Redactie Beroepseer

Op 30 juli 2011 vindt er in de Verenigde Staten, in Washington D.C., een demonstratie van leraren en ouders plaats: “Save Our Schools March & National Call to Action!” met als doel het stopzetten van het ondermijnende onderwijsbeleid en de grootspraak die heeft geleid tot het verlies aan vertrouwen in de openbare scholen en gedemoraliseerde leraren.

Het lesgeven is gereduceerd tot niets anders dan opleiden tot het maken van toetsen. Het werkelijke doel van het lagere en middelbare onderwijs is allang uit het oog verloren. Daarvoor in de plaats is er eenzijdige nadruk komen te liggen op prestatie, beloning en sancties.

Veel weerstand is er tegen het sinds 2002 in werking getreden programma “No Child Left Behind” (NCLB) dat zou moeten leiden tot honderd procent efficiënte scholen in 2014. De scholen die niet voldoen aan de normen, worden zwaar gestraft. Daarbovenop kwam het programma “Race to the Top”, in 2009 ingevoerd door minister van Onderwijs Arne Duncan, dat evenmin de gewenste effecten heeft. Het geld dat is bestemd voor kinderen die dat het meest nodig hebben, wordt gebruikt door de afzonderlijke staten om elkaar te beconcurreren en beloningen binnen te halen.

Diane Ravitch op website Dr. Petrosino’s Education Project

Op de demonstratie van 30 juli is ook Diane Ravitch van de partij. De 73-jarige Ravitch is historica en voormalig onderminister van Onderwijs in de regering van George Bush Senior (1991 – 1993). Ze had ook een onderwijsfunctie in de regering Clinton. Voordat Ravitch in overheidsdienst trad, was ze hoogleraar geschiedenis en onderwijs aan de Columbia-universiteit. Momenteel is ze als onderzoeker Onderwijs verbonden aan de Universiteit van New York.
Ze voert al geruime tijd een landelijk de aandacht trekkend, heftig debat over het falen van het huidige onderwijs(stelsel) in de V.S. Sinds de verschijning van haar boek in 2010: The Death and Life of the Great American School System: How Testing and Choice Are Undermining Education wordt ze overal uitgenodigd voor interviews op televisie en deelname aan congressen en panels.

Tot ieders verrassing werd het boek een bestseller. Titels van andere door haar geschreven boeken laten zien waar Ravitch zich al haar leven lang mee bezighoudt: A Century of Battles Over School Reform (2001), The Great School Wars: A History of the New York City Public Schools (2000), The Troubled Crusade: American Education 1945–1980 (1983) en The Schools We Deserve: Reflections on the Educational Crises of Our Time (1985).

In de strijd voor goed openbaar onderwijs en het recht van leraren – via een vakbond – collectief te onderhandelen, loopt Ravitch momenteel voorop in haar land. Dat was vroeger wel anders. Ze was tegen vakbonden en voor vrije marktwerking. Haar draai van 180 graden wordt dan ook niet door iedereen in dank afgenomen, maar leraren, vakbonden en onderwijsorganisaties prijzen haar juist voor haar erkenning van de feiten en de werkelijkheid van de praktijk.

In een recente toespraak van 19 mei 2011 op de Lesley-universiteit zei Ravitch: “Dit zijn zware tijden voor leraren. Overal waar ik ben, kan ik zien hoe verslagen leraren zich voelen. Ze zijn vijand nummer 1 geworden. Staten willen hun rechten om collectief te onderhandelen afschaffen. Ze korten op salarissen. Hele onderwijsbesturen zijn naar huis gestuurd. Hun ideeën over onderwijs zouden niet deugen. Maar de mensen die zo tekeer gaan tegen hen, deugen zelf niet”.

Lees Ravitch’ artikel Why I Am Marching on July 30, op haar blog Education Week, 21 juni 2011: http://blogs.edweek.org

Website van Diane Ravitch waarop o.a. video’s met haar toespraken: https://dianeravitch.com

Info over de demonstratie Save Our Schools van 30 juli: www.saveourschoolsmarch.org/ (website is opgeheven)

Lees ook over de al maanden durende demonstraties van ambtenaren in de Amerikaanse staat Wisconsin en de schending van vakbondsrechten op de deze site: De Wisconsin demonstraties en de speech van Kathleen Kennedy Townsend, Blogs Beroepseer, 11 juni 2011: https://beroepseer.nl

Diane Ravitch: The Death and Life of the Great American School System, Dr. Anthony Petrosino, Hoboken Curriculum Project, 3 maart 2010: hobokencurriculumproject.blogspot.com/

“Verplichte handelingsplannen zijn zonde van de tijd”, aldus prof.dr. Anna Bosman in Schooljournaal no 12 van 25 juni 2011, het tweewekelijkse magazine van CNV Onderwijs: “Als handelingsplannen alleen maar ervaren worden als een plicht, zou ik er heel snel mee ophouden. Word dan maar burgerlijk ongehoorzaam!”

CNV Onderwijsbestuurder Patrick Banis deelt de oproep tot burgerlijke ongehoorzaamheid van prof. Bosman, sinds april 2011 directeur van het Onderwijs-instituut Pedagogische Wetenschappen en Onderwijskunde van de Radboud Universiteit. Hij zegt: “Dit is mij uit het hart gegrepen. Handelingsplannen zijn een middel, maar lijken inmiddels wel een doel op zich”. Wat hem betreft moeten we stoppen met verplichte handelingsplannen, behalve op zwakke scholen.

Als een kind een indicatie voor leerlinggebonden financiering (lgf) heeft – aanvullende hulp op reguliere scholen – stelt de school een handelingsplan op. Hierin is de begeleiding van het kind vastgelegd. Leerlinggebonden financiering heet ook wel rugzak of rugzakje.

In de praktijk blijken de verplichte handelingsplannen buitenproportionele bureaucratische rompslomp met zich mee te brengen. Daar willen de leerkrachten van af.

Kunnen we deze hoogleraar minister maken? door Ciska de Graaf, Schooljournaal no 12 van 25 juni 2011: http://www.cnvo.nl