Skip to main content

Redactie Beroepseer

Howard Gardner over waarheid, schoonheid en goedheid

howard gardnerOp 1 december 2011 gaf  Howard Gardner een ruim anderhalf uur durende, op video opgenomen, openbare lezing op de Graduate School of Education aan de Harvard-universiteit in de V.S. Gardner is daar hoogleraar Cognitie- en onderwijswetenschappen. Titel van de lezing was Truth, Beauty, and Goodness Reframed, ontleend aan zijn in april van dit jaar verschenen nieuwe boek met dezelfde titel.¹)

Waar gaat het naar toe met het onderwijs in de 21ste eeuw? Wat moeten de studenten leren in dit post-moderne en relativistische tijdperk? Hoe gaan we om met de – potentieel ontwrichtende – nieuwe digitale media? Hoe reageren wij op vragen en opmerkingen als: wie maakt uit wat waar is? Wie beslist wat goed is? Schoonheid is iets uit het verleden.
Wat te zeggen van het antwoord dat verslaggever Ron Suskind kreeg van een lid van de regering Bush: “Zo werkt dat niet meer in onze wereld. We zijn nu een imperium en als wij handelen, dan scheppen we onze eigen wereld”.
Is waarheid slechts wat we er zelf van maken, en heeft waarheid geen enkele onafhankelijke geldigheid meer?

Gardner geeft in zijn lezing antwoorden en doet suggesties aan de hand van de kwaliteiten waarheid, schoonheid en goedheid, drie bakens in een snel veranderend tijdperk. Ze kunnen dienen als materiaal bij het bouwen aan een menselijke wereld. Je kunt er je houding mee bepalen in “het wilde Westen van de digitale wereld” en je kunt ze toepassen op je werk, op school, in je eigen omgeving.

Nu alle informatie met één klik beschikbaar is, is het nodig dat we ons concentreren op methoden, aldus Gardner. Elk beroep, elke discipline heeft zijn eigen methode om in de praktijk vast te stellen en te herzien wat waarheid is. De journalist weet hoe hij een verhaal moet schrijven. De ingenieur weet hoe hij huizen of een veilige brug moet bouwen. De chirurg weet het beste hoe je een tumor moet wegsnijden. Het is ook nodig krachtige, uitnodigende mensen als voorbeeld te stellen. Ze kunnen model  staan voor anderen.
Het gaat erom een goed mens te zijn, een goede werker en een goede burger en jongeren te helpen bij het ontwikkelen van ethische “spieren” en vertrouwen, en hen te inspireren om angst te overwinnen en hebzucht te weerstaan.

Als contrast noemt Gardner hoe bekende “twitterende comedians” als Jon Stewart en Stephen Colbert met hun grappen over het dagelijkse nieuws in hun televisieshows meer vertrouwen genieten van het  – voornamelijk jonge – Amerikaanse kijkerspubliek dan nieuwslezers en televisiejournalisten. En bij populaire, publieke persoonlijkheden gaat het veel minder om wat zij zeggen, dan om hoe zij het zeggen. Zulke mensen kunnen zó overtuigen dat wat zij zeggen waar lijkt, maar in feite bekommeren ze zich weinig om de feiten. Als voorbeeld van dit soort “truthiness” – “waarheidigheid” – noemt Gardner Sarah Palin. Het woord “truthiness” is in 2005 bedacht door de komiek Stephen Colbert en werd verkozen tot “woord van het jaar 2006”.

Tegen het slot stelt Gardner voor een “commons” te maken, een meent of gemeenschappelijk gebied waar bijvoorbeeld studenten, leraren en bestuurders kunnen samenkomen om na te denken over dilemma’s, hoe ze het beste op te lossen en lessen te leren uit ervaringen. Een plek waar oud en jong samenwerken om de moderne uitdagingen het hoofd te bieden.

Gardners lezing duurt 103 minuten,  gevolgd door 22 minuten beantwoorden van vragen van het publiek. De lezing is een stimulans om aan de slag te gaan met waarheid, goedheid en schoonheid. Een mooie opsteker voor komende jaren is: “Slimme mensen gaan de wereld niet redden, maar wel mensen met goede waarden die moeite doen ernaar te leven”.

