Guus Schrijvers heeft een manifest opgesteld – Van marktwerking naar samenwerking – met veertig zorgparagrafen die opgenomen zouden kunnen worden in het verkiezingsprogramma van politieke partijen. In 2017 zijn er nieuwe Tweede Kamerverkiezingen bij het normaal aflopen van de vierjarige zittingstermijn van het huidige Kabinet.
Schrijvers is gezondheidseconoom en oud-hoogleraar Public Health. De veertig ideeën voor het zorgbeleid zijn voorzien van suggesties van de lezers van zijn blog en begin maart 2016 opgestuurd naar de politieke partijen. De ideeën betreffen de zorgverzekeringen, de eerstelijn, de ziekenhuiszorg, de geestelijke gezondheidszorg en de ouderenzorg. In 2014 verscheen Schrijvers boek Zorginnovatie volgens het capuccinomodel waarin twaalf voorspellingen over het bestaande zorgbeleid. Kern daarvan is ‘meer gezondheid bij gelijkblijvend budget’

De vijf algemene uitgangspunten voor het zorgbeleid

♦ Het volksgezondheidsbeleid is gericht op het realiseren van drie doelen: 1. Verbeteren en behoud van de volksgezondheid 2. Verbeteren en behouden van kwaliteit van zorg en 3. Gelijk houden van de kosten van de zorg. Marktwerking, kostenbeheersing, decentralisatie, transparantie en digitalisering zijn middelen om deze doelen te bereiken en geen doelen op zich.

♦ Er komt in de grondwet een artikel met de tekst: Iedere burger treft maatregelen voor de eigen gezondheid. Dit artikel vult artikel 22 aan: de overheid treft maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid.

♦ De macrokosten van de zorg stijgen in de periode 2017-2021 met het percentage dat nodig is om de demografische ontwikkelingen bij te houden. Dat komt neer op een percentage van circa 1 tot 1,5 procent. Regering en parlement beslissen over dit groeipercentage. Zorgverzekeraars en gemeenten verdelen deze groei over regio’s en doelgroepen uit de populatie.

♦ GGD’en, gezondheidscentra, ziekenhuizen en zorgverzekeraars profileren zich als nutsbedrijven en niet als commerciële instellingen van 2017-2021 . Voor de zorgverzekeraars betekent dit dat hun maatschappelijke legitimatie is gelegen in a. de zorg toegankelijk houden, b. de solidariteit borgen en c. de zorg betaalbaar houden. Voor de kwaliteitsborging volgen zij wat de Inspectie voor de Gezondheidszorg, het Kwaliteitsinstituut en de beroepsgroepen als kwaliteitsbeleid hebben geformuleerd.

♦ Tien jaar marktwerking heeft géén kostenbeheersing opgeleverd voor de zorg. Dit blijkt uit de grote statistische onderzoeken waarop  Ickersheim (The Dutch health system reform: creating value, PhD thesis Free University Amsterdam, 2013) en Yvonne Krabbe-Alkemade (The impact of market competition and patient classification on Dutch hospital behavior, PhD thesis, Free University, Amsterdam, 2014) zijn gepromoveerd. Menzis, Zilveren Kruis, CZ, VGZ en kleinere zorgverzekeraars gaan daarom terug naar hun oorsprong.

Lees 40 ideeën voor zorgparagraaf nieuwe verkiezingsprogramma’s, blog van Guus Schrijvers, maart 2016: http://guusschrijvers.nl/40-suggesties-voor-zorgparagraaf-nieuwe-verkiezingsprogrammas/(Website is opgeheven)