoerders. We wensen u veel wijsheid en doorzettingsmacht toe in het komend jaar. U verlegt de koers, wij blijven u volgen!”
Zorg voor samenhang
Een paar dagen eerder, op zaterdag 14 december 2019 vond er in Den Haag het debat Zorg voor samenhang plaats, georganiseerd door Het Roer Moet Om, in samenwerking met LUMC Campus Den Haag en met financiële steun van de vereniging van zorgverleners VvAA en diagnostisch centrum Saltro.
Een van de sprekers op het debat was huisarts Hans van Santen. Hij leidde de laatste debatronde in, getiteld Wie neemt de regie voor de zorg? Goede vraag. Wat gebeurt er als professionals het initiatief nemen? Van Santen gaf met een voorbeeld uit de praktijk, dat exemplarisch is te noemen, een antwoord. De inleiding is te lezen op de site van Het Roer Moet OM:
“Sinds 1988 ben ik huisarts in Velp. Daarnaast ben ik onder andere vice-voorzittervan de LHV en hoofdredacteur van Medisch Contact geweest. Afgelopen decennia werd de huisarts poortwachter, spil in de zorg en regisseur van de zorg genoemd. Mooie woorden maar werd dat wel mogelijk gemaakt? Over die regie in de zorg wil ik het graag met u hebben. Ik vind dat de zorg vraagt om meer centrale en gemeenschappelijke regie en gelukkig ben ik niet de enige. Geen regie die alles voor ons bepaalt, maar regie die kaders geeft waarbinnen ruimte is voor vernieuwing.
Dit wordt geen abstract verhaal; ik wil graag aan de hand van een praktijkvoorbeeld laten zien waarom ik dat vind.
Velp is een dorp waarin het aantal 75+-ers 2x zo hoog is als gemiddeld in Nederland. Dat legt een grote druk op de huisartsen en de eerste lijn in het algemeen. In 2011 benaderde Ester Bertholet, een specialist ouderengeneeskunde in opleiding, ons met de vraag of ze bij ons in het GC een zelfstandige praktijk als SO kon vestigen na het afronden van haar opleiding. Haar overtuiging was dat daarmee de medisch zorg voor ouderen met complexe problematiek veel meer gericht kon worden op het beter laten functioneren van deze ouderen. Dat bleek een groot succes. Samen met een team van verpleegkundigen en in samenwerking met andere eerstelijns disciplines en inmiddels een 4-tal SO’s krijgen deze ouderen zorg die een ultieme vorm van de juiste zorg op de juiste plaats is. En nadat die zorg op de rails is gezet worden patiënten weer terug verwezen naar de huisarts. In die zin werkt het net zo als bij een verwijzing naar een medisch specialist.
Iedereen blij: patiënten, mantelzorgers, huisartsen. Minder verwijzingen naar de tweede lijn, opnames in verpleeghuis uit- of afgesteld. Succes compleet. Iedereen heeft Ester en dit initiatief dan ook op het schild gehesen. Overal in het land heeft ze er over verteld, Tweede Kamerleden zijn langs geweest, minister De Jonge is onlangs komen kijken.
Vele deskundigen, inclusief NZa, hebben gesteld dat de ouderenzorg zoals we die in Velp organiseren de meest wenselijke en noodzakelijke vorm is. Ga het vooral uitrollen over het land wordt gezegd, dit is de toekomst.
Maar dan komt de vraag: hoe financieren we dit en wordt het ineens ingewikkeld. Ik zal u niet vermoeien met het hele proces, maar de uitkomst is dat er na 8 jaar nog steeds geen structurele vergoeding is voor deze vorm van zorg, dat er nog steeds op projectgelden gewerkt wordt, dat de accountmanager van de dominante zorgverzekeraar, weer om een businesscase gevraagd heeft, die we ook al in 2012 en 2015 hebben aangeleverd en dat Ester, inmiddels moegestreden, haar fantastische werk misschien wel moet gaan opgeven.
Maar in de tussentijd hebben we in Velp wel te maken gekregen met 6 ZBC-s, met rond de 15 thuiszorgorganisaties, is het woud aan GGZ-leveranciers ondoordringbaar geworden en heeft de gemeente Rheden, 43000 inwoners, waar Velp bij hoort 556 aanbieders van jeugdzorg en WMO gecontracteerd. Het failliet van de jeugdzorg is nabij en dat van de zorg voor ouderen zal snel volgen.
