Skip to main content

Redactie Beroepseer

Steeds meer succesvolle zelfsturing in organisaties en bedrijven

zelfsturendeteamsOok in België wint de zelfsturingsgolf aan momentum. Zelfsturing is een populair gespreksonderwerp van managers. Maar werkt het ook? Het Belgische dagblad De Tijd bezocht vier bedrijven om daarachter te komen en ontdekte dat leidinggevenden in hun organisatie effectief aan de slag gingen.
Een van hen is Marc de Wind, chief operating officer van Punch Powertrain. Hij verbond zijn lot aan dat van zijn medewerkers: “Als dit was mislukt, had ik ander werk gezocht. Ik wil geen leiding meer geven aan een fabriek oude stijl”.

In 2011 werkten ze met 80 man bij Punch Powertrain in Sint-Truiden. “Mensen waren de hele tijd aan het uitleggen waarom dingen níét konden. We produceerden toen 100.000 versnellingsbakken per jaar. Er zat een enorme groei aan te komen. En de gesprekken gingen over: we kunnen de capaciteit niet vergroten, want… We kunnen niet anders gaan werken, want…
Ik had voordien bij Philips gewerkt. Ik besefte heel goed: we moeten dringend flexibeler worden, anders pakt iemand onze fabriek op om ze elders neer te zetten. Ik had het vaak genoeg zien gebeuren.

Vandaag werken hier 600 mensen. We produceren ruim 700.000 stuks per jaar. Vroeger hadden we drie ploegen, en daarnaast de onderhoudsorganisatie, het engineeringteam en de kwaliteitsgroep. Er heerste een hokjesmentaliteit. Vandaag hebben we zeven teams. Eigenlijk bestaat onze fabriek nu uit zeven zelfstandig opererende fabriekjes, die klant zijn van elkaar. Honderd procent zelfsturend zijn onze teams niet. Maar zo’n 90 procent van alle beslissingen nemen ze zelf“.

Er zit haast geen limiet op hoe leergierig mensen zijn

Op de vraag aan De Wind hoe hij gestart is, antwoordt hij: “Door eraan te beginnen. Wij wisten ook niet hoe. Het enige wat we wisten is dat we wilden vertrekken vanuit een positief mensbeeld. Maar het is geen foutloos parcours geweest, we zijn vaak uit de bocht gegaan. We vroegen aan al onze medewerkers twee dingen.‘Wanneer ging jij voor het laatst fluitend naar het werk, en wat heb je nodig om vaker fluitend naar het werk te komen?’ Uit die bevraging bleek dat mensen geen grote veranderingen willen, maar veel kleine verbeteringen. Ze willen vooral erkenning voor wat ze doen, medezeggenschap ook. We hebben veel tijd geïnvesteerd in opleidingen. Er zit haast geen limiet op hoe leergierig mensen zijn”.

De Tijd bezocht vervolgens consultancyfirma Möbius met 150 medewerkers, de thuisverplegingsorganisatie Wit-Gele Kruis Oost-Vlaanderen met 1.700 medewerkers en het Gentse onlinemarketingbureau Wijs.met 70 medewerkers.

Lees het hele artikel met interviews Bye bye baas, door Gwen Declerck, De Tijd, 2 december 2017: https://www.tijd.be

Eerste lezing over de Participatiewet en een opmerkelijk rapport met verhalen van burgers over de uitvoering van die wet

Komende vrijdag 26 januari 2018 houdt hoogleraar Mark Bovens de eerste Participatielezing. Bovens is hoogleraar Bestuurs- en Organisatiewetenschap aan de Universiteit Utrecht en lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). De Participatielezing wil een antwoord geven op de vraag hoe we rekening kunnen houden met de beperkingen van het denkvermogen en doenvermogen van burgers.

