Wat is het beste academische economieonderwijs na de crisis?
No 10 van het tijdschrift voor politieke economie TPEdigitaal is gewijd aan het academische economieonderwijs na de crisis. Het inleidende artikel is geschreven in de vorm van een dialoog tussen David Hollanders en Sander Onderstal. Hollanders is docent finance aan de Universiteit van Tilburg. Onderstal is universitair hoofddocent aan de Universiteit van Amsterdam.
SANDER: “Valt het jou ook op dat er de laatste tijd veel ophef is over het academische economieonderwijs?”
DAVID: “Jazeker. Piet Keizer (2015), Ewald Engelen (2015), Joris Tieleman (2015), Frits Bos (2015), Irene van Staveren (2016ab) en Joris Tieleman en Sam de Muijnck (2016) hebben allemaal hun steentje bijgedragen aan de discussie. En in Hollanders (2015) doe ik ook een duit in het zakje”.
SANDER: “In zekere zin is het verrassend dat er zoveel aandacht is voor een relatief kleine opleiding als Economie. Bij ons aan de UvA studeert een veelvoud aan studenten af in bedrijfseconomie en bedrijfskunde. Ik lees zelden opiniestukken in de krant over deze opleidingen”.
DAVID: “De ophef heeft er mijns inziens mee te maken dat inzichten uit de economische wetenschap een centrale rol spelen in het overheidsbeleid en dat de lessen uit de crisis van 2007 – 2008 niet geleerd lijken te zijn. Ik denk dat het academische economieonderwijs nog steeds een te nauwe blik heeft: teveel aandacht voor wiskunde en te weinig voor de zaken die er echt toe doen. Ik zou er in ieder geval voor willen pleiten dat studenten Economie weer belangrijke denkers als Keynes, Marx en Polanyi bestuderen”.
SANDER: “Ik zie je punt over te veel wiskunde. Tegelijkertijd zie ik er weinig heil in studenten lastig vallen met achterhaalde ideeën. We verwachten toch ook niet dat een student Natuurkunde de ideeën van de oud-Griekse filosoof Zeno van Elea serieus neemt?”
DAVID: “Wie?”
SANDER: “Zeno van Elea. Zeno ontwikkelde de paradox van Achilles en de schildpad. De paradox zou moeten aantonen dat alle beweging die wij observeren een illusie is”,
Verder in de dialoog zegt Hollanders dat volgens hem het economieonderwijs verschraalt als we de studenten niet aanmoedigen af te stappen van het gedachtengoed van de mainstream: “Alleen op deze manier komen ze tot waarheidsvinding en kunnen ze deze wereldkundig maken, ook al wijkt deze af van wat gangbaar is in de wetenschap of in de maatschappij”.
Aan het slot van de dialoog besluiten beiden een themanummer te maken. Een uitnodiging werd verstuurd aan een aantal orthodoxe en hetereodoxe economen om hun licht te werpen op het academische economieonderwijs. Dat leverde het volgende resultaat aan reacties op:
Inhoud van TPEdigitaal, december 2016
Inleiding: Academisch economieonderwijs na de crisis. David Hollanders en Sander Onderstal
Paternalisme als reden voor overheidsingrijpen in een cursus welvaartseconomie. Ben Vollaard
Experimenteren met klaslokaalexperimenten. Jeroen Hinloopen
Pluralisme voor studenten ontwikkelingseconomie. Irene van Staveren
Een IS-LM model met een bankensector. Jochen Mierau en Mark Mink
Buiten-economische kritiek op het academisch arbeidseconomieonderwijs. David Hollanders
Vijf argumenten voor veel wiskunde in het academische economieonderwijs (en vijf mogelijke tegenwerpingen). Sander Onderstal
Economieonderwijs in balans: kiezen en samenwerken. Lans Bovenberg
Klik hier voor downloaden Themanummer: Academisch economieonderwijs na de crisis, TPEdigitaal, jaargang 10 no. 4, december 2016: www.tpedigitaal.nl
Meer info TPEdigitaal: www.tpedigitaal.nl
Zie ook: Economieonderwijs vereist andere prioriteiten, door Sander Onderstal en David Hollanders, Me Judice, 12 december 2016: www.mejudice.nl
