Redactie Beroepseer

‘Stop benchmark met ROM’ verliest kort geding tegen stichting Benchmark GGZ inzake onrechtmatig verwerken ROMgegevens

Geschreven op 3 augustus 2017. Gepost in Blogs, Overheid.

Op donderdag 13 juli 2017 vond het kort geding plaats tegen Stichting Benchmark GGZ (SBG). De eis was dat SBG het verwerken van gegevens van patiënten in de geestelijke gezondheidszorg dient te staken. De reden hiertoe is dat SBG de patiëntgegevens in strijd met de wet verwerkt. SBG weigert echter eigenstandig de verwerking te staken.

Een aantal samenwerkende partijen rond de beweging Stop benchmark met ROM had op 24 mei 2017 een formele “sommatiebrief” aan SBG gestuurd met het verzoek de gegevensverwerking met ROMdata te staken en bovendien de al in hun bezit zijnde data te vernietigen. In hun antwoord gaf SBG o.a. te kennen dat ROMdata volgens hen geen persoonsgegevens zijn en dat de Wet bescherming persoonsgegevens aldus niet van toepassing is. Daarop werd besloten met een kort geding.

De uitspraak van het kort geding van Rechtbank Midden-Nederland op 2 augustus 2017 luidt dat eiseressen – de groep Stop benchmark met ROM dus – in het ongelijk zijn gesteld: “De voorzieningenrechter wijst de vorderingen af, en veroordeelt eiseressen in de proceskosten, aan de zijde van SBG tot op heden begroot op € 1.434,00”.
Dit vonnis is gewezen door mr. R.A. Steenbergen en in het openbaar uitgesproken op 2 augustus 2017.
Stop benchmark met ROM heeft dit kort geding dus verloren.

Stichting Benchmark GGZ mag doorgaan met huidige vorm registratie, de Rechtspraak, 2 augustus 2017: https://www.rechtspraak.nl

Lees hier over de achtergrond van het kort geding: Donaties welkom voor kortgeding tegen stichting Benchmark GGZ inzake onrechtmatig verwerken ROMgegevens, Blogs Beroepseer, 15 mei 2017: https://beroepseer.nl

ROM lijkt niet in strijd met privacy, Medisch Contact, 3 augustus 2017: www.medischcontact.nl

Notarissen hebben geen vertrouwen meer in toezichthouder

Geschreven op 3 augustus 2017. Gepost in Algemeen, Blogs.

Nederlandse notarissen luiden de noodklok over het optreden van het Bureau Financieel Toezicht (BFT), de waakhond van het notariaat.

In een brief aan het BFT-bestuur bekritiseert de ledenraad van de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB) het toezicht door het BFT. De notarissen hebben kritiek op het functioneren van de waakhond en noemt het BFT ondeskundig en niet effectief. Ook werkt de toezichthouder “onnodig kostenverhogend en bureaucratisch”.

Jef Oomen, bestuursvoorzitter van de KNB: “De beroepsgroep wordt overvallen met normen, regelgeving en verplichtingen om informatie aan te leveren”, zei hij in het NOS Radio 1 Journaal. “De irritaties over het functioneren van de toezichthouder spelen al enkele jaren en de maat is nu gewoon vol.”

Oomen wil “dat de toezichthouder erkent dat er problemen zijn en dat er nog veel te verbeteren is. Dat zou al helpen.” In september zal de brandbrief aan de orde komen tijdens overleg tussen KNB en de toezichthouder.

Reactie Bureau Financieel Toezicht

Marijke Kaptein, directeur van Bureau Financieel Toezicht, is behoorlijk geschrokken van de brief. Ze spreekt juist van een goede verstandhouding met het bestuur van KNB en snapt de kritiek niet. Volgens Kaptein kan er een ontheffing verleend worden, in samenspraak met het bestuuur van KNB. Het is wel zo dat de uiteindelijke beslissing om ontheffing te verlenen wordt genomen door BFT. Kaptein meent dat de controles beter en strenger zijn geworden, dat is ook haar ministeriële opdracht. Er zijn meer handhavings- en ordemaatregelen dan voorheen.