Met collega’s Anne-Greet Keizer en Will Tiemeijer bij de WRR publiceerde Bovens in 2017 het rapport Weten is nog geen doen.. Bovens: “De lijn van dat rapport is dat er meer aandacht moet zijn voor de grenzen aan het doenvermogen van mensen. Bij het maken en uitvoeren van beleid moeten overheden zich meer realiseren dat je niet eindeloos een beroep kunt doen op het doenvermogen. Mensen kunnen niet telkens in actie blijven komen, aanvragen doen, keuzes maken, controleren. Daar is een einde aan. Zeker als mensen te maken hebben met stressvolle omstandigheden in hun leven doordat ze bijvoorbeeld hun baan kwijt zijn, in de schulden zitten, een kind hebben gekregen of gaan scheiden. Dan hebben ze aandacht nodig voor andere dingen en niet ook nog ruimte om heel goed te letten op wat de overheid van ze vraagt. En in Nederland is het nu zo geregeld dat juist op moment dat het leven tegenzit, je te maken krijgt met allerlei formulieren, instanties en regelingen”.

Het is dus nodig, aldus Bovens, dat sociaal werkers tijdens de uitvoering van hun vak zich realiseren dat mensen die in de problemen zitten, niet meteen op de toppen van hun rationele vermogen kunnen presteren. Verlang dat dus ook niet van ze.

Eerste Participatielezing

De lezing wordt gehouden in Partycentrum Ottone, Kromme Nieuwegracht 62 te Utrecht op vrijdag 26 januari 2018. Aanvang 15.00 uur.
De organisatie is in handen van Movisie, het departement Bestuurs- en Organisatiewetenschap (USBO) van de Universiteit Utrecht en het Platform voor Sociale Vraagstukken. Marcel Ham, hoofdredacteur van Sociale Vraagstukken is dagvoorzitter. Deskundigen en studenten van de USBO denken mee of reageren op het verhaal van Mark Bovens.
De lezing vindt plaats in het kader van het tienjarig bestaan van Movisie, instituut voor kennis en aanpak van sociale vraagstukken

Inschrijven en meer info bij Movisie: https://www.movisie.nl/artikel/aandacht-doenvermogen-volgende-stap

Rapport Weten is nog geen doen. Een realistisch perspectief op redzaamheid, WRR, 24 april 2017: www.wrr.nl



In gesprek met burgers over de uitvoering van de participatiewet in Apeldoorn

omslag je trekt altijd aan het kortste eind Totnutoe is onderzoek gedaan naar allerlei aspecten van de Participatiewet, maar nauwelijks naar wat mensen om wie het gaat zelf (onder)vinden sinds invoering van de wet in januari 2015. De Rekenkamercommissie van Apeldoorn heeft dat wel gedaan en is op zoek gegaan naar het verhaal van dertig burgers die op een of andere manier te maken hebben, of in het recente verleden gehad hebben met de Participatiewet. Er zijn ook gesprekken gevoerd met klantmanagers en leden van een managementteam.

De resultaten van het onderzoek zijn beschreven in het rapport: “Je trekt toch altijd aan het kortste eind”. Aan het slot zijn zeven verhalen van mensen die de commissie gesproken heeft integraal opgenomen, zodat de lezer ook kennis kan nemen van de samenhang binnen de verhalen en zich een juist beeld kan vormen van de wijze waarop de gesprekken zijn gevoerd. Op basis van het rapport zal de Rekenkamercommissie advies uitbrengen aan de gemeenteraad.

“Je trekt toch altijd aan het kortste eind”
begint met een citaat van een geïnterviewde:

“Je trekt hoe dan ook altijd aan het kortste
eind. Je begint gewoon niks. Je kan op je kop
gaan staan. Je kan… nou het maakt niet uit
wat je doet. En dat vind ik machtsmisbruik. Dat
is denk ik een goed woord. Machtsmisbruik. En
dat heeft alles te maken met dat
ontmoedigingsbeleid. Je staat onder curatele.
Zo voelt dat aan in de praktijk. Ten eerste heb
je helemaal niks meer te vertellen. Ten tweede
kan je ook helemaal niks meer. Want met zo
weinig geld kan je alleen maar overleven. Je
kan alleen maar alles betalen om je dak boven
je hoofd te hebben. En als er dingen fout gaan
die echt aan de kant van de gemeente te
vinden zijn, dan is het gewoon met de botte
bijl er door heen en jij trekt altijd aan het
kortste eind.”

