Gallup-rapport ‘State of the Global Workplace 2022 ‘: Wat werknemers wereldwijd zeggen over hun werk en hun leven
We besteden 81.396 uur tijd van ons leven aan werken, althans de meesten onder ons. Het enige waar we meer tijd aan besteden is slapen. Als we zoveel tijd van ons leven werken, hoe ziet ons leven op het werk er dan uit?
John Clifton, directeur van het internationale analyse- en adviesbureau Gallup, schrijft in het voorwoord van het State of the Global Workplace 2022 Report dat de pandemie en de naschokken daarvan de werkplek blijven ontwrichten. Die werkplek is kapot. Hoe kunnen we die repareren?
Het wereldwijde Gallup-onderzoek naar de situatie en trends op de werkvloer van bedrijven en naar betrokkenheid van werknemers wijst uit dat 60% van de mensen qua gevoel niet betrokken zijn bij hun werk; 19% voelt zich ellendig.
De vraag is of dat een verrassing is, of een statistische verklaring van het voor de hand liggende? Het idee dat “werk niet leuk is” heerst overal. Het was al het onderwerp van filosofen, wereldleiders, collega’s en zelfs de popcultuur. Clifton citeert de komiek George Carlin die ooit heeft gezegd: “O, heb je een hekel aan je baan? Waarom zeg je dat niet? Er bestaat een praatgroep voor, genaamd IEDEREEN, en ze ontmoeten elkaar in het café”.
Carlins grap werkt omdat het waar is – maar werkplek-ellende is niet grappig. Je ellendig voelen op het werk kan meer leed veroorzaken in iemands leven dan werkloos zijn.
Het onjuiste gezegde
“Vind een baan die je met plezier doet, en je zult nooit meer hoeven te werken”. Deze woorden worden vaak ten onrechte toegeschreven aan Mark Twain of Confucius. Maar waar ze ook vandaan mogen komen, het populaire gezegde heeft een ander probleem: het is niet waar.
“Werk” is volgens Oxford Languages “een activiteit waarbij geestelijke of lichamelijke inspanning wordt geleverd om een doel of resultaat te bereiken”. Mentale of fysieke inspanning leveren om iets te bereiken gebeurt zelden zonder stress, zorgen of zelfs pijn.
Nobelprijswinnaar en bestsellerauteur Daniel Kahneman beweerde eens dat de “perioden waarin hij alleen bezig was met schrijven ‘verschrikkelijk’ waren, en waarin hij zich ‘ellendig’ voelde”. Stress, je zorgen maken en misschien een beetje pijn zullen altijd deel uitmaken van een goed presterende baan, maar die negatieve emoties kunnen niet de ziel vormen van iemands baan. Toch is dat precies de ervaring van 19% van de niet-actief betrokken werknemers
Vraag hen: “Voelde je gisteren stress?” – dan zal 59% “ja” zeggen. Vraag hen: “Maakte je je gisteren zorgen?” – dan zal 56% “ja” zeggen. Vraag hen: “Voelde je gisteren op het werk veel lichamelijke pijn” – dan zal 33% “ja” zeggen. En op de vraag “Hoe zit het met boosheid?” – zal 31% “ja” zeggen. Deze cijfers zijn onthutsend, ze zijn 46% tot 83% hoger dan een geëngageerde werknemer
zou rapporteren.
Een betere manier?
De pijn van het werk heeft leidinggevenden ertoe aangezet nieuwe manieren te vinden om op zo ver mogelijke afstand van het werk te staan. Overal zie je initiatieven om een “evenwicht tussen werk en privéleven” te bereiken, het invoeren van een vierdaagse werkweek en uitbreiding van werken op afstand.
Maar het zijn niet alleen de arbeidsuren, de disbalans of de plaats die werknemers ongelukkig maken. Het is wat er op het werk gebeurt dat hen ongelukkig maakt.
Evenwicht bijvoorbeeld is essentieel, maar het impliceert een scheiding tussen werk en leven. Werk scheiden van gevoel, of van wat dan ook in het leven, is moeilijk. Zelfs als je baas je na 17.00 uur niet meer kan bellen of e-mailen, ben je waarschijnlijk nog niet hersteld van de uitbrander die hij je eerder op de dag heeft gegeven. Het is bijna onmogelijk om dat soort emotionele bagage op het werk achter te laten. In een Gallup-onderzoek in Duitsland zei 51% van de werknemers die zich niet betrokken voelden bij het werk, dat ze zich als gevolg van werkstress slecht gedroegen tegenover hun dierbaren.
Dus, wat maakt een baan slecht?
