Thijs Jansen

Je als gepassioneerde professional laten horen heeft zin. Op 13 april  tekende wijkagent Bennie Beuvink uit de wijk Velve-Lindenhof op deze site protest aan tegen het besluit van  minister Integratie en Wijkverbetering (op het ministerie van VROM) Ella Vogelaar dat ´zijn´ wijk niet was opgenomen in de door haar samengestelde lijst van 40 aandachtswijken waar meer geld en aandacht naar toe gaat de komende jaren. Op 24 april hoorde hij en anderen dat hun wijk alsnog is aangewezen (zie zijn eerdere bericht). Zeker zo verrassend was het bezoek dat de Minister Ella Vogelaar op zaterdag 28 april geheel onverwachts aan de wijk bracht.

Hier volgt het eigen verslag van de minister, getiteld Op de ladder omhoog!.

“In Enschede kreeg ik een ladder van de bewoners, als symbool voor de stappen naar boven die hard nodig zijn in de wijk Velve-Lindenhof. Deze ladder staat nu in mijn werkkamer om mij te herinneren aan de niet mis te verstane boodschap uit de wijk: Samen buurten, samen binden klinkt prachtig, maar eerst zien dan geloven! In Enschede voelde ik de passie waarmee de mensen betrokken zijn bij hun wijk, maar ook de frustraties van jaren problemen en projectjes die vaak te weinig opleverden. Ik realiseer me dat ook dit nog slechts woorden zijn. Toch wil aan Enschede kwijt dat ik me die sceptische houding kan voorstellen en dat ik de oprechtheid van de mensen waardeer. Júist als we elkaar de waarheid zeggen, komen we de komende vier jaar misschien écht een aantal sporten op die ladder omhoog! Samen met de bewoners hoop ik dat waar te gaan maken”.

“De discussies waren pittig en de kritiek op de dingen die hier niet goed gaan was recht voor zijn raap! Ik denk dan bijvoorbeeld aan de vrouwen die het nog steeds niet voor elkaar krijgen om een baan te vinden die te combineren valt met de zorg voor hun kinderen. Ik denk aan de onderwijzers die moe worden van de wisselende regelingen en projecten vanuit de overheid. Ik begrijp heel goed dat ze hun kostbare tijd niet willen besteden aan aanvraagformulieren volschrijven en steeds weer verantwoorden waarom ze met een bepaalde aanpak door willen gaan. Natuurlijk moet er wel een vorm van afstemming en controle blijven, maar ik ben ervan overtuigd dat er meer beslisbevoegdheid en daarmee vertrouwen bij organisaties zelf gelegd kan en moét worden. Ik zal me ervoor inzetten om de cultuur van te veel regels en projectgericht denken om te buigen naar een praktijk van afspraken maken, aan de slag gaan en bij goede resultaten vooral zo doorgaan”.

“Want dat er een geweldige potentie in Enschede aanwezig is om tot goede resultaten te komen, heb ik ook gezien. Bijvoorbeeld in de onorthodoxe en gedurfde aanpak die woningcorporatie de Woonplaats heeft gekozen om de woningen te gaan verbeteren. Door de mensen heel duidelijk te betrekken en ze voor te rekenen wat hun huurkosten gaan worden bij zowel renovatie als bij sloop en nieuwbouw, staat maar liefst 90% van de wijk achter de grootschalige nieuwbouwplannen. Zo´n draagvlak is gigantisch als je het vergelijkt met soortgelijke processen in andere oude wijken. Verder was ik onder de indruk van de rol van de Speeltuin. De medewerkers en vrijwilligers bieden niet alleen activiteiten aan, maar gebruiken die spelenderwijs om met kinderen en jongeren in gesprek te komen en zo vervullen ze ook een opvoedkundige rol”.

“Ik hoop dat dit bezoek een begin heeft gemaakt aan een blijvende samenwerking, tenminste voor de komende vier jaar. En dat de sceptici in die tijd weer iets meer vertrouwen krijgen, omdat er daadwerkelijk positieve resultaten worden geboekt. Ik zal in ieder geval daad bij het woord voegen en hier ook de komende jaren regelmatig terugkeren om samen met u de sporten van de ladder omhoog te vinden”.

Tot zover de minister Integratie en Wijkverbetering (op het ministerie van VROM).

Bennie Beuvink mailde ons: “Wij hebben een kans gehad om te laten zien waar we voor staan en met´wij´ bedoel ik alle beroepskrachten (politie, onderwijs, zorg, gemeente)  onder aanvoering van de bewoners/wijkraad”.

We zullen de komende jaren van hem  ongetwijfeld horen hoe het verder gaat.