Klik hier voor “Je trekt toch altijd aan het kortste eind”, Rekenkamercommissie Apeldoorn, januari 2018: https://beroepseer.nl

Privaat digitaal arbitragebedrijf e-Court is niet transparant. Stop virtuele, commerciële rechtspraak!

Sociaal raadslieden krijgen sinds eind 2017 regelmatig vragen van cliënten die een oproep krijgen om voor e-Court te verschijnen. E-Court is een privaat bedrijf voor digitale arbitrage. Aanleiding voor zo’n oproep is meestal een betalingsachterstand bij de zorgverzekeraar. Er is sprake van een nieuwe trend: zorgverzekeraars zijn massaal overgestapt van de overheidsrechter naar e-Court. De Landelijke Organisatie Sociaal Raadslieden (LOSR/Sociaal Werk Nederland) heeft onderzoek gedaan naar de rechtsgeldigheid van zo’n e-Court beding, de onafhankelijkheid van e-Court en de rechtmatigheid van de kosten die deurwaarders in rekening brengen. In het rapport Rechtspraak op bestelling?! concluderen de sociaal raadslieden dat het op al deze onderdelen niet in de haak is.

André Moerman, voorzitter van de signaleringscommissie van de LOSR legt op de site van SchuldInfo – Juridische info voor hulpverleners uit dat arbitrage van betekenis kan zijn wanneer betrokken partijen er bij een geschil bewust voor kiezen of wanneer speciale kennis vereist is die de overheidsrechter niet kan bieden, bijvoorbeeld over bouwtechnische kwesties.
Bij arbitrage voor ‘incassobulkzaken’, zoals bij e-Court, is geen sprake van een bewuste keus noch van specialistische kennis. Via de kleine lettertjes wordt de schuldenaar onbewust aan e-Court gelieerd. Dat merkt hij meestal pas als hij in financiële problemen raakt.

Onafhankelijk?

Terwijl de overheidsrechter de ‘zwakste partij’ een zekere bescherming biedt, is het zeer de vraag of e-Court dat ook doet. In feite is e-Court een vorm van commerciële rechtspraak. De bedrijven die e-Court als partij in de incassoprocedure in hun algemene voorwaarden hebben opgenomen, zijn de financiers van e-Court. Zij maken e-Court mogelijk. Het ligt voor de hand dat schuldeisers kiezen voor het scheidsgerecht dat de voor hen gunstigste procedure en uitkomst biedt. In hoeverre zullen dit soort aanbieders van commerciële rechtspraak, in het belang van hun voortbestaan, hun oren laten hangen naar de wensen van hun opdrachtgevers? E-Court heeft hierbij de schijn tegen.
Een bijkomend probleem is dat e-Court niet transparant is. Uitspraken van e-Court worden niet gepubliceerd.

Oneerlijk beding

Het gegeven dat mensen met schulden, door de situatie waarin ze verkeren, worden weggehouden bij de overheidsrechter, het gebrek aan onafhankelijkheid en transparantie van e-Court en het gegeven dat de consument zelf geen geschil kan voorleggen aan e-Court, maakt dat er sprake is van een oneerlijk arbitragebeding.
De indruk bestaat dat e-Court wel erg makkelijk een stempel van de rechtbank kan krijgen, zonder dat er een echte ambtshalve toetsing lijkt plaats te vinden aan het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Europese richtlijn oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten.

De LOSR heeft in het rapport Rechtspraak op bestelling?! zestien aanbevelingen geformuleerd voor de wetgever, de rechtspraak, e-Court, de schuldeisers en de KBvG (beroepsorganisatie van deurwaarders).