De mantra van ministers en de politiek is dat het aan het veld is om oplossingen te vinden. Ik vind dat een gotspe. Dat veld wil graag, maar loopt vast in de stroop van regelgeving en maatregelen waarover het veld helemaal niet geraadpleegd is en waarover het al helemaal geen regie kán voeren. De bestuurders van de zorgverzekeraars lijken best van goede wil te zijn, maar het lukt ze niet die wil breed in hun organisaties door te laten dringen.
Dames en heren, het door mij gegeven voorbeeld is helaas exemplarisch voor hoe het vaak gaat als professionals het initiatief willen pakken. Dat is niet alleen frustrerend voor de professionals, die dag in dag uit keihard werken, maar het is vooral slecht voor de zorg aan patiënten. Dat kan zo niet doorgaan”.
Boekje Patiënt tussen wal en schip – Hoe gebrek aan samenhang vooral de kwetsbare patiënt treft, Actiecomité Het Roer Moet Om, november 2019: https://hetroermoetom.nu
Foto bovenaan is beeld uit de video Het Roer Moet Om: huisartsen geven wake-up call in Den Haag, gemaakt door Medisch Contact
Hieronder de video van de actie van Het Roer Moet Om bij het Ministerie van VWS
en van het debat Zorg voor samenhang:
Ook in 2020 kunnen journalisten een aanvraag doen in het kader van de Vlaams-Nederlandse Journalistenbeurs (VNJB). De Vlaamse en Nederlandse overheden dragen 22.000 euro bij voor journalistieke producties en uitwisselingsprojecten.
De beurs wordt voor de zeventiende keer uitgereikt. Wie een aanvraag wil indienen heeft daar tot 15 januari 2020 de tijd voor. Een onafhankelijke jury zal de aanvragen wegen.
Nieuw is dat freelancers vanaf nu bij specifiek de uitwisselingsbeurs ook een honorariumvoorstel mogen opnemen, waar voorheen alleen reis- en verblijfkosten werden vergoed. Voor de onderzoeksbeurs worden als vanouds een honorarium en reis- en verblijfkosten vergoed.
Hoe heeft de kwaliteit van het bestaan en van openbare diensten zich de afgelopen jaren ontwikkeld in de EU? Wat valt het meeste op? Eurofound heeft het onderzocht in de periode 2017 – 2020; de resultaten van het onderzoek staan vermeld in het rapport Challenges and prospects in the EU: Quality of life and public services, een van de belangrijkste actuele publicaties van Eurofound, de Europese Stichting tot verbetering van de levens- en arbeidsomstandigheden.
Het rapport is een samenvatting van de hoofdthema’s die voor een deel gebaseerd zijn op de gegevens van Europese enquêtes over de levenskwaliteit (European Quality of Life Survey -EQLS).
Het rapport brengt ontwikkelingen, visies en ervaringen in kaart met betrekking tot: vertrouwen in instellingen en sociale cohesie; toegang tot en kwaliteit van gezondheids- en zorgdiensten; de impact van digitalisering op de sociale dienstverlening; toegankelijkheid van voorzieningen voor jongeren; en maatregelen gericht op integratie van vluchtelingen.
Hoewel het rapport veel uitdagingen en problemen voor openbare diensten belicht, bevat het ook een aantal positieve signalen: betrokkenheid en participatie van het publiek bij het vormgeven van diensten en invoering van nieuwe technologieën.
Belangrijkste bevindingen
Beleving van spanningen in de samenleving heeft een zeer nadelige invloed op het vertrouwen in instellingen, terwijl de kwaliteitsbeleving van openbare diensten een belangrijke motor is voor een groter vertrouwen in instellingen.
Burgerparticipatie, met name vrijwilligerswerk, gaat gepaard met meer vertrouwen.
Er zijn steeds meer flexibele voorzieningen voor langdurige zorg nodig. Thuiszorg en hulp moeten meer beschikbaar zijn, vooral in de EU-lidstaten waar het inkomen het laagst is.
Snelle toegang tot basisgezondheidszorg, sociale zorg en langdurige zorg kan vroegtijdige interventie stimuleren; toezicht houden op veranderende behoeften kan escalatie van langdurige zorgproblemen voorkomen.
