In 2018 treedt de Wet inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv) – ook wel Sleepwet, Aftapwet of Hackwet genoemd – in werking. De wet zou per 1 januari 2018 van kracht zijn, maar omdat er nog niet voldoende toezichthouders zijn gevonden, is invoering uitgesteld.
De Artsenfederatie KNMG wil dat de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) zo snel mogelijk een adequate bescherming van persoonlijke en vertrouwelijke gegevens van patiënten regelt.
Volgens de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst AIVD doet het woord ‘sleepnet’ overigens geen recht aan de werkelijkheid, er is geen sprake van ‘bulkinformatie’: “Het verzamelen van data gebeurt juist heel gericht”, aldus een woordvoerder. Hij wijst erop dat 98 procent van de verzamelde data meteen wordt verwijderd.

In het Regeerakkoord Vertrouwen in de toekomst (10 oktober 2017) staat:

Er is een nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Informatie-uitwisseling beperkt zich tot partnerdiensten, tenzij de minister toestemming geeft voor uitwisseling met niet-partnerdiensten. Van het willekeurig en massaal verzamelen van gegevens van burgers in Nederland of het buitenland (‘sleepnet’) kan, mag en zal geen sprake zijn. Daarom zal het kabinet bij de uitvoering strikt de hand houden aan de extra waarborgen in deze wet. De evaluatie, waarbij aan dit punt bijzonder belang zal worden toegekend, wordt vervroegd uitgevoerd door een onafhankelijke commissie en zal in ieder geval niet later beginnen dan twee jaar na inwerkingtreding. Indien de evaluatie hiertoe aanleiding geeft, zal het kabinet voorstellen additionele waarborgen in de wet op te nemen en het toezicht hierop te versterken.

Groot risico

Bij het verzamelen van informatie is er altijd ‘bijvangst’: persoonlijke gezondheidsgegevens van patiënten in de vorm van bijvoorbeeld spraakopnames, e-mails, faxen van consulten tussen dokters en patiënten en tussen hulpverleners onderling. Hierin schuilt het grote risico: niet alleen kan de AIVD deze gegevens zelf analyseren, ook kan de dienst deze gegevens als bulkinformatie delen met het OM en buitenlandse veiligheidsdiensten. De KNMG wil garanties dat die medische gegevens vertrouwelijk zullen blijven. Voor patiënten en artsen is het beroepsgeheim en de vertrouwelijkheid van de arts-patiëntrelatie van groot belang. Iedereen moet naar een arts kunnen gaan zonder angst dat instanties in het dossier kunnen kijken.

De KNMG voert sinds oktober 2017 gesprekken over knelpunten. Dit heeft nog niet geleid tot reparatie van de risico’s door het ministerie van BZK en met name de AIVD, terwijl de Wiv waarschijnlijk al in mei 2018 van kracht wordt. De KNMG wil dan ook dat de minister zo snel mogelijk een adequate bescherming van persoonlijke en vertrouwelijke gegevens van patiënten regelt.
De KNMG wordt hierbij gesteund door de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) en van de Vereniging van Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN).

In maart 2018 komt er een raadgevend referendum over de Wiv.
Op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart mogen we ook voor of tegen de Wiv stemmen. Het is evenwel zo, heeft het Kabinet laten weten, dat wat de bevolking ook stemt, de wet wordt ingevoerd, ongeacht de uitslag.

Urgente zorgen KNMG over bescherming patiëntgegevens in ‘Sleepwet’, 9 januari 2018: www.knmg.nl

Nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv), Rijksoverheid: www.rijksoverheid.nl

In gesprek met de AIVD over het ‘sleepnet’, Sargasso, 4 juli 2017: http://sargasso.nl/gesprek-aivd-sleepnet/

Regeerakkoord Vertrouwen in de toekomst, 10 oktober 2027: https://beroepseer.nl

Met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart 2018 willen de publieke omroepzender NOS en de regionale omroepen graag weten wat de burger belangrijk vindt: welke onderwerpen moeten als eerste worden aangepakt in de gemeente en waarom? Veiligheid op straat, groen in de buurt, ouderenzorg, het inzamelen van afval en parkeerbeleid: het zijn maar enkele van de onderwerpen waar de gemeente over gaat.