Zware kritiek notarissen op toezichthouder, NOS, 3 augustus 2017: http://nos.nl

Notarissen zeggen vertrouwen op in toezichthouder, Guido van Diependoor, BNR Radio 3 augustus 2017: www.bnr.nl

Tekort aan buschauffeurs goed op te lossen met ‘sociale roosters’ en verlaging werkdruk

Geschreven op 2 augustus 2017. Gepost in Algemeen, Blogs.

Vervoersbedrijven waarschuwen dat de reiziger de dupe zal worden van een snel oplopend tekort aan buschauffeurs. Veertig tot vijftig procent van de chauffeurs gaat binnenkort met pensioen. Minder dan een procent van de mensen met een busrijbewijs is 30 jaar of jonger.
Volgens Paula Verhoef van FNV Streekvervoer huilen de werkgevers in het streekvervoer krokodillentranen: “Ze hebben in de afgelopen jaren het voorspelbare probleem van personeelstekorten als gevolg van de vergrijzing niet alleen schromelijk onderschat, maar zelfs uit winstbejag bewust de andere kant op gekeken. De werkdruk van de bestaande chauffeurs werd tot grote hoogte opgestuwd in plaats van dat jongere buschauffeurs een baan werd aangeboden. Zo werden de inkomsten uit de vervoersconcessies zo hoog mogelijk gehouden”.

Hoge werkdruk maakt vak buschauffeur onaantrekkelijk

De sector kan zich aantrekkelijk maken voor nieuwe jonge werknemers door serieus te kijken naar ‘socialere roosters’ en daarmee de werkdruk voor chauffeurs te verlagen, zegt FNV Streekvervoer. En door fors in te zetten op ouderenregelingen, waardoor oudere werknemers worden ontzien en jongere werknemers een kans krijgen. Verhoef: “Recente pogingen te komen tot ‘socialere roosters’ stranden maar al te vaak op de houding van de werkgevers. De in de laatste jaren steeds verder opgevoerde werkdruk voor chauffeurs maakt de bestaande werknemers zeer wantrouwend als het gaat om aanpassingen van roosters en diensten. En terecht. Al te vaak proberen werkgevers onder het mom van flexibiliteit nog de laatste restjes rust en pauze uit de roosters te knijpen. De hoge werkdruk zorgt voor een hoog ziekteverzuim. Chauffeurs zitten in sommige gevallen ruim vier uur achter het stuur, zonder een plaspauze of een moment om zich te vertreden. Het is wachten op een moment dat het mis gaat. Ook de veiligheid van reizigers, medeweggebruikers en chauffeurs staat op het spel”.

FNV Streekvervoer pleit al jaren voor een betere voorbereiding op de aanstaande pensioengolf onder buschauffeurs. Verhoef: “Zelfs de overheid heeft ze, via het verhogen van de pensioenleeftijd, nog wat uitstel gegeven voor het vinden van een oplossing. Afspraken over ouderenregelingen waarin jongeren meer ruimte krijgen om in te stromen zijn in de afgelopen jaren moeizaam tot stand gekomen. Werkgevers hielden de hand op de knip en konden of wilden door geringe winstmarges niet investeren in de toekomst. Met een wat meer open blik naar de toekomst hadden ze de voorstellen van de bonden kunnen omarmen en het probleem van de personeelstekorten deels kunnen voorkomen”.

