Charlotte V.C. Goulmy

We hebben een Rode Knop nodig

Geschreven op 28 augustus 2019. Gepost in Blogs, Overheid. 3 reacties op We hebben een Rode Knop nodig

Vorig jaar rond deze tijd fietste ik door een straat in het centrum van Deventer. Ik zag dat er een klinker ontbrak. Ik fietste door, maar toen ik achterom keek zag ik dat er een klein knikje in de weg zat. Ik heb mijn fiets midden op straat gezet, ben heel voorzichtig naar de missende klinker gelopen en zag dat er zich een gigantisch sinkhole onder de straat had gevormd. Dit was onmiddellijk gevaarlijk. Vlak voor mij uit had een busje er overheen gereden en ik zag een personenauto naderen.

Ik ben naar die auto gelopen en heb uitgelegd dat hij achteruit de straat moest verlaten. Ik heb mijn schooltas midden op de weg gezet aan de andere kant van het gat en ik heb de gemeente gebeld, veilig vanaf de stoep.

De gemeente vroeg of ik kon blijven staan tot de politie er was om de straat af te zetten en zei dat er een ploeg kwam om de straat met urgentie te repareren. De politie stond in no-time voor mijn neus. Ik had ondertussen het verkeer weggehouden, de gemeentemensen waren er snel en de straat was die avond weer veilig. Heel normaal allemaal, vanzelfsprekend vanzelfsprekend. Een oplettende burger constateert gevaar, signaleert dit, de overheid pikt het onmiddellijk op en repareert. Over tot de orde van de dag.

Ik vond het niet bijzonder. Ik had de Rode Knop ingedrukt. Mijn overheid luisterde. Zo mooi werkt het normaal gesproken helaas niet. Ik ben de hele zomer druk geweest met het attenderen van Den Haag en Brussel op een verdrinkende Klokkenluider, niemand doet wat concreets. Wat hier ontbreekt is de Rode Knop. Ik kan dan wel zeggen dat er gevaar dreigt en dat ze NU iets moeten doen, maar iedereen wijst naar elkaar. Het is niemands probleem, dus niemand doet wat.

Vorige week hoorde ik hoe een staatssecretaris van zijn stoel viel vanwege het aantal daklozen in ons land. Hij is alleen maar van beleid. Hij had nooit geluisterd naar de Rode Knop.

Even een vraag tussendoor

En dan onderwijs. Docenten schreeuwen op de toppen van hun longen dat het zo niet meer gaat, we rammen met duizenden tegelijk op de Rode Knop, de minister komt niet eens uit zijn toren, we stonden met 40.000 man in zijn tuin, ook hij doet niks met de Rode Knop. Passend Onderwijs knelt. De minister neemt docenten niet serieus. Eindexamens? Leenstelsel? Kinderen die maximaal lenen, maximaal sparen voor later een huis, heel veel moeten werken om maar niet aan dat spaargeld te komen, tijd tekort komen voor hun studie, achterblijven met een gigantische studieschuld die maakt dat ze geen hypotheek krijgen? Had niemand dan, écht niemand op de Rode Knop geramd? Als al die kinderen nu over een paar jaar naar de rechter stappen en aantonen dat zij minderjarig waren toen ze een lening moesten afsluiten, dat die lening dus niet rechtsgeldig is en dat zij die dus niet terug hoeven te betalen, wie moet er dan voor ‘t bankje verschijnen voor oplichting of afpersing, valsheid in geschrifte?

En even een vraagje tussendoor… Als je klassen bij elkaar zet omdat je geen docent hebt, geldt de leerplicht dan nog? Of is het dan alleen nog de ophokplicht? Kunnen die kinderen dan niet beter nog een paar weken, met hun ouders, buiten het seizoen, lekker goedkoop op vakantie? Kunnen die directeuren dat in juni vast aangeven? Dat scheelt zo veel irritatie en geld! We verlengen het contract van de docent voor groep 6 niet, alle kinderen mogen tot de Kerst naar een tropisch strand… zoiets? Dat lijkt me beter dan ze ophokken omdat ze nu eenmaal leerplichtig zijn.

Belastingdienst…. Serieus??? Leuker kunnen we het niet maken… Zij maken mensen kapot. Niet altijd natuurlijk, meestal gaat het goed, maar als je een kleurtje hebt en kinderen dan heb je bij onze belastingdienst net zoveel kans om kapot gemaakt te worden als een zwarte tiener in Amerika.

Alles in de zorg is een Rode Knop, maar laat ik het klein en begrijpelijk houden. Sinds de tandarts niet meer in het basispakket zit gaan er minder mensen naar de tandarts, hebben meer mensen een prothese want dat is goedkoper. Rode Knop? Het interesseert niemand. Dan hebben we nog wachtlijsten, PGB gedoe, complexe zorg voor complexe zieken, ontsporende kosten, tekort aan medicijnen, schandalige zorg voor ouderen in onderbemande tehuizen, als je het meldt bij de Inspectie zeggen ze dat ze niks doen op individuele klachten… dat er eerst een zee aan klachten moet zijn voor ze eens (aangekondigd) gaan kijken… Hoezo Rode Knop?

Asielbeleid… Turkijedeal? Dat is de grootst mogelijke Rode Knop. Iedereen met een halve hersencel weet dat onze Turkijedeal een ongekend schandaal vormt. Nu blijkt dat Turkije Syriërs terug stuurt naar oorlogsland Syrië, dat zag niemand aankomen natuurlijk. Trump doet gekke dingen maar wij doen niet voor hem onder. Ga eens kijken in de kampen van Griekenland. Je mag hier nu niet over het Neurenbergtribunaal beginnen, maar mocht de rechtszaak op tv komen, ik kijk. Sorry, we wisten het niet?

Justitie. Over Rode Knoppen gesproken, zelfs Jan Vlug kan het zich niet meer veroorloven om Kinderen te verdedigen… de vergoeding is belachelijk, de tijd die het eist is disproportioneel, hij is ermee gestopt. Onze advocaat der advocaten, hij die advocatuur ademt, hij is gestopt met het Kinderpiket. Hoe vaak had hij op de Rode Knop geslagen? Die kinderen die geen advocaat kunnen krijgen… mogen die Ferd Grapperhaus dagen wegens nalatigheid?

Defensie.. onze soldaten moeten BOEM roepen als ze schieten en de kanonnen op de fregatten zijn vastgeroest. Zullen we het nog even over de kazerne in Zeeland hebben?

Nee laten we even stilstaan bij Groningen. Wie is daar verantwoordelijk als straks een heel gezin onder de steunbalken verdwijnt? Niemand toch? Zo is dat toch dichtgetimmerd?

En de afluistertapes rond de moord op Theo van Gogh, Justitie doet moeilijk, remt, zeurt, hindert en belemmert een journalist die erover wil schrijven. Justitie mag dat, Justitie heeft vast een boel te verbergen. Probeer maar eens de archieven van het Ministerie in te duiken… ze houden alles zo lang mogelijk tegen de borst. Niks is overgedragen na 1994. WOB je iets, krijg je het, zwartgelakt. In principe moet het archief na 20 jaar naar het Nationaal Archief. Justitie respecteert de wet als het haar behaagt…

Politici hoofdelijk verantwoordelijk

Het probleem is niet dat de Rode Knop het niet doet, die doet het uitstekend. Het probleem is dat de Overheden niet denken dat Boem Ho is. De Rode Knop gaat af, zij denken: «Niet mijn Rode Knop!» Als ik gewoon niet kijk, dan weet ik het niet, kan het nooit mijn probleem zijn. Excellente strategie: «Ik herken mij niet in het geschetste beeld, ik kan mij niet herinneren dat ik daarover ben geïnformeerd, er staat niets in de geheime notulen, dat zegt mij niets, er staat mij niets bij van… Ik zet mijn paarse krokodil in.»

Als je zo terugkijkt dan is het probleem helder. Alles ontbreekt aan #boerenverstand. En zodra beleid gestoeld is op idiotie gaan er essentiële dingen mis waar dan gelukkig helemaal niemand voor verantwoordelijk is.

In Frankrijk zijn politici hoofdelijk verantwoordelijk, met celstraf en boetes als ze nalatig zijn¹⁾. Was je op de hoogte? Dan ben je verantwoordelijk. Dat schijnt voor Nederland écht niet te kunnen en dat betreur ik. In Frankrijk is het voor burgers fijn om te weten dat als politici écht nalatig of strafbaar zijn dat ze dan voor de rechtbank moeten verschijnen en veroordeeld kunnen worden. Le Principe de Précaution.²⁾ Boetes, celstraf of gewoon onverkiesbaarheid. Voorkomt dat alle onverschilligheid? Nee. Maar toch wel een beetje. Gewoon Boerenverstand.

Als dat dan écht bij ons niet kan, dan is het, denk ik, tijd om ons land weer een beetje te ijken. Is het nog goed om de waarheid te spreken? Is het nog verstandig om zelf na te denken? Is het niet beter om je koest te houden en gewoon te vragen «Hoe hoog?» als je de opdracht «Spring» krijgt? Mag je kinderen naar school sturen als ze uitsluitend onder de ophokplicht vallen? Mag je een minister van Justitie aan de wet houden? Mag je als Groninger verwachten dat je veilig bent? Mag je als journalist verwachten dat je WOB stukken leesbaar zijn in plaats van zwart gelakt? Mag je als ouder met een kleurtje met vertrouwen toeslagen aanvragen? Mag je van een staatssecretaris eisen dat hij niet omvalt van verbijstering als blijkt dat het beleid slachtoffers maakt? Mag je van de zorg verwachten dat ze je verzorgen? Mag je van onze beleidsmakers verwachten dat ze handelen in

het belang van het land en niet in het belang van de lobbycratie?³⁾Mag je als asielzoeker verwachten dat wij je als een mens behandelen en niet met je blote voeten in de sneeuw van Lesbos laten creperen aan een longontsteking? Mag je er vanuit gaan dat Rechtsbijstand belangrijk is juist in een land wat zich (op papier nog wel toch?) een Rechtsstaat wil noemen? Kan je nog rekenen op de politiek als alles om je heen instort? Mag je denken dat er heus wel iemand even opstaat en zegt: «Hé, dit klopt van geen kanten. Ik regel het even, anders gaat er iets mis? Ik grijp in?» Wie kan er eigenlijk nog ingrijpen in dit land? Ik dacht dat de Nationale Ombudsman die functie had maar dat was een foutje. Bedankt…

Wie luistert er nog naar de Rode Knop? Dat lijkt me nou werkelijk een prima baan. De Rode Knop bewaken. En dan ingrijpen. Met Boerenverstand.

Anders

Gaat

Het

Mis

Noten
¹⁾ https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/proces-van-het-besmette-bloed-begint-in-parijs-was-premier-fabius-schuldig-aansprakelijk-of-verantwoordelijk~bafb9dc0/
²⁾ https://fr.wikipedia.org/wiki/Principe_de_pr%C3%A9caution
³⁾ Wanda de Kanter in televisieprogramma Zomergasten, 25 augustus 2019

Wat gebeurt er met een burger die haar vertrouwen in de rechtsstaat verliest?

Geschreven op 8 juli 2019. Gepost in Algemeen, Blogs. 1 reactie op Wat gebeurt er met een burger die haar vertrouwen in de rechtsstaat verliest?

Als je van liefdesverdriet al een ‘scorned woman’ kan worden
wat gebeurt er dan met een burger die
haar vertrouwen in de rechtsstaat verliest?

Hel is nog niks…

Op 31 mei geloofde ik nog ferm in mijn rechtsstaat. Het voelt als jaren geleden. Op 8 juni 2019 schreef ik https://beroepseer.nl/blogs/alles-is-te-koop-het-is-alleen-een-kwestie-van-betalen/ over hoe ik me in het verhaal van Roelie Post had verdiept en hoe ik haar uitvoerig onderstreepte boek aan Sigrid Kaag had verzonden in de hoop dat zij Roelie zou helpen.

Precies een maand geleden tweette Post: https://twitter.com/roelie_post/status/1136602173872250880

«Begin van een regeling, eind van de maand heb ik weer geld. Voor de rest, kinderrechten, ga ik verder met de strijd.»

Het is vandaag 6 juli 2019. Ik had volgens Twitter gisteren een belangrijke tweet gemist. Ja. Inderdaad, vanochtend las ik: https://twitter.com/roelie_post/status/1147147956178554881

«Net gehoord dat de @EU_Commission haar beloftes aan mij niet nakomt. De toegezegde betaling is geblokkeerd door @GOettingerEU’s services. @TimmermansEU @MartinSelmayr gaven geen politieke instructies, dus… einde verhaal. Oftewel: hoe maak je iemand kapot.»

Mijn reactie naar haar was dat helemaal niemand haar kapot gaat maken. Alles wat haar kan gebeuren kan ieder van ons overkomen, dit is dus nu persoonlijk. WODC, de Belastingdienst, het proces Wilders, de veroordeling voor het faciliteren van kinderhandel en nu Roelie Post? I think not. Dit is ook mijn rechtsstaat!