Casusadoptie is een interessant initiatief.  Bij casusadoptie ‘adopteert’ een ambtenaar of politicus problemen van burgers en ondernemers en wordt daarmee sponsor.

Dat is overigens wel een beetje een verwarrende naam (alsof de ambtenaar geld gaat schieten om het probleem op te lossen…).
Hoe het ook zij, het allerbelangrijkste wat deze ´sponsor´ moet doen is er vol voor gaan en het gesprek aangaan met een probleemhouder. Zij worden ondersteund door één of meerdere ambtenaren: hun partners in crime (ook al een vreemde naam, omdat het lijkt alsof het iets is dat ambtenaren eigenlijk niet mogen doen..). Op deze manier wordt, als het maar even kan, een concreet probleem in de dagelijkse leefwereld verholpen.
Tegelijkertijd kijken de betrokken ambtenaren intensief hoe dit probleem heeft kunnen ontstaan en waarom zij tot nu toe niet in staat blijken hier iets aan te doen.

Bij casusadoptie staat naast een echte oplossing het lerend effect centraal: de gevonden oplossing wordt vervolgens bij de eindgebruiker getoetst. Er zijn voor dit jaar acht ´zaken´geadopteerd en het werken daaraan loopt tot september 2007.
Een initiatief dat wij beslist toejuichen. Deze benadering past overigens bij de focusgroepen die de Stichting Beroepseer heeft samengesteld voor onder andere de zorg, het onderwijs en de veiligheid (en de bijpassende ministeries) om ambtenaren in gesprek te brengen met mensen van de werkvloer.

Zie op deze site de video: Op naar het echte werk in de zorg over de bijeenkomst van de focusgroep zorg. Zijn er nog meer van dit soort initiatieven te melden? En helpt het?

(Thijs Jansen, Stichting Beroepseer)

Zie ook: Gewoon doén! Casusadoptie als instrument voor verandering van cultuur en werkwijze bij de overheid. Uitgave van het Programma Andere Overheid, ministerie van Binnenlandse Zaken en Konink­rijksrelaties, oktober 2006: www.wending.nl/wp-content/uploads/2016/10/CA_Gewoon-doen.pdf

Het kabinet heeft aangekondigd het land in te trekken en met u in gesprek te gaan. Zo wil men tot beleid komen dat gedragen wordt door de burgers. Het cynisme over politici die komen luisteren, is echter groot. Daarom de vraag of u dringende adviezen heeft aan dit kabinet hoe het dat gesprek het beste kan aanpakken

Bijna 30 mensen uit de zorg, onderwijs, politie, welzijnswerk en rechtspraak ontmoetten elkaar begin december 2006 rond het thema TERUG NAAR HET ECHTE WERK  in een houtzaagmolen in Utrecht.

We spraken samen met Herman en Ellen, twee ambtenaren het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, ook op hun uitnodiging ,over wat je dagelijkse in je werk ervaart aan regels en bureaucratie. Er werd gesproken over de druk van de managers, de nadruk van productie en efficiency boven kwaliteit en aandacht, het te ver doorgevoerde gelijkheidsprincipe, de kloof tussen beleid en uitvoering, zorgen over de effecten van marktwerking en privatisering en over de trots op en het zeer van het eigen beroep.Verrassend om vanuit verschillende posities, dwars door de sectoren heen, inzichten te delen en diepere oorzaken op te sporen.
Een uitspraak: Er is sprake van een sfeerverandering en toenemende onzekerheid bij professionals op de werkvloer.
Tekenend was de wens van de mensen om vanuit eigen betrokkenheid de echte dialoog te willen aangaan. Uitleggen wat er in je werk gebeurt. Erkend worden. Zelf oplossingen bedenken voor complexe problemen die binnen je eigen invloed kunnen worden opgelost.
Ter plekke werden de ambtenaren uitgenodigd voor een werkbezoek, dat zij binnenkort ook daadwerkelijk gaan doen. Het is belangrijk om er met elkaar over verder te praten. Wat is belangrijk voor je? Wat staat je in de weg? Wat heb je nodig? Vertel waar je trots op bent. Nodig bestuurders en beleidsmakers uit bij jou op de werkvloer. Terug Naar Het Echte Werk gaat in 2007 met een verder verdieping in de sectoren veiligheid, onderwijs en zorg, onder begeleiding van Annette en Rosa van Echte Welvaart. Welke support is voor jou belangrijk?

Gebruik dit digitale platform om van je te laten horen!
Al vast dank voor je bijdrage.

Zie video Op naar het echte werk, 2 maart 2007: https://beroepseer.nl