Eervolle nasleep
Op 4 juni 2014 sloten de Provincie Limburg en de Provincie Sichuan in China, in samenwerking met de drie campussen in Limburg en de daar gevestigde bedrijven, een (zakelijke) vriendschapsrelatie. De bedoeling is uiteraard te komen tot duurzame contracten tussen het bedrijfsleven hier en dat in China. Tijdens deze bijeenkomst beloofde Commissaris van de Koning (CdK) Theo Bovens een tegenbezoek in China te gaan organiseren, met in zijn kielzog uiteraard een handelsdelegatie. Over de vriendschapsband las ik in die tijd een krantenartikel in Dagblad De Limburger.
Het artikel in de krant spoorde mij aan om hierover contact op te nemen met Lulu Wang. Zij vond de ontstane vriendschapsband tussen de Chinese Provincie Sichuan en onze Provincie Limburg een prachtige stap in de uitwisseling over elkaars culturen en opperde vervolgens het idee dat ik een aantal (gratis) exemplaren van haar nieuwste boek (novelle) Nederland, wo ai ni aan de initiatiefnemers van het vriendschapsproject zou overhandigen. Wellicht zouden de mensen bij de Provincie het fijn vinden om iets meer te weten over Chinezen met wie zaken wordt gedaan, aldus Lulu Wang.
Ik benaderde hierop per e-mail de gedeputeerde Twan Beurskens, die verantwoordelijk is voor de totstandkoming van de relatie. Hij reageerde erg enthousiast op dit aanbod en er werd snel een afspraak gemaakt. Op 21 juli jl. vond de ontmoeting plaats in het Gouvernement te Maastricht.
In de aanloop naar die afspraak werd ik binnen de Provincie in contact gebracht met Robbert Lambriks, sinoloog en binnen de provincie werkzaam als politiek adviseur Internationale handel & investeringen. In overleg met Lambriks opperde ik het idee dat Lulu Wang eigenlijk zelf die boekjes zou moeten komen aanbieden aan de gedeputeerde. Lulu Wang zou dit graag doen, mits dit zou gebeuren in een grotere bijeenkomst, gecombineerd met een presentatie en signeersessie. Robbert Lambriks stond hiervoor open en nadat hij overleg had gehad met Twan Beurskens ontstond het idee om in de aanloop naar het tegenbezoek van de CdK aan Sichuan iets te gaan organiseren.
De situatie is nu zo dat er in het najaar, op een nader te bepalen datum, ergens in Maastricht, een grote bijeenkomst zal worden georganiseerd tussen Lulu Wang, mij, de gedeputeerde en de Cdk, alsmede met de handelsmissie die uiteindelijk meegaat naar China. Lulu Wang zal dan haar nieuwste (papieren) boek Adam & Evan in China presenteren en aanbieden aan de CdK en de gedeputeerde. De bijeenkomst wordt uiteraard voor het publiek opengesteld en er zal pers aanwezig zijn. Het is heel goed mogelijk dat zelfs de Chinese tv zal worden ingeschakeld. Ik zal er als initiatiefnemer/bruggenbouwer en als ambassadeur van het politieberoep, tevens auteur van De Blauwe Diender bij worden betrokken. Uiteraard zal er tijdig een persbericht uitgaan.
Voordat ik op 21 juli 2014 bij gedeputeerde Twan Beurskens op bezoek ging, liet hij mij in een van de e-mails weten dat ook hij in een vorig beroep politieman was geweest. Gedurende 14 jaar was hij werkzaam geweest in de regio Limburg-Noord. Hij zou het erg mooi vinden om met mij over het politieberoep van gedachten te wisselen. Ik bood hem daarop aan om hem tevens een exemplaar van mijn boek te overhandigen. Ook daarop reageerde de gedeputeerde enthousiast.
Op 21 juli overhandigde ik derhalve, naast een aantal exemplaren van Nederland, wo ai ni (van Lulu Wang) ook een exemplaar van De Blauwe Diender.
Uit ons gesprek bleek dat wij begin jaren ’90 ongeveer gelijktijdig een strijd hadden gevoerd tegen de enorme drugshandel, en -overlast. Hij in Venlo en ik in Maastricht. Dit gegeven zorgde uiteraard voor een diepgaand gesprek over de huidige drugsproblematiek in Limburg.
De persvoorlichter van de Provincie verzorgde, samen met een fotograaf, voor een mooie publicatie binnen de Provincie. Deze werd tevens door diverse media gebruikt om er een persbericht over te publiceren en er werd zelfs op de regionale tv-zender gewag van gemaakt. Klik hier voor het betreffende artikel.
Wat een reactie op een krantenartikel al niet teweeg kan brengen.
Voor mij een bewijs dat beroepseer ook kan blijven voortbestaan nadat de pensioengerechtigde leeftijd is bereikt. Ik ben er trots op dat ik als oud-politieman het beroep op deze manier kan uitdragen.
Jacques Smeets
www.deblauwediender.nl