Tim Robbe (1977) studeerde rechten aan de universiteit van Tilburg (2002) en bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam (2010).
De afgelopen vijftien jaar is hij vooral bezig geweest met het thema (doelgericht) opdrachtgeverschap in het sociaal domein. Eerst als zelfstandig adviseur, nu ook als advocaat. Kenmerkend daarbij is dat niet de relatie tussen overheid en aanbieder centraal staat, maar de relatie tussen hulpverlener en hulpvrager. Zelfregie bij hulpvragers en professionele autonomie bij hulpverleners vergroten de kans op succesvolle hulpverlening waar zowel de hulpvrager, de hulpverlener als de maatschappij baat bij heeft.

Bij het inrichten van dit soort relaties, of dat nu via aanbestedingen of subsidies gebeurt, laat hij zich Leiden door het werk van filosofen als John Dewey, Amartya Sen en Roberto Unger. Hierdoor schuurt het in zijn werk en gedachten wel eens met de staande opvattingen over inkoop en aanbestedingsrecht. Hij is vooral betrokken bij maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp omdat hij zelf als vader van een klassiek autistische zoon dagelijks merkt dat een inclusieve samenleving vooral nog beleidsmatige luchtfietserij is.
Voor Robbe geldt: “Zie inwoners als doel en zorgaanbieders als middel”.

Naast voortrekker van Stichting Beroepseer is Robbe ook lid van het Alternatieven-kabinet. (Zie Verslag Start Alternatieven-kabinet, Blogs Beroepseer, 6 juni 2018: https://beroepseer.nl)