Mijn land is een democratie

Als je besluit vierkant voor iemand te gaan staan die onrecht wordt aangedaan dan moet je wel even je huiswerk doen en kijken of het allemaal écht klopt of dat je meehuilt met de wolven. Ik ben dus het Nationaal Archief ingedoken om te kijken of alles wat ze zei aantoonbaar juist was. Helaas. Ergens hoop je dat het niet zo is maar ik heb inderdaad dossiers gevonden over de landen waar Post altijd over spreekt. Verhalen gelezen van mensen die zo graag een mulatje willen adopteren, of gewoon een zwart kindje, of een bootvluchtelingetje en de minister-president van dat moment schrijven. Van Agt, Den Uyl komen langs, andere belangrijke mensen in het bestuurlijke apparaat die druk uitoefenen op Den Haag, ik heb gelezen hoe Nederland gewoon zei tegen een land dat ze de papieren voor de adoptie gewoon konden laten zitten en zei stuur ze maar naar Nederland, meld ze even bij de politie en dan sturen wij ze vast een telex dat het in orde is… Tegenwoordig gebeuren dat soort dingen in Nederland niet meer, gelukkig maar. De kinderen waar Post de klok over luidde liep tot 2006. En dat zijn dus ook vandaag nog jonge mensen.

En als je de bevestiging hebt gekregen, in duizendvoud, dat ze strikt de waarheid spreekt dan kijk je verbijsterd om je heen. Dit is dus waar en niemand pakt door! Hoe kan dat? Is zij dan een naar takkewijf en ze moet gewoon kapot? Wie is die vrouw die natuurlijk gezag en autoriteit uitstraalt en waar Den Haag niet serieus genoeg naar luistert? Misschien is het wel een total bitch en verdient ze het om kapot gemaakt te worden maar weet ik dat niet en snap ik het pas als ik haar gezien heb, aluhoedje en alles, lallend uit haar nek kletsend. Zoiets moet het dan wel zijn. Toch?

Maar nee. Vorige week vrijdag heb ik Roelie ontmoet. Keurige mevrouw, geen gelal, sec, straight, open, een salade etende biowinkel mevrouw. Boerenverstand maar dan de adellijke tak. Het eerste dat opvalt als je haar ontmoet zijn haar ogen. Had ik maar één zo’n oog. Na de cappuccino (zonder suiker) heb ik haar alle werkelijk onvoorstelbare stukken laten zien die ik de dinsdag ervoor gevonden had en zag ik die ogen steeds groter worden. Turquoise ogen die eigenlijk al mijn vondsten al ergens wel wisten maar zo zwart op wit en in dergelijk grote hoeveelheden, zelfs haar ogen sprongen met regelmaat uit haar kassen.

Verder valt op hoe gefocust ze is, ik ben van de hoop en komt wel goed en hup even door, de goede krachten komen heus wel naar voren maar zij is van de nee, de wereld hangt van de belangen aan elkaar en dat komt niet goed. Ze vond me vermoeiend optimistisch maar tolereerde het, ik denk dat ze de vloer niet onder me uit wilde trekken. Ik vraag me af waar ze het geduld vandaan haalde. Ik zag wel dat ze mijn gekleuter irritant vond maar ik ga écht niet zeggen dat alles hopeloos is. Ik denk nog steeds dat er een heel erg groot misverstand onder ligt en dat het goed komt, gewoon omdat het niet anders kan. Ik doe niet eens alsof. Ik leef in een rechtsstaat, hoe gehavend ook, en ook al lijkt het er niet op, mijn land is een democratie en werken zal ze, voor mij mocht ik haar nodig hebben, maar zeker voor haar nu.

Zij had vrijdag nog hoop op de voorgespiegelde regeling waar ze die 6 juni 2019 over twitterde. Misschien wilde ze er zelf ook ergens nog wel een beetje in geloven. Misschien dacht ze die gekke Charlotte, wie weet heeft ze een punt, heel misschien. Maar geen tijd om te verslappen, hup door, knuisten vaak gebald als je probeert even te pauzeren, ze wil door, ze heeft haast. Al mijn pogingen ten spijt. Mijn ‘je moet ook even uitblazen en bijkomen’ stuiten op hoon, nee, geen rust, door. Kom. We gaan terug. En terug gingen we.

Nu is dus al haar hoop op een regeling vervlogen. Ze heeft twee jaar geen salaris ontvangen en moet als kers op de taart een ton of zo terugbetalen. Omdat ze kinderhandel en de adoptielobby aan de kaak stelt. Omdat ze mijn democratie op het rechte pad wil proberen te houden.

De hel kent geen woede gelijk een afgewezen vrouw

De politiek is inmiddels met reces, je zou haast denken dat dit soort berichten komen als iedereen weg is en niemand meer wat kan doen, lekker zomeren, na het reces is iedereen alles weer vergeten, komt er een nieuwe Commissie in Europa, alles gaat rustig door en niemand zal er nog over beginnen. Dat scenario is onacceptabel. Als mijn rechtsstaat helpt om een burger te slopen dan is dat over de grens.

Er zijn genoeg politici die zich roeren, Ronald van Raak die zich zorgen maakt over de Klokkenluiders, https://twitter.com/Charlotte9999/status/1146344959118925824 Renske Leijten, Dennis de Jong, Pieter Omtzigt, Madeleine van Toorenburg, Michiel van Nispen en ongetwijfeld Michel Rog die donderdag als een geschenk uit de hemel unaniem benoemd is tot voorzitter van de parlementaire ondervragingscommissie naar ongewenste beïnvloeding. Nou Michel, je hoeft je niet te vervelen. Voici Dossier n° 1.

Frans Timmermans die zo goed is in niks doen zal even wat mensen moeten bellen. Hij vond Klokkenluiders toch zo essentieel voor de democratie? Nou kom maar door dan. Of kan hij zelfs dit niet regelen? Hij gaat niet over Personeelszaken? Nee maar het was ooit een PvdA’er en die komen traditiegetrouw op voor mensen. Roelie Post valt in die categorie (I checked) en Timmermans is nu lang genoeg nalatig geweest op dit dossier.

Mark Rutte, mijn vaders des Vaderlands, mijn alles glijdt van mij af en ik ga lekker zo een paar weken bijkomen op de Antillen, alles gaat goed, begrotingsoverschot van 11 miljard, kijk mij eens goed bezig zijn, moet ook maar even laten zien dat hij kan doorpakken. Uit het antwoord op de Kamervragen van Pieter Omtzigt weet ik dat hij de destijds aan hem geadresseerde Klokkenluidersbrief van 88 kantjes nooit gelezen heeft, dat kan dan mooi deze week nog even VOOR de komende ministerraad. Dit gaat hij oplossen voor de zomer. Waarom? Omdat hij niet wil dat mijn soort naïeve burgertrutjes hun vertrouwen verliezen. Ik vertrouwde hem als mens eigenlijk niet, te glad, te ongeïnteresseerd in alles wat niet in een Excelsheet past, maar als puntje bij paaltje komt is hij wel mijn Staatsman. Hij zal. Omdat dit onrecht is. William Congreve zei destijds:

«Heav’n has no rage, like love to hatred turn’d,
nor hell a fury, like a woman scorn’d.»

Als je van liefdesverdriet al een scorned woman kan worden wat gebeurt er dan met deze burger die haar vertrouwen in mijn rechtsstaat verliest. Hell is peanuts…

P.S. Mevrouw Kaag, als u toch niks met het boek doet, wilt u het dan via de interne post doorsturen aan de Commissie Joustra? De eerste pagina met mijn blinde vertrouwensverklaring aan u kunt u er gewoon uitscheuren. De commissie is namelijk aan het kijken naar de rol van Nederland in wereldwijde Kinderhandel. Dit past er naadloos bij en valt binnen het mandaat. Zij doen er misschien dan wel iets mee. Beatrice de Graaf zit in die commissie, die lijkt me ook wel menselijk. (Niet al mijn naïveteit is dood blijkbaar, ik denk nog steeds dat u fantastisch bent, vertrouwen is vertrouwen, zelfs blind.)

Zie hieronder de video: Zoek een kind, Betaal contant. De adoptielobby

U P D A T E

Beroepseer-tweets zijn trending. Klokkenluiden is hot

Verkiezingen voorbij. EU & Timmerfrans gaan verder met klokkenluider Roelie Post kapotmaken, Geen Stijl, 8 juli 2019: https://www.geenstijl.nl

Charlotte Goulmy
Voortrekker Stichting Beroepseer

Alles is te koop, het is alleen een kwestie van betalen…

Geschreven op 8 juni 2019. Gepost in Algemeen, Blogs. 1 reactie op Alles is te koop, het is alleen een kwestie van betalen…

Ik volg haar nu denk ik een jaartje op Twitter, misschien wat langer, ik weet het niet. Ik volg bijna 900 mensen. De eerste keer dat ik op een tweet van Roelie Post reageer is het in ieder geval 3 december 2018. «Was de AIVD niet betrokken bij het opzetten van het klokkenluidershuis?[1]» ik zei WUT??? Een nette variant op WTF en zij reageert niet. Waarom zou ze. Heel normaal Twittercontact dus.

Op 12 maart 2019 is er voor het eerst een reactie op een reactie en ik verbaas me over het niveau van haar Frans, ja wat wil je na 35 jaar Brussel. Kortom, ik weet eigenlijk niks en denk vooral hé wat leuk een Nederlandse mevrouw die goed Frans spreekt! Excellent. En iets met klokkenluiders in Europa. Ik zal me inmiddels ingelezen hebben want later die dag Twitter ik haar de briljante tekst: Incroyable…

Op 22 maart schrijft ze een redelijk wanhopig klinkende Tweet en ik begin me een beetje zorgen te maken over die Klokkenluidermevrouw die zo lekker Frans spreekt. Maar blijkbaar niet genoeg.

Op 6 mei weer, ik heb blijkbaar net de Argos uitzending geluisterd en ze geeft aan bekaf te zijn. Ja dat snap ik. Ik zeg dat ze een boek moet schrijven en dat ik het dan meteen koop. Ik weet nog dat ik dacht dat wat zij meemaakte niet te doen was. Ik zou het niet trekken. Blijkbaar heb ik niet opgeslagen dat ze al een boek heeft geschreven, Romania, for export only.[2] The untold story of the Romanian ‘orphans’.

Op 23 mei zie ik een uitzending op de Franse televisie[3] en ik tag # haar. Ze reageert niet en ik vergeet het ook weer. Babyhandel, Sri Lanka. Niet best.

Ik ging me inlezen

En dan, na lang heel normaal niet echt lekker te hebben opgelet is het 31 mei en wijs ik haar op iets superschijnheiligs met betrekking tot de inmiddels beruchte lobbyist François De Combret en ik heb raak gegokt. Ze bevestigt mijn vermoeden en met terugwerkende kracht zou ik willen zeggen dat ik mij vanaf die Tweet met haar verbonden voel.

Ik ging me inlezen en ben me de tering geschrokken. Het is nu 7 juni. Ik ben precies een week verder en ik snap niet dat ik niet al zeker een jaar heel hoog ergens op een toren sta te schreeuwen en dat ik dringend moet stoppen met het me zorgen maken over slechte examens, curriculumhervormingen die door de strot gedouwd gaan worden voor ze de prullenbak in gaan, over beroerde zorg, uit bed vallende ouderen die een pols breken en niet genoeg eten en in vieze luiers liggen, hoge schulden voor kinderen, over gaswinning in Groningen en over het pensioenakkoord. Het maakt allemaal niks uit. Het is peanuts. En als ik een beetje had opgelet dan had ik dat zeker al vier jaar kunnen weten en had het moeten weten.

Het is ook niet zo dat Post rustig in een hoekje is gaan zitten, er was veel aandacht voor geweest. Er waren Kamervragen gesteld van SP en zelfs van Pieter Omtzigt die ik toch altijd zo op de voet volg. Maar ja. Er gebeurt wel meer in de wereld. En zo erg zal het toch allemaal niet zijn… wel vreemd dat Roelie Post is ontslagen, dat ze geen erkenning krijgt voor haar klokkenluiden, dat ze haar salaris terug zou moeten betalen, met rente, dat ze ondergedoken zit, in mijn keurige Nederland. Je zou zeggen dat ze erg goed had geprobeerd om kinderen te beschermen tegen exploitatie, kinderhandel, kinderseks, onvrijwillige orgaandonaties. In mijn verdorde geest riskeer je dan eerder een lintje dan blaam…

Ik met mijn lieve vastgeroeste en eerlijk gezegd sneue vertrouwen in mijn rechtsstaat… Ik bestel het boek de 31^e en hij gaat op de bus, live zichtbaar op Twitter.[4] Leuk die korte lijntjes. Ik heb al wel door dat het geen lekker boek zal zijn. Maar goed, ik wil het nu weten ook. Ik kijk vast wat rond op YouTube[5] en lees me in. Ik weet Roelie inmiddels leuk te vinden op Twitter en stel de domst mogelijke, oprechte maar godsallemachtig naïeve vragen[6] zoals deze:

@roelie_post !!! Kijk!!! Sigrid Kaag is ook niet voor handel in kinderen, niet voor sex en zeker ook niet voor hun organen. Zij is ook nog eens Buitenlandse zaken en superaanspreekbaar. Ze is hartstikke lief en gewoon fair dus als @MinPres niks wil, gewoon haar vragen. She rocks!

Ik meen dit dus hè? Ik denk op 31 mei 2019 nog echt oprecht dat je alles kunt oplossen met een pen en dat je gewoon de goede mensen om hulp moet vragen. Dan komt het wel goed. Misschien niet meteen maar uiteindelijk wel en als zoiets al jaren voortsleept dan heb je gewoon de verkeerde om hulp gevraagd. Ik kan me niet voorstellen dat Kaag dit niet even fikst. Misverstandje. Kan gebeuren. Excuses. Eerherstel. Lintje. Paar miljoen schadevergoeding. The usual. Wist ik veel dat de Nederlandse overheid al sinds jaar en dag internationale adoptie faciliteert van nepwezen en niet te nauw kijkt als het daarop, bijvoorbeeld door Post, wordt aangesproken? Ik zou dat op 31 mei 2019 gewoon niet geloofd hebben.