¹) Volledige titel: Truth, Beauty, and Goodness Reframed – Educating for the Virtues in the Twenty-First Century (uitgeverij Basic Books, New York).

Zie ook andere video´s met Howard Gardner op deze site:
Howard Gardner over goed werk.
Wat is jouw roeping?

Lees ook het verslag over de opening van de Goed Werk Hub. Klik hier.

 

 

Docenten Hogeschool van Amsterdam trekken aan de bel

hogeschool van amsterdamHet Hoger Beroepsonderwijs beleeft zware tijden. Vorig jaar hebben we de schandalen rond Hogeschool InHolland kunnen volgen over het ongeoorloofd uitreiken van diploma’s aan studenten en afgelopen week kwam er slecht nieuws over de Hogeschool van Amsterdam.

“Diploma-beerput HVA geopend – De diplomafraude op de Hogeschool van Amsterdam raakt mogelijk 15.000 studenten. Zij blijken ongewild het slachtoffer te zijn geworden van jarenlang mismanagement, intimidaties en een verziekte werkomgeving”, aldus de website van De Telegraaf van 19 december 2011. Dat zou blijken uit gesprekken met docenten en uit vertrouwelijke stukken die De Telegraaf zegt te hebben gekregen.

Tentamencijfers werden door doodsbange docenten foutief in computersystemen ingevoerd en niet gecorrigeerd uit angst voor represaillemaatregelen. Dat zegt Peter Fonkert, lid van de medezeggenschapsraad van het Domein Economie en Management. Namens de raad wil hij tegenover De Telegraaf verklaren dat de chaos op de campus met geen pen te beschrijven is.
Studenten scoorden bijvoorbeeld voor een tentamen volgens het systeem een 10, terwijl ze feitelijk een 1 hadden behaald. Het zou om 1000 tot 1500 per jaar gaan.

Aanleiding tot al deze berichtgeving is een brief van 5 december 2011 waarin drieënvijftig docenten het vertrouwen in de leiding van hun hogeschool opzeggen.
Die brief heeft Folia, het tijdschrift van de Hogeschool van Amsterdam en de Universiteit van Amsterdam online gezet. Daaruit blijken inderdaad grote problemen met het management van de economische opleidingen. Er heerst een cultuur van angst en het vertrouwen in het management zakt naar het nulpunt, aldus de docenten.
In deze brief wordt over fraude niet gesproken.

De Hogeschool reageert met de mededeling dat ze zich niet in de beschuldigingen herkent: “Naar aanleiding van de eerdere gebeurtenissen bij Hogeschool Inholland heeft de HvA een intern onderzoek uitgevoerd naar onder andere de afstudeerscripties. Daarbij is geen diplomafraude aan het licht gekomen. Ook heeft het bestuur van de hogeschool eerder geen signalen ontvangen van docenten of studenten over mogelijke diplomafraude”.

Het Interstedelijk Studenten Overleg spreekt van stemmingmakerij. De beschuldiging van fraude is onzin, aldus het ISO: “Het had niet ongelukkiger gekund’”, aldus voorzitter Sebastiaan Hameleers:” Docenten trekken aan de bel om de kwaliteit en de cultuur aan de orde te stellen. Het resultaat is opnieuw stemmingmakerij rondom een hogeschool”.

De Landelijke Studenten Vakbond daarentegen maakt zich zorgen en pleit samen met de lokale studentenunie ASVA voor een “diepgravend onderzoek”. Het belang van studenten moet voorop staan, vinden ze.
Bij vier opleidingen van andere hogescholen heeft een commissie van accreditatieorganisatie NVAO dit jaar onderzoek gedaan naar verkorte afstudeertrajecten. De Hogeschool van Amsterdam zat daar niet bij.

Het openbaar maken van de brief heeft intussen geleid tot geschokte reacties van de docenten van de brief. Dat was niet de bedoeling geweest, volgens hen. Ze betreuren dan ook de hele gang van zaken en schrijven op maandagmorgen 19 december opnieuw een brief, nu naar het bestuur van de HvA waarin zij afstand nemen van wat er in de media wordt gezegd en geschreven.
Ondertussen heeft studentenunie ASVA niet stil gezeten en is op zoek gegaan naar achtergrondinformatie om uit te vinden wat er waar is van de berichten in De Telegraaf.

De voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad. Astrid de Jager, heeft zich inmiddels gedistantieerd van de uitspraken van Peter Fonkert van de domeinraad Economie en Management. En Fonkert zelf? Hij bericht via Twitter dat De Telegraaf  “zaken door elkaar haalt” en kort door de bocht is in zijn berichtgeving.
Lees meer hierover op de site van Science Guide: Docenten loochenen fraudeverhalen HvA, 19 december 2011: www.scienceguide.nl

Docenten uiten zorgen in brief, Hogeschool van Amsterdam, 18 december 2011: https://www.hva.nl/content/nieuws/nieuwsberichten/2011/12/docentenbrief.html (Niet meer beschikbaar)

Docenten Business School HvA vrezen voortbestaan opleidingen, Jeff Pinkster, Folia, 17 december 2011: www.folia.nl

Reactie docenten op berichtgeving, Hogeschool van Amsterdam, 19 december 2011: https://www.hva.nl/content/nieuws/nieuwsberichten/2011/12/geciteerde-docenten-reageren.html (Niet meer beschikbaar)

Diploma-beerput HVA geopend, artikel op site van De Telegraaf. www.telegraaf.nl (Artikel niet meer beschikbaar)

HvA ‘het valt allemaal mee’, Danny van Zoen, Politiek Blog,

 

U P D A T E

Klacht betreffende het artikel Docenten HvA openen diplomabeerput. Klacht van  P.J. Fonkert tegen H. Nijen Twilhaar en de hoofdredacteur van De Telegraaf. Zaak behandeld op 11 mei 2012. Beslissing van de Raad voor de Journalistiek 3 juli 2012: www.rvdj.nl/uitspraken/201234

Het duwtje van Wim van de Merwe, docent metaaltechniek

Wim van de Merwe, vmbo-leraar metaaltechniek aan de Christelijke Scholengemeenschap Reggesteyn in Rijssen ziet het als zijn taak leerlingen een duwtje in de rug te geven. In het onafhankelijk vakblad voor het onderwijs, Didactief (no 10, 2011), vertelt hij hoe hij elke  ochtend fluitend naar zijn werk gaat. Hij wil dat  leerlingen trots zijn op hun vmbo-diploma en hij doet er dan ook alles aan zijn leerlingen te stimuleren goed te worden in hun vak.

wim van de merwe en 2 leerlingenEen goede stimulans is bijvoorbeeld hard oefenen voor de tweejaarlijkse Vakkanjerwedstrijden waar jonge technische talenten in de metaal en elektro laten zien wat ze kunnen.
Lasser Johan Schelfhorst en CNC-draaier Jan Willem Nijland, beiden oud-leerlingen van Van de Merwe, zijn geplaatst voor de landelijke finale, die in maart 2012 in Rotterdam wordt gehouden. Ze zijn al vanaf september twee avonden aan het oefenen op de avondschool van Van de Merwe.
Winnaars in elke categorie van deze westrijden nemen deel aan de World Skills 2013 in Leipzig, het oudste beroepenevenement van de wereld (sinds 1947) waar meer dan vijftig landen aan deelnemen.

Wim van de Merwe is Voortrekker van Stichting Beroepseer.

‘Een duwtje geven’, door Jessie van den Broek, Didactief, december 2011: Een duwtje geven: https://beroepseer.nl

Verslag van Hub-bijeenkomst Op de bres voor het lager technisch onderwijs met Wim van de Merwe op 14 november 2011: https://beroepseer.nl

Op de foto: Wim van de Merwe met twee van zijn leerlingen. Links Johan Schelfhorst, deelnemer aan de Vakkanjer-wedstrijden van 2012 en rechts Patrick Karsenberg.

