Thijs Roovers is groepsleerkracht en ICT-coördinator op de Leonardo da Vinci-school in Amsterdam. Met veel interesse volgt hij de ontwikkelingen in het onderwijs. Via zijn site Meester Thijs en Twitter laat hij zien waarmee hij zich bezig houdt.
Medio februari leverde hij commentaar op de reacties die volgden op een besluit van de Tweede Kamer om de hoorzitting over Onderwijs2023^*) op te schorten. De hoorzitting zou worden gehouden op 15 februari 2017. Het uitstel gebeurde op verzoek van het CDA. De hoorzitting is nu gepland op eind maart/begin april.
Roovers schrijft dat hij daar blij mee is. Volgens hem zijn er nog teveel onduidelijkheden…“en ik ervaar weinig draagvlak onder collega’s en op sociale media”.

Maar na positieve reacties op het initiatief van het CDA, kwam er op 16 februari ook een tweetal tweets met minder positieve lading voorbij, schrijft Roovers. Deze waren afkomstig van Tim Versnel, woordvoerder bij de VVD. Hij schreef in twee tweets:
”Het deugt echt niet dat een klein clubje leraren opnieuw tegenhoudt dat kinderen modern onderwijs krijgen, om hun eigen gemak te dienen. De meeste leraren willen gelukkig wel. Maar een klein clubje egoïsten helaas niet”.

Dat zijn harde woorden. Dat vonden ook Roovers en vele van zijn collega’s. Roovers voelt zich persoonlijk aangevallen en reageert. Hij doet Tim Versnel het voorstel eens te gaan praten. Want, aldus Roovers, hoe handig Twitter ook is, het laat niet veel ruimte voor een genuanceerde dialoog. Versnel ging op de uitnodiging in en aldus volgde op 22 februari een gesprek in de Tweede kamer.
In een beknopt verslag schrijft Roovers op zijn site hoe dat gesprek is verlopen.

Thijs Roovers:

“Zodra we zitten, zeg ik: ‘Foei Tim, dat waren geen fijne tweets.’ Versnel geeft direct aan dat de toon van zijn tweets niet slim was. Het was niet zijn bedoeling om zoveel leraren een slecht gevoel te geven. Hij verontschuldigt zich hiervoor. De aanleiding voor zijn tweets, was een brief van de vereniging Beter Onderwijs Nederland (BON). In deze brief zet BON uiteen waarom zij vinden dat de curriculumherziening gestopt moet worden. Door BON niet expliciet te melden, reageren zowel voor- als tegenstanders van Onderwijs2032. Versnel geeft aan dat hij dit niet verwachtte: ‘Het verbaasde mij dat leraren die vaak zo verdeeld zijn in hun opvattingen over onderwijs, zo voor elkaar opkomen en zich naar aanleiding van een tweet toch als één blok opstellen.’

Op dit punt zijn we het eens. Ik spreek vaak met mensen die verschillen van mening over allerhande onderwerpen binnen het onderwijs. Bij deze, soms harde, dialogen ervaar ik vaak begrip voor elkaars mening. De reden dat leraren met passie praten over hun vak, is een flinke bak motivatie om zo goed mogelijk onderwijs te geven. Van mening verschillen mag, graag zelfs, het draagt bij aan de inhoudelijke discussie over de kwaliteit van onderwijs, het zorgt soms voor nieuwe inzichten en stelt het eigen handelen aan de kaak. Het verhaal van Versnel is helder en ondanks dat we het nog niet over de inhoud gehad hebben, merk ik dat ook dit zo’n gesprek kan worden.

Het lerarenregister

Er staan veel punten in de brief van BON waar ik me in kan vinden. Ook ik ben kritisch over de curriculumherziening. Vooral het lerarenregister is een doorn in mijn oog. Het wetsvoorstel is door de Eerste Kamer en dit betekent dat we, als leraren, vanaf 1 augustus 2018 allemaal ‘registerleraar’ behoren te zijn. Ik vraag Versnel naar zijn mening over het lerarenregister. Volgens Versnel biedt het lerarenregister een kans om de beroepseer weer te herstellen: ‘Mensen ervaren het onderwijs als stug. Ze denken dat leraren niet bereid zijn om bij te leren, terwijl dit vaak wel het geval is. Als je laat zien dat je ontwikkelt en bijschoolt, zal dit de beroepseer ten goede komen… Leraren die tegen het register zijn, worden vast enthousiast als ze zien dat het werkt.’

Ik kan Versnel redelijk vinden in zijn eerste punt. Ook ik zie collega’s hard werken en gesprekken voeren over onderwijs terwijl dit niet zichtbaar is voor de buitenwereld. Toch zie ik ook veel leraren die hun bevlogenheid delen met de rest van de wereld, bijvoorbeeld door publicaties, het organiseren van bijeenkomsten, sociale media etc. Zijn tweede punt vind ik verre van geloofwaardig. Te vaak zijn onderwijsvernieuwingen van bovenaf opgelegd (basisvorming, tweede fase etc.) en uiteindelijk ten onder gegaan.
De Commissie Dijsselbloem analyseerde in haar rapport ‘Tijd voor onderwijs’ een aantal ingrijpende onderwijsvernieuwingen die in de jaren negentig werden doorgevoerd en concludeerde hier onder andere uit dat politiek draagvlak belangrijker was dan draagvlak in het onderwijs”.

Roovers gaat verder nog in op de Onderwijscoöperatie en Onderwijs2032. Zijn conclusie: “Een goed gesprek heeft altijd zin. Ik vind nog steeds dat zijn tweets niet door de beugel kunnen. We gaan het ook niet eens worden op meerdere onderwerpen. Dat hoeft ook niet… Het gesprek sterkt mij in mijn eigen opvattingen en maakt dat ik mij nog harder ga inzetten voor meer inspraak van leraren bij onderwijsvernieuwingen”.

Lees de hele blog: Foei Tim!, door Thijs Roovers, Meester Thijs, 26 februari 2017: http://blog.meesterthijs.nl/

^*) Visie Platform Onderwijs2032.
(Onderwijs2032 wordt tegenwoordig curriculumherziening genoemd).

Kamerbrief over curriculumherziening in het primair en voortgezet onderwijs, Rijksoverheid, 22 december 2016: www.rijksoverheid.nl