Skip to main content

Redactie Beroepseer

Interview met psychiater Alan Ralston over 10 jaar stichting Beroepseer, en over de toekomst

logo tien jaar beroepseerIn 2016 is het tien jaar geleden dat stichting Beroepseer is opgericht. In die tien jaar heeft de stichting zich met hart en ziel ingezet om professionals in de (semi-)publieke sector te ondersteunen en te bemoedigen om naar eer en geweten hun werk te kunnen doen.
Door middel van publicaties, blogs, video’s, Goed Werk Hub-bijeenkomsten, Beroepseer-ateliers en Goed Werk-trajecten heeft de stichting duizenden professionals bereikt en geïnspireerd.
Dit jubileum is een mooie gelegenheid om terug te kijken wat tien jaar Beroepseer heeft opgeleverd en de balans op te maken. Daarnaast willen we vooruitkijken: waar staan we? Welke ontwikkelingen zien we om ons heen? Waar willen we vanuit stichting Beroepseer aan bijdragen en hoe?

Ter gelegenheid van het jubileum van Beroepseer vinden verschillende activiteiten en bijeenkomsten plaats. Een van deze activiteiten is een reeks interviews met voortrekkers van stichting Beroepseer waarin ze terugblikken op de afgelopen 10 jaar, maar ook hun licht laten schijnen over de uitdagingen voor de toekomst.

Interview met psychiater Alan Ralston

De zevende gast in deze reeks is Alan Ralston. Hij is psychiater sinds 2001. Tegenwoordig werkt hij op een gesloten afdeling bij Dijk en Duin in Castricum, onderdeel van Parnassia. Daarnaast is Ralston opleider en lid van de ledenraad van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP).
Ralston kwam vlak na de oprichting in contact met de stichting. Aanleiding was de invoering van het nieuwe zorgstelsel: “In dat kader was ik betrokken bij initiatieven ‘de GGZ laat zich horen’ en ‘Zorg geen markt’ met als doel op te komen voor vakmanschap en kwaliteit van de zorg”.

“Voor mij heeft de stichting Beroepseer een sterke meerwaarde gehad door professionele waarden over beroepen heen te verbinden en te versterken en op te komen voor professionele autonomie. Dat voelde als een steun in de rug, omdat ik met vergelijkbare processen bezig was. Enorm belangrijk om kennis en ervaring van verschillende professionals te bundelen en van elkaar te leren. Stichting Beroepseer had tevens als voordeel dat ze geen belanghebbende was, geen onderdeel van de polder. Ze kon enkel vanuit een onafhankelijke, beschouwende positie professionals helpen om zichzelf te organiseren, trouw te blijven aan de basis. Dat heeft veel betekend voor professionals in zorg en onderwijs”.

“Bij professionele waarden gaat het voor mij om ruimte voor individuele expertise. De beweging die ik de afgelopen jaren waarneem is er een van afkalvend vertrouwen onder invloed van ‘economisme’, een roep om voortdurende transparantie en cijfermatige verantwoording. De afgelopen jaren is de overheid zich steeds meer gaan bemoeien met professionals en hoe ze hun werk doen. Professionals voelen zich bedreigd in hun autonomie. Tegenstanders zeggen: professionals willen geen rekenschap afleggen. Dat vind ik een drogreden. Professionals willen wel verantwoording afleggen (onderdeel van beroepseer), maar verzetten zich tegen manieren waarop dat nu wordt opgelegd. Dat geldt zeker voor zorg en onderwijs”.

alan ralston

Klik hier voor interview met Alan Ralston

 

 

 


Voorgaande interviews over 10 jaar Stichting Beroepseer:

1. Interview met politiechef Jaco van Hoorn. Klik hier.
2. Interview met Barend Rombout van Bureau Frontlijn. Klik hier
3. Interview met hoogleraar Rechtstheorie Dorien Pessers. Klik hier.
4. Interview met hoogleraar Gabriël van den Brink. Klik hier.
5. Interview met rechter Leendert Verheij. Klik hier.
6. Interview met politieman Bennie Beuvink. Klik hier.

