Erna Eenink (1963) is teamchef en deelprojectleider dienstverlening bij de politie-eenheid Oost-Nederland. Ze is verantwoordelijk voor houding en gedrag en dat betekent niet: O, o je doet je werk niet goed, maar meer van: Ben je je nog bewust van waarmee je bezig bent bij de politie? Ze vraagt zich af hoe het toch komt dan zoveel mensen bij de politie verzanden in bureaucratie/systemen en vanachter de computer denken te weten wat er buiten op straat nodig is. Zelf werkt ze niet met lijvige rapporten, maar prefereert ze een ontwikkelgewijze aanpak. Aanhaken bij collega’s en werken voor en met burgers staan bij haar voorop.
Ze gaat ervan uit dat elke politieman of -vrouw met dezelfde motivatie het werk is gaan doen, namelijk
1 boeven vangen en
2 hulp verlenen.

“Ik zet me vooral in om ook collega’s het vizier naar buiten te laten richten. Daarbij staat bovenaan: wat je vandaag doet, moet je vanavond aan je buurvrouw kunnen uitleggen. Als je het niet kan uitleggen, handel dan direct anders. En kan dat niet direct, maak het dan op zijn minst intern bespreekbaar.
Zo nodig neem ik een burger mee om de politiewereld te laten voelen wat de buitenwereld denkt en verwacht. Als Officier van Dienst probeer ik iedere keer collega’s mee te nemen in dit verhaal: zaken afhandelen op een adequate wijze die de burger snapt en niet alleen volgens de wijze waarop we het al jaren doen.
Ik probeer als leidinggevende een voorleefrol aan te nemen en hoop collega’s te laten inzien, dat straatwerk met gezond boerenverstand en met gevoel voor wat buiten nodig is, meer effect heeft dan het louter volgen van regels.
Wat ik inmiddels zelf aan den lijve heb ondervonden is dat er met deze aanpak wrijving kan ontstaan. Door dan niet af te haken, maar juist zaken bespreekbaar te maken, wordt een knelpunt duidelijk en ontstaat er de mogelijkheid te veranderen. Zonder wrijving geen glans”.