Klik hier voor het Rapport Rechtspraak op bestelling?! Stop commerciële rechtspraak, uitgave van Sociaal Werk Nederland, januari 2018: http://schuldinfo.nl/rapport

Rechtspraak op bestelling?!,
André Moerman, Schuldinfo, 17 januari 2017: www.schuldinfo.nl

Zie ook:

Gedaagd voor e-Court? Platform Investico, 17 januari 2018: www.platform-investico.nl/artikel/gedaagd-voor-e-court/

Vonnis te koopOnderzoek Private rechtspraak in de incasso-industrie, door Karlijn Kuijpers, Thomas Muntz en Tim Staal, De Groene Amsterdammer, 17 januari 2018: www.groene.nl/artikel/vonnis-te-koop

Nieuwsuur-reportage met o.a. André Moerman van de LOSR en Ruth de Bock, advocaat-generaal van de Hoge Raad: ‘Robotrechter e-Court is een groot en niet transparant zwart gat’, Nieuwsuur, 17 januari 2018: https://nos.nl

E-Court: www.e-court.nl

“Justice is not only to be done, it must be seen to be done”

omslag rechtspraak op bestelling

U  P  D  A  T  E

Robotrechter e-Court ligt plat, door Tim Staal,  De Groene Amsterdammer,
16 februari 2018: www.groene.nl

 

Roc van Amsterdam schrapt regels: Er wordt nu meer met, dan over studenten gepraat

Marijke Nijboer schrijft op de site van de Algemene Onderwijsbond hoe drie onderwijsteams van het Roc Amsterdam alle regels lieten vallen. De docenten gaan veel op excursie en investeren in hun relatie met studenten. De regel die als  eerste sneuvelde was de verplichte 1000 klokuren voor de eerstejaars.

Het laten vallen van regels gebeurde tijdens het proefprogramma (pilot) Onderwijs Ontregeld waarmee regelarme teams bij ROC Amsterdam experimenteerde. Welke regels zouden teams graag negeren als ze er de kans voor krijgen? Welke regels belemmeren de kwaliteit van het onderwijs? Wat zouden teams daarvoor in de plaats stellen?

Drie teams mochten alle regels laten vallen en bij nul beginnen. De enige afspraak was dat ze zich zouden houden aan het kwalificatiedossier, dat vastlegt wat studenten moeten kennen en kunnen aan het eind van hun opleiding.

Thea Zaremba, opleidingsmanager: “Er kwam geen extra financiering en de examinering stond vast. Maar inmiddels praten we binnen de pilot ook over andere manieren van examineren”.

Jos Tuijn, leraar en teammanager: “Het was heel bijzonder om alles aan de kant te vegen en met elkaar als docenten te kijken wat we wilden voor ons onderwijs. We hadden ook ineens meer ruimte om in te spelen op de wensen van bedrijven. Het was wel wennen. Ik vroeg aan mijn directeur: Wanneer moet ik dit of dat inleveren? Kijk maar, zei hij. Ik vond het geweldig”.

Bestuurders meteen enthousiast

De bestuurders van het Roc van Amsterdam waren meteen enthousiast over het voorstel van het eigen personeel om regels te schrappen. “Zij zagen ook dat de werkdruk hoog was en dat de resultaten voor medewerkerstevredenheid wel beter konden”, schat Zaremba in.

Sander Dol, opleidingsmanager: “We kregen al een go voordat de inspectie en het ministerie van Onderwijs akkoord gingen”.

Niet alle belemmerende regels komen van buiten; sommige zitten in het hoofd van mensen. Christa Schrier, docent en opleidingsmanager daarover: “Sommige collega’s denken ten onrechte dat ze vier keer per jaar moeten toetsen. Bij de voortgangsvergadering vinden zij het moeilijk om uitspraken te doen over studenten, omdat ze nog niet hebben getoetst. Maar je kunt, als je een goede relatie met je studenten onderhoudt, ook zonder toetsen goed weten waar zij staan.”