Geen race naar de bodem

De door Arriva geopperde oplossing om minder via de cao af te spreken en meer per bedrijf de arbeidsvoorwaarden te regelen, zal een desastreus effect hebben op de sector. Verhoef: “De onderlinge concurrentie op arbeidsvoorwaarden krijgt dan vrij spel. In een systeem van aanbesteding, waarin bedrijven tegen elkaar moeten opbieden om een vervoersconcessie gegund te krijgen, zal dat alleen maar leiden tot een ‘race naar de bodem’ voor wat betreft de arbeidsvoorwaarden. Overigens is de huidige cao al een minimum-cao. Het staat openbaar-vervoerbedrijven vrij om bovenop de huidige cao regelingen te treffen die hen aantrekkelijker maken op de arbeidsmarkt”.

Winstbejag busvervoerders blokkeert oplossing personeelstekort, FNV RET, 30 juli 2017: https://fnv-ret.nl

Busvervoer in de knel door tekort aan buschauffeurs, MAX Vandaag, 31 juli 2017: www.maxvandaag.nl

Storybuilder-model moet helpen beroepsziekten in de toekomst te voorkomen

Geschreven op 1 augustus 2017. Gepost in Blogs, Veiligheid.

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft een onderzoeksrapport gepubliceerd over beroepsziekten: Leren van beroepsziekten? Een nieuw perspectief verkend.

Jaarlijks overlijden naar schatting circa 4.100 mensen aan een beroepsziekte. Beter inzicht in de oorzaken van beroepsziekten biedt kansen om ze eerder te herkennen. Op basis van informatie kunnen preventief maatregelen worden getroffen. Een onderzoeksmodel van het RIVM dat oorzaken van ernstige arbeidsongevallen in kaart brengt, de zogenaamde Storybuilder, blijkt ook voor beroepsziekten te kunnen worden gebruikt. Dit model gaat ervan uit dat men bij falen te weten kan komen welk element in de organisatie daartoe heeft geleid.

Het RIVM heeft in de afgelopen jaren een database opgebouwd met lessen voor de preventie van arbeidsongevallen, de zogenaamde Storybuilder-database. In de huidige database zijn circa 27.000 ernstige arbeidsongevallen geanalyseerd op basis van rapportages van de Arbeidsinspectie. De onderzoeksrapporten van de ongevallen zijn met het Storybuilder-model geanalyseerd.
Deze gegevens bieden inzicht in de oorzaken en effecten van een arbeidsongeval.

Een beroepsziekte lopen mensen hoofdzakelijk op als gevolg van de aard van het werk of de werkomstandigheden. Een voorbeeld is het ontstaan van een mesothelioom als gevolg van werken met asbest. Te denken valt verder aan ernstige rug- en schouderklachten, maar ook een burn-out is een beroepsziekte.

Het RIVM heeft twintig dossiers geanalyseerd van Bureau Beroepsziekten FNV. Tien dossiers van mensen met de schildersziekte (OPS/CTE) en tien dossiers van mensen met onherstelbare rugklachten. BBZ FNV ondersteunt werknemers (leden van de FNV) bij het indienen van een aansprakelijkheidsclaim bij de betreffende werkgever, indien een beroepsziekte is ontstaan en gediagnosticeerd. De dossiers die geanalyseerd zijn in dit onderzoek betreffen alleen dossiers waarbij de rechter de werkgever aansprakelijk heeft gesteld. BBZ ontvangt jaarlijks rond de tweehonderd aanmeldingen. Van deze dossiers worden jaarlijks circa dertig tot vijftig werkgevers aansprakelijk gesteld.

Eerste analysemodellen voor beroepsziekten

Het resultaat van dit eerste onderzoek is dat het mogelijk blijkt om casussen van bestaande beroepsziekten in beeld te brengen met het Storybuilder-model. In dit rapport zijn de eerste conceptversies van Storybuilder-modellen beschreven. Ze zijn nog niet geverifieerd of gevalideerd en de onderzoekers constateren ook dat in de onderzochte dossiers niet alle informatie aanwezig is voor een beter feitenrelaas van het ontstaan van de beroepsziekten,