Of: wat vindt u bijvoorbeeld van de gemeentelijke herindeling? Heeft u vertrouwen in de politici van uw gemeente? U kunt ook aangeven wat er juist goed is in uw gemeente.

Stemmen is verschil maken. Waar de ene politieke partij meer openbaar vervoer wil, kan een andere willen investeren in meer parkeerplaatsen. Wel of niet meer thuishulp voor chronisch zieken, wel of niet een nieuw gebouw neerzetten? Of juist geld steken in onderwijs? Keuzes te over.

Deel een ervaring, geef voorbeelden. Doe mee aan het publieksonderzoek en vul een korte vragenlijst in: https://nl.surveymonkey.com/r/5XLVFYP

Zie verder: Wat vind jij van de gemeente? Doe mee aan het publieksonderzoek, NOS, 7 januari 2018: https://nos.nl

In 2017 werd er een publieksonderzoek gehouden door de NOS vanwege de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017. Zie voor de resultaten: Publieksonderzoek over politiek: dit vonden jullie, NOS, 24 februari 2017: https://nos.nl/artikel/2159848-publieksonderzoek-over-politiek-dit-vonden-jullie.html

Foto: Naast het stadhuis van Den Haag, gelegen in het Spuikwartier, wordt momenteel gebouwd aan het Onderwijs- en cultuurcentrum (OCC) dat in 2020 klaar moet zijn. Over de bouw is veel te doen geweest in de stad. De bevolking was tegen nieuwbouw, maar de gemeenteraad stemde uiteindelijk voor. De in 1987 geopende Dr. Anton Philipszaal voor concerten en theater en het Lucent Danstheater moesten wijken voor de nieuwe plannen en zijn gesloopt in oktober 2015.

Waar blijft het belastinggeld? Het Rijk houdt dat bij met achterhaalde regels. Dat moet anders, vindt Arno Visser, sinds 2015 president van het College van de Algemene Rekenkamer. In een essay, gepubliceerd in Elsevier Weekblad, legt Visser uit hoe het anders moet. De onafhankelijke, in 1814 opgerichte Algemene Rekenkamer is gevestigd in Den Haag en controleert of de uitgaven van de Rijksoverheid rechtmatig en doelmatig zijn gedaan.

Visser begint zijn essay met een citaat van de oud-president van de Algemene Rekenkamer, Saskia Stuiveling, die had opgemerkt dat het ‘Huis van Thorbecke’ meer was gaan lijken op een huis van de grafisch kunstenaar M.C. Escher. Belastinggeld komt nogal eens terecht in‘niemandsland’, een gebied waar de inzet ervan niet of slecht kan worden gevolgd en beoordeeld.
Stuiveling bedoelde ermee dat wat ooit ordelijk was georganiseerd, langzamerhand een bedrieglijke verschijningsvorm had gekregen.

Visser: “Dan is het van belang om eigentijdse, transparante en begrijpelijke spelregels voor de boekhouding van de Staat op te stellen zodat je als belastingbetaler kunt zien of je ‘waar voor je geld’ krijgt.
Vele Europese landen en de private sector werken aan nieuwe spelregels, maar welke stappen zet de Nederlandse rijksoverheid? Wie denkt met boekhoudregels een saai of democratisch irrelevant terrein te betreden zal zich verbazen. Het is een misvatting te denken dat ze slechts voor een enkeling relevant zijn. Een betere boekhouding is een investering in transparantie en vertrouwen.
Het raakt de kern van de democratie en daarmee iedere burger. In de afgelopen tien jaar konden bijvoorbeeld tot tweemaal toe miljarden euro’s tekorten en vervolgens onderhoudsachterstanden ontstaan bij Rijkswaterstaat, zonder dat dit goed zichtbaar werd in de officiële cijfers. Intussen zorgde achterstallig onderhoud voor verergering van schade en voor verkeersmaatregelen met negatieve maatschappelijke effecten. Het gebrekkig boekhoudsysteem was hier mede debet aan”.