In een van de omvangrijkste onderzoeken naar burn-out, ontdekte Gallup dat de grootste oorzaak daarvan was “oneerlijke behandeling op het werk”. Gevolgd door een onbeheersbare werklast, onduidelijke communicatie van managers, gebrek aan steun van managers en onredelijke tijdsdruk.
Deze vijf oorzaken hebben één ding gemeen: je baas. Neem een slechte baas en je hebt bijna gegarandeerd een hekel aan je baan. Een slechte baas zal je negeren, geen respect tonen en je nooit steunen. Zo’n omgeving kan iedereen ellende brengen. Het effect van een manager op een werkplek is zo groot dat Gallup 70% van het verschil in betrokkenheid van een team kan voorspellen door alleen maar de baas te leren kennen.
Gedijen op het werk
Verbeteren van een werkzaam leven is geen kwestie van ingewikkelde wetenschap, maar het is makkelijker de planeet Mars te koloniseren dan de beschadigde werklocaties in de wereld te repareren.
De echte oplossing is heel simpel: betere leiders op de werkplek. Managers behoren beter te gaan luisteren en dienen betere coaches en medewerkers te zijn. Goede managers helpen collega’s met leren en groeien, en erkennen het geweldige werk dat hun collega’s leveren. Zij geven hen het gevoel dat er echt om hen wordt gegeven. In zo’n omgeving gedijen werknemers.
Clifton beëindigt zijn voorwoord met de aansporing dat overal ter wereld directeuren zouden moeten willen dat hun werknemers het goed hebben. Begin ermee naar hen te luisteren: “Luister naar wat zij te zeggen hebben over hoe hun leven op het werk er dit jaar uitziet. Voor het volgende rapport van de State of the Global Workplace”.
Europa
Het Gallup-onderzoek omvat alle landen van de wereld. Wat Europa betreft zijn de opvallendste uitkomsten:
– laagste percentage betrokken werknemers
– op één na laagste percentage werknemers die zeggen dat corruptie wijdverbreid is in de bedrijven in hun land
– op één na laagste percentage werknemers die zeggen dat ze waarschijnlijk zullen verhuizen in de komende twaalf maanden
De percentages voor dagelijkse negatieve emoties, d.w.z. emoties ervaren gedurende een groot deel van de
vorige dag:
– dagelijkse zorgen: 37%
– dagelijkse stress: 39%
– dagelijkse boosheid: 19%
– dagelijkse droefheid: 21%
De betrokkenheid van de werknemer in Europa is 14%. Wereldwijd is dat percentage 21%.
39% van de werknemers heeft gevoelens van stress. Wereldwijd gemeten is dat 44%.
Het percentage dat voldoende verdient om van te leven bedraagt 42%. Wereldwijd is dat 22%.
Downloaden State of the Global Workplace 2022 Report – The voice of the world’s employees: www.gallup.com/workplace/349484/state-of-the-global-workplace.aspx
Hieronder video met gegevens uit het Gallup-rapport State of the Global Workplace – 2022
Aan de bundel is meegewerkt door: Raad voor Volksgezondheid & Samenleving; Nederlandse Sportraad; Sociaal-Economische Raad; Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming, Adviescollege ICT-toetsing, Adviesraad Migratie; Adviesraad voor wetenschap, technologie en innovatie; Gezondheidsraad; Raad voor Cultuur; Raad voor de leefomgeving en infrastructuur; Raad voor Dierenaangelegenheden; Raad voor het Openbaar Bestuur en Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.
Tegelijk met het essay is er ook een boek van Putters gepubliceerd: Het Einde van de bv Nederland: Over de noodzaak van een verhaal voor onze samenleving. Daarin wordt… “dit ontbrekende burgerperspectief als wezenlijke omissie in ons huidige sociaal contract aangekaart. Een sociaal contract gaat niet alleen over rechten, plichten en vrijheden die zijn verankerd in regels, belastingen, inspraak en vormen van meebeslissen, maar moet ook helderheid bieden over de gewenste uitkomsten in termen van mee kunnen doen in de samenleving, rechtvaardigheid en solidariteit. Daarbij moet duidelijk zijn wat de overheid van mensen vraagt, wat mensen daarvoor terugkrijgen en wat daarvoor nodig is. Gegeven de grote maatschappelijke opgaven en de wederzijdse verwachtingen tussen overheid en burgers om daar een bijdrage aan te leveren, moet er een duidelijke sociale basis als norm worden gesteld waar niemand doorheen mag zakken. Dat vergt een andere houding, niet alleen van de overheid, die zeker niet altijd – alleen – aan zet is, maar ook van instellingen, bedrijven en burgers zelf. Dat betekent: meer werken vanuit mensen en gemeenschapszin.