Geachte lezer(s), een verhaal uit het Oosten van Nederland en wel uit Enschede Oost. Bij ons wijkagenten van Oost bestond te behoefte om in contact te komen met de wijkraadvoorzitters. In de kranten en vanuit de media kregen wij mee dat men aktief in contact wil komen met profs en burgers. Ook in “Politie in ontwikkeling” staat dergelijke taal. Verder gaan de bewindslieden in honderd dagen Nederland rond. Je krijgt een soort nieuwsgierigheid; wanneer zou ik de eerste zien en waar duikt hij of zij op? De nieuwe regering, Beetsterzwaag en dan die 100 dagen-regeling.

Het klinkt veelbelovend.

Echter, de eerste deceptie kwam al snel. De minister van Binnenlandse Zaken wees onze wijk Velve (aandachtswijk) niet aan terwijl wij al jaren samen met alle instellingen, schouder aan schouder samenwerken. En dit alles, omdat de bewoners onder aanvoering van de wijkraad dit op de agenda hebben geplaatst. Je wilt je niet opdringen, maar hier vindt u alles wat u zoekt.
Dan vraag ik mij af,  waarom roept de minister wijken niet op om zich zelf aan te melden? Dat aktiveert. Ik stel mij voor dat de wijkraadvoorzitter mij ´s avonds opbelt en zegt “Bennie, we gaan ons aanmelden”. Onze wijk is er klaar voor. Sterker nog, we halen de minister op en dan kan ze zien dat we  het echt menen.
Echter, via een ingewikkelde manier zijn wijken uitgekozen. Kort daarna ontstond dezelfde discussie als bij het andere kabinet. Hoe komen ze aan de gegevens? en veel gepraat en gedoe op televisie. Sommige gemeentes zijn in ieder geval blij dat de minister waar dan ook in de stad een wijk gevonden heeft. Dan doe je in ieder geval mee. Het heeft wel iets van de voedseldroppingen in de Tweede Wereldoorlog. Het was voor de mensen in het gebied die in nood verkeerden maar het kwam overal terecht. Dan maar ophalen waar het terecht komt.

Terug naar ons idee. We hebben alle wijkraadvoorzitters uitgenodigd op het politiebureau. De gemeente Enschede, stadsdeelmanagement Oost Barsaum Can en Albert Fransen wilden als gastheer optreden namens de gemeente en waardeerden de inzet/het initiatief. We hebben ze het politiebureau laten zien, de afdelingen en het gemeentehuis.
Daarna uitleg gegeven wat kon en niet kon en waar we nog tekort inschieten, wat beter kan. Toen even stilgestaan bij welke mogelijkheden dit kabinet geeft aan burgers en met name aan de burgers die zich organiseren. We hebben hun gevraagd welke samenwerking ze op prijs stellen. Een zeer interessante discussie ontstond.
Daarna ter plaatse een jeugdhonk bezocht en stilgestaan bij hoe het opgezet is. Aan het eind samen met elkaar de maaltijd genuttigd. De voorzitters gaan zich verenigen en de gemeente wil het contact verder uitbouwen door in te gaan op de behoeftes van de wijken. Mogelijk komen we de mensen nog tegen die het land in zijn getrokken.
Echter Enschede ligt ver weg en de meesten komen niet over.

Gelukkig is deze website van Beroepseer er om het verhaal te vertellen. Als er genoeg belangstelling is, dan vertel ik de volgende keer verder over het vervolg.