Beroepsziekten voorkomen

Het RIVM concludeert dat de individuele analyse van een dossier lessen oplevert m.b.t. niet goed werkende maatregelen en falende managementfactoren. Inzicht in falende maatregelen leidt tot direct actief optreden op de werkplek, zoals de aanpassing van een stoel of het aanpassen van plannen en procedures door het management.
Ten tweede maakt de vergelijking van meerdere dossiers patronen zichtbaar die een rol spelen bij het ontstaan van beroepsziekten. Deze bieden aangrijpingspunten voor preventieve maatregelen.
Tot slot levert analyse aan de hand van het Storybuilder-model lessen op die gebruikt kunnen worden voor bijvoorbeeld bewustwording.

Toets de waarde in de praktijk

Het RIVM stelt voor om op basis van deze studie een praktijktoets uit te voeren met arboprofessionals. Een ander voorstel is aanvullende en nu nog ontbrekende informatiebronnen te inventariseren. Als de resultaten bevredigend zijn, is het mogelijk met de huidige modellen het onderzoek te verdiepen en uit te breiden naar verschillende typen beroepsziekten.

Download hier Leren van beroepsziekten? Een nieuw perspectief verkend. Verkenningsstudie Storybuilder voor Beroepsziekten, RIVM Rapport, 94 p., 11 juli 2017: www.rivm.nl

Meer wijk-GGD’ers helpen verwarde mensen en nemen politie werk uit handen

Geschreven op 31 juli 2017. Gepost in Blogs, Zorg.

Het aantal meldingen van verwarde personen die overlast geven is de afgelopen jaren flink toegenomen. Dat komt onder meer doordat mensen die eerder in een instelling verbleven nu zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Deze personen veroorzaken overlast, maar hebben eigenlijk vooral een zorgvraag. De problemen die zich op dit snijvlak van veiligheid en zorg voordoen, blijken in de praktijk lastig onder te brengen bij een hulpinstantie. De kans op escalaties neemt hierdoor toe.

In Haaksbergen gaat in oktober 2017 een wijk-GGD’er aan de slag die de politie werk uit handen gaat nemen. Haaksbergen doet dit in navolging van de gemeente Vught die al sinds 2015 ervaring heeft opgedaan met wijk-GGD’ers. In 2016 blijkt de werkwijze van Vught succesvol uit te pakken. Wijkagent Marcel de Rouw: “Ze nemen ons enorm veel werk uit handen”.
In heel Brabant steeg het aantal melding van 6456 in 2014 naar 7527 in 2015.. In Vught verdubbelde het aantal meldingen sinds 2012. Daarom werd er in 2015 besloten een proef te men met gespecialiseerde GGD’ers die in actie komen om mensen te helpen.

Incidenten, veroorzaakt door verwarde personen in Haaksbergen zijn de afgelopen zes jaar meer dan verdubbeld. In 2011 kwamen er in de gemeente 34 meldingen binnen, nu zijn dat er 83 per jaar. De overlast is heel divers. Sommige mensen schreeuwen, zorgen voor geluidsoverlast, andere mensen zijn agressief. Nu belanden die mensen nog vaak in een politiecel, maar dat is meestal niet de juiste aanpak, aldus Marlous Bruntink van het wijkteam in Haaksbergen: “Soms is er bij de verwarde persoon sprake van een verstoord dag-nachtritme, soms is het medicijngebruik niet goed. Een wijk-GGD’er kan dat met zijn medische kennis beoordelen. Kennis die een agent niet altijd heeft”.
Vught en Haaksbergen zijn slechts twee gemeenten met een toenemend aantal incidenten met verwarde personen. Er is toename in alle gemeenten, in sommige regio’s zelfs explosief. In de regio Oost-Nederland bijvoorbeeld steeg het aantal meldingen in 2016 ten opzichte van 2012 met 78 procent. Apeldoorn noteerde de meeste incidenten: 903 in 2016. Het staat daarmee landelijk gezien op de dertiende plek.

