Frisse hoop voor de eindexamens Frans
Er waait een frisse wind door het Centraal Instituut voor Toetsontwikkeling (Cito) en het College voor Toetsen en Examens (CvTE). Dit klinkt wellicht als linkse indoctrinatie maar dat is dan maar even zo. Ik heb goede hoop en ja, dat heb ik ieder jaar even in april. Ik kan er dan gewoon niet aan dat examenmaand mei eraan komt en zoek ik net zo lang naar geruststelling tot ik echt helemaal zeker weet dat dit jaar alles beter zal gaan. Echt. Kan niet anders. Dit jaar komen de eindexamens helemaal goed. Tout va pour le mieux dans le meilleur des mondes. How very Voltaire of me…
Maar dit jaar heb ik dat niet. Ik denk nu iets positievers! Dit jaar zitten er voor het laatst fouten in de eindexamens Frans en die zullen duchtig, helaas achteraf, maar toch, duchtig worden aangepakt en dat is, voor nu, het hoogst haalbare.
Hoe komt dit? Twee jaar geleden is er een redelijke CvTE-bom afgegaan en heeft men, schoorvoetend, begrepen dat er inderdaad eigenlijk altijd alles mis is geweest met de eindexamens Frans.
Zonder La Vache Qui Rit
zouden we hier nu niet zijn. Bloemen heb ik niet gezien maar ik heb inmiddels genoeg mensen aldaar gesproken die het volmondig hebben toegegeven en die mij konden overtuigen dat het over twee jaar beter zou gaan. Hoezo niet meteen? Examens worden twee jaar van te voren gemaakt en tussentijds herstellen kan niet echt. Niet vooraf. Heel misschien is het voor dit examenjaar gelukt, maar zoals iedereen heeft kunnen merken was dat vorig jaar beslist nog niet zo. Pijnlijk maar waar.
Het CvTE en het Cito werken echt en oprecht aan verbeteringen bij Frans en ik kan mijn geluk nauwelijks verbergen. De meeste rotte peren, incapabelen of ongeïnteresseerden zijn weg en vervangen door mensen die mijn vertrouwen hebben. Ik heb Jacob Raab, de fonkelnieuwe sectormanager CvTE Havo en Vwo onlangs gesproken en hij is gewoon prima. Hij zegt alle goede dingen en hij lijkt het heel belangrijk te vinden dat de examens kloppen. Normale mensen denken nu: “Klein bier”, maar voor mij is het goud omhuld in diamanten geserveerd met kaviaar en Champagne.
Men moet het ijzer smeden als het heet is. Een mooi moment om een paar misverstanden boven tafel te halen in de hoop dat we die nu voor eens en voor altijd kunnen oplossen.
Ten eerste:
Vroeger moest het goede antwoord IN de tekst staan. Tegenwoordig moeten kandidaten vaak interpreteren. Bij interpreteren gebruiken ze hun eigen referentiekader en volgens het CvTE mag dat niet. Kinderen dienen zo blanco mogelijk aan het eindexamen te verschijnen.
De vraag is dus: Moet het goede antwoord IN de tekst staan? Of moeten de kinderen interpreteren?
Ten tweede:
Veel verwarring ontstaat door het aanpassen van oorspronkelijke teksten aan het veronderstelde leesniveau van de kandidaat. Dat wil zeggen dat vraagtekens uitroeptekens worden, bijzinnen vervallen etc. Voor de begaafde leerling is dit verwarrend want die komt hiermee op het verkeerde been te staan.
De vraag is dus: Zijn de teksten integraal en origineel?
Ten derde:
Soms gebruiken ze bij de eindexamens Frans teksten die vertaald zijn uit het Duits. Vertaalde teksten hebben eigenlijk altijd een verkeerd ritme. Er klopt iets niet en begaafde leerlingen hebben daar last van want die komen op het verkeerde been te staan, zeker als er vertaalfouten in staan.
De vraag is dus: Zijn de teksten oorspronkelijk in het Frans geschreven?