Ik wilde eigenlijk op de postbode wachten voor ik de trein naar Scheveningen zou pakken, maar toen het boek kwam ben ik gaan zitten en ben pas weer opgestaan toen ik buiten geen daglicht meer had.[7] No kidding… ik las iets over een puntensysteem voor kinderen. Dus ik pakte de pen er maar bij en besloot de helst mogelijke dingen maar even te onderstrepen. Het begon vrij rustig maar al snel werden de pagina’s helsgroen. Ik kon gewoon niet geloven wat ik las. Kinderen die beide ouders om de hoek hadden wonen werden als ‘wees’ geëxporteerd naar landen als mijn Nederland, mijn Frankrijk, België, Spanje, Italië, Israël, Amerika. Nog net niet als vracht. Soms voor liefhebbende wensouders die graag God’s wil volgen en een kind een toekomst willen geven maar soms ook voor seks of organen. Op punten, je kon een wensenlijstje invullen, de mooiste gingen naar Amerika. Kwaliteit-prijsverhouding werkelijk excellent.

Dit alles onder de goed geïnformeerde ogen van Europa en met dank aan een sterke lobby van dubieuze hotemetoten uit zelfs mijn keurige Frankrijk. De namen die op de pagina’s voorbij trekken ken ik allemaal als het om Frankrijk gaat en ieder van hen had ik zonder problemen mijn dierbaarste bezit laten beschermen. Perfect onberispelijke politici en mediapersonen.

Twaalf jaar helpen zoeken

Op zondag 2 juni neem ik alles nog even goed door en maak een samenvatting die er niet om liegt en waar ik zeker een keer wat mee moet doen. Schokkend. Ik pak een grote enveloppe en stuur het inmiddels volledig groene boek aan Sigrid Kaag. Zij heeft zelf een zoon geadopteerd, doet alles voor arme kinderen in het buitenland, alles draait om psychisch welzijn en veiligheid en ik weet dat ze ooit werkte voor Unicef. Als iemand deze ellende snel en efficiënt voor Post kan oplossen dan is zij het. Kinderhandel bestrijden, voor seks of organen zal voor Kaag prioriteit nummer 1 tot ontelbaar zijn. Kaag rocks.

Op 2 juni laat Nieuwsuur zien hoe nonnen uit Haïti kinderen exporteerden naar de beschaafde wereld.[8] Ook naar Nederland. Kinderen met ouders die ze niet ter adoptie hadden afgestaan. Klinkt bekend. Wacht maar tot Kaag dit hoort. Haïti kan wel inpakken.

Op maandag 3 juni gaat het boek met bloemrijke postzegels op weg naar het ministerie. Het zal er hopelijk 4 juni wel zijn.

Ik was even vergeten dat Ivanka met haar kinderen in kooien zettende vader onderweg was naar Nederland en dat zij wellicht ook even wat tijd van mijn minister zou claimen. Het is 5 juni.

Op donderdag 6 juni twittert Roelie Post twee gelukkige berichten. Het eerste[9] is verbijsterend. In 2007 had Arun Dohle in de Indiase pers gelezen dat een echtpaar op zoek was naar hun gekidnapte zoon. Twaalf jaar lang hebben Dohle en Post (ACT) dat echtpaar helpen zoeken. Het kind bleek naar Nederland gebracht te zijn voor adoptie. De Nederlandse politie weigerde de aangifte op te nemen. De rechtbanken wezen hun eis af. Ze procedeerden zelfs tot aan het Europees Hof voor de Mensenrechten. Het Ministerie kon niet aan informatie komen en staatsecretaris Fred Teeven nam de tijd niet om het rapport dat hij van de Indiase Ambassadeur kreeg te lezen in 2013. Op 12 februari 2019 werd er vonnis gewezen, na 12 jaar. Het duurde 4 maanden voordat ze het vonnis kregen maar hier is het dan:

«Conspiracy to kidnap the children, change their names, to forge a surrender deed to look as if the biological mother did surrender the child to Malaysian Social Services to impersonate as mother of the kidnapped children, to use such forged surrender deed for cheating, to use such forged surrender deed for as genuine, to file such false and forged documents before the Court of Judicature in Madras for the purpose of obtaining order from the Honorable High Court to kidnapped children in foster care of foreign couples by obtaining donations from the foreign countries».

Nederland is in dit geval het buitenland. Dit is erkenning van het gelijk van Roelie Post maar vooral een geweldig schandaal[10] voor Nederland en Europa. Op diezelfde donderdag 6 juni kreeg Post bericht uit de EU dat er een begin werd gemaakt met het treffen van een regeling. Ik weet niet of dat betekent dat ze gewoon weer aan de slag kan en dat ze eerherstel krijgt maar gezien de toon van de tweet[11] is ze opgelucht dat er beweging in de zaak zit.

Nog steeds 6 juni en Kaag heeft in de Tweede Kamer een Algemeen Overleg over Noodhulp. Ze is, geheel tegen haar gebruikelijke temperament in, bekaf en bloedsjacherijnig. Als de postbode zijn werk enigszins adequaat heeft gedaan dan heeft ze het boek nu twee dagen in haar bezit, maar tussen de security clearance en Ivanka Trump ga ik er voor het gemak maar niet van uit dat het humeur door het beschreven en groenonderstreepte schandaal komt. Maar ik heb goede hoop dat ze het boek krijgt en inziet dat ze even Brussel moet bellen zodat het voor Post allemaal weer leefbaar gaat worden.

Aantal adopties steeg met 73%

Vandaag is het 7 juni en ik heb net via France Ô[12] een herhaling gezien van een uitzending van Investigations. Trafiquants: Le business de l’adoption. De presentatrice windt er geen doekjes om. Alles is te koop, het is alleen een kwestie van betalen…

Eerst zie je een echtpaar aankomen in Amerika met hun drie jaar geleden geadopteerde dochter Grace uit Congo. Al die tijd hebben zij maandelijks veel geld betaald aan het weeshuis voor de verzorging van hun kind. Moeder is extatisch gelukkig, eindelijk is haar familie compleet. Drie jaar lang procederen maar het is gelukt! Moet je je toch voorstellen, mijn lieve Grace, in Kinshasa, de mondiale hoofdstad van de verkrachtingen en dan als wees! Je moet er niet aan denken. Ze boft maar, Grace, dat ze nu veilig is. De fonkelnieuwe vader kan niet wachten om Grace haar nieuwe huis te laten zien, haar nieuwe bedje. Hij is de gelukkigste man ter wereld. Saillant detail, het weeshuis heeft nooit een cent ontvangen…. Als de afstaande ouders geen geld krijgen, de opstallende weeshuizen geen geld krijgen en de ontvangende ouders geheel te goeder trouw denken dat ze Gods pad volgen door die kinderen een toekomst te geven, op wie moet je dan boos zijn? Op de adoptieburo’s die dat geld in hun zakken hebben gestopt. Veel geld, per maand 425 dollar.

Tussen 2009 en 2013 steeg het aantal adopties vanuit Congo naar het buitenland met 73% en dat begon op te vallen. Er kwam een onderzoek en voortaan zouden alle gevallen scrupuleus bekeken worden. De consequentie was dat de kinderen langer in die tehuizen bleven, voor de procedures, en om te cashen natuurlijk.

Het zijn de Evangelisten die hierin het meest actief in zijn. God betaalt, via de kerk, 34.000 aan de adoptieburo’s en 17.000 exportkosten. Per kind. De Evangelisten voeren vanuit Amerika de adoptielobby, nu zie je 85 families die naar het Congres van Wisconsin gaan om hun senator te verzoeken de kinderen uit Congo te bevrijden. Ze willen dat Obama sancties oplegt aan Congo als Kabila de kinderen niet vrij laat. En dan zegt zo’n omhooggevallen senator en ik citeer: «Al deze kinderen zijn prachtig en wij zullen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat ze thuis kunnen komen.» Met thuis bedoelt hij Amerika. Een andere senator, Ed Royce is nog verder van het pad af, hij snapt niet waarom Congo zo aan die kinderen trekt, we hebben hier immers liefhebbende families voor ze… hij acht het gedrag van Congo onredelijk, buitensporig.

Je ziet een huilende adoptiemoeder in Amerika die zeker weet dat God er voor zal zorgen dat haar drie jaar geleden geadopteerde kind naar haar liefhebbende familie zal worden gebracht. Zij weet duidelijk ook niet dat het kind in kwestie in Congo waarschijnlijk ook gewoon ouders heeft, maar dan niet zo rijke. Ze zegt het snikkend. In naam van haar redder, haar Heiland, haar Zaligmaker Jezus Christus… Amen.

Dan zie je een knul die drie jaar geleden is geadopteerd door een bijna deugdelijke moeder die in eerste instantie beslist niet wist dat haar kind levende ouders had, in Congo. Die moeder is dapper en laat haar kind op camera vertellen hoe het nu voor hem is. Die moeder is een unicum, de meeste adoptiemoeders met hun nu vervulde kinderwens kijken wel link uit voor ze op camera komen vertellen dat hun kind in het land van herkomst levende ouders heeft die niet weten dat hun kind verkocht is aan de hoogste bieder met illegale documentatie van medeplichtige importlanden. Ze vertelt hoe haar kinderen getraumatiseerd zijn, alles hebben verloren. Ze zegt dat zij de kinderen niet heeft gered, wel haar kinderwens. Zij zegt dat die kinderen bij hun biologische moeder hadden moeten blijven. Die arme vrouw had alleen maar gewild dat haar kinderen veilig waren! De adoptiemoeder zegt dat het een corrupte bende is, die hele adoptiewereld, zij dacht eerst ook dat haar kinderen wees waren. Dit had ze nooit zo gewild. Haar zoon bleek twee jaar ouder dan uit zijn dossier bleek. Hij kan zich Congo goed herinneren, net als zijn echte moeder, zijn thuis en zijn oorspronkelijke voornaam… Hij dacht dat hij naar het weeshuis ging om daar iets te doen en begreep pas toen het te laat was dat hij nooit meer thuis zou komen. Hij vindt het erg verdrietig en is dat ook. Hij mist zijn moeder Marianne. Zegt hij. Huilend.

Europa klinkt als het paradijs

In Congo zijn er sinds de oorlog ongeveer 4 miljoen weeskinderen en dat maakt het een paradijs voor adoptieburo’s. Het gaat om de verkoop van minderjarige kinderen aan westerse ouders met een onvervulde kinderwens. Je kunt zien hoe ouders hun kind tijdelijk denken op te geven, zodat ze elders een goede scholing kunnen krijgen en zich helaas niet realiseren dat ze hun kinderen voor altijd hebben afgestaan. Als je het aan de kinderen zou vragen, zouden ze niet eens tegen zijn. Europa klinkt als het paradijs. Dat klinkt hopeloos naïef in mijn verwende westerse oren, maar blijkbaar kan de wanhoop groot zijn. Of, zoals een moeder het zegt, ik heb geen kinderen gekregen om ze weg te geven aan vreemdelingen! Zij verkeerde in de veronderstelling dat haar drie kinderen geschoold terug zouden komen tegen de tijd dat ze een jaar of 17, 18 waren. Zij dacht dat ze nog moeder was van de drie. Zij wist niet dat ze voor altijd afstand had gedaan, zij wist niet dat er al gezinnen waren die maandelijks honderden dollars betaalden aan de tehuizen waar de kinderen tijdelijk werden opgevangen in afwachting van de procedures die allemaal onder hetzelfde valse nummer gingen en met identieke, onzinnige vervalste formulieren. Zij wist niet dat haar kind naar Italië zou gaan, onder een andere naam verder zou leven en haar zou gaan vergeten.

Als de filmmakers de kinderen opsporen en terug willen halen voor het inmiddels aangekondigde vertrek naar Italië weten de adopterende ‘ouders’ dat te voorkomen. Zij hebben inmiddels zeggenschap over de nog in Congo verblijvende kinderen en verbieden contact met derden. Een gotspe. De lobby is te sterk. Een Congolese minister baalt er van dat kinderen worden beschouwd als objecten maar werkt nog steeds mee aan internationale adoptie van weeskinderen die uitsluitend op vervalst papier wees zijn. De Ambassade van Amerika doet ook goed werk. Ze bellen altijd even naar het weeshuis om te vragen of de kinderen wel écht wees zijn. De consul heeft vertrouwen in het systeem. Zegt hij.

Industrie

In de documentaire zitten ook beelden van Roelie Post die vertelt hoe maffieus ze geïntimideerd werd toen ze deze praktijken probeerde te voorkomen in Roemenië. Dat is haar op zich goed gelukt. In 2005 was de kinderhandel vanuit Roemenië effectief drooggelegd maar had zich snel verplaatst naar landen als India, Ethiopië en nu dus Congo. Post zegt dat het een industrie is met kinderen als product. Sindsdien heeft ze geen leven meer en moet onderduiken voor represailles van de adoptiemaffia.

Het is zo’n rare week geweest. Wat begon met een melig tweetje over die vreselijke kinderhandellobbyist De Combret werd een rollercoaster. Eerst val ik in de ene verbijstering nog groter dan de andere, dan blijken mijn beide landen vrolijk mee te doen aan die ellende, blijkt het gewoon recent nog stilzwijgend door te gaan en komt er een veroordeling van Kinderhandel die in ieder geval Fred Teeven zich aan moet trekken. En in de week dat ik lees dat Post kapot getreiterd werd door de Europese Commissie en de adoptielobbymaffia komt het bericht dat er misschien een klein beetje beweging in dat belachelijke aspect van die zaak zit.