Medische patiëntendossiers worden te koop aangeboden voor minder dan drie cent

cybercrimeSpeciale aanbieding: medische dossiers voor minder dan 3 cent te koop. Komt dat zien, komt dat zien! twittert Brenno de Winter naar aanleiding van een artikel op de site van Help Net Security, een onafhankelijk, in 1998 gestarte site voor informatiebeveiliging en uitgever van het kwartaaltijdschrift (In)secure Magazine. De Winter is onderzoeksjournalist met specialisatie in IT-beveiliging en privacy. Zijn website Bigwobber deelt kennis over (aanvragen van) overheidsinformatie en de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB).

De internationale markt voor handel in medische gegevens van patiënten groeit. “In een sector waarin persoonlijke gegevens bovenaan de lijst staan, kan het verlies aan vertrouwen rampzalig uitwerken op ontwikkelingen en toekomstmogelijkheden”, aldus Raj Samani, technisch directeur voor Europa, het Midden-Oosten en Afrika van het Amerikaanse bedrijf Intel Security dat computers en computernetwerken beveiligt. Verlies aan vertrouwen berokkent schade aan zowel personen als aan organisaties en kost veel geld.
Intel Security heeft ontdekt dat de prijs voor gestolen medische dossiers lager is dan financiële dossiers of dossiers over consumentengedrag, ondanks de soms beperkte houdbaarheid van deze gegevens.
De cybercriminele gemeenschap lijkt vast van plan zich te richten op medische gegevens vanwege de voordelen ten opzichte van financieel/economische gegevens. De zg. protected health information (PHI) verandert nauwelijks en is dus langer houdbaar, c.q.beter verhandelbaar.

Deze ‘niet-bederfelijke’ PHI bevat o.m. een achternaam, een meisjenaam van de moeder, een burgerservicenummer, een polisnummer, gegevens over betalingsverkeer, adressen en de ziektegeschiedenis van de patiënt. En hoewel deze kennis heeft geleid tot speculaties over stijgende prijzen voor medische dossiers, in vergelijking met die van financiële rekeningen en betaalkaarten is er van stijgende prijzen in 2016 geen sprake. Dat heeft een onderzoek van Inter Security uitgewezen. De waarde van financiële gegevens per dossier bedraagt tussen de 14 en 25 Amerikaanse dollar. Creditcards en bankpassen doen tussen de 4 en 5 dollar en voor medische gegevens zijn bedragen betaald van 3 dollarcent tot 2.42 dollar.

Digitale bedrijfsspionage

Bankrekeningnummers en financiële gegevens zijn makkelijker verhandelbaar dan persoonlijke medische gegevens. In medische dossiers moet worden geïnvesteerd, bij financiële dossiers niet. Als criminelen medische dossiers stelen uit de cache, dan moeten ze de gegevens analyseren en ze waarschijnlijk vergelijken met gegevens uit andere bronnen voor de diefstal tot financieel gewin leidt. “Liquiditeit ïs belangrijker dan duurzaamheid in de race naar het te gelde maken van gestolen gegevens”, zegt Rau Samani: “Als ik een miljoen nummers van creditcards- of bankpassen steel, kan ik deze digitale waar verkopen voordat banken en bedrijven de diefstal ontdekken en de nummers blokkeren. Aan de andere kant bevatten een miljoen medische gegevens duurzame PHI en persoonlijke geschiedenissen, maar voor zulke gegevens moet meer geïnvesteerd worden qua tijd en middelen om ze te benutten en te gelde te maken”.

Onderzocht zijn ook biotechnologische en farmaceutische firma’s wat betreft hun intellectuele eigendom en vertrouwelijke bedrijfsinformatie. De onderzoekers van Intel Security wijzen erop dat de economische waarde van zulke informatie aanzienlijk hoger is dan die van medische dossiers van patiënten.
Ze vonden bewijs dat de samenstelling van nieuwe geneesmiddelen en de resultaten van medicijnproeven en andere vertrouwelijke bedrijfsinformatie van veel waarde zijn. De bestanden met dergelijke gegevens bij biofarmaceutische bedrijven, hun partners en zelfs van de overheid die het op de markt brengen van nieuwe geneesmiddelen begeleidt, zijn een begerenswaardig doelwit van cybercriminelen geworden.
Samani: “Bedrijfsspionage gebeurt digitaal, net zoals bij vele andere dingen in onze wereld. Als je beseft dat onderzoek en ontwikkeling in deze sectoren heel veel geld kosten, dan hoeven we ons niet te verbazen dat cybercriminelen aangetrokken worden tot het profijt van datadiefstal op dit terrein van de gezondheidszorg”.

