“En daar sta je dan! Tussen een feestende en dronken massa. Of het nu gaat over een gewonnen landskampioenschap of een verkeerd begrepen uitnodiging op facebook. Politiemensen staan tussen deze massa’s om jouw veiligheid te bewaken en te zorgen dat jij op een leuke en mooie wijze je feestje kunt vieren. En niet alleen politiemensen, maar ook andere hulpverleners. Ze zijn er om je te helpen als je niet lekker bent geworden, omdat je iets teveel alcohol hebt genuttigd of omdat je naast het stoeprandje stapte, struikelde en met je hand in een stuk glas belandde en je hand open haalde. Het glas dat trouwens net door een van je medefeestgangers op de grond kapot was gegooid, omdat dat zo leuk was.

Ze zijn er om je te woord te staan, omdat je de weg naar het station niet meer weet of om dat je graag wilt weten waar er nog meer feestjes zijn. Politiemensen en hulpverleners willen je graag op een normale manier te woord staan. Soms lukt dat niet meer, omdat je dat niet meer wilt horen”.

Met deze woorden begint de blog De andere kant van de streep van Arthur van der Vlies als reactie op de rellen in Haren van vrijdag 21 september 2012.
Van der Vlies is ex-politieman. In 2009 werd hij ziek; hij bleek te lijden aan PTSS  – post traumatische stress stoornis – die veroorzaakt wordt door het langdurig bloot staan aan stress.
In datzelfde jaar begon hij met zijn blogs en verhalen op de website Reflectie in blauw – Politiewerk blijft mensenwerk. Daar legt Van der Vlies uit wat hem is overkomen en beschrijft hij in verhalen zijn ervaringen als politieman, wat hij denkt en overpeinst en hoe hij momenteel zijn leven inricht.

Lees de blog verder op: http://reflectieinblauw.nl (Blog niet meer beschikbaar op site van Reflectie in blauw).