Ik kan het niet volgen en ik vraag me af hoe Roelie Post dit nu al 14 jaar beleeft. Hoe kom je hier overheen? En die kinderen die hier geadopteerd zijn door liefhebbende adoptieouders? Weten die dat ze misschien geroofd zijn? Dat ze nog biologische ouders kunnen hebben? Dat ze misschien helemaal nooit wees waren? Dat ze nu wellicht vier ouders hebben? Geloven ze hun nieuwe ouders als zij zeggen dat ze het inderdaad niet wisten? En die nieuwe ouders, zouden zij het ergens in hun achterhoofd hebben gevreesd? Dat de dag zou komen dat de échte ouders hun geliefde zoon komen claimen?

En Nederland? Zou Nederland denken dat we hier toch maar mooi mee weg zijn gekomen? Frankrijk kan dat niet eens denken, die lobbyden zich helemaal de hel in, maar Nederland? Wij wisten het wel… in ieder geval sinds Roelie Post met klokken begon te luiden, maar afgezien van één onderzoek door Hirsch Ballin, wat heeft Nederland gedaan om het nu ook écht voortaan te voorkomen?

Joël Voordewind had het op die verpletterend drukke 6 juni in dat AO[13] Noodhulp over de beroerde toestanden in de kampen op Lesbos, hij wilde extra geld[14] om de opvang in de regio structureler en beter te organiseren zoals bijvoorbeeld door middel van het nieuwe Youth Business Campus concept. Is dat niet een prima mogelijkheid voor eerherstel voor Roelie Post? Mooie lange neus ook meteen in de richting van Ivanka.

If I said you had a beautiful body, afbeelding bij artike over examen Frans van Charlotte Goulmy

“If I said you had a beautiful body, would you hold it against me?”

Geschreven op 31 mei 2019. Gepost in Blogs, Onderwijs. Geen reacties op “If I said you had a beautiful body, would you hold it against me?”

Er waait inderdaad een frisse wind door het College voor Toetsen en Examens (CvTE) en ik wil bovenal zeggen dat dit fantastisch is en dat het mij hoop geeft voor de toekomst. VMBO en HAVO waren, hopelijk voor het laatst, geen goede examens en de pertinente fouten erin zijn niet hersteld. Daarnaast was het te lang en niet op het juiste niveau.

VWO was ook een te moeilijk en te lang examen maar ik heb het foutloos kunnen maken en dat was sinds 1997 niet meer gebeurd. Dat is toch winst. Jammer voor VMBO en HAVO. Ik zeg niet dat VWO ondanks zijn bijna foutloosheid een goed examen was, als ik mijn volledige herseninhoud moet gebruiken om het foutloos te maken dan betekent dat het voor een leerling te moeilijk is.

Ik voorspel dat alle normeringen Frans dit jaar hoger dan ooit zullen zijn en dat is dan een klein beetje gerechtigheid, maar eigenlijk heb je niks aan soepele normeringen als je landelijk toch gewoon weer op die 5,9 gemiddeld uit komt. Kloppende examens zouden de norm moeten zijn. Al was het maar voor het Civiel Effect

Toch heb ik me dit jaar koest gehouden. Ik had een confidentialiteitscontract ondertekend bij het CvTE zodat ik bij de post-correctie VWO mocht zijn. Dat moeten alle aanwezigen, dus dat is niet speciaal voor mij met mijn grote mond… Ik tekende jubelend, Levende Talen had mij al twee jaar op rij uitgesloten van die bijeenkomsten, dus via het CvTE te mogen gaan was een prettige combinatie van Kerst en verjaardag vieren tijdens Oud en Nieuw.

Post-correcties zijn bijeenkomsten georganiseerd door het CvTE met docenten die dan gezamenlijk op het antwoordmodel mogen schieten zodat het eindproduct in ieder geval eerlijk is voor alle leerlingen van alle scholen.

VMBO en HAVO werden een week voor VWO afgenomen, dus ik vond het niet handig om op dat dunne ijs harde slagen te maken. Eerst maar even naar die post-correctie en daarna zien we wel. Ik knevelde mijzelf voor het goede doel.

Leermoment

Ik vond de VWO post-correctie onvoorstelbaar waardevol. De aanwezige docenten spraken écht Frans en stonden ook open voor andere invalshoeken. Ik heb tijdens die zitting gezien dat je soms iets wat er staat en begrijpt, heel anders kunt lezen, heel anders kunt begrijpen en heel anders kunt interpreteren. Later herinnerde ik me de zin die mijn moeder mij ooit leerde:

“If I said you had a beautiful body would you hold it against me?”

Is dit:

A Als ik zou zeggen dat je een mooi lichaam had, zou je het dan tegen me aan houden?

B Als ik zou zeggen dat je een mooi lichaam had, zou je me dat dan kwalijk nemen?

Als je die zin eenmaal als A hebt gelezen, dan kom je niet uit jezelf op B en andersom ook niet. Dit maakt examens heel precair. Eén en dezelfde zin kun je soms op twee verschillende manieren vertalen en de ene versie is niet deugdelijker dan de ander. De context helpt je niet want de zin past prima. Het punt is dus dat je moet praten als brugman om je buurmens te laten zien dat B ook valide is.

Het is als die jurk die volgens sommigen wit en goud is en volgens anderen zwart en blauw. Je komt er niet uit. Je ziet het of je ziet het niet.
https://en.wikipedia.org/wiki/The_dress

Er is ook zoiets met:

https://en.wikipedia.org/wiki/Rabbit%E2%80%93duck_illusion

Zie je een eend dan zie je geen konijn, hoor je Yanny dan hoor je geen Laurel.
https://www.youtube.com/watch?v=3km896XZ-J0

Maakt dat wat uit? Iedereen heeft gelijk immers… Nee, maar mag je er op zakken? Ook niet. Ik had me dat nooit zo scherp gerealiseerd want je zit altijd in je eentje een examen te maken en als je A leest, wit-goud ziet, een konijn herkent en Yanny hoort dan kun je niet verzinnen dat je ook B kunt lezen, zwart-blauw en een eend kunt zien en Laurel kunt horen. Zo werken onze hersenen niet. Iemand moet je overtuigen en daarmee komen we op het belang van intercollegiaal overleg juist over die oh zo belangrijke eindexamens.

Vroeger, toen alles beter was, organiseerde Levende Talen regionale examenbesprekingen en de verslagen daarvan werden onder docenten gedeeld zodat iedereen op gelijke wijze kon nakijken. Daar zijn ze mee gestopt maar vorig jaar zijn die besprekingen onder druk van de Kamer en CvTE min of meer alsnog georganiseerd maar dat was hap-snap en uitsluitend toegankelijk voor de anderhalve paardenkop die op privé-titel lid was voor Levende Talen. Dat was dus geen succes want bijna iedere docent Frans krijgt Levende Talen via school.

Levende Talen concludeerde dat er geen belangstelling voor was. Ik heb toen bezwaar aangetekend want ik ken niemand die de examens niet wil bespreken, maar omdat ik dus geen privé-lid was werd er mijn dringende verzoeken niets gedaan. Dit jaar hobbelde Levende Talen met frisse tegenzin voort op dat schema. Ze organiseerden het wel, maar bijna niemand mocht komen, het was heel duur en omdat er toch bijna niemand kwam was het een zinloze exercitie geweest die misschien niet voor herhaling vatbaar was. Een winnaar in de categorie self-fulfilling prophecy.

Ik heb begrepen van Levende Talen dat die besprekingen heel moeilijk te organiseren waren. Er was maar één lid dat zich had opgegeven om het handen en voeten te geven. Dat verbaasde mij want ik had ook gezegd dat ik het op school kon organiseren, gratis wifi en gratis koffie, maar ja, ik ben geen privé-lid… Dus mijn aanbod werd genegeerd, niet eens afgewezen maar genegeerd. Ze gingen het zelf doen en hebben een hele dure locatie gehuurd in Utrecht waar volgens de voorzitter welgeteld nul docenten kwamen opdagen om VMBO te bespreken (later zeiden ze één) en een handjevol docenten HAVO en VWO zouden hebben besproken. Het verslag mocht niet naar buiten. Wat het doel dan is van een examenbespreking is mij niet duidelijk en ik begrijp dat je een examenbespreking met nul tot één aanwezige docent onder de pet wilt houden, maar die van HAVO en VWO?

Extra speciaal is dat de VWO-bespreking al gehouden zou zijn voor de datum waarop die was gecommuniceerd. Kleine wonderen. Hoe kun je inderdaad het verslag van een examenbespreking communiceren vier dagen voor die werkelijke bijeenkomst. Lastig inderdaad. Donderdag was de officiële post-correctie van het CvTE, vrijdag was dan de examenbespreking met vijf aanwezige docenten, die later pré-correctie zou worden genoemd door Levende Talen en dat alles werd maandag gecommuniceerd, de middag voor de examenbespreking op die avond, in Utrecht. Ik vind het knap.

Het werd een beetje een relletje en het resultaat is dat Levende Talen Frans op 29 mei 2019 heeft gecommuniceerd dat zij op een later moment met een officieel standpunt zullen komen over de verslagen van de examenbesprekingen. Dat is fijn, maar het is toch een beetje kijken naar de hoogte van de dijken op de dag na de watersnoodramp.

Wat doen we met het civiele effect van examens? Iedereen moet toch op dezelfde manier na kunnen kijken? Bij zo’n bijeenkomst maak je afspraken. Zeker als er geen aanvullingen zijn gepubliceerd! Ik wil bij HAVO vraag 14 goed rekenen als de kinderen hebben begrepen wiens ideale kasteel dat uiteindelijk was, en zeker bij 30 on a! (En trouwens, stromend rondfladderend ijs drijft in water.) Zoveel leerlingen gaan daar het schip in. Dat corrigeer je niet met een soepele normering, daar heb je dus onderlinge afspraken bij nodig. Bij VWO gaat zelfs de beste leerling stuk op vraag 31. Dat ligt niet aan de leerling maar aan de vraag.

Dus ook dit jaar heb ik, braaf als ik ben, goede antwoorden fout gerekend. Ik weet dat dit slecht voor mij is, en slecht voor de leerlingen, en slecht voor het aanzicht van het vak, en slecht voor de politiek die écht heeft geprobeerd om dit te voorkomen. Toch moet het. Waarom eigenlijk? Omdat de docenten Frans lieve watjes zijn die zelf niet gewoon de touwtjes in handen nemen.

Het lijkt erop dat we voor volgend jaar gered worden door het CvTE, Pieter Hendrikse twitterde:

“Wenselijk dat zoveel mogelijk examinatoren deel kunnen nemen aan examenbesprekingen. Het verschilt erg per vak. CvTE-project ‘ieders examen’ #PIEX laat zien hoe belangrijk én nuttig deze rechtstreekse betrokkenheid van docenten is. Wellicht project vanaf 2020 structurele inbedding!”

https://twitter.com/PieterHendrikse/status/1132902434756530177

Op zich, pourquoi pas? Maar nu krijgen we van het CvTE nog steeds beroerde afwijzingen op onze klachten in de trant van: wij herkennen ons niet etc… jammer dat u het niet begrijpt maar wij hebben gelijk. Die hele officiële klachtenprocedure is bij Frans een verspilling van tijd en energie. Het lijkt net alsof de top van het CvTE niet weet wat de afpoeiercentrale communiceert. En als ik het wat preciezer formuleer dan zou ik willen suggereren dat Levende talen onze klachten aan het CvTE afketst, maar waarom ze dat doen is mij een raadsel. Juist zij zouden zich hard moeten maken voor in ieder geval eerlijke, kloppende examens. Welke belangen hier achter zitten krijg ik niet scherp.

Het CvTE stelt dat zij van Den Haag de eisen krijgen over moeilijkheidsgraad, aantallen opdrachten en uiteindelijke resultaten. Dat lijkt me niet juist. Ik denk dat Den Haag kloppende examens wil met het resultaat dat er bij hoort. Los van hoe het in 2013 ging bij een controlegroep. Ik kan me ook niet voorstellen dat Den Haag smeekt om examens Frans die volgens Levende Talen 34 procent langer zijn dan bijvoorbeeld bij Duits, in hetzelfde aantal minuten. Ik heb dat nauwkeurig opgeschreven en geverifieerd, dat zie je aan mijn doorhaling bij Engels.

Er waren meerdere docenten bij dus ik neem aan dat Levende Talen dit niet zal ontkennen. Tot mijn verbijstering schijnt het CvTE die cijfers niet te herkennen. Als Levende Talen en CvTE het onderling niet eens zijn over zoiets simpels als het aantal woorden, dan wordt het wel heel lastig hoor…

Ik hoop dat het CvTE komende week de TIA analyse induikt, dat is de Toets en Item Analyse. Zij kunnen in de computer zien welke vragen slecht zijn gemaakt. Die analyse is over een paar weken openbaar dus ze kunnen het net zo goed nu vast oplossen. Als ze dan de klachten van de docenten naast de TIA leggen zullen ze zien dat we gelijk hebben. Verrek, zég kerel, VWO 31?! Dan hebben ze mooi de tijd om, op basis van de bij hen bekende feiten, harde feiten, als de wiedeweerga een aanvulling te sturen voor alle fouten. Dan kan dat nog makkelijk door de tweede correctie. Kwestie van erkennen, mailen en opsturen. Het hoeft pas 12 juni terug op school te zijn. Eitje. Dan is het voor dit jaar op alle niveaus nog wel steeds te moeilijk en te lang geweest maar wel eerlijk. En daar is best wat voor te zeggen.