Cybercrime als dienstverlening

Er is ook bezig zich een markt te ontwikkelen voor dienstverlenende cybermisdaad die aanvallen op gezondheidszorgorganisaties mogelijk maakt. Er worden zg. exploits kits verkocht of verhuurd, programma’s die gebreken en zwakheden in software opsporen en gebruikt worden om toegang te krijgen tot een systeem of netwerk. Er is een geval bekend waarbij een niet erg technisch aangelegde cyberdief middelen kocht om bij een kwetsbare organisatie in te breken. Hij profiteerde van gratis technische ondersteuning om zijn aanval te kunnen lanceren en slaagde erin meer dan duizend medische dossiers buit te maken. De service-provider liet hem weten dat hij daarmee $15.564 zou kunnen verdienen.

Cybercriminelen gebruiken ook online advertenties en sociale media om insiders te benaderen en zo toegang te krijgen tot waardevolle informatie. “Als een goed geëquipeerde gemeenschap van cybercriminelen de aanval inzet op een minder voorbereide sector zoals de gezondheidszorg, dan neigen organisaties binnen die sector ertoe zich te beschermen tegen de gevaren van gisteren en niet tegen die van vandaag en morgen”, vervolgt Samani: “Om de cybercriminelen te slim af te zijn is het nodig dat we de oude denkstructuren achter ons laten en toewerken naar een radicaal nieuwe manier van denken”.

Het parool is de cybercriminelen voor te blijven en verouderde draaiboeken in de prullenmand te deponeren. De cyberverdediging is tot dusver overal onderschat en moet in deze tijd bovenaan de lijst van prioriteiten komen te staan. Daar kan geld mee worden verdiend, en vertrouwen.

Stolen medical records available for sale from $0.03 per record, door Help Net Security, 27 oktober 2016: www.helpnetsecurity.com

How much is your privacy worth? door Raj Samani, Help Net Security, 7 oktober 2016: www.helpnetsecurity.com

(In)secure magazine no 51, september 2016: www.helpnetsecurity.com/NSECURE-Mag-51.pdf

Bigwobber: wie vraag krijgt meer: http://bigwobber.nl (website bestaat niet meer)

Discussie over wet Normalisering rechtspositie van de ambtenaar. Stemming in Eerste Kamer op 8 november

eerste kamerOp 8 november 2016 stemt de Eerste Kamer over het initiatiefwetsvoorstel Normalisering van de rechtspositie van de ambtenaar. Binnenlands Bestuur, het platform voor ambtenaren en bestuurders in de overheid, meldt dat het een “spannende finale wordt van een kwestie die al jaren sleept. Als een meerderheid vóór is dan verliezen alle ambtenaren, behalve die van politie en defensie, hun aparte ambtenarenstatus en vallen ze onder het normale arbeidsrecht”.

Op de site van De ambtenaar is een discussie gaande over het wetsvoorstel. De ambtenaar is een digitaal platform waar iedereen met hart voor de publieke zaak kan publiceren en discussiëren.
Puck van Tilburg, bestuursadviseur bij de Gemeente Bodegraven-Reeuwijk en bestuurslid van FUTUR, het landelijk netwerk voor jonge ambtenaren schrijft: “Wij vinden dat de normalisering ‘niet meer dan normaal’ is. Op dit moment hebben ambtenaren een bijzondere rechtspositie. Voor jonge ambtenaren, vers uit de studiebanken, is dat onbegrijpelijk. Overheidsorganisaties werken steeds meer samen met andere organisaties. Maatschappelijke uitdagingen laten zich al lang niet meer oplossen door de overheid alleen. Die pakt de ambtenaar van nu samen met maatschappelijk en private partners aan. De arbeidsverhoudingen bij de overheid zouden daarom gelijk moeten zijn aan de verhoudingen in het private bedrijfsleven”.

