Ketenzorg is geen garantie voor betere zorg. Dat is de stelling van Coen Albers, huisarts te Middelburg. Het idee van ketenzorg is opgekomen in de context van marktwerking. Het idee is op zich niet slecht. Al de zorgverleners die betrokken kunnen zijn bij bijvoorbeeld de behandeling van suikerziekte vormen een keten. Hun taken worden omschreven en hun handelingen worden  vastgelegd Dan kan men vergelijken en mogelijk vaststellen wat het beste werkt. Op zich niet verkeerd, hoewel het veel administratie kost.

Waar het verkeerd gaat is als de zorgverzekeraars de huisarts willen inzetten, niet alleen als manager van de keten, maar ook nog als hoofdaannemer. Deze moet ervoor zorgen dat de zorg geleverd wordt voor een schappelijk bedrag. Dat is echter de taak van de verzekeraar en niet van de huisarts. Het gevaar is dat de arts zo wordt afgeleid van zijn werk dat bestaat uit het steunen, begeleiden en waar mogelijk genezen van mensen. De ketenzorg dwingt onevenredig veel tijd en energie te steken in kleine groepen patiënten ten koste van andere. Ketenzorg bindt dus niet, maar ketent huisartsen en verhindert hun te doen waar het werkelijk om gaat.