Geestelijke gezondheidsproblemen nemen toe bij jongeren, hoewel het niet duidelijk is of dat komt doordat ze veelvuldiger voorkomen of dat men zich er meer van bewust is door bijvoorbeeld het stellen van een scherper diagnose.
Geestelijke gezondheid hangt nauw samen met andere jeugdkwesties en kan zowel een gevolg zijn van ongelijkheid of van de bron zelf van ongelijkheid. Risicofactoren voor geestelijke gezondheidsproblemen zijn onder meer handicaps en langdurige ziekte, gezinsproblemen, relatieproblemen met leeftijdsgenoten en intensief gebruik van sociale media.
Downloaden samenvatting in het Nederlands: Uitdagingen en vooruitzichten in de EU: kwaliteit van het bestaan en openbare diensten, Eurofound, 2019: www.eurofound.europa.eu
Downloaden rapport Challenges and prospects in the EU: Quality of life and public services, Eurofound, 2019: www.eurofound.europa.eu
Challenges and prospects in the EU: Quality of life and public services, Eurofound, 24 oktober 2019: www.eurofound.europa.eu
Improved public services key to better quality of life in Europe, Eurofound, 24 oktober 2019: www.eurofound.europa.eu
De Europese banenmonitor (European Jobs Monitor) analyseert al meer dan tien jaar de transformatie van werkgelegenheidsstructuren in Europese landen.
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat de economische verschillen tussen regio’s binnen dezelfde EU-lidstaten groeien. Sommige regio’s – over het algemeen hoofdstedelijke regio’s en grootstedelijke centra – doen het veel beter dan andere regio’s. Deze verschillen kunnen, indien ze niet worden aangepakt, de sociale en territoriale samenhang ondermijnen. Toenemende interregionale ongelijkheid is een factor die leidt tot teleurstelling over bestaande politieke systemen en dat leidt weer tot verzwakking van de sociale verbanden van ons democratische stelsel.
De banenmonitor van 2019 vergelijkt patronen van groei en daling van de werkgelegenheid in vier verschillende soorten regio’s: hoofdsteden, grootstedelijke gebieden, tussenliggende en grotendeels landelijke gebieden. Onderzocht zijn 130 regio’s in negen van de grotere lidstaten in de periode 2002-2017: België, Tsjechië, Frankrijk, Duitsland, Italië, Polen, Spanje, Zweden en het Verenigd Koninkrijk.
Beleidscontext
Regio’s hebben een belangrijke plaats in de EU-beleidsvorming, met name in het cohesiebeleid. Met cohesiebeleid wordt bedoeld beleid dat honderdduizenden projecten, verspreid over heel Europa, financieel ondersteunt via het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO), het Europees Sociaal Fonds (ESF) en het Cohesiefonds.
Regio’s zijn de belangrijkste territoriale gebieden voor uitvoering van beleid dat bijna een derde van de totale EU-begroting uitmaakt. Tot op heden is de EU erin geslaagd de economische ongelijkheden tussen de lidstaten te verkleinen.
Een combinatie van het wegwerken van achterstand en regionaal beleid heeft de afgelopen vijftien jaar bijgedragen aan een snellere groei van het BBP*) per hoofd in de Midden- en Oost-Europese lidstaten. Eerdere toetredingslanden als Ierland, Portugal en Spanje zijn in staat gebleken economische achterstand in te halen en gelijk te komen met de oorspronkelijke landen van de Europese Gemeenschap (EG). In de afgelopen jaren is evenwel gebleken dat de economische kloof tussen regio’s in veel lidstaten groter is geworden. Verkiezingspatronen suggereren dat dit een van de oorzaken is van de ontgoocheling van EU-burgers met de gevestigde politieke partijen en de snelle opkomst van populistische partijen die electoraal voordeel denken te halen bij teleurgestelde burgers.
Noot *) Het bruto binnenlands product (BBP) is de totale geldwaarde van alle in een land geproduceerde finale goederen en diensten gedurende een bepaalde periode (meestal een jaar). Meestal wordt met dit begrip het bruto binnenlands product tegen marktprijzen bedoeld.
Downloaden onderzoeksrapport European Jobs Monitor 2019: Shifts in the employment structure at regional level, Eurofound, 2019: www.eurofound.europa.eu
European Jobs Monitor 2019: Shifts in the employment structure at regional level, 7 oktober 2019: www.eurofound.europa.eu
Eurofound – European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions: www.eurofound.europa.eu