De proef in Haaksbergen loopt tot het eind van 2017. In de maanden daarna hoopt wethouder Annette Nijhuis de resultaten te hebben van het project: “We hopen dat de overlast minder is. Ook voor de mensen zelf”.

Schakelteam personen met verward gedrag

Het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) gaf op 6 juni 2017 een toelichting op de in Vught beproefde werkwijze van de wijk-GGD’er tijdens een informatiebeenkomst. De bedoeling is dat deze werkwijze in tien gemeenten wordt ingevoerd. In de zomerperiode beslissen de gemeenten of ze daadwerkelijk aan de proef deelnemen. De volgende bijeenkomst staat gepland voor donderdag 7 september. 2016.

Sinds oktober 2016 bestaat het Schakelteam personen met verward gedrag onder leiding van Onno Hoes dat de opdracht heeft gedkregen gemeenten te ondersteunen en te faciliteren met de invoering van een goed werkende aanpak. De komst van het Schakelteam stond aangekondigd in een brief van 29 september 2016 van het Ministerie van Volksgezondheid aan de Tweede Kamer. Daarin staat ook dat alle gemeenten en regio’s per oktober 2018 dienen te beschikken over een goed werkend systeem voor de ondersteuning van mensen met verward gedrag.

Wijk-GGD’er in Haaksbergen moet politie werk uit handen nemen, RTV Oost, 31 juli 2017: www.rtvoost.nl

De wijk GGD’er, Hart voor Brabant: www.ggdhvb.nl/professional/gemeenten/de-wijk-ggder/

Wijk GGD’er, ZonMw: www.zonmw.nl/nl/onderzoek-resultaten/geestelijke-gezondheid/verward-gedrag/wijk-ggder/

Landelijke invoering werkwijze wijk-GGD’er van start met informatiebijeenkomst, CCV, 7 juni 2017: https://hetccv.nl/nieuws/nieuws-detail/article/landelijke-invoering-werkwijze-wijk-ggder-van-start-met-informatiebijeenkomst/ (Niet meer beschikbaar)
Zie: De wijk-GGD’er is er voor mensen met onbegrepen gedrag, Centrum voor Criminaliteitspreventie en veiligheid – CCV: https://hetccv.nl/onderwerpen/wijk-ggder/

Niemand tussen wal en schip – Schakelprogramma, Schakelteam voor personen met verward gedrag, december 2016: https://vng.nl

Kamerbrief met reactie tweede tussenrapportage Aanjaagteam verwarde personen, Rijksoverheid, 29 september 2016: https://beroepseer.nl

Het lerarenregister zou ondemocratisch zijn. Bijdrage aan de discussie van leraar Patrick Woudstra

Geschreven op 30 juli 2017. Gepost in Blogs, Onderwijs.

De discussie omtrent het lerarenregister lijkt geen einde te kennen en laait af en toe weer op. Patrick Woudstra zet op het Onderwijzerblog een en ander nog eens op een rijtje. Woudstra is leraar in het MBO en was van 2008 tot 2016 opeenvolgend kaderlid en sectorbestuurder bij de Algemene Onderwijsbond (AOb). De gang van zaken omtrent het lerarenregister heeft er onder meer toe geleid dat hij zijn lidmaatschap heeft opgezegd.
Woudstra begint zijn blog met de vraag: Hoe kan het dat een register waar leraren, de Raad van State, de Onderwijsraad, het Bureau ICT Toetsing, de PO-Raad, de VO-Raad en de MBO-Raad op tegen zijn, toch doorgang vindt? Niemand wil het en toch gebeurt het, lijkt het wel.