Speciale rol

Van Tilburg vervolgt dat “de (jonge)ambtenaar van nu op een andere manier verbinding met de samenleving maakt. De verhouding ambtenarij-bestuur-maatschappij is niet hetzelfde als 100 jaar geleden. Het is aan de Eerste Kamer om hierin door te pakken, het is hoog tijd voor normalisering”.
Emke Westra, voorzitter van FUTUR is er eveneens van overtuigd dat “jonge ambtenaren niet meer in grenzen denken. Zij durven verder te kijken, óók buiten hun organisatie. Aparte verhoudingen binnen de overheid zijn dan ook uit de tijd”.
Het wetsvoorstel maakt overigens geen einde aan het eigen karakter van het ambtenaarschap, maar koppelt de rechtspositie los van de Ambtenarenwet.
Wat de bescherming van ambtenaren tegen politieke willekeur betreft ziet FUTUR “dat naast de regels in het burgerlijke recht er tegenwoordig ook andere beschermingsmechanismen bestaan tegen politici die willekeurig ambtenaren willen ontslaan. Denk alleen al aan de enorme kracht van sociale media en het steeds opener worden van de overheid”.

Davied van Berlo, werkzaam bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en actief met het versterken van het ambtelijk vakmanschap in Nederland, reageert op deze uitspraken: “De argumenten die FUTUR noemt om die bijzondere positie te relativeren zijn niet heel sterk. Als een ambtenaar intern onder druk wordt gezet op een gevoelig thema dan gaan sociale media je niet helpen. Wat je dan nodig hebt is de garantie om onafhankelijk en op basis van ambtelijk vakmanschap je werk als publieke professional te kunnen doen.
Datzelfde geldt voor de samenwerking met externe partijen. De overheid staat voor het ambtelijk belang. Juist doordat de overheid steeds vaker samen met andere partners aan de slag gaat, wordt die rol steeds belangrijker. Ambtenaren hebben in die samenwerking een speciale rol om dat algemeen belang in de gaten te houden. Je werkt over grenzen, maar wel namens de overheid”.
Volgens Van Berloo vraagt “bijzonder werk om een bijzondere status”.

Ambtelijk vakmanschap, ambtelijke integriteit, onafhankelijkheid

Hadewych van Kempen, ambtenaar bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie “zou niet weten of, en hoe, het gelijkschakelen van de ambtelijke rechtspositie met die van werknemers de mobiliteit of flexibiliteit zou kunnen bevorderen. Flexibiliteit is vooral een kwestie van mentaliteit, van zowel medewerker als leidinggevende, zou ik denken.
Als je doorstroming wilt bevorderen kan je dat onder meer doen door de baanzekerheid van ouderen te ondergraven. Daar ben ik niet voor (was ik ook al niet toen ik nog jong was), vooral omdat ik onvoldoende vertrouw op het inzicht van managers dat ouderen nadelen (kosten, ingesleten gewoonten) maar ook voordelen (ervaring, relativeringsvermogen) hebben. En ook omdat het voor oudere ex-ambtenaren nog veel moeilijker is een nieuwe baan te vinden dan voor jongeren.
Naar mijn mening is het belangrijkste argument voor een aparte ambtenarenstatus te vinden in ambtelijk vakmanschap, ambtelijke integriteit, onafhankelijkheid. Ambtenaren hebben juridische bescherming nodig tegen zowel hun managers als hun politieke bazen, meer dan dat ‘gewone’ werknemers dat nodig hebben. Het ambtelijk vakmanschap is er immers juist in gelegen dat je een goeie balans zoekt tussen loyaliteit en onafhankelijkheid, dat je zo integer bent dat je je steeds afvraagt of je je beslissingen wel kan verantwoorden, dat je niet alleen oog hebt voor het naleven van de wet, voor het leveren van de door de bewindspersoon gewenste resultaten, voor het uitvoeren van het regeerakkoord, maar dat je ook rekening houdt met burgers die geraakt worden, met fundamentele rechten en juridische grondbeginselen. Ambtenaren moeten voldoende lef hebben om tegenspraak te durven leveren – de gedachte achter een divers samengesteld deskundig ambtelijk apparaat is onder meer dat kritisch denken de kwaliteit van het werk bevordert”.

