Hoe meten we de omvang van online-platformwerk? Dat blijkt nog niet zo eenvoudig
De mogelijke transformatie van arbeidsmarkten door de opkomst van online-arbeidsplatforms heeft geleid tot intensieve debatten. Maar hoeveel platforms er zijn? Daar kunnen we alleen maar naar raden. Dat heeft tot gevolg dat een geschikt antwoord qua beleid afhangt van een goed begrip van de dynamiek die met de door de pandemie veroorzaakte arbeidsmarktcrisis alleen maar aan belang zal toenemen. Het platformwerk zou weer snel in omvang kunnen gaan groeien door digitaal werk op afstand, de groeiende vraag naar diensten zoals levering van maaltijden of zorg, evenals de stijgende werkloosheid en de financiële druk op veel werknemers.
Er is duidelijk behoefte aan gegevens van goede kwaliteit over de omvang van platformwerk en andere vormen van onzeker werk in de samenleving.
Counting gigs
Het werkdocument Counting gigs – How can we measure the scale of online platform work?*) geeft een kritische beschouwing van de verschillende manieren van inschatting van de omvang van betrokkenheid van de bevolking bij platformwerk in het algemeen. Doel is de belangrijkste obstakels te onderzoeken die eerder zijn opgedoken, de oorzaken van verrassende of tegenstrijdige resultaten en mogelijke herkomst van fouten, maar ook de lessen die kunnen worden geleerd voor toekomstige studies.
Deze beschouwing wordt geïllustreerd met belangrijke resultaten van onderzoek op dit gebied, variërend van grote projecten die door nationale bureaus voor statistiek zijn uitgevoerd tot onafhankelijke bureaus die opereren op nationale en (bijna) mondiale schaal.
Inhoud
Samenvatting
Inleiding
Overvloed aan gegevens maar vraagtekens bij toegankelijkheid
Verzameling van gegevens verkregen via enquêtes
– Conceptuele helderheid en gedeelde definities
– Vragen formuleren
– Steekproef van respondenten
Conclusies
Referenties
ETUI werkdocumenten
Noot
*) Gig-economie is een economie waarin zelfstandige arbeidskrachten tijdelijk, vaak voor een specifiek project worden ingehuurd. Taken die voorheen door vaste krachten, werknemers, werden verricht, worden nu verricht door flexibele krachten, op afroep beschikbaar. De term gig is oorspronkelijk een door jazz-musici gebruikte verbastering van engagement – een optreden.
De gig-economie wordt ook platform-economie genoemd. Diensten en producten worden via (online) digitale platformen aangeboden en verhandeld. Voorbeelden zijn Uber en Airbnb. Vraag en aanbod worden daar bij elkaar gebracht. De platformeconomie heeft de in het verleden opgebouwde zekerheden (arbeidsvoorwaarden en sociale zekerheid van werknemers) uitgehold.
Downloaden Counting gigs – How can we measure the scale of online platform work? door Agnieszka Piasna, Working paper, september 2020, European trade union institute (ETUI): www.etui.org/publications/counting-gigs
European Trade Union Institute: www.etui.org
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Geef een reactie