Lees het hele artikel Roc van Amsterdam herontwerpt eigen onderwijs, door Marijke Nijboer, Algemene Onderwijsbond (AOb), 16 januari 2018: www.aob.nl

Aart G. Broek: Het plunderen van de Sociale Werkvoorziening

Sinds de privatisering en de bezuinigngen is er veel veranderd voor mensen die werkten in sociale werkplaatsen. Op arbeidsgehandicapten is flink bezuinigd. Tijdens Kabinet Rutte II werd ‘beschut werk’ in de sociale werkplaats onder druk gezet en afgebroken. Achteraf blijkt dit besluit moreel zeer kwestieus te zijn. De sociale werkplaats bleek een sterfhuis dat steeds verder werd afgeknepen. Eerst kwam er minder geld, daarna afgedwongen krimp, gevolg door een verbod op nieuwe plaatsingen.

Aart G. Broek kan hierover meepraten. Het uitknijpen van de sociale werkplaatsen is geen praktijk van vandaag of gisteren. Hij schrijft dat het vijftien jaar geleden al klip-en-klaar was dat de sociale werkvoorziening werd uitgekleed: “In fraaie bewoording en met externe consultants als rijkelijk betaalde gidsen kwam gemeentelijk bestuur op afstand te staan. De privatiseringspest infecteerde de werkplaatsen. Niet alleen burgemeesters en wethouders, maar ook leden van ondernemingsraden, nieuw aangetrokken commissarissen, directeuren en managers speelden bedrijfje met belastingcenten. Gemotiveerd door landelijk politiek beleid, aangemoedigd door consultants en bezeten van de veronderstelde zegeningen van het echte bedrijfsleven, zogen de direct verantwoordelijken – al dan niet bewust – de sociale werkvoorziening uit”.

Uit eigen ervaring

Broek heeft een persoonlijk relaas geschreven over zijn ervaringen als directeur van twee bedrijven voor sociale werkvoorziening in de Kust-, Duin- en Bollenstreek (KDB) die op het punt stonden te fuseren tot de nieuwe organisatie MareGroep. Deze ervaringen zijn verschenen als hoofdstuk in zijn in 2013 gepubliceerde boek Dwarsliggers. Een passage daaruit:

Zijn we wel de goede weg ingeslagen door niet alleen te fuseren, maar ook nog een arbeidsreïntegratiebedrijf in de hele organisatie te verknopen? Dat laatste leek mij aantoonbaar ten koste te gaan van onze kerntaak, namelijk de sociale werkvoorziening. Bovendien was er geen enkele garantie dat wij mensen ook daadwerkelijk zouden laten re-integreren door hen aan het werk te helpen. Tussen de sociale werkvoorziening en het re-integratiebedrijf kon voorlopig sowieso geen sprake zijn van ‘synergie’ (in die jaren de stereotypische motivatie achter dergelijke nieuwe constructies). Eerder was het tegenovergestelde het geval, omdat de re-integratiepoot zichzelf een hogere status toedichtte dan de oorspronkelijke sociale werkvoorziening (onder meer door zich een Engelse bedrijfsnaam aan te meten). Bij zo een ‘dubbele salto’ ‒ een fusie én fundamenteel nieuwe bedrijfsactiveiten ‒ was de kans op een mislukking beduidend groter dan de kans op succes, zo weten en wisten we uit het vele onderzoek dat ernaar is gedaan. Ook moest onderkend worden dat de privatisering van een gemeentelijke taak bijzonder gekunstelde deelelementen kende. Het betrof feitelijk een schijnprivatisering met enige megalomane trekjes. We speelden bedrijfje met belastingcenten.

Het hoofdstuk is getiteld Onder het Katwijkse blauw – persoonlijke ervaringen ter lering, te downloaden in PDF: https://klasse-oplossingen.nl

Aart G. Broek is organisatie- en bestuurskundig adviseur en gespecialiseerd in communicatie-wetenschappen, opvoeding/onderwijs, sociologie en criminologie. In het boek Dwarsliggers legt hij uit waarom zaken mislopen en ontsporen en geeft hij praktische aanwijzingen om tegenspraak te faciliteren.
Meer info op de site Klasse: https://klasse-oplossingen.nl

Zie ook de video met Aart G. Broek Tegenspraak geven en incasseren: https://beroepseer.nl

Lees ook: Hoe arbeidsgehandicapten het kind van de rekening werden: de oorsprong van de kwestie-Moorlag, De Volkskrant, 15 januari 2018: www.volkskrant.nl

sw protest den haag 20september 2011

 