Lees de hele discussie op De ambtenaar: Wetsvoorstel Normalisering rechtspositie ambtenaren in Eerste Kamer, door Puck van Tilburg, 25 oktober 2016: www.deambtenaar.nl

Stemming over normalisering staat gepland, door Esther Walstra. Binnenlands Bestuur, 25 oktober 2016: www.binnenlandsbestuur.nl

Eerste kamer, Plenaire vergadering, dinsdag 8 november 2016: Initiatiefvoorstel-Van Weyenberg en Keijzer Wet normalisering rechtspositie ambtenaren: www.eerstekamer.nl/plenaire_vergadering/20161108

Zie ook: Invoering van ʻlevendʼ en rijk ambtelijk statuut nodig als tegenwicht tegen dominant kortetermijndenken van politieke bestuurders, Blogs Beroepseer, 25 mei 2016: https://beroepseer.nl/blogs/x/

U P D A T E

Verslag Stemming Normalisering rechtspositie ambtenaren in Eerste Kamer, 8 november 2016: www.eerstekamer.nl

De achterkant van de zon, kort verhaal door ‘writer in residence’ bij Beroepseer: Jordi Lammers

jordi lammersJordi Lammers is voor een jaar ´Writer in residence’ bij stichting Beroepseer. Hij schrijft regelmatig voor ons een verhaal over werkende mensen, over mensen die zorg dragen voor de ander en zorg ontvangen. Hoe gaan zij om met de dilemma’s en emoties die daarmee gepaard gaan? Vandaag publiceren wij zijn tweede verhaal De achterkant van de zon.

Begin van De achterkant van de zon:
— De praktijk van mevrouw Rozenbloem bevond zich op de tweede verdieping van een door mist omringde galerijflat. Alle appartementen leken op elkaar. Het enige verschil tussen het ene appartement en het andere was de kleur waarin de voordeur was geschilderd.

Mevrouw Rozenbloem stond voor de ingang op haar gasten te wachten. Ze zwaaide uitbundig. Haar roodgeverfde haren golfden van levenslust. Vandaag had ze met een twaalfjarige jongen te maken. Slechte resultaten op school, veel vechtpartijen, en verslaafd aan stripverhalen en planeten.
Bij gasten als Nathan begon de therapie meteen bij de ontmoeting. Sterker nog: aan de manier waarop hij haar hand schudde, kon ze opmaken welke behandeling het best bij hem paste. —
Verder lezen, klik hier.

Jordi Lammers is een twintigjarige student Nederlands uit Nijmegen. In zijn vrije tijd schrijft hij verhalen en gedichten, die onder andere op zijn webblog http://jordiilammers.tumblr.com te lezen zijn.
Voor het boek Het alternatief voor de zorg (2015) schreef hij het gedicht Mensenhanden.
Wie op de hoogte van zijn werk wil blijven, kan hem volgen op Twitter (@ladoublemers).
Vorig collegejaar (2015-2016) was hij de campusdichter van de Radboud Universiteit. In dit zelfde jaar behaalde hij de finale van de landelijke schrijfwedstrijd Write Now.

Klik hier voor het eerste verhaal van Jordi Lammers: Handen en voeten (28 september 2016).

Interview met politieman Bennie Beuvink over 10 jaar stichting Beroepseer, en over de toekomst

logo tien jaar beroepseerIn 2016 is het tien jaar geleden dat stichting Beroepseer is opgericht. In die tien jaar heeft de stichting zich met hart en ziel ingezet om professionals in de (semi-)publieke sector te ondersteunen en te bemoedigen om naar eer en geweten hun werk te kunnen doen.
Door middel van publicaties, blogs, video’s, Goed Werk Hub-bijeenkomsten, Beroepseer-ateliers en Goed Werk-trajecten heeft de stichting duizenden professionals bereikt en geïnspireerd.
Dit jubileum is een mooie gelegenheid om terug te kijken wat tien jaar Beroepseer heeft opgeleverd en de balans op te maken. Daarnaast willen we vooruitkijken: waar staan we? Welke ontwikkelingen zien we om ons heen? Waar willen we vanuit stichting Beroepseer aan bijdragen en hoe?