Kinderen die hoog scoorden bij DELF¹⁾ gaan nu soms naar een onvoldoende. Wij komen niet in de buurt van het ERK²⁾. Toen die examens vorige week uit die auto gestolen waren dacht ik: “Die kinderen boffen maar, zij mogen allemaal dit examen overnieuw doen. Met een beetje geluk krijgen zij dan ook een herexamen wat een heel punt hoger gemaakt kan worden.https://beroepseer.nl/blogs/college-voor-toetsen-en-examens-erkent-rechtsongelijkheid-voor-de-kandidaten-van-de-examens-frans-vwo/

Kortom, het civiele effect van de examens Frans kunnen we, helaas, ook voor dit jaar vergeten. Het is niet anders. Zolang men elkaar tegenspreekt, zolang bijeenkomsten kunnen plaatsvinden vier dagen voor datum, de klachten worden afgepoeierd, de verslagen vooralsnog geheim blijven, zelfs wanneer er tussen de nul en één docent aanwezig is, de politiek niet hard doorpakt en de Inspectie haar rol niet neemt, zijn de leerlingen de dupe van te moeilijke, te lange examens die blijkbaar niet zo nodig hoeven te kloppen in 2019.

Inmiddels heeft Levende Talen Frans op hun pagina laten weten:

“Wij zullen de publicatie van examenverslagen desondanks agenderen als punt voor onze vergadering. Leden die volgend jaar graag een publicatie van de verslagen wensen kunnen hiervoor een verzoek indienen (met volledige naam en lidmaatschapsnummer)”.

Noten
¹⁾ DELF = Diplôme d’Etudes en Langue Française. DELF is een internationaal erkend diploma voor de vaardigheid in het Frans. Het examen staat onder auspiciën van de Franse overheid; het diploma wordt door de Franse overheid uitgereikt.
²⁾ ERK = Europees Referentiekader voor Moderne Vreemde Talen (ERK) is een internationaal erkende standaard voor het omschrijven van taalniveaus.

Foto bovenaan is gemaakt door Skeeze

U P D A T E

Inmiddels is er een aanvulling voor VWO, niet voor 31, maar toch. Dat kreeg ik op ‘t moment dat dit online ging dus geen prestatie die ik op mijn conto mag schrijven. Die hebben we te danken aan docenten die geklaagd hebben, soms werkt het systeem dus wel!

Boerenverstand voor beginners

Geschreven op 25 mei 2019. Gepost in Blogs, Onderwijs. Geen reacties op Boerenverstand voor beginners

Jaren geleden stond voor de supermarkt een man die sponsoren zocht voor een Dierenbeschermingspartij. Dat doet hij regelmatig en meestal kom ik er onbeschadigd langs. Die ene keer pakte hij het wat onhandiger aan dan anders want hij vroeg: “Bent u ook tegen dierenmishandeling?” en ik zei: “Nee! Voor!”

Ik vond het een domme vraag en domme vragen krijgen domme antwoorden. Hij was nog niet tot dat besef gekomen want hij gaf mij een klap. Geheel reflexmatig. Automatisch zou ik het willen noemen. Deze man was blijkbaar tegen dierenmishandeling maar had met mensenmishandeling beduidend minder moeite.

Hetzelfde gebeurt nu met Curriculum.nu^*). Je ziet dat de getroffen docenten steun zoeken voor hun noeste arbeid, erkenning ook, want je zult natuurlijk net zien dat ook deze ten dode opgeschreven onderwijshervorming door gebrek aan draagvlak en #boerenverstand in de prullenbak komt! Je moet er niet aan denken… Nou even dan…

Draagvlakoffensief

Het draagvlakoffensief is dan ook begonnen. Iedereen krijgt de vraag: “Bent u voor goed onderwijs?” in verschillende varianten. “Wilt u toekomstbestendig onderwijs? Wilt u een beter mens maken van uw kind? Wilt u dat uw kind aandacht heeft voor het milieu? Wilt u een veilige wereld voor uw kind? Wilt u dat uw kind wat leert op school?” Zeg hier maar eens nee op. Het draagvlak zal duizenden procenten beslaan.

Maar ach, wat pas echt sexy draagvlak aantoont zijn natuurlijk de kinderen van nu. Die willen natuurlijk ook boven alles het liefst heel goed onderwijs! Dus Laks – Landelijk Aktie Komitee Scholieren – is bij de campagne betrokken, Laks is leuk, Laks heeft draagvlak! Laks heeft een enquête uitgezet onder alle scholieren van Nederland. Ik kan geblinddoekt met grote stelligheid en boerenverstand melden dat de uitslag van deze enquête zal getuigen van maximaal draagvlak voor Curriculum.nu. Ontroerend ook dat je pas weet dat het om de Curriculum.nu-lobby gaat in het allerlaatste woord van het onderzoek. Wat een verrassing!

Hieronder treft u de vragen

https://t.co/POM4tYwy5b

Het is belangrijk dat leerlingen goed worden voorbereid op hun toekomst, wat ze ook willen gaan doen.

In hoeverre vind jij dat de huidige inhoud van het onderwijs alle leerlingen voorbereidt op hun toekomstige leren, werken en leven?

Sommige mensen vinden het onderwijsprogramma nu te vol. Het is de bedoeling dat met de curriculumherziening het onderwijsprogramma beperkt wordt tot de kern.

In hoeverre vind jij dat het onderwijsprogramma nu te vol is?

Het is de bedoeling dat tussen schoolsoorten (basisschool, middelbare school), tussen leerjaren en tussen schooltypes (vmbo-havo, havo-vwo) een goede aansluiting zit: niet teveel overlap, maar ook geen gaten.

Hoe goed vind jij die ‘doorlopende leerlijn’ nu?

Een ander doel is meer samenhang. Dat betekent dat de onderwerpen binnen leergebieden (thema’s) meer met elkaar te maken hebben. Ook moet dat wat je bij het ene leergebied leert, te maken hebben met wat op dat moment bij het andere leergebied wordt behandeld.

Wat vind je nu van de samenhang in het onderwijsprogramma?

Voor het verbeteren van de samenhang zijn vier thema’s benoemd, die in alle leergebieden terug kunnen komen.

Hoe belangrijk vind je het behandelen van deze thema’s?

Als er meer samenhang is, is de bedoeling dat er daarmee ook minder overlap tussen vakken is. Dat houdt in dat wat je bij het ene vak hebt geleerd, je niet onnodig opnieuw leert in een ander vak.

In hoeverre vind je dat er nu te veel overlap is tussen de vakken?

Er is wel eens gezegd dat onderwijs drie doelen heeft: kwalificeren, socialiseren en persoonsvorming.

Hoe goed vind jij dat die doelen nu al in het onderwijs naar voren komen?

Er wordt aan gedacht om nieuwe leergebieden te benoemen die meer aandacht moeten krijgen: Burgerschap en Digitale Geletterdheid. Burgerschap gaat om het meedoen in de maatschappij, het politieke systeem en het leren kennen van verschillende achtergronden, culturen en levensstijlen. Digitale geletterdheid gaat om kennis en vaardigheden die je nodig hebt om te mee te doen in de digitale samenleving en te begrijpen hoe digitale technologie werkt.

Hoe belangrijk vind je aandacht voor Digitale Geletterdheid?
Hoe belangrijk vind je aandacht voor Burgerschap?Nederland is een democratie en daar moet iedereen aan bij kunnen en willen dragen.
Wat vind je van de hoeveelheid aandacht die er nu op school is voor wat je moet doen om onderdeel te zijn van een democratische samenleving?

Er wordt voorgesteld om op school aandacht te besteden aan de werking van technologie en het omgaan met technologie.

In hoeverre vind je het belangrijk om op school te leren over de werking van technologie?

Omgaan met vormen van taal

In je communicatie gebruik je bij Nederlands, Engels, Duits, Frans of Spaans vaak verschillende taalvaardigheden door elkaar: je leest bijvoorbeeld iets en je praat of schrijft erover. Of je hoort een nieuwtje en je appt het aan iemand. Je houdt rekening met diegene met wie je communiceert: leeftijd, afkomst, hoe goed je diegene kent, wat zijn taalniveau is, wat je wil bereiken enz. En je kunt in al die talen ook bijvoorbeeld songteksten of verhalen schrijven, stripverhalen lezen, toneelspelen enz. Voorgesteld wordt dat op school deze verschillende vormen allemaal meer aan de orde komen in de lessen.

Hoe belangrijk vind jij aandacht op school voor al die verschillende manieren van met taal bezig zijn?

Het is de bedoeling dat scholieren met meer plezier gaan lezen, bijvoorbeeld door meer keuze in wat je mag lezen en door ervaringen meer te delen in gesprekken.

Wat vind je van de hoeveelheid aandacht die er nu bij Nederlands is voor het stimuleren van leesplezier en leesmotivatie?

In de voorgestelde vernieuwing is er in alle vakken meer aandacht voor brede vaardigheden. Dat zijn verschillende soorten vaardigheden die je ook op andere momenten kan gebruiken.

Hoe belangrijk vind je het dat er meer aandacht komt voor deze soorten vaardigheden?

Wil je verder nog iets kwijt over de inhoud van het onderwijs of wat daar anders in moet?

Heel erg bedankt dat je de enquête hebt ingevuld! De mening van scholieren is erg belangrijk voor hoe het onderwijsprogramma er uiteindelijk uit komt te zien.

Naast deze algemene vragen, kan je ook vragen over de verschillende leergebieden beantwoorden. 8 zogenaamde ontwikkelteams hebben geprobeerd om onder woorden te brengen wat scholieren per leergebied zouden moeten kennen en kunnen. Als je ook over (een deel van) die inhoud je mening wil geven, kan dat! Ga daarvoor naar: www.curriculum.nu

Geen kind gaat zeggen dat ie niet hoeft worden voorbereid op de toekomst, dat het programma wel wat voller mag, dat er wat minder leerlijnen moeten komen etc… Het zijn allemaal open deuren in de categorie “Bent u ook tegen dierenmishandeling?”

Ga liever draagvlak aantonen onder docenten die je op basis van argumenten hebt kunnen overtuigen! Die heb ik in de twee jaar dat ik er naar zoek nooit gevonden. Als mensen positief over die prietpraat schrijven dan staan ze op de loonlijst of vertegenwoordigen ze een lobby.

Bijeenkomst commissie-Boerenverstand

De Tweede Bijeenkomst van de commissie-Boerenverstand is maandag 27 mei 2019 in Velp. Alle aanwezige docenten zullen dan feedback geven op de verschillende tussenproducten, ieder onder eigen naam op eigen meegenomen laptop! Meerdere data in meerdere steden staan in het formulier, u kunt zich aanmelden via deze link:

https://beroepseer.nl/blogs/de-onderwijscommissie-boerenverstand-komt-bij-je-langs-dit-voorjaar/

of rechtstreeks:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdq0RQUlmf0kYqiJezE_bwtMWEIEawcRavHb-MllRSHAaN0Yw/viewform

^Noot
^*) Over Curriculum.nu: https://curriculum.nu/waarom/

Charlotte Goulmy is lerares Frans en voortrekker van stichting Beroepseer

commissie_Boerenverstand en curriculum nu

De Onderwijscommissie-Boerenverstand komt bij je langs dit voorjaar!

Geschreven op 12 mei 2019. Gepost in Blogs, Onderwijs. 4 reacties op De Onderwijscommissie-Boerenverstand komt bij je langs dit voorjaar!

Op 29 april 2019 werd de commissie-Boerenverstand benoemd, op 3 mei was de eerste motie een feit en vandaag krijgen de leden de uitnodiging voor de eerste en hopelijk laatste bijeenkomsten. De vaart zit er lekker in.

Eigenlijk had ik verwacht dat de publieke en brede politieke bijval voor de motie genoeg was om Den Haag te laten zien dat er écht, zeer beslist, geen énkel draagvlak bestaat voor dat Curriculum.nu gedoe maar toen twitterde Eppo Bruins, ons ChristenUnie-kamerlid van de échte Onderwijscommissie dat commentaar via de officiële kanalen moest. https://twitter.com/eppobruins/status/1126422508582969344

Dat was even schrikken want een zelf-ingestelde commissie met een zelfgeschreven motie was veel, heel veel, maar beslist niet een geëigend kanaal. Docenten hebben die kanalen juist gemeden omdat feedback daar hoogstwaarschijnlijk geteld wordt als draagvlak.

Ondertussen kreeg de Commissie van alle kanten de vraag om bijeen te komen, dus met ons boerenverstand hebben wij de volgende aanpak gevonden: Op verschillende data kunnen de leden van de commissie-Boerenverstand naar de dichtstbijzijnde bijeenkomst komen. Wij gaan dan, ieder op eigen laptop, onder eigen naam, maar in gezamenlijk gesprek, feedback geven op de officiële manier. Ieder lid is welkom om vanuit zijn of haar expertise bij te dragen. Best een klus want hoe geef je feedback op teksten vol wol en jargon? We noemen het een zinvolle uitdaging vol boerenverstand!