 

 

 

 

Foto: Door dit kabinet wordt de SW buiten spel gezet – Waarom wordt de SW leegegezogen? Wij werken al jaren naar vermogen.
Op 19 September 2011, de dag voor Prinsjesdag, was er in Den Haag een massaprotest tegen de bezuinigingen van Kabinet Rutte I. Het voornaamste thema was de grove ingreep op de gehandicaptenzorg.
Op het Malieveld verzamelden zich circa achtduizend demonstranten. In het Haagse theater Diligentia kwamen ‘s morgens circa 450 medewerkers van sociale werkplaatsen bijeen. Het protest was georganiseerd door de vakbonden en diverse maatschappelijke organisaties.

U P D A T E

aart broek brief volkskrant 18 januari2018

 

Begrijpelijke handleiding om hacken op pc, telefoon, tablet en sociale media tegen te gaan

hackersOp de website Laat je niet hack maken staat een handleiding die op een begrijpelijke manier uitlegt hoe je jezelf beschermt tegen hackers. Aan de handleiding hebben zes professionele hackers meegewerkt.

Laat je niet hack maken garandeert geen honderd procent veiligheid. Dat bestaat niet op het internet. Wel kun je het hackers en hun virussen zo lastig mogelijk maken door deze tips te volgen.

Ga naar Laat je niet hack maken: https://laatjeniethackmaken.nl/

Lees ook: Voor 40 euro per jaar neust Google niet meer door jouw data, Daniël Verlaan, RTL Nieuws, 2 augustus 2016: www.rtlnieuws.nl

Illustratie is gemaakt door Laura Kölker

Interview in Het Financieele Dagblad: De accountants hebben hun ei van Columbus al lang: hun beroepseer

De accountants hebben hun ei van Columbus al lang: hun beroepseer. De kop boven een interview door Jeroen Piersma in het Financieele Dagblad vat kort en bondig het onderwerp samen. Het interview met gesprekspartners Margreeth Kloppenburg en Arnout van Kempen gaat over het nieuw verschenen boek Artikel 5. Kloppenburg is redacteur van het boek, Van Kempen – adviseur voor accountantskantoren – schreef het hoofdstuk De eer van de stand, waarin hij twee historische ontwikkelingen in het accountangsberoep behandelt.

De eerste vraag: Wat is een echt goede accountant?
Arnout van Kempen: “Hij stelt jaarrekeningen op en geeft fiscaal advies. Hij heeft schoffies onder zijn klanten, ondernemers die de neiging hebben grenzen op te zoeken. Maar hij zegt tegen hen: zo gaan we dat niet doen, zo ben jij niet! Op zijn gevoel trekt hij een grens. En die klanten pikken het”.
Ze zijn er dus nog, accountants die precies weten waar de grens van het betamelijke ligt en die het moreel gezag hebben om hun klanten aan die grens te houden. Poortwachters, vertrouwenspersonen van het maatschappelijk verkeer, dienaars van het publieke belang. Maar ze zijn de afgelopen jaren wel een stuk zeldzamer geworden.

Artikel 5: De beroepseer van de accountant is een bundel essays en interviews en analyseert waar het ‘accountantsprobleem‘ vandaan komt en wat eraan te doen is. Het beroep wordt al jaren gekweld door affaires, tanend vertrouwen van de buitenwereld, en gefrustreerde beroepsbeoefenaren. De oplossing zoeken Van Kempen en Kloppenburg niet in meer regels of nog een groot hervormingsplan. De oplossing moet komen uit het binnenste van de accountant zelf. Het boek roept op tot een soort ethisch reveil. De beroepseer, de afgelopen jaren ondergesneeuwd, moet weer centraal komen te staan in het werk van de accountant. Van Kempen: “Verantwoordelijkheidsgevoel, professionalisme en een zeker idealisme, waar het beroep om moet draaien, zijn op de achtergrond geraakt. Het gevolg is dat de accountant een uitvoerder is geworden en zich niet langer eindverantwoordelijk voelt. Herstel van de beroepseer moet hem zijn vroegere positie teruggeven”.