Ter gelegenheid van het jubileum van Beroepseer vinden verschillende activiteiten en bijeenkomsten plaats. Een van deze activiteiten is een reeks interviews met voortrekkers van stichting Beroepseer waarin ze terugblikken op de afgelopen 10 jaar, maar ook hun licht laten schijnen over de uitdagingen voor de toekomst.

Interview met politieman Bennie Beuvink

De zesde gast in deze reeks is Bennie Beuvink. Hij is meer dan dertig jaar wijkagent geweest in Enschede. Sinds 2015 is hij operationeel leidinggevende van vier wijkagenten. In 2017 bereikt hij de mijlpaal van veertig dienstjaren.
Beuvink is vanaf het begin betrokken geweest bij de stichting: “Zo was ik, op uitnodiging van Alexandrien van der Burgt, aanwezig op de startconferentie in het voorjaar van 2006. Daar broeide echt wat in de zaal, ik voelde de weerzin onder professionals over hoe het was en dat ze bereid waren om echt in opstand te komen.
Daarvoor was ik al bezig geweest om in de wijk vorm en inhoud te geven aan beroepseer. Voor mij betekent dat op zoek gaan in de wijk naar vormen van cohesie en preventie die effectief zijn en waar je naar eer en geweten aan kunt bijdragen. Voor mij is beroepseer met hart en ziel werken, en aanwezig zijn in het gebied waar je verantwoordelijk voor bent. Het gaat om aandacht, aanwezigheid, toepasbaar maken in de praktijk. Bent u tevreden? Wat kan ik nog meer doen? In de situatie vormgeven, antwoorden vinden en naar oplossingen zoeken in plaats van bureaucratische oplossingen toepassen. Je gaat de relatie aan met degenen die je tegenkomt, als mens. Je laat je gevoel spreken en meewegen, je luistert goed en pas dan ga je over tot handelen. Dat vereist tijd voor reflectie. Enkel professionals ruimte geven werkt mijns inziens niet. Ontwikkeling moet van binnenuit komen. Intrinsieke motivatie behoren professionals zelf te hebben, die kan niet van buiten opgelegd worden. Daarom is ruimte geven onvoldoende. Stel jezelf de vraag: wie ben ik en wat kan ik goed? Gedreven mensen maken zelf ruimte, krijgen dingen voor elkaar. Voel het niet goed? Kom dan in beweging”.

Beuvink is een man van de praktijk. Daar is hij radicaal in. Het geheim van problemen oplossen in de samenleving zit voor hem in het doen. Hij ziet niet zoveel in “in manifesten en bijeenkomsten met gelijkgestemden. De laatste tijd komen er veel ‘geleerden’ bij elkaar terwijl onder vakmensen veel geleden wordt. Ga naar de plekken waar het wringt. Daar zit het potentieel. Wat voelen mensen en wat kan je daarmee? Hoe kunnen we mensen die vastlopen moed en vertrouwen geven? Daar nieuwe vormen voor vinden. Hoe lossen we problemen op die we tegenkomen? Authenticiteit is cruciaal, dan verbind je je als mens met je werk en gaat het moeiteloos”.

bennie beuvink 3
Klik hier voor interview met Bennie Beuvink

 

 


Voorgaande interviews over 10 jaar Stichting Beroepseer:

1. Interview met politiechef Jaco van Hoorn. Klik hier.
2. Interview met Barend Rombout van Bureau Frontlijn. Klik hier
3. Interview met hoogleraar Rechtstheorie Dorien Pessers. Klik hier.
4. Interview met hoogleraar Gabriël van den Brink. Klik hier.
5. Interview met rechter Leendert Verheij. Klik hier.