Hier staat het inschrijfformulier:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdq0RQUlmf0kYqiJezE_bwtMWEIEawcRavHb-MllRSHAaN0Yw/viewform

En dit zijn de beschikbare data:

20 mei Deventer 19.00-21.00 uur

In de Oude Maria, Nieuwe Markt 35, 7411PC Deventer

27 mei Arnhem

(locatie en tijden volgen)

1 juni Giessenburg

(locatie en tijden volgen)

8 juni Emmen 12.00 – 15.00 uur

(locatie volgt)

8 juni Amsterdam

obs Bijlmerhorst, Egoli 12, 1103AC, Amsterdam

Vrije inloop en uitloop tussen 10.00-18.00

11 juni Eindhoven

Vrije inloop en uitloop tussen 10.00-21.00

Inlezen

U kunt zich een beetje inlezen via de volgende linken. U kunt het beste beginnen met dit stuk van Bea Ros over de rekentoets. Dit willen we dus vermijden: https://didactiefonline.nl/artikel/georganiseerd-wantrouwen-1-reconstructie-rekentoets

Aansluitend kunt u de motie van de commissie-Boerenverstand nog eens lezen alhier: https://beroepseer.nl/blogs/commissie-boerenverstand-dient-motie-in/

Een extra dosis boerenverstand is beschikbaar alhier uit de mond van de onvolprezen Paul Kirschner: https://www.aob.nl/nieuws/het-is-gewoon-crap-bullshit/

Vervolgens adviseer ik u het fris onderkoelde stuk van Martin Bootsma: https://meesterlezer.wordpress.com/2019/05/11/curriculum-nu-nieuwe-ronde/

in combinatie met de pijnpunten aangestipt door Martin Ringenaldus: https://twitter.com/bijlesduits/status/1125811923994521601 (Tweet niet meer beschikbaar)

en het verhelderende: https://didactiefonline.nl/blog/vriend-en-vijand/curriculumnu-en-de-kleren-van-de-keizer#.XIedQa_R1DA.twitter

Of elders op Twitter:

https://twitter.com/__Guusje__/status/1127259990983684096 (Tweet niet meer beschikbaar)

Mijn eigen korte analyse van de vierde consultatieronde staat hier: https://sites.google.com/site/dehelvancurriculumpuntnu/ (Niet meer beschikbaar)

Om af te sluiten met Jelmer Evers die destijds zo optimistisch was en die inmiddels ook van een koude kermis is thuis gekomen:
https://twitter.com/jelmerevers/status/1126386828892876800 (Tweet niet meer beschikbaar)

U P D A T E

Op verzoek van de commissie #boerenverstand maakte @__Guusje__deze verzamelsite waar alle informatie onder elkaar staat! (Twitteraccount https://twitter.com/__Guusje__ bestaat niet meer)

Iedereen die zich heeft aangemeld als lid of ondersteuning van de Commissie is welkom op de avonden (inschrijvingen via pagina): https://onderwijscommissieboerenverstand.school.blog/ (Account

Harde noten bij ’antiprietpraatsessies’ vernieuwing onderwijs, door Arianne Mantel, De Telegraaf, 8 juni 2019: www.telegraaf.nl

Commissie-Boerenverstand dient motie in

Geschreven op 3 mei 2019. Gepost in Blogs, Overheid. 53 reacties op Commissie-Boerenverstand dient motie in

Afgelopen maandag 29/4 schreef ik een verbijsterd stuk^*) over de hardleersheid van de politiek als het gaat om onderwijsvernieuwingen die, zonder aantoonbaar draagvlak, door de Kamer worden geramd en die vervolgens, na veel schade te hebben aangericht en miljoenen te hebben gekost, schoorvoetend in de koelkast verdwijnen. Dit gebeurt willens en wetens, al jarenlang.

Geld voor Onderwijs is er meer dan genoeg, maar het gaat vaak naar onzin, terwijl we het zo hard nodig hebben om evidente problemen op te lossen. Er komen kinderen van school die niet kunnen lezen, schrijven of rekenen, de ongelijkheid neemt toe, het aantal thuiszitters stijgt, het passend onderwijs knelt, we toetsen kinderen tot ze een burn-out hebben, de druk is gigantisch, presteren, presteren, presteren en waar voor ook al weer? Voor de survival of the fittest. Pas je niet dan knel je. Hier, een formulier. Je bent dyslect, dyscalcuul, ADHD, ADD, autist, disharmonisch, overgevoelig, psychotisch, verknipt, onaangepast. O, en we hebben geen idee hoe dat nou toch komt. En dan heb ik het nog niet over het leenstelsel waardoor je later minder kans hebt op een hypotheek, maar dat is een detail. Leuker kunnen we het niet maken.

Wij docenten kunnen vaak niet meer met gepaste trots terugkijken op een geslaagde dag waar we toch weer, in alle rust en veiligheid een paar mooie wonderen hebben gerealiseerd. Integendeel:- we zijn vaak aan het eind van ons latijn met een knagend gevoel van tekortschieten. We hebben het als willoze lammeren zo ver laten komen, terwijl wij het mooiste en belangrijkste werk van der wereld doen.

In het stuk benoemde ik de commissie-Boerenverstand en die kreeg, los van één bloedserieuze sollicitatie, steun van beide uitersten van de Kamer, en verrassend veel reacties van mensen die zich er graag aan wilden verbinden.

De Commissie heeft in luttele dagen goed werk verricht en als Kroon op ons werk komen we dan ook nu met de hierna volgende, bloedserieuze, motie:

De Kamer, gehoord de beraadslaging,

constaterende dat de disfunctionele elementen van

– de Tweede Fase,

– het Studiehuis,

– de Rekentoets,

– de Onderwijscoöperatie en

– het Lerarenregister

pas werden verwijderd toen het gebrek aan draagvlak in het werkveld onoverkomelijk bleek,

verzoekt het Kabinet zijn Boerenverstand te gebruiken en

– 21st Century Skills,

– Passend Onderwijs,

– Curriculum.nu,

– het Nieuwe Leenstelsel

onverwijld van tafel te halen omdat deze hele generaties kinderen en hun leraren onherstelbaar treffen, terwijl het zonneklaar is dat er geen draagvlak voor is, en in plaats daarvan topprioriteit te geven aan het oplossen van het lerarentekort,

en gaat over tot de orde van de dag.

Ingediend door de commissie-Boerenverstand,

*) Een Aisopische fabel over onderwijsvernieuwingen, of hoe boerenverstand ons moet redden, door Charlotte Goulmy, Blogs Beroepseer, 29 april 2019: https://beroepseer.nl

Foto bovenaan is gemaakt door David Mark

Een Aisopische fabel over onderwijsvernieuwingen, of hoe boerenverstand ons moet redden

Geschreven op 29 april 2019. Gepost in Blogs, Onderwijs. 39 reacties op Een Aisopische fabel over onderwijsvernieuwingen, of hoe boerenverstand ons moet redden

«Een zoon moest van zijn vader op de schapen passen en opletten of er geen hongerige wolf aan kwam. Als er een wolf kwam, dan moest hij ‘wolf’ roepen. Maar de jongen was erg ondeugend en sloeg driemaal voor niets alarm. Uiteindelijk riep hij voor de vierde keer ‘wolf’, maar zijn vader luisterde er niet meer naar. Tegen het vallen van de avond kwam de vader naar zijn schapen en zijn zoon kijken. Maar het enige wat hij zag, was een wolf met een dikke buik, en de strooien hoed van zijn zoon die uit zijn bek stak.»^[1]

In 1997 begon ik voor de klas en in mijn beleving was de eerste keer dat docenten alarm sloegen 1998. De invoering van de Tweede Fase en het Studiehuis, die beide uitvoering gaven aan het Nieuwe Leren. Voortaan hoefde je bijvoorbeeld bij Frans niet meer te kunnen lezen of schrijven, je kon gewoon kiezen voor een deeltaal Frans1, of Duits1! Veel leuker, dan hoef je alleen nog te spreken en te luisteren! Mocht je toch echt die taal willen leren dan kon dat en mocht je voortaan een woordenboek gebruiken bij je eindexamen. Er werden splinternieuwe en bovenal verplichte vakken uit de grond gestampt zoals bijvoorbeeld ANW (Algemene natuurwetenschappen) dat vervolgens in 2007 verviel voor de HAVO en in 2014 ook voor het VWO. De docenten hadden gelijk. Niemand had naar ze geluisterd toen ze alarm sloegen. De onzin ging uit de Tweede Fase, de deeltalen hingen weer aan de wilgen waar ze hoorden. Het Studiehuis ging naar de schroot en we konden weer gewoon lesgeven. Jammer voor de generatie leerlingen die hier onder heeft moeten lijden. Voortschrijdend inzicht etc. Dat was Wolf 1.

«Wij willen leren, geef ons ook de kans»

Deze leuze weerklonk toen scholieren en studenten de noodklok luidden over het nieuwe leren. Hun kritiek op het nieuwe leren leidde ertoe dat tijdens het mondelinge vragenuur van 30 januari 2007 een voorstel werd gedaan om een parlementair onderzoek in te stellen naar onderwijsvernieuwingen.^[2]In Den Haag was men geschrokken van de commotie, ze begrepen er niks van, ze hadden toch gewoon het beste voor met Onderwijs? Zij hadden allemaal ambtenaren heel veel geld betaald om te bepalen hoe Onderwijs écht helemaal fantastisch kon worden. Vanachter een bureau. Hoog in een toren. En dan gingen die docenten een beetje brallen? Wat wisten zij er nou vanaf? Een beetje roepen vanaf de zijlijn. Gewoon luisteren en doen wat we vragen. Er is niks zo irritant als docenten die zich tegen onderwijs gaan aanbemoeien.

De commissie-Dijsselbloem werd in 2007 geïnstalleerd en concludeerde in 2008 in het rapport Tijd voor Onderwijs:

«Politiek draagvlak lijkt belangrijker te zijn geweest dan draagvlak in het onderwijsveld. Regeerakkoorden forceerden een doorbraak, maar versterkten het gesloten beleidsproces. Overeenstemming met het onderwijsveld werd bereikt met de beroepsvertegenwoordigers van belangenorganisaties. Zij leken daarbij dichter bij de politiek te staan, dan bij hun eigen achterban. De geluiden van vakdocenten, ouders en leerlingen klonken slecht door in het beleidsproces. De Kamer werd een breed draagvlak voorgehouden en slaagde er niet in om daar doorheen te prikken.»^[3]

Onthoud deze zin… Hij is eigenlijk van Alexander Rinnooy Kan die in 2007 in zijn advies LeerKracht had geschreven:

«De Commissie spreekt in dit advies geen oordeel uit over de wijsheid van alle onderwijsvernieuwingen; dat behoorde niet tot haar mandaat. Wel signaleert de Commissie dat de manier waarop de vernieuwingen in een aantal scholen worden doorgevoerd van veel kanten kritiek ontvangt. Te vaak lijken deze door overheid, bestuur, management en externe adviseurs opgelegd te worden, met voorbij gaan aan een inhoudelijk debat in de school en betrokkenheid van leraren daarbij. Daarmee voelt de leraar zich niet of nauwelijks onderdeel van de vernieuwing. Dat heeft gevolgen voor een succesvolle invoering en voor de eigen tevredenheid over het werk.»^[4]

Wikipedia heeft het rapport van de commissie-Dijsselbloem mooi samengevat:

«In het eindrapport werd onder meer geconcludeerd dat de overheid haar kerntaak, het zeker stellen van de kwaliteit van het onderwijs, de afgelopen jaren ernstig heeft verwaarloosd. De overheid heeft zich, soms tot in het klaslokaal, bemoeid met de didactiek en tegelijkertijd de invulling van de onderwijsdoelen in hoge mate aan anderen overgelaten en nagelaten voldoende toezicht te houden op onderwijsresultaten. Er werd dan ook gesteld dat de politiek zich niet te veel moet bemoeien met het te geven dagelijkse onderwijs maar dit meer aan leraren en ouders moet overlaten. Ten aanzien van de ingrijpende vernieuwingen in het voortgezet onderwijs in de jaren negentig trekt de commissie een aantal conclusies: De analyse van problemen schoot tekort, er zijn grote risico’s genomen met kwetsbare leerlingen, de verantwoordelijke bewindslieden vertoonden een tunnelvisie, het politiek draagvlak werd belangrijker gevonden dan het draagvlak in het onderwijs, de docenten, ouders en leerlingen zijn onvoldoende gehoord in ‘onderwijspolder’, veel beleidskeuzen werden bepaald door het financiële kader, parallelle ingrijpende veranderingen doorkruisten de vernieuwing, de genoemde didactische vernieuwingen werden door de scholen (deels ten onrechte) als verplicht ervaren, er was achteraf een forse aanpassing in de regelgeving, de effecten van de onderwijsvernieuwingen op de onderwijsresultaten lopen uiteen, er werd te veel waarde gehecht aan de goede positie van Nederland op de internationale ranglijsten, de wetenschappelijke onderbouwing van ‘het nieuwe leren’ ontbreekt grotendeels, de wijze van invoering van ‘het nieuwe leren’ was risicovol»^[5]

Daar was geen woord Spaans bij. Iedereen was erg onder de indruk en dankbaar voor het heldere rapport. Zo dom zouden ze vast nooit meer zijn…

Miljoenen heeft het gekost

Je zou verwachten dat Den Haag nu bedremmeld in de hoek zou gaan zitten, maar niets was minder waar. Ze verzonnen iets heel leuks. De Onderwijscoöperatie, Van, Voor en Door!!! Gaan jullie brutale, ondankbare, brulaapjes het zelf dan maar doen. Het is 2011.

We gaan een Lerarenregister maken, op vrijwillige basis maar met arbeidsrechtelijke consequenties als je niet mee doet. Echt heel leuk… Wederom geen draagvlak, alleen in naam VanVoorDoor, en liederlijk onderuit gegaan per 1 januari 2019, maar vleugellam sinds dag 1. Miljoenen heeft het gekost; de Kwartiermaker^[6] die zou gaan onderzoeken wat er nu toch allemaal aan de hand was geweest aldaar, besloot zijn rapport niet openbaar te maken. Zou ik ook niet doen als ik Arnold Braak was. Dat was Wolf 2.