Lees het hele artikel De accountants hebben hun ei van Columbus al lang: hun beroepseer,
door Jeroen Piersma, Het Financieele Dagblad, 14 januari 2018: https://fd.nl
Het interview in het FD zit achter een betaalmuur, maar kan toch gelezen worden na registratie op de website van het FD. Men heeft dan recht op vijf gratis artikelen per maand.

Meer info over boek Artkel 5: De beroepseer van de accountant: https://beroepseer.nl

financieele dagblad interview kloppenburgh van kempen artikel5 beroepseer accountant

 

Stichting Beroepseer lanceert Alternatieven-kabinet onder leiding van Jos de Blok

logo beroepseer klein
Stichting Beroepseer heeft het initiatief genomen voor de oprichting van het Alternatieven-kabinet. Het Alternatieven-kabinet, onder leiding van Jos de Blok, bestaat uit professionals uit diverse beroepsgroepen die hun eigen kennis, ethiek en ervaring en die van andere professionals inzetten om tot duurzame alternatieven te komen.

Het kabinet wil alternatieven laten zien voor oude vormen van werken, denken en organiseren, gericht op systemen en eigenbelang, waarbij de menselijke maat uit het oog verloren is. Het Alternatieven-kabinet wil, in een tijd van politieke en maatschappelijke verdeeldheid, goede initiatieven en ontwikkelingen die er al zijn een platform geven, laten zien hoe het anders, beter en duurzamer kan. De titel van het kabinet verwijst naar de inhoud van het boek Het alternatief. Weg met de afrekencultuur in het onderwijs! (2013) en het boek Het alternatief voor de zorg. Humaniteit boven bureaucratie (2015), waar de kabinetsleden Jos de Blok en Jelmer Evers een actieve bijdrage aan hebben geleverd.

Visie

Het Alternatieven-kabinet staat voor:

  • Duurzame oplossingen in plaats van symptoombestrijding
  • Kleinschaligheid in plaats van grootschaligheid
  • Humaniteit boven bureaucratie
  • Betrokkenheid in plaats van verdeeldheid
  • Vertrouwen in plaats van afrekenen
  • Verenigd in plaats van verkokerd
  • Flip the system: bottom up in plaats van top down
  • Vakmanschap: wie het weet mag het zeggen
  • Een inclusieve samenleving zonder uitsluiting

De kabinetsleden zijn professionals die met een grote staat van dienst en vanuit hun vakmanschap een scherp oog hebben voor wat er maatschappelijk speelt en wat er wel en niet werkt in de dagelijkse praktijk. Vanuit een brede betrokkenheid en morele verantwoordelijk zullen zij vrijmoedig spreken over allerlei maatschappelijke thema’s. Ze functioneren graag als vertolker van maatschappelijke zorgen, betrokkenheid, inventiviteit.
De oprichtingsvergadering van het kabinet vond plaats op 10 januari 2018.

Samenstelling kabinet

 Jos de Blok  Oprichter en directeur van Buurtzorg
 Alan Ralston  Psychiater bij Dijk en Duin en Castricum (Parnassia)
 Toosje Valkenburg  Huisarts en lid van het comité ’Het roer moet om’
 Corine Korrel  Oprichtster Beroepenfeesten VMBO on Stage
 Hans Wilmink  Was werkzaam op Ministerie van BZK, nu betrokken bij activiteiten Beroepseer
 Tim Robbe  Aanbestedingsjurist en advocaat bij Victor Advocaten
 Bennie Beuvink  Politiecoach in Twente
 Shukria Ibrahim  Sociaal-maatschappelijk werker/student Bestuurskunde en overheidsmanagement Saxion  Hogeschool

Contact

Mail Thijs Jansen
Telefoon: 06-45510971

Mail Maurits Hoenders
Telefoon 06-19405356

 U P D A T E

Het Alternatieven-kabinet stopt. Blogs Beroepseer, 14 oktober 2020: https://beroepseer.nl