Lokale democratie moet anders ingericht, met burgerforums en jury´s, volgens oud-burgemeester Hans Alberse

Martijn Delaere geeft op de site van Binnenlands Bestuur, het platform voor ambtenaren en bestuurders in de overheid, in het kort weer wat oud-burgemeester Hans Alberse in een interview heeft gezegd over het democratisch functioneren van gemeenteraden en de legitimiteit ervan. Die legitimiteit is volgens Alberse in het geding. Alberse was van 2001 – 2006 burgemeester van Lingewaal, en van 2006 – 2015 burgemeester van Oude IJsselstreek.

In april 2015 vestigde Alberse zich als zelfstandig adviseur en trainer. Hij begeleidt raadsleden, griffiers, wethouders en burgemeesters in het versterken van de lokale democratie. Hij vindt dat ze radicaal anders moeten werken. Politiek en bestuur zouden er volgens hem verstandig aan doen om de macht over te dragen aan inwoners via jury’s en forums. Democratie is oneindig veel meer dan om de vier jaar stemmen.
Alberse: “De legitimiteit van het democratisch functioneren van gemeenteraden is in het geding. In deze tijd vertegenwoordigt de burger graag zichzelf. En dus moeten bestuurders en inwoners in relatietherapie om het werkelijke gesprek aan te gaan. De burgemeester kan daarbij een essentiële rol spelen. Hij wordt geacht de democratische besluitvorming te bewaken. Dat is veel meer dan het voorzitten van de gemeenteraad of het toezien op de procedures in het gemeentehuis”.

Burgerformums en jury´s in plaats van ´dat systeemwereldje´

Alberse heeft veel respect voor de raadsleden die zich met de beste bedoelingen drie avonden in de week een slag in de rondte werken: “Maar daar moeten ze mee ophouden. Ze moeten uit dat systeemwereldje stappen. Kijk eens terug naar het moment waarop je nog net geen raadslid was. Je sprak nog normale taal. Ik heb het zelf als raadslid ervaren. Binnen drie maanden vind je dingen normaal die helemaal niet normaal zijn. Je neemt een loopje met democratische waarden dat uitspraken moeten kloppen en waarachtig moeten zijn, er is geen respect voor het debat en je bent onbegrijpelijk”.

Bestuurders en raadsleden moeten zich losmaken van de partijpolitiek, die volgens de oud-burgemeester eerder een bedreiging dan een zegen voor de democratie is. Alberse: “Er is een parallelle democratie nodig. Jury’s, burgerforum, burgeraudit – allerlei bestuursvormen waarin inwoners veel meer dan alleen zeggenschap hebben. Wij hebben in Oude IJsselstreek een burgerbegrotingsforum georganiseerd. Tachtig mensen op één dag in één zaal. ‘s Ochtends informatie over de begroting en ‘s middags deliberatie en in groepen doorgepraat. Eind van de middag nam men in een half uur met stemkastjes over 25 onderwerpen uit de gemeentebegroting standpunten in. Wat mij betreft zou het burgerbegrotingsforum besluitvormend mogen zijn. Laat het publiek een paar keer per jaar beslissen. Dat is de beste vorm om tot goede besluitvorming te komen, beter dan de gemeenteraad.

Een raad van 150 mensen

Alberse benadrukt het nog eens: de dialoog met de inwoners is altijd vruchtbaar: “Terwijl de oude politiek mijn energie opvrat, kreeg ik van het gesprek met inwoners altijd energie. Ik denk dat veel meer burgemeesters die ervaring hebben. Waarom stel je geen raad van 150 mensen samen, die door loting tot stand komt, drie keer per jaar bijeenkomt maar wel belangrijke beslissingen neemt? De minister kan gemeenten de ruimte geven om op een radicaal andere manier tot besluitvorming te komen. Vijf keer per jaar een burgerjury. Laten we het uitproberen; als je het waarachtig doet, gaat het echt niet mis”.

Oud-burgemeester pleit voor nieuwe democratie, door Martijn Delaere, Binnenlands Bestuur, 23 oktober 2016: www.binnenlandsbestuur.nl

U P D A T E

Code Oranje voor verandering politieke democratie, door Paula Anquita, Tilburgers.nl, 5 december 2016: www.tilburgers.nl/code-oranje-op-weg-naar-nieuwe-democratie/

Website Code Oranje: www.wijzijncodeoranje.nl/