Sociaal werkers lopen op hun tandvlees. ‘De situatie is heel zorgelijk’

Woonbegeleider voor (jong)volwassenen met autisme Louis de Mast twitterde op 27 maart 2021: “De werkdruk in ons team wordt té hoog. Wij sociaal werkers lopen op ons tandvlees. Het elastiekje staat op knappen. Het cement brokkelt af en de metselaars gaan ten onder”. De noodkreet leverde De Mast honderden reacties op en vormde de de aanleiding voor een interview
met hem voor Zorg + Welzijn, website voor professionals en beleidsmakers in het sociaal domein.

Op de vraag van redacteur Eva Prins Wat is er aan de hand? antwoordt De Mast:
“De werkdruk is de afgelopen tijd enorm toegenomen. Kort gezegd komt het er op neer dat we met steeds minder mensen steeds meer en zwaarder werk moeten doen. Een voorbeeld: toen ik drie jaar geleden met deze baan begon, waren we in een dienst met z’n tweeën verantwoordelijk voor 27 mensen. Nu heb je in je eentje de verantwoordelijkheid voor 45 mensen, die vaak ook nog zwaardere problematiek hebben”.

Hoe komt dat?
“Dat heeft met een aantal ontwikkelingen te maken. Ten eerste de tekorten bij gemeenten voor het sociale domein waardoor ze bezuinigen op het aantal WMO-uren. Daardoor moeten we het met minder uren dus minder mensen doen. Om toch voldoende mensen in dienst te houden, worden noodgedwongen cliënten binnengehaald met een zwaardere ondersteuningsbehoefte; zij leveren meer geld en zekerheid op. Zij komen bovendien ook bij beschermd en begeleid wonen terecht, of blijven er langer, omdat er in de ggz een enorm tekort is aan opnameplekken. In de ggz zijn lange wachtlijsten. Dat betekent ook dat als iemand bijvoorbeeld in een crisis raakt, hij of zij toch thuis moet blijven. Ook dat legt een grote druk op ons als ondersteuners en hulpverleners in de wijk. En dat begint z’n tol te eisen“.

De Mast heeft aan de bel getrokken omdat het risico op een burn-out toeneemt voor zijn sector: “Zonder ons zal de psychische nood toenemen, dan zullen meer mensen verslonzen of vereenzamen met mogelijk meer depressies of erger, tot gevolg. En dan hebben ze zwaardere, dus duurdere hulp, nodig. Dus los van het menselijke leed, zullen de maatschappelijke kosten ook hoger zijn”.

De Mast pleit voor meer geld van de gemeente voor meer professionals in de wijk en veel meer (crisis)opnameplekken in de ggz én meer specialistische behandelplekken/

Lees het hele interview met Louis de Mast in ‘Ik hoop dat sociaal werkers in opstand komen’, door Eva Prins, Zorg en Welzijn, 2 april 2021: www.zorgwelzijn.nl/ik-hoop-dat-sociaal-werkers-in-opstand-komen/

Afbeelding bovenaan is van Karin Henseler

U P D A T E

Tweet van Louis de Mast, 7 april 2021