Prestatiebeloning van Franse leraren

Ook in Frankrijk is er de laatste jaren een discussie gaande over prestatiebeloning van leraren. Op de website Café pédagogique bijvoorbeeld is te lezen dat er geen enkel wetenschappelijk bewijs bestaat dat leraren beter gaan presteren op school als ze extra worden beloond vanwege het behalen van betere resultaten van hun leerlingen.

Het onderzoeksinstituut van de grootste lerarenvakbond in Frankrijk, de FSU, heeft in 2008 al een boekje gepubliceerd over dit onderwerp: Payer les profs au mérite?

Op 15 december 2011 gaan de leraren in Frankrijk staken tegen de voorgenomen plannen van minister van Onderwijs, Luc Chatel, aangaande de beoordeling van prestaties van leraren en hun promotiekansen. De staking vindt niet alleen plaats op middelbare scholen, maar ook op basisscholen. De onderwijsvakbonden vinden de beoordelingsplannen onacceptabel en zijn van mening dat degenen die de prestaties moeten beoordelen, de schoolhoofden, niet competent zijn dat te doen. De plannen zijn volgens hen verkapte bezuinigingen die de loopbaan van de leraar belemmeren.
Het huidige systeem van beoordeling is gebaseerd op een dubbele evaluatie, die van het schoolhoofd en van de regionale onderwijsinspectie.

Info over de staking op website van Café pédagogique: www.cafepedagogique.net

Faut-il payer les profs au mérite? door François Jarraud, Café pédagogique, 1 september 2008: www.cafepedagogique.net

Optreden met gezag

Vrijdag 9 december 2011 organiseerde de Politieacademie in Ossendrecht de studiedag over Optreden met gezag – De politie is er op straat, en hoe?!
Het handhaven van de openbare orde en hoe dat te doen blijft een actueel onderwerp. Dat bleek weer op 7 december in Amsterdam waar een groep van dertig radicale moslims uit België een debat met de Canadese schrijfster en moslimactiviste Irshad Manji en Tweede Kamerlid Tofik Dibi (GroenLinks) kwam verstoren, o.m. door het roepen van leuzen en het gooien van eieren. Bedreigingen werden geuit en een panellid bespuugd.

Wat deed de politie? Ze vraagt de twee sprekers van het podium te stappen.
Een ander voorbeeld. Tientallen Turkse jongeren demonstreren op het Amsterdamse Museumplein en lopen naar een Koerdisch centrum. Twee kilometer lang doet de politie niets, maar bij het centrum loopt het uit op hevige rellen.

Hoe bestaat het? vragen Julien Althuisius en Dirk Jacob Nieuwboer zich af in het artikel Dat mag wel wat minder vriendelijk op de website van De Pers van 11 december.
De Nederlandse politie krijgt complimenten voor het bewaren van de lieve vrede. Te goed, vindt de politie zelf. “We zijn erin doorgeschoten”’, zegt Cor de Lange, politiechef in de Groningse binnenstad: “Soms moet je opstaan en zeggen: tot hier en niet verder”.

Inderdaad, het kan natuurlijk niet zo zijn dat sprekers op een debat moeten wijken voor ordeverstoorders.
Een van de oorzaken van het niet ingrijpen van politieagenten is dat ze zich vaak niet gedekt voelen door de leiding als ze (correct) geweld hebben gebruikt. En de training om met risicovolle situaties om te gaan schiet ernstig tekort.
Het komt ook voor dat agenten zich niet gedekt voelen bij het handhaven van simpele regels. Bijvoorbeeld door hondenbezitters te verzoeken het strand te verlaten omdat het niet is toegestaan in een bepaalde periode hun hond daar uit te laten, zoals een Wassenaarse agent afgelopen zomer vertelde.

Dat mag wel wat minder vriendelijk, door Julien Althuisius en Dirk Jacob Nieuwboer, De Pers, 11 december 2011.

In hartje Londen staat De School van het leven

the school of lifeWaarom vind ik geen voldoening in mijn werk? Waarom is het zo moeilijk mijn kalmte te bewaren en wat zouden we kunnen doen om een betere wereld te maken?