Uitnodiging Installatie Alternatieven-kabinet De Blok op 31 mei 2018: https://beroepseer.nl

Artsenfederatie KNMG wil garanties bescherming patiëntgegevens bij invoering ‘Sleepwet’

In 2018 treedt de Wet inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv) – ook wel Sleepwet, Aftapwet of Hackwet genoemd – in werking. De wet zou per 1 januari 2018 van kracht zijn, maar omdat er nog niet voldoende toezichthouders zijn gevonden, is invoering uitgesteld.
De Artsenfederatie KNMG wil dat de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) zo snel mogelijk een adequate bescherming van persoonlijke en vertrouwelijke gegevens van patiënten regelt.
Volgens de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst AIVD doet het woord ‘sleepnet’ overigens geen recht aan de werkelijkheid, er is geen sprake van ‘bulkinformatie’: “Het verzamelen van data gebeurt juist heel gericht”, aldus een woordvoerder. Hij wijst erop dat 98 procent van de verzamelde data meteen wordt verwijderd.

In het Regeerakkoord Vertrouwen in de toekomst (10 oktober 2017) staat:

Er is een nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Informatie-uitwisseling beperkt zich tot partnerdiensten, tenzij de minister toestemming geeft voor uitwisseling met niet-partnerdiensten. Van het willekeurig en massaal verzamelen van gegevens van burgers in Nederland of het buitenland (‘sleepnet’) kan, mag en zal geen sprake zijn. Daarom zal het kabinet bij de uitvoering strikt de hand houden aan de extra waarborgen in deze wet. De evaluatie, waarbij aan dit punt bijzonder belang zal worden toegekend, wordt vervroegd uitgevoerd door een onafhankelijke commissie en zal in ieder geval niet later beginnen dan twee jaar na inwerkingtreding. Indien de evaluatie hiertoe aanleiding geeft, zal het kabinet voorstellen additionele waarborgen in de wet op te nemen en het toezicht hierop te versterken.

Groot risico

Bij het verzamelen van informatie is er altijd ‘bijvangst’: persoonlijke gezondheidsgegevens van patiënten in de vorm van bijvoorbeeld spraakopnames, e-mails, faxen van consulten tussen dokters en patiënten en tussen hulpverleners onderling. Hierin schuilt het grote risico: niet alleen kan de AIVD deze gegevens zelf analyseren, ook kan de dienst deze gegevens als bulkinformatie delen met het OM en buitenlandse veiligheidsdiensten. De KNMG wil garanties dat die medische gegevens vertrouwelijk zullen blijven. Voor patiënten en artsen is het beroepsgeheim en de vertrouwelijkheid van de arts-patiëntrelatie van groot belang. Iedereen moet naar een arts kunnen gaan zonder angst dat instanties in het dossier kunnen kijken.

De KNMG voert sinds oktober 2017 gesprekken over knelpunten. Dit heeft nog niet geleid tot reparatie van de risico’s door het ministerie van BZK en met name de AIVD, terwijl de Wiv waarschijnlijk al in mei 2018 van kracht wordt. De KNMG wil dan ook dat de minister zo snel mogelijk een adequate bescherming van persoonlijke en vertrouwelijke gegevens van patiënten regelt.
De KNMG wordt hierbij gesteund door de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) en van de Vereniging van Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN).

In maart 2018 komt er een raadgevend referendum over de Wiv.
Op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart mogen we ook voor of tegen de Wiv stemmen. Het is evenwel zo, heeft het Kabinet laten weten, dat wat de bevolking ook stemt, de wet wordt ingevoerd, ongeacht de uitslag.

Urgente zorgen KNMG over bescherming patiëntgegevens in ‘Sleepwet’, 9 januari 2018: www.knmg.nl

Nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv), Rijksoverheid: www.rijksoverheid.nl

In gesprek met de AIVD over het ‘sleepnet’, Sargasso, 4 juli 2017: http://sargasso.nl/gesprek-aivd-sleepnet/

Regeerakkoord Vertrouwen in de toekomst, 10 oktober 2027: https://beroepseer.nl