Burgers eisten inzicht in de manier waarop het geld was besteed

Visser schetst in zijn essay in het kort de geschiedenis van het boekhouden en de rol van Nederland vanaf de Gouden Eeuw. Nederland stond aan de basis van de ontwikkeling van het moderne boekhouden en het afleggen van financiële verantwoording. In de Republiek werd destijds niet alleen innovatie gestimuleerd, maar ook een directe relatie gelegd tussen de onderneming en investerende burgers. Dat leidde vanaf 1622 tot discussie over de aanwending van het geld. Een groep ontevreden deelnemers aan de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) – wereldwijd de eerste vennootschap met vrij verhandelbare aandelen – publiceerde het Nootwendich discours, waarin zij de Bewindhebbers opriepen om verantwoording af te leggen over de bedrijfsvoering van de 21 jaar daarvoor. Deze burgers eisten inzicht in de manier waarop het geld was besteed en de VOC was geleid.
Enkele Bewindhebbers vulden in die tijd eerst hun eigen zakken en keerden pas daarna geld uit aan de deelnemers. Het gebrek aan transparantie, in combinatie met aanwijzingen voor wanbestuur, leidde tot wantrouwen en burgerlijk verzet. Omstreeks diezelfde tijd werd het moderne boekhouden in Nederland geïntroduceerd.

Een andere boekhoudkundige innovatie – het systeem van de admiraliteiten – is volgens sommige historici een verklaring voor de prestaties van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Het maakte de republiek slagvaardiger dan grote landen als Engeland, Frankrijk en Spanje.

Een goede boekhouding versterkt zowel de besluitvorming als de verantwoording. De informatie die we uit een goed opgezette boekhouding halen helpt een organisatie te besturen. De keuze voor een betere boekhouding, aldus Visser, is dus geen technische keuze, maar een principiële keuze. Het gaat om transparantie en het leggen van de basis voor het optimaliseren van effectiviteit en efficiency in het openbaar bestuur. Het raakt de publieke sector in de kern van het bestaan.

De Nederlandse rijksboekhouding is ouderwets

Met de innovatie is het nu anders gesteld. Nederland blijkt achter te lopen en is afwezig in de internationale discussie. Volgens deskundigen is de Nederlandse rijksboekhouding, anders dan in de Gouden Eeuw, ouderwets. Ze maakt namelijk niet alle relevante financiële informatie zichtbaar voor het parlement.
Visser gaat in op de oorzaak van de huidige, beperkte manier van boekhouden in Nederland die geen volledig zicht geeft op de werkelijke kosten, noch op de financiële positie van de ministeries. Er is daardoor in de boekhouding geen compleet beeld van een besluit en de daaruit voortkomende financiële gevolgen – naast de ontvangsten en uitgaven ook de baten en lasten. De boekhouding maakt ook niet zichtbaar wat de waarde van het bezit van de ministeries en van de Staat als geheel is.

Baten-lastenboekhouding

Visser maakt zich sterk voor de invoering van een baten-lastenboekhouding, volgens hem de basis voor een hernieuwd vertrouwen van burgers in de democratie: “Zo’n eigentijdse boekhouding brengt meer relevante informatie bijeen, maakt het mogelijk geld inzichtelijk te koppelen aan prestaties en maakt burgers en volksvertegenwoordigers beter wegwijs in de staatsuitgaven – vooraf bij de parlementaire besluitvorming en achteraf bij de verantwoording. Wanneer die stap wordt genomen, heeft dat nog een bijkomend voordeel: minder niemandsland, want de belastingeuro is beter te volgen. Naar scholen, en naar zorgaanbieders. Naar gemeenten, provincies en waterschappen”.

Als de baten-lastenboekhouding er komt, wordt de relatie tussen de overheden, hun financiële en bestuurlijke verhoudingen overzichtelijk en krijgen we inzicht in de werkelijke staat.

Voor downloaden van Betere boekhouding, betere democratie, door Arno Visser, 3 januari 2018, ga naar Algemene Rekenkamer: www.rekenkamer.nl

Klik hier voor de Atriumlezing VNG, door Arno Visser, gehouden op 5 oktober 2017, waarin Visser uitlegt hoe de wereld achter de rijksrekening een doolhof is geworden waarin kiezer, volksvertegenwoordiger en bestuurder verdwalen:www.rekenkamer.nl/publicaties/toespraken