In vier punten legt Woudstra uitgebreid uit wat er volgens hem schort aan het lerarenregister:

1. Van bovenaf opgelegd of van de beroepsgroep?
2. Doel van het lerarenregister
3. Gevolgen van niet (her)registreren en criteria
4. Het lerarentekort

De Raad van State bracht een advies uit over het wetsvoorstel tot invoering van een lerarenregister dat op 25 april 2016 bij de Tweede Kamer werd ingediend. De Raad van State achtte “de invoering van een verplicht lerarenregister onder de huidige omstandigheden echter prematuur”. De Raad adviseerde eerst de problemen in het onderwijs aan te pakken voordat er maar aan een register gedacht moest worden.

Per 1 augustus 2017 krijgt het nieuwe lerarenregister een wettelijke basis. Zie Wet Beroep Leraar en Lerarenregister: https://beroepseer.nl

Lees de blog van Patrick Woudstra: Het Lerarenregister: niet leren maar registreren staat centraal, Onderwijzerblog, 27 juli 2017: https://onderwijzerblog.wordpress.com

Uit inventarisatie blijkt: Je begint als werknemer op je veertigste al oud te worden

Geschreven op 30 juli 2017. Gepost in Bedrijfsleven, Blogs.

Het zaterdagmiddagprogramma van BNR Nieuwsradio over de arbeidsmarkt begon Thijs Baas met de woorden: “Ik ben 41, word deze zomer 42 en vind mezelf nog ongelooflijk jong. Maar, er zijn mensen die jonger zijn. Wanneer gaat een werkgever mij nou als oud beschouwen? In deze uitzending komen we erachter dat dat eerder is dan je denkt”.

Uit een inventarisatie van BNR Werkverkenners blijkt dat je als werknemer op je veertigste al oud begint te worden voor een werkgever en dat vooral de ‘oudere’ werknemer zelf moet zorgen dat ‘ie aantrekkelijk blijft op de arbeidsmarkt’.

Het is aan de oudere werknemer zelf om vaker het gesprek aan te gaan met de baas, zodat die weet dat je nog barst van de ambitie en meer te bieden hebt dan je ‘rivalen’. Hopelijk dringt ook tot meer bedrijven het belang door van reversed monitoring, waarbij jong én oud kunnen profiteren van meer samenwerking. Want zodra de keuzevrijheid groter is, kiezen werkgevers toch bij voorkeur voor een jongere medewerker, zegt Beatrice van der Heijden, professor Strategisch Personeelsmanagement aan de Radboud Universiteit.

Zelfs als je zelf nog het gevoel hebt dat je nog aan het begin van het echte leven staat, kunnen leidinggevenden je al minder ‘loopbaanpotentieel’ toedichten, zegt Van der Heijden. En dat begint al om en nabij het veertigste jaar – als het meezit. “In de ICT-sector ben je zelfs gemiddeld op je zesendertigste minder flexibel, ambitieus en innovatief, althans: in de hoofden van de leidinggevende. Dat zie je ook als je ze door bepaalde vragenlijsttechnieken een ideale leeftijdsopbouw laat invullen. Men dicht jongere medewerkers meer positieve eigenschappen toe”.

Lees verder op de site van BNR Radio: ‘Veertig is al oud voor veel werkgevers’, 29 juli 2017: www.bnr.nl/nieuws/arbeidsmarkt

Code rood in de zorg: 1100 vacatures in de zorg in Brabant

Geschreven op 27 juli 2017. Gepost in Blogs, Zorg.

Zorgmedewerkers verliezen hun baan, verzorgingshuizen sluiten, Bezuinigingen op thuiszorg, Werkloosheid onder zorgmedewerkers is al groot. Dit zijn een paar koppen boven nieuwsberichten in het afgelopen jaar. Wekelijks werden er ontslagrondes door zorgorganisaties aangekondigd.

Maar sinds een half jaar is het tij gekeerd. We krijgen nu koppen te lezen als Zorginstellingen in Brabant slaan alarm: groot personeelstekort!

Het Brabants Dagblad meldt dat er ruim elfhonderd vacatures in de zorg open staan in Brabant en dat aantal loopt snel op. Scholen leiden onvoldoende studenten op en de huidige werknemers verlaten massaal de sector. Tijd voor actie, vinden de directies van 150 Brabantse zorginstellingen, verenigd in Transvorm. Er is sprake van code rood op de arbeidsmarkt.