Ik vergeet bijna de rekentoets die vanaf schooljaar 2013-2014 werd ingevoerd. Docenten die er verstand van hebben, onder wie Karin den Heijer, Gerard Koolstra, Ben Wilbrink, zeiden dat de toets niet deugde en sloegen alarm. De rekentoets toetste leesvaardigheid en de vragen klopten vaak niet of waren absurd. In spiegelbeeld klokkijken en zo^[7]. Altijd handig. Behalve als je erop kunt zakken voor je diploma. Lang verhaal kort, de rekentoets werd een hele generatie leerlingen later afgeschaft.^[8] Het is dan 2018. Jammer voor de leerlingen die hier onder hebben moeten lijden. Voortschrijdend inzicht etc. Er is werkelijk niks zo irritant als docenten die zich tegen onderwijs gaan aanbemoeien. Dat was Wolf 3.

Nu wordt het gruwelijk

Tot nu toe was het pijnlijk, nu wordt het gruwelijk. Groot Alarm. De invoering van het Passend Onderwijs^[9]^. We schrijven 2014. Laat duidelijk zijn dat dit geen verkapte bezuiniging is. Het is een heel goed idee. Kinderen horen op te groeien en naar school te gaan met hun vriendjes en vriendinnetjes in de buurt en moeten alleen naar Speciaal Onderwijs als het écht niet anders kan. Dit is dus weloverwogen en goed doordacht beleid en beslist, en ik herhaal dat, beslist geen verkapte zieke bezuinigingsronde over de ruggen van kwetsbare kinderen. Die gedachte werp ik verre van me en je moet wel een heel slecht mens zijn om die toch al vaak kwetsbare kinderen een plek in hun eigen buurt te misgunnen, behalve dan dat de ontvangende docenten vaak niet handelingsbekwaam zijn, dat de extra handen in de klas niet meekomen, dat er een woud aan clubjes is wildgegroeid dat heel veel geld kan verdienen aan al die rugzakjes en dat het aantal kinderen wat buiten de boot valt angstaanjagend is, behalve bij de kinderen met mondige ouders want die kunnen speciale bekostiging regelen als ze hun mond houden want dit mag niet voor iedereen gelden, dat zou teveel geld kosten en ik wil nogmaals benadrukken dat dit beslist geen ordinaire bezuinigingsronde is over de ruggen van toch al zo kwetsbare kinderen. Ambulante begeleiders werden ontslagen en vers uit de klei getrokken Samenwerkingsverbanden mochten het wiel opnieuw uitvinden.

In 2016 luidt de Onderwijsraad de noodklok:

«In de onderwijspraktijk bestaat een negatief beeld van Passend Onderwijs. Om de betrokkenheid van leraren en het draagvlak voor passend onderwijs te vergroten, zullen de besturen samen met scholen en leraren de doelen voor passend onderwijs verder moeten concretiseren. Versterking van de deskundigheid van leraren moet volgens de raad zowel binnen schoolteams als via de lerarenopleidingen gebeuren.»^[10]

Met andere woorden, ze kunnen het niet en ze willen het niet, ik bedoel, er is geen draagvlak. En dat is niet zo vreemd want twee jaar voor de vermaledijde invoering van Passend Onderwijs was er al een staking in de Arena waar zo’n 50.000 leraren aan deelnamen.^[11] Het CNV schreef toen op haar site:

«Vanuit de ArenA willen leraren en schoolleiders een massaal Nee laten horen tegen de bezuinigingen en ontslagen in het passend onderwijs en een Ja voor de kwaliteit van onderwijs voor alle kinderen. Al sinds het bekendmaken van de bezuiniging in 2010 is er geen draagvlak voor deze maatregel bij leraren, ambulant begeleiders, schoolleiders, schoolbesturen in zowel het speciaal als regulier onderwijs en ouders. Er zijn alternatieven aangedragen, een petitie met 80.000 handtekeningen overhandigd aan de minister, een manifestatie met meer dan 10.000 demonstranten georganiseerd. De minister blijft vasthouden aan de bezuiniging. Daarom is de maat vol en staakt het onderwijs in het belang van goed onderwijs.» ^[12]

In 2016 kwam DUO Onderwijsonderzoek Van Grinsven en Van der Woud met hun rapportage over Passend Onderwijs. Ik zal u het hele rapport besparen maar dit waren de gesignaleerde problemen:

«De leerkrachten en docenten die hebben aangegeven door de invoering van passend onderwijs zelf problemen te ervaren, hebben we vervolgens gevraagd te beschrijven om welke problemen het gaat. De beschreven problemen kunnen als volgt worden samengevat (in willekeurige volgorde): Alle leerlingen die aandacht te geven die ze nodig hebben is onmogelijk (o.a. met de gegeven klassengrootte, het aantal ‘probleem-leerlingen’, de aard van de problemen, etc.); Leerlingen met gedragsproblemen die een buitenproportionele invloed in de groep/klas hebben; De administratieve belasting, o.a. het rapporteren, de verantwoording, etc.; De complexiteit van de problematiek van zorgleerlingen; De klassen zijn te groot in combinatie met de ‘zorg’ voor de passend onderwijs-leerlingen; De negatieve invloed op de prestaties van de normale leerlingen; De ontbrekende kennis, vaardigheden, expertise van de leerkracht/docent; De werkdruk is te hoog geworden; Er worden onvoldoende faciliteiten geboden om de leerlingen die begeleiding/ ondersteuning te bieden waar zij behoefte aan hebben; Gebrek aan extra handen/tijd in de groep/gebrek aan begeleiding; Het gevoel (overal) te kort te schieten/de leerlingen te kort te doen, zowel ten opzichte van de ‘normale’ leerlingen als ten opzichte van de passend onderwijs-leerlingen; Het toenemend aantal zorgleerlingen in de toch al grote groepen.» ^[13]

Als kers op de taart werd de invoering van referentiedoelen onderdeel van het verhogen van leerprestaties. Een beheersingsverplichting in plaats van een inspanningsverplichting. Per CITO-toets was er ook een inspectienorm uitgedrukt in een vaardigheidsscore. Als je als school onder die score zat kreeg je extra inspectiebezoek en op basis van alleen je scores kon je tot zwakke school worden benoemd. Alle resultaten werden openbaar gemaakt, dus als jij jouw school openstelde voor iedereen die extra hulp behoefde en je kon het niet waarmaken door onvoldoende ondersteuning, werd je afgeschoten.^[14] Dat was Wolf 4.

Ik kan het nog even hebben over 21st Century Skills^[15], maar gelukkig zijn die al in 2007 vakkundig onderuit geschoffeld door Kirschner, Meester, Geary, Tricot en Sweller. Ze zijn niet van de 21^e eeuw, geen vaardigheden en niet aanleerbaar. Tot zover dus die kolder. Kennis ondergeschikt aan vaardigheden. Sodemieter op.^[16] We noemen het Wolf 5. Hardleers hè?

Alleen de docenten in het veld weten van niks

Ik zou nu ook kunnen schrijven over curriculum.nu maar ik heb er de moed niet meer voor. Martin Ringenaldus^[17] heeft alles al intelligent gezegd. Net als eigenlijk iedereen die iets van Onderwijs weet en die zich er in heeft verdiept. Het is zogenaamd VanVoorDoor, alleen de docenten in het veld weten van niks en de flarden die ze opvangen zijn angstaanjagend, er is dus geen draagvlak en dat is een harde eis voor invoering. Toch is het groot alarm want, net als dat jongetje dat steeds alarm sloeg, is de vader inmiddels murw geslagen. Nu denken we:

«Ja joh, kan ons het schelen, die onzin voeren ze in en als wij dan laten zien dat er geen draagvlak voor is en dat het niet werkt dan draaien ze het wel weer terug in Den Haag, laat ze maar met hun bezigheidstherapie, ze moeten toch wat met al die miljarden? Het heeft geen zin om er tegenin te gaan, die molens draaien tot er zand in de machines zit en dan komt het wel weer goed. Ja, er gaat een generatie of twee drie aan gort, maar uiteindelijk komen ze wel tot wijsheid daar in Den Haag.»

Dat laatste kon wel eens kloppen. Ieder tussenproduct van Curriculum.nu zou vergezeld gaan van een draagvlakmeting. Die lijken niet te bestaan en als ze wel zouden bestaan dan zijn ze geheim met een goede reden. Een Kamermeerderheid wil pas overgaan tot invoering als er aantoonbaar draagvlak voor is, dus die kans is een geruststellend nul. Dit is de laatste Wolf. De Fatale Wolf. De Wolf waar niemand meer wat op uit doet.

In dit moeras van schimmige onduidelijkheid over de toekomst woekeren sectaire bewegingen. Avatar, democratisch, scientologie, hersenspoel, NLP, esoterisch biologisch dynamisch gezwam over lekker in je vel is belangrijker dan onregelmatige werkwoorden. Ze komen op als champignons; wellness ook, heel mindful. En zo. Gelijk hebben ze, er is vrijheid van onderwijs, niemand zegt dat dit ook van bovenwijs moet zijn. Geld komt toch wel binnen.

Zo hebben we nu een Civiel Engineer die in kaart probeert te brengen (niet gratis begrijp ik) wat het Doel is van Onderwijs… Dit is geen grapje. Ze is mooi en heel succesvol. En zeer gerespecteerd door bestuurders die eindelijk een plek hebben gevonden voor al dat geld op de plank. Ik zou dat gratis doen en ik weet waar ik het over heb. (PS: Het doel van Onderwijs is Kennis overdragen. Hier! Gratis!) Ik zou er ook nog bij geven wat de BEDOELING van Onderwijs is… (PS: Kennis overdragen.) Ik zou graag een Real-life show zien waarin deze Civil Engineer een dagje VMBO Kader draait. De derdejaars. Niet om te screenen op linkse indoctrinatie, daar maak ik me bij haar geen zorgen over, gewoon op pedagogiek.

Als telkens opnieuw zou blijken dat het niet werkt

Ondertussen is de Staat van het Onderwijs een pittige, de ongelijkheid groeit, het aantal thuiszitters groeit mee in hetzelfde tempo als het tekort aan docenten. De complottheorieën ook: alle prietpraat zou voorgeschreven zijn door Unesco, Nederland zou niks meer te vertellen hebben over het eigen onderwijs, alles moet van Europa in de rol van Boze Wolf. Onzin natuurlijk. Er is er maar 1 die gaat over zijn onderwijs en dat ben ik, de docent in de klas, met de poten in de klei. Een inmiddels gepensioneerde docent schreef me dit:

«Ik weigerde ooit militaire dienst, maar droom nu van uzi’s en kalasjnikovs. Maar zonder gekheid, ooit dacht ik dat al die absurde vernieuwingen de producten waren van misleide geesten, dat ze tot inkeer zouden komen als telkens opnieuw zou blijken dat het niet werkt. Ik geloof dat niet meer. Ik twijfel soms of een aluhoedje of een vergiet niet verstandiger is. Wat zijn de machten hierachter? Politiek/maatschappelijk of simpel geld?»

Een andere schreef me:

«Het is maar goed dat er zo veel gewone goede docenten in het onderwijs zitten, die zich niets van al die richtingenstrijd aantrekken. Zelf onderzoek doen en hun kennis en boerenverstand gebruiken om de leerlingen en de collega’s mee te krijgen in gewoon goed onderwijs.»

De commissie-Boerenverstand

Ik heb een goed idee, en ik ga Den Haag een hoop geld besparen. Ik benoem hierbij de commissie-Boerenverstand en nodig hiertoe uit in willekeurige volgorde: Gerard Koolstra, Ben Wilbrink, Paul Kirschner, Erik Meester, Martin Ringenaldus, Karin den Heijer, Cathelijne Anten, Walter Kamphuis, Gerard Verhoef, Debbie Dussel, Kim van Strien, Alexander Rinnooy Kan, Jeroen Goes, Michelle van Dijk, Eva Naaijkens, Casper Hulshof, Martin Bootsma, Michel Couzijn, Erik Kolthof, Olga Nagtegaal, Huub Philippens, Jeanet Meijs, Jeroen Duinveld, Ronald Buitelaar, Désirée Hairwassers, Petra Prins, Tommy Derksen, Patrick Woudstra, Frans van Haandel, Jelmer Evers, Jan Drentje, Ton van Haperen, Jeroen Dijsselbloem en zijn hele commissie en wie verder maar wil die niets te verdienen heeft aan het snel te schrappen middenveld.
Ik zou de heren van het Lerarencollectief – Roovers, Van de Ven en Kneyber – ook van harte willen uitnodigen maar ik vermoed dat zij te druk zijn met ons verbinden en dat moet voor nu maar even voorrang krijgen. Zij kunnen altijd nog aansluiten. Common sense is ook hun middle name. Ik kan de conclusies van het eindrapport hier alvast delen:

Los het lerarentekort op.
Stop met Knellend Onderwijs.
Annuleer alle subsidie aan het Prietpraatveld.
Stop met curriculum.nu.
Zet alle zeilen bij om thuiszitters op een goeie plek te krijgen.
Geef leraren hun autonomie terug.

Boerenverstand had de redding kunnen zijn van dat jochie dat steeds wolf riep. Ik troost me met die gedachte. Uiteindelijk komt het wel goed. We vernielen een paar generaties, maar dan heb je ook wat.

