Sinds de privatisering en de bezuinigngen is er veel veranderd voor mensen die werkten in sociale werkplaatsen. Op arbeidsgehandicapten is flink bezuinigd. Tijdens Kabinet Rutte II werd ‘beschut werk’ in de sociale werkplaats onder druk gezet en afgebroken. Achteraf blijkt dit besluit moreel zeer kwestieus te zijn. De sociale werkplaats bleek een sterfhuis dat steeds verder werd afgeknepen. Eerst kwam er minder geld, daarna afgedwongen krimp, gevolg door een verbod op nieuwe plaatsingen.

Aart G. Broek kan hierover meepraten. Het uitknijpen van de sociale werkplaatsen is geen praktijk van vandaag of gisteren. Hij schrijft dat het vijftien jaar geleden al klip-en-klaar was dat de sociale werkvoorziening werd uitgekleed: “In fraaie bewoording en met externe consultants als rijkelijk betaalde gidsen kwam gemeentelijk bestuur op afstand te staan. De privatiseringspest infecteerde de werkplaatsen. Niet alleen burgemeesters en wethouders, maar ook leden van ondernemingsraden, nieuw aangetrokken commissarissen, directeuren en managers speelden bedrijfje met belastingcenten. Gemotiveerd door landelijk politiek beleid, aangemoedigd door consultants en bezeten van de veronderstelde zegeningen van het echte bedrijfsleven, zogen de direct verantwoordelijken – al dan niet bewust – de sociale werkvoorziening uit”.

Uit eigen ervaring

Broek heeft een persoonlijk relaas geschreven over zijn ervaringen als directeur van twee bedrijven voor sociale werkvoorziening in de Kust-, Duin- en Bollenstreek (KDB) die op het punt stonden te fuseren tot de nieuwe organisatie MareGroep. Deze ervaringen zijn verschenen als hoofdstuk in zijn in 2013 gepubliceerde boek Dwarsliggers. Een passage daaruit:

Zijn we wel de goede weg ingeslagen door niet alleen te fuseren, maar ook nog een arbeidsreïntegratiebedrijf in de hele organisatie te verknopen? Dat laatste leek mij aantoonbaar ten koste te gaan van onze kerntaak, namelijk de sociale werkvoorziening. Bovendien was er geen enkele garantie dat wij mensen ook daadwerkelijk zouden laten re-integreren door hen aan het werk te helpen. Tussen de sociale werkvoorziening en het re-integratiebedrijf kon voorlopig sowieso geen sprake zijn van ‘synergie’ (in die jaren de stereotypische motivatie achter dergelijke nieuwe constructies). Eerder was het tegenovergestelde het geval, omdat de re-integratiepoot zichzelf een hogere status toedichtte dan de oorspronkelijke sociale werkvoorziening (onder meer door zich een Engelse bedrijfsnaam aan te meten). Bij zo een ‘dubbele salto’ ‒ een fusie én fundamenteel nieuwe bedrijfsactiveiten ‒ was de kans op een mislukking beduidend groter dan de kans op succes, zo weten en wisten we uit het vele onderzoek dat ernaar is gedaan. Ook moest onderkend worden dat de privatisering van een gemeentelijke taak bijzonder gekunstelde deelelementen kende. Het betrof feitelijk een schijnprivatisering met enige megalomane trekjes. We speelden bedrijfje met belastingcenten.

Het hoofdstuk is getiteld Onder het Katwijkse blauw – persoonlijke ervaringen ter lering, te downloaden in PDF: https://klasse-oplossingen.nl

Aart G. Broek is organisatie- en bestuurskundig adviseur en gespecialiseerd in communicatie-wetenschappen, opvoeding/onderwijs, sociologie en criminologie. In het boek Dwarsliggers legt hij uit waarom zaken mislopen en ontsporen en geeft hij praktische aanwijzingen om tegenspraak te faciliteren.
Meer info op de site Klasse: https://klasse-oplossingen.nl

Zie ook de video met Aart G. Broek Tegenspraak geven en incasseren: https://beroepseer.nl

Lees ook: Hoe arbeidsgehandicapten het kind van de rekening werden: de oorsprong van de kwestie-Moorlag, De Volkskrant, 15 januari 2018: www.volkskrant.nl

Foto: Door dit kabinet wordt de SW buiten spel gezet – Waarom wordt de SW leegegezogen? Wij werken al jaren naar vermogen.
Op 19 September 2011, de dag voor Prinsjesdag, was er in Den Haag een massaprotest tegen de bezuinigingen van Kabinet Rutte I. Het voornaamste thema was de grove ingreep op de gehandicaptenzorg.
Op het Malieveld verzamelden zich circa achtduizend demonstranten. In het Haagse theater Diligentia kwamen ‘s morgens circa 450 medewerkers van sociale werkplaatsen bijeen. Het protest was georganiseerd door de vakbonden en diverse maatschappelijke organisaties.

U P D A T E