Huidig personeel zoekt massaal ander werk

Geen handen aan het bed, maar handen in het haar. Het personeelstekort in de zorgsector van Noord-Brabant neemt dramatische vormen aan. De reden: de vraag naar personeel stijgt hard, terwijl huidig personeel massaal ander werk zoekt. Verder kiezen steeds minder jongeren voor een zorgopleiding en dus stokt de instroom van geschoold personeel.

De afgelopen jaren werden duizenden arbeidsplaatsen in de zorg geschrapt. Mensen verloren hun baan en zochten emplooi in andere sectoren. Dat ging vooral om relatief laagopgeleide werknemers, bijvoorbeeld in de thuiszorg. Nu is er schreeuwend behoefte aan hoger opgeleide personeel op mbo- en hbo-niveau.

Om dit probleem aan te pakken, komen de zorgwerkgevers met een actieplan onder de titel ‘Zonder Zorg 2020’. Doel is de instroom van afgestudeerden de komende drie jaren met vijftien procent te verhogen. Dat zijn 1470 extra leerlingen per jaar. Vorig jaar begonnen in Noord-Brabant 9.800 jongeren aan een zorgopleiding. Die doelstelling is ambitieus, geeft Marc Veldhoven toe. De oud-bestuurder van de Veldhovense zorgverlener ZuidZorg is bij Transvorm ‘aanjager’ van dit actieprogramma.

Tegelijkertijd moet de wassende uitstroom van werknemers uit de zorg gestuit worden. In 2012 verlieten jaarlijks 8.790 mensen de zorgsector, 5,2 procent van het totale bestand. In 2016 groeide dat naar 12.600 mensen, ruim 8,2 procent.

Lees het hele artikel in het Brabants Dagblad, Zorginstellingen in Brabant slaan alarm: groot personeelstekort, 1100 vacatures: ‘Dit is code rood’, 26 juli 2017: www.bd.nl

Opbeurende berichten

Op dezelde dag van dit alarmerende bericht over personeelskort in de zorg, konden we op de site van het televisieprograma Zembla lezen hoe de 26-jarige verpleegkundige Tommie Niessen sinds een maand over zijn werk als zzp’er in de zorg schrijft. Uit het niets wist hij 8.500 volgers op Facebook aan zich te binden. Drie scholen hebben gevraagd of de verpleegkundige een gastles wil komen geven en een groot samenwerkingsverband van zorgorganisaties in de regio waar Tommie werkt, wil hem helpen bij het maken van vlogs. “De reacties zijn super. Ik sta ervan versteld. Ik krijg heel veel berichten. Bijvoorbeeld van mannen die mede door mij geïnspireerd zijn om in de zorg te gaan werken. Dat is echt geweldig om te lezen.”

Zie Tommie in de zorg: https://tommieniessen.nl

‘Ik ga echt geen mensen wassen’, zei hij op zijn achttiende, nu schrijft hij erover, Zembla, 26 juli 2017: https://zembla.vara.nl

Verpleegkundige Rebecca Hoekstra schreef op 10 juli 2017 een brief aan toekomstige collega’s. Ze geeft daarin een indringend voorbeeld uit de dagelijkse praktijk als verpleegkundige in het ziekenhuis: “Een ervaring die ik nooit zal vergeten […] Het is nachtdienst en samen met mijn collega krijgen we een zeer benauwde jonge patiënt binnen. Voor de kenners onder ons: COPD IV, saturaties van 70%, patiënt wil onder geen beding op de IC worden beademd. Enfin, ik start de patiënt op en kom al snel tot de conclusie dat wanneer we niet snel starten met een non-invasief beademingsmasker de patiënt het niet gaat redden…”

Lees de hele blog van Rebecca Hoekstra: Beste aanstormende verpleegkundige: Groepsblog Beroepseer, 10 juli 2017: https://beroepseer.nl

Hoe scholen de macht terugnamen. Scenario voor het Rotterdamse onderwijs anno 2037 door Ronald Buitelaar

Geschreven op 26 juli 2017. Gepost in Blogs, Onderwijs.