Ten vierde:
Soms zijn er “ork ork ork soep eet je met een vork” vragen waarbij “vork” dan het goede antwoord is. Die vragen worden vaak 70-80% “goed” gemaakt. De 20-30% van de leerlingen die “lepel” antwoorden krijgen dan geen scorepunten.
De vraag is dus: Worden CvTE/Cito-fouten dit jaar ruimhartig gecorrigeerd, liefst preventief en worden docenten niet langer verplicht om goede antwoorden fout te rekenen, ook niet als de vraag Multiple Choice is?
https://benwilbrink.wordpress.com/2017/11/20/arresteren-van-bij-het-cvte-kiezen-deel-1-feiten/
Ten vijfde:
Het kan gebeuren dat ik van mijn bevoegd gezag “Lepel” fout moet rekenen omdat het antwoord “Vork” het voorgeschreven antwoord is. Het kan ook gebeuren dat ik als tweede corrector bij een collega het antwoord “Lepel” goed reken.
De vraag is dus: Kan het bevoegd gezag het advies krijgen om de correctoren altijd de professionele vrije hand te geven? Als de docent misbruikt maakt van de situatie door bijvoorbeeld punten toe te kennen voor het antwoord “Vismes” dan is er iets om op in te grijpen maar eerder niet!
https://benwilbrink.wordpress.com/2017/09/20/examenonrecht-en-effet/
Ten zesde:
Levende Talen heeft voor Frans besloten dat de eindexamenbijeenkomsten uitsluitend bezocht mogen worden door docenten die op persoonlijke titel lid zijn. Bijna alle docenten Frans zijn lid via school. Bij Levende Talen Nederlands, Engels en Duits bestaat een dergelijke clausule niet.
De vraag is dus: kan het CvTE Levende Talen instrueren om, conform de afspraak met de Tweede Kamer, de eindexamenbesprekingen te organiseren voor alle docenten Frans? En zo niet, kan het CvTE zelf regionale bijeenkomsten organiseren voor alle docenten Frans? De taak is namelijk het bespreken met de docenten, niet het knuffelen van Levende Talen.
Ten zevende:
Qua normering is al toegegeven dat die bij Frans en Duits niet te handhaven is
https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/brieven_regering/detail?id=2019Z00367&did=2019D00846
maar ik begreep van het CvTE dat jullie, op verzoek van Den Haag, werken met peiljaren. Daar zit een hele mooie wiskundige ellende achter maar het komt erop neer dat jullie niet kijken naar wat deze groep kan ten opzichte van dit examen maar naar wat zou deze groep hebben gescoord in 2013. Wiskundig klopt het ongetwijfeld, de presentatie zit strak in elkaar, maar als je in 2013 nul ork ork ork vragen hebt en in 2018 wel, dan heb je daar dus niks aan. Den Haag wil vast liever kloppende examens dan kloppend geijkte examens.
De vraag is dus: Kunnen jullie Den Haag vragen of zij echt liever peiljaaranalyses willen gebruiken voor de normering of toch echt liever kloppende normeringen bij de kloppende eindexamens? (Ik heb het ze al gevraagd, ze weten van niks, kloppende examens met kloppende normeringen is het juiste antwoord, maar het is beter als jullie het ze zelf even vragen).
Een betere vraag is: Kunnen jullie de Normering altijd op 1 zetten tenzij er hoogst incidenteel een afwijking is die jullie dan afstemmen met de minister? Nu lijkt het alsof alles in de marge weggemoffeld kan worden. Een wiskunde B examen met een N 2.8 landelijk gemaakt op een 7 (kernvak) lijkt veel leuker dan een Frans eindexamen landelijk gemiddelde 5.9 met een N 0. Frans zou dan namelijk eigenlijk een 6.9 zijn en wiskunde een 5.2. en dat is wel even andere koek.