Noten
1 https://nl.wikipedia.org/wiki/Fabels_van_Aesopus#De_jongen_die_wolf_riep
2 https://www.parlement.com/9291000/d/tk31007_6.pdf
3 https://www.parlement.com/9291000/d/tk31007_6.pdf
4 LeerKracht, advies van de Commissie Leraren, september 2007. p. 29.
5 https://nl.wikipedia.org/wiki/Parlementair_onderzoek_onderwijsvernieuwingen
6 https://mbo-today.nl/category/dossier-lerarenregister
7 https://www.nrc.nl/nieuws/2018/03/28/de-rekentoets-willen-jullie-alsjeblieft-niet-te-veel-lachen-a159619
8 https://didactiefonline.nl/artikel/rekentoets-onschadelijk-gemaakt
9 https://wij-leren.nl/hgw-samenhang-ogw.php
10 https://www.onderwijsraad.nl/publicaties/adviezen/2016/12/05/passend-onderwijs
11 https://onderwijs.cnvconnectief.nl/nieuws/staking-passend-onderwijs-in-arena/ (niet meer beschikbaar)
12 https://onderwijs.cnvconnectief.nl/nieuws/staking-passend-onderwijs-in-arena/ (niet meer beschikbaar)
13 https://www.duo-onderwijsonderzoek.nl/wp-content/uploads/2016/06/Rapportage-Passend-Onderwijs-22-juni-2016.pdf
14 https://didactiefonline.nl/artikel/onzin-van-opbrengstgerichter-werken
15 http://curriculumvandetoekomst.slo.nl/21e-eeuwse-vaardigheden (niet meer beschikbaar). Zie: https://www.slo.nl/thema/meer/21e-eeuwsevaardigheden/
16 https://onderzoekonderwijs.net/2017/12/21/de-holle-retoriek-van-21st-century-skills-hoezo-is-kennis-minder-belangrijk/
17 https://didactiefonline.nl/blog/vriend-en-vijand/curriculumnu-en-de-kleren-van-de-keizer#.XIedQa_R1DA.twitter

Charlotte Goulmy
lerares Frans

Foto bovenaan is gemaakt door Jason Rosewell

Artikel over eindexamen Frans Charlotte Goulmy 2019

Frisse hoop voor de eindexamens Frans

Geschreven op 3 april 2019. Gepost in Blogs, Onderwijs. Geen reacties op Frisse hoop voor de eindexamens Frans

Er waait een frisse wind door het Centraal Instituut voor Toetsontwikkeling (Cito) en het College voor Toetsen en Examens (CvTE). Dit klinkt wellicht als linkse indoctrinatie maar dat is dan maar even zo. Ik heb goede hoop en ja, dat heb ik ieder jaar even in april. Ik kan er dan gewoon niet aan dat examenmaand mei eraan komt en zoek ik net zo lang naar geruststelling tot ik echt helemaal zeker weet dat dit jaar alles beter zal gaan. Echt. Kan niet anders. Dit jaar komen de eindexamens helemaal goed. Tout va pour le mieux dans le meilleur des mondes. How very Voltaire of me…

Maar dit jaar heb ik dat niet. Ik denk nu iets positievers! Dit jaar zitten er voor het laatst fouten in de eindexamens Frans en die zullen duchtig, helaas achteraf, maar toch, duchtig worden aangepakt en dat is, voor nu, het hoogst haalbare.

Hoe komt dit? Twee jaar geleden is er een redelijke CvTE-bom afgegaan en heeft men, schoorvoetend, begrepen dat er inderdaad eigenlijk altijd alles mis is geweest met de eindexamens Frans.

Zonder La Vache Qui Rit

https://beroepseer.nl/blogs/onderwijs/havo-herexamen-frans-slechts-1-echte-koe-van-een-fout-oh-la-vache/

zouden we hier nu niet zijn. Bloemen heb ik niet gezien maar ik heb inmiddels genoeg mensen aldaar gesproken die het volmondig hebben toegegeven en die mij konden overtuigen dat het over twee jaar beter zou gaan. Hoezo niet meteen? Examens worden twee jaar van te voren gemaakt en tussentijds herstellen kan niet echt. Niet vooraf. Heel misschien is het voor dit examenjaar gelukt, maar zoals iedereen heeft kunnen merken was dat vorig jaar beslist nog niet zo. Pijnlijk maar waar.

Het CvTE en het Cito werken echt en oprecht aan verbeteringen bij Frans en ik kan mijn geluk nauwelijks verbergen. De meeste rotte peren, incapabelen of ongeïnteresseerden zijn weg en vervangen door mensen die mijn vertrouwen hebben. Ik heb Jacob Raab, de fonkelnieuwe sectormanager CvTE Havo en Vwo onlangs gesproken en hij is gewoon prima. Hij zegt alle goede dingen en hij lijkt het heel belangrijk te vinden dat de examens kloppen. Normale mensen denken nu: “Klein bier”, maar voor mij is het goud omhuld in diamanten geserveerd met kaviaar en Champagne.

Men moet het ijzer smeden als het heet is. Een mooi moment om een paar misverstanden boven tafel te halen in de hoop dat we die nu voor eens en voor altijd kunnen oplossen.

Ten eerste:

Vroeger moest het goede antwoord IN de tekst staan. Tegenwoordig moeten kandidaten vaak interpreteren. Bij interpreteren gebruiken ze hun eigen referentiekader en volgens het CvTE mag dat niet. Kinderen dienen zo blanco mogelijk aan het eindexamen te verschijnen.

De vraag is dus: Moet het goede antwoord IN de tekst staan? Of moeten de kinderen interpreteren?

Ten tweede:

Veel verwarring ontstaat door het aanpassen van oorspronkelijke teksten aan het veronderstelde leesniveau van de kandidaat. Dat wil zeggen dat vraagtekens uitroeptekens worden, bijzinnen vervallen etc. Voor de begaafde leerling is dit verwarrend want die komt hiermee op het verkeerde been te staan.

De vraag is dus: Zijn de teksten integraal en origineel?

Ten derde:

Soms gebruiken ze bij de eindexamens Frans teksten die vertaald zijn uit het Duits. Vertaalde teksten hebben eigenlijk altijd een verkeerd ritme. Er klopt iets niet en begaafde leerlingen hebben daar last van want die komen op het verkeerde been te staan, zeker als er vertaalfouten in staan.

De vraag is dus: Zijn de teksten oorspronkelijk in het Frans geschreven?

Ten vierde:

Soms zijn er “ork ork ork soep eet je met een vork” vragen waarbij “vork” dan het goede antwoord is. Die vragen worden vaak 70-80% “goed” gemaakt. De 20-30% van de leerlingen die “lepel” antwoorden krijgen dan geen scorepunten.

De vraag is dus: Worden CvTE/Cito-fouten dit jaar ruimhartig gecorrigeerd, liefst preventief en worden docenten niet langer verplicht om goede antwoorden fout te rekenen, ook niet als de vraag Multiple Choice is?

https://benwilbrink.wordpress.com/2017/11/20/arresteren-van-bij-het-cvte-kiezen-deel-1-feiten/

Ten vijfde:

Het kan gebeuren dat ik van mijn bevoegd gezag “Lepel” fout moet rekenen omdat het antwoord “Vork” het voorgeschreven antwoord is. Het kan ook gebeuren dat ik als tweede corrector bij een collega het antwoord “Lepel” goed reken.

De vraag is dus: Kan het bevoegd gezag het advies krijgen om de correctoren altijd de professionele vrije hand te geven? Als de docent misbruikt maakt van de situatie door bijvoorbeeld punten toe te kennen voor het antwoord “Vismes” dan is er iets om op in te grijpen maar eerder niet!

https://benwilbrink.wordpress.com/2017/09/20/examenonrecht-en-effet/

Ten zesde:

Levende Talen heeft voor Frans besloten dat de eindexamenbijeenkomsten uitsluitend bezocht mogen worden door docenten die op persoonlijke titel lid zijn. Bijna alle docenten Frans zijn lid via school. Bij Levende Talen Nederlands, Engels en Duits bestaat een dergelijke clausule niet.

De vraag is dus: kan het CvTE Levende Talen instrueren om, conform de afspraak met de Tweede Kamer, de eindexamenbesprekingen te organiseren voor alle docenten Frans? En zo niet, kan het CvTE zelf regionale bijeenkomsten organiseren voor alle docenten Frans? De taak is namelijk het bespreken met de docenten, niet het knuffelen van Levende Talen.

Ten zevende:

Qua normering is al toegegeven dat die bij Frans en Duits niet te handhaven is

https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/brieven_regering/detail?id=2019Z00367&did=2019D00846

maar ik begreep van het CvTE dat jullie, op verzoek van Den Haag, werken met peiljaren. Daar zit een hele mooie wiskundige ellende achter maar het komt erop neer dat jullie niet kijken naar wat deze groep kan ten opzichte van dit examen maar naar wat zou deze groep hebben gescoord in 2013. Wiskundig klopt het ongetwijfeld, de presentatie zit strak in elkaar, maar als je in 2013 nul ork ork ork vragen hebt en in 2018 wel, dan heb je daar dus niks aan. Den Haag wil vast liever kloppende examens dan kloppend geijkte examens.

De vraag is dus: Kunnen jullie Den Haag vragen of zij echt liever peiljaaranalyses willen gebruiken voor de normering of toch echt liever kloppende normeringen bij de kloppende eindexamens? (Ik heb het ze al gevraagd, ze weten van niks, kloppende examens met kloppende normeringen is het juiste antwoord, maar het is beter als jullie het ze zelf even vragen).

Een betere vraag is: Kunnen jullie de Normering altijd op 1 zetten tenzij er hoogst incidenteel een afwijking is die jullie dan afstemmen met de minister? Nu lijkt het alsof alles in de marge weggemoffeld kan worden. Een wiskunde B examen met een N 2.8 landelijk gemaakt op een 7 (kernvak) lijkt veel leuker dan een Frans eindexamen landelijk gemiddelde 5.9 met een N 0. Frans zou dan namelijk eigenlijk een 6.9 zijn en wiskunde een 5.2. en dat is wel even andere koek.

Ten achtste:

Iedereen ziet en voelt en kan terugvinden in de statistieken van de onvolprezen Gerard Koolstra:

https://twitter.com/ggerardk/status/885779611744915460

https://twitter.com/ggerardk/status/885556725507555328

en het is te begrijpen dat jullie altijd zullen zeggen dat de kernvakken nu eenmaal gewoon veel beter geleerd worden en dat iedereen etc etc… maar dat neemt niet weg dat niemand meer zakt op Engels en Wiskunde en dat de klappen vallen bij de andere vakken. Kijk gewoon naar de lijstjes N-termen

https://twitter.com/Charlotte9999/status/1006783759696498688

en deze:

https://twitter.com/hminkema/status/542718805890596865

https://twitter.com/arjanvandermeij/status/1035472828173303808

Kortom de vraag is of jullie weer gewoon naar de toets zelf kunnen kijken zonder terug te kijken naar een jaar waarin alles wel in orde was… Dat wil dus zeggen dat er dan verschillen ontstaan tussen 1^e en 2^e tijdvak en dat is dan maar zo, de basis is N is 1.

Ten negende:

Nu gaat het zo dat als wij, eenvoudige docenten, een fout signaleren bij het meldpunt, wij dan in eerste instantie als antwoord krijgen dat wij de vraag niet hebben begrepen en dat wij rustig kunnen gaan slapen. Na meerdere meldingen komen er dan meerdere afpoeieringen en na een hele tijd komt er, heel soms, een aanvulling op het correctiemodel. Het oude CvTE had een in beton gegoten minachting voor docenten en dat droop van de antwoorden af. Ik neem aan dat dit nu voorbij is.

De vraag is dus of jullie zodanig willen communiceren met docenten dat wij die antwoorden eenvoudig kunnen doorsturen naar onze ouders en leerlingen. Dus graag afpoeieren op verifieerbare argumenten.

Als allerlaatste tiende punt:

Tijdens een bijeenkomst van het CvTE in een gebouw van het Cito liet de voorganger van Jacob Raap zich ontvallen dat de examens veel beter zouden kunnen zijn, natuurlijk, als er meer geld was en meer tijd. Ik joelde onmiddellijk door het lokaal dat beide te regelen waren maar dat was blijkbaar een misvatting. Den Haag wilde per se dat de tijdspanne gehandhaafd bleef en had er niet meer geld voor over. Ik kan me dat niet voorstellen en eerlijk gezegd leek het mij een slap excuus voor ratelende fouten in de landelijke eindexamens die wat mij betreft foutloos zijn of niet door mogen gaan…

De vraag is dus:

Hebben jullie op dit moment genoeg tijd en geld om de eindexamens goed te produceren of is het zo dat er al jaren kinderen gedupeerd worden door eenvoudige bezuinigingen?

https://beroepseer.nl/blogs/problems-solved-of-de-kracht-van-korte-lijntjes-in-politiek-en-onderwijs/

Een wereld aan kansen, een zee aan mogelijkheden en hoop. Misschien ga ik het toch nog meemaken. Dit jaar verwacht ik nog geen wonderen maar voor volgend jaar… het zou kunnen dat het dan eindelijk, na 24 jaar strijd, op orde is. Kloppende eindexamens, kloppende procedures, kloppende normeringen en kloppende eindcijfers. Oké, de examens zijn dan bij de moderne vreemde talen nog steeds niet valide maar dat stokje laat ik dan graag bij Martin Ringenaldus

https://didactiefonline.nl/artikel/hoe-valide-is-het-eindexamen-duits

Ik heb er oprecht vertrouwen in. Ik hou nog steeds mijn hart vast voor dit jaar, niemand heeft me zwart op wit gegeven dat de fouten er voor dit jaar uit zijn gehaald, maar het lijden dat men vreest is draagbaar als het inderdaad voor het laatst is. Nog één keer een wortelkanaalbehandeling is te accepteren als je weet: “Hierna hoeft het nooit meer”. Maar Wodan, Thor en Satan krijgen het druk als in het eindexamen Frans 2019-2020 koeien in rode jurken voorkomen. Of juist niet. Ik kan me voorstellen dat ik dan aan het eind van de zitting dood in mijn surveillantenstoel gevonden word. Wel lekker rustig…