Ronald Buitelaar, schrijver, blogger en twitteraar over onderwijs en opvoeding heeft een scenario geschreven van gebeurtenissen die hebben geleid tot een voorbeeldige vorm van onderwijs in Rotterdam anno 2037. Titel: 2037: Hoe scholen in Rotterdam de macht terugnamen in het onderwijs (en de slag om de kansenongelijkheid wonnen), te lezen op Vers beton, site ‘voor de harddenkende Rotterdammer”. Het begint zo:

“Wie mij in 2017 verteld had dat het Rotterdamse onderwijs zich zó zou ontwikkelen, had ik voor gek verklaard. Dat het roer in twintig jaar tijd zo radicaal om is gegaan was in die tijd ON-VOOR-STEL-BAAR”. De voorzitter van het Rotterdams onderwijsparlement benadrukt elke lettergreep om de Vlaamse journaliste duidelijk te maken hoe bijzonder de afgelopen twintig jaar waren. “En nu wilt u natuurlijk weten hoe het Rotterdamse onderwijs erin geslaagd is om zijn achterstandspositie om te buigen in een voorloperpositie. Ik zal het u vertellen”.

Even verderop in het interview neemt de parlementsvoorzitter een slok water, loopt naar het grote raam met uitzicht op de Hofpleindôme en vervolgt haar betoog: “Het besef drong door dat er iets structureel verkeerd zat in het onderwijssysteem: in plaats van een emancipatiemachine was het een systeem geworden dat verschillen reproduceerde of verergerde. Dubbeltjes werden geen kwartjes meer, maar bleven dubbeltjes of werden in het ergste geval stuivers”.

[…]
……..
“Wat er moest veranderen en hoe dat moest was op dat moment nogal diffuus, maar steeds vaker werd gewezen op de desastreuse rol van de centrale overheid en de schoolbesturen. U moet weten dat de regering het onderwijsbeleid vaststelde en dat schoolbesturen bepaalden hoe dat lokaal vorm kreeg. Dat ging dus zeer top-down”.

[…]

“De meeste Rotterdamse schoolbesturen waren machtige koepels die vaak tientallen scholen bestuurden. Zo vielen onder het openbaar schoolbestuur BOOR 78 scholen voor basis- en voortgezet onderwijs en het katholieke RVKO bestuur beheerde maar liefst 66 basisscholen in Rotterdam en omstreken. Bij een schoolbestuurder moet je dus niet aan een conrector of een directeur denken, nee, dit waren doorgewinterde bestuurders. Zij waren machtiger dan bewindslieden en wethouders en legden feitelijk alleen aan interne toezichthouders verantwoording af. Je kunt je zelfs afvragen of het bestuurders echt lastig werd gemaakt, want ook medezeggenschap van ouders en personeel stelde vaak niet veel voor”.

[…]

“Al met al duurde het nog tot 2027 voordat er iets veranderde”.

[…]

‘Scholen mochten van nu af aan zelf hun personeel aannemen (vroeger deden schoolbesturen dat), kregen de beschikking over eigen financiële middelen en moesten zelf jaarlijks de onderwijsresultaten verantwoorden. Van meet af aan liep er wetenschappelijk onderzoek mee dat zeer gericht monitorde wat er in het onderwijs gebeurde”.

Lees het hele scenario van Ronald Buitelaar: 2037: Hoe scholen in Rotterdam de macht terugnamen in het onderwijs (en de slag om de kansenongelijkheid wonnen), met illustraties van Octavia van Horik, Vers beton, 26 juli 2017: https://versbeton.nl