Ten achtste:
Iedereen ziet en voelt en kan terugvinden in de statistieken van de onvolprezen Gerard Koolstra:
https://twitter.com/ggerardk/status/885779611744915460
https://twitter.com/ggerardk/status/885556725507555328
en het is te begrijpen dat jullie altijd zullen zeggen dat de kernvakken nu eenmaal gewoon veel beter geleerd worden en dat iedereen etc etc… maar dat neemt niet weg dat niemand meer zakt op Engels en Wiskunde en dat de klappen vallen bij de andere vakken. Kijk gewoon naar de lijstjes N-termen
https://twitter.com/Charlotte9999/status/1006783759696498688
https://twitter.com/Charlotte9999/status/1006783759696498688
en deze:
https://twitter.com/hminkema/status/542718805890596865
https://twitter.com/arjanvandermeij/status/1035472828173303808
Kortom de vraag is of jullie weer gewoon naar de toets zelf kunnen kijken zonder terug te kijken naar een jaar waarin alles wel in orde was… Dat wil dus zeggen dat er dan verschillen ontstaan tussen 1e en 2e tijdvak en dat is dan maar zo, de basis is N is 1.
Ten negende:
Nu gaat het zo dat als wij, eenvoudige docenten, een fout signaleren bij het meldpunt, wij dan in eerste instantie als antwoord krijgen dat wij de vraag niet hebben begrepen en dat wij rustig kunnen gaan slapen. Na meerdere meldingen komen er dan meerdere afpoeieringen en na een hele tijd komt er, heel soms, een aanvulling op het correctiemodel. Het oude CvTE had een in beton gegoten minachting voor docenten en dat droop van de antwoorden af. Ik neem aan dat dit nu voorbij is.
De vraag is dus of jullie zodanig willen communiceren met docenten dat wij die antwoorden eenvoudig kunnen doorsturen naar onze ouders en leerlingen. Dus graag afpoeieren op verifieerbare argumenten.
Als allerlaatste tiende punt:
Tijdens een bijeenkomst van het CvTE in een gebouw van het Cito liet de voorganger van Jacob Raap zich ontvallen dat de examens veel beter zouden kunnen zijn, natuurlijk, als er meer geld was en meer tijd. Ik joelde onmiddellijk door het lokaal dat beide te regelen waren maar dat was blijkbaar een misvatting. Den Haag wilde per se dat de tijdspanne gehandhaafd bleef en had er niet meer geld voor over. Ik kan me dat niet voorstellen en eerlijk gezegd leek het mij een slap excuus voor ratelende fouten in de landelijke eindexamens die wat mij betreft foutloos zijn of niet door mogen gaan…
De vraag is dus:
Hebben jullie op dit moment genoeg tijd en geld om de eindexamens goed te produceren of is het zo dat er al jaren kinderen gedupeerd worden door eenvoudige bezuinigingen?
Een wereld aan kansen, een zee aan mogelijkheden en hoop. Misschien ga ik het toch nog meemaken. Dit jaar verwacht ik nog geen wonderen maar voor volgend jaar… het zou kunnen dat het dan eindelijk, na 24 jaar strijd, op orde is. Kloppende eindexamens, kloppende procedures, kloppende normeringen en kloppende eindcijfers. Oké, de examens zijn dan bij de moderne vreemde talen nog steeds niet valide maar dat stokje laat ik dan graag bij Martin Ringenaldus
https://didactiefonline.nl/artikel/hoe-valide-is-het-eindexamen-duits
Ik heb er oprecht vertrouwen in. Ik hou nog steeds mijn hart vast voor dit jaar, niemand heeft me zwart op wit gegeven dat de fouten er voor dit jaar uit zijn gehaald, maar het lijden dat men vreest is draagbaar als het inderdaad voor het laatst is. Nog één keer een wortelkanaalbehandeling is te accepteren als je weet: “Hierna hoeft het nooit meer”. Maar Wodan, Thor en Satan krijgen het druk als in het eindexamen Frans 2019-2020 koeien in rode jurken voorkomen. Of juist niet. Ik kan me voorstellen dat ik dan aan het eind van de zitting dood in mijn surveillantenstoel gevonden word. Wel lekker rustig…