Met deze vragen kun je terecht op ‘The School of Life’. De School is gevestigd in een winkelpandje in het centrum van Londen. Daar wordt  een keur aan programma’s en diensten aangeboden, gericht op een wijs en goed leven. Het is een plek waar je je kunt terugtrekken en kan nadenken over levensvragen, over zaken die ertoe doen en je het meeste bezig houden. Je kunt er ook ideeën en ervaringen uitwisselen met andere nieuwsgierige mensen.

In The School of Life worden cursussen aangeboden over werk en loopbaan, relaties, politiek, reizen, familie en gezin. Kortom, thema’s uit het dagelijkse leven.
Je kunt er lezingen bijwonen, deelnemen aan bijeenkomsten en maaltijden, of aan psychotherapie doen. Wekelijks kun je op zondag naar een ‘preek’ luisteren, gegeven door een bekend persoon die niet schuwt het te hebben over onze deugden en ondeugden. Zoals bijvoorbeeld religiehistorica Karin Armstrong heeft gedaan, auteur van het dit jaar verschenen boek Compassie, vertaling van 12 Steps to a Compassionate Life.
Medewerkers en ‘ambassadeurs’ van The School of Life zijn van alle markten thuis en bestrijken in hun aanbod een breed scala aan filosofische thema’s. pleasures and sorrows of work

Het idee voor de School of Life is afkomstig van filosoof en schrijver Alain de Botton. Zijn eerste boek schreef hij op zijn 23ste en was getiteld Essays on Love. Zijn meest recente boek heet Religion for Atheists. In 2010 verscheen The Pleasures and Sorrows of Work, dat gaat over zinvol werk of werk dat je ziel ondermijnt.
De Botton is in staat moeilijke filosofische ideeën begrijpelijk te maken. Hij laat niet alleen in zijn boeken zien hoe zulke ideeën zijn toe te passen op ons dagelijkse leven, maar doet dat ook in een televisieserie als Philosophy: A Guide to Happiness.

Volgens de krant Independent on Sunday biedt The School of Life ons radicale manieren om ons te helpen zoeken naar de schatten van menselijke kennis.

Site The School of Life: www.theschooloflife.com/

Site van Alain de Botton: on: www.alaindebotton.com/

Organisatie en motivatie in de thuiszorg

Thijs Perenboom sloot zijn studie Bestuurskunde aan de Universiteit van Tilburg af met zijn masterscriptie Organiseren op grond van motivatie in de thuiszorg.
Hij onderzocht aan welke type organisatie in de thuiszorg werkende verpleegkundigen behoefte hebben. Aan de meer traditionele organisatie of bijvoorbeeld Buurtzorg?
Met zijn bevindingen hoopt Perenboom de kloof tussen thuiszorgorganisatie en verpleegkundige te verkleinen en enkele handvatten te bieden aan organisaties om zich te kunnen handhaven in onze sterk veranderende samenleving.

Perenboom beschrijft twee typen organisatie:

– de moderne bureaucratie die voortvloeit uit de rationaliteit van het arbeidsproces, zoals deze in de geschiedenis van de organisatiewetenschap bedoeld is door onder andere Frederick Taylor, Henry Ford en Weber. Zij richtten zich op discipline, gehoorzaamheid en structuur. De werknemer is een functie in het uitgebreide raderwerk van de organisatie.
– de autonome organisatie, gebaseerd op een vertrouwenscultuur, communicatie en horizontale relaties. De werknemer is een drager van creativiteit, kennis en vaardigheden.

Aan welk type organisatie verpleegkundigen de voorkeur geven, hangt af van hun motivatie.
Perenboom ging in twee thuiszorgorganisaties, Buurtzorg Nederland en De Zorggroep, op zoek naar de motivaties van verpleegkundigen, waarvan hij er vijf onderscheidde, gebaseerd op intrinsieke en extrinsieke motivatie.
Buurtzorg is een nieuwe type organisatie met zelfsturende teams van verpleegkundigen en verzorgenden. De Zorggroep is een traditionele thuiszorgorganisatie met een lange geschiedenis.

Klik hier voor verder lezen over resultaten van onderzoek en aanbevelingen in de verkorte versie van Perenbooms scriptie: https://beroepseer.nl