Ede heeft een weg gevonden uit doolhof van ouderenzorg. Gemeente, zorgverzekeraar en zorgaanbieder werken samen

Het begon als een experiment in 2018 maar is inmiddels standaard werkwijze, vertelt wijkverpleegkundige Marleen Oostra van zorgorganisatie Opella in Ede. “De mensen die wij verzorgen krijgen één contactpersoon, een zogeheten zorgarrangeur. Dat kan de wijkverpleegkundige zijn of een casemanager dementie. Diegene kan zelf indiceren en zaken snel regelen”.

Groot voordeel van deze werkwijze is dat de zorgarrangeur heel goed de weg weet in het ingewikkelde zorglandschap. En dat is hard nodig, blijkt uit onderzoek van het Opiniepanel van de actualiteitenrubriek EenVandaag van Avro-Tros. Zo ervaart ruim de helft problemen bij het aanvragen van ouderenzorg.

Aan het onderzoek, gehouden in de periode 21 tot 27 juni 2023, deden 1.900 mensen mee die voor een thuiswonende oudere in hun omgeving, zoals een ouder, partner of buur, zorg aanvroegen. Het gaat dan bijvoorbeeld om huishoudelijke hulp, wijkverpleging, hulpmiddelen zoals een rolstoel, of het aanvragen van een plek in een verpleeghuis.
Bij 38 procent verloopt het goed, maar de meesten ervaren problemen. Gevolg is dat de aanvragers gefrustreerd raken. En dat ouderen niet de zorg krijgen die ze nodig hebben.

Vijf of  meer verschillende instanties

Mantelzorgers beginnen hun aanvraag voor een oudere meestal bij de huisarts of hun gemeente. Daarna komen andere instanties in beeld, zoals de thuiszorg of de zorgverzekeraar. Een kwart (27 procent) klopt bij maximaal drie loketten aan. Maar een grotere groep (45 procent) krijgt met vijf of meer verschillende instanties te maken.

De helft (53 procent) vindt het traject van de zorgaanvraag moeilijk. Deelnemers spreken over ‘gigantische bureaucratie’, ‘tientallen formulieren’ en ‘een wildgroei aan regels’.

Veel aanvragers voelen zich niet serieus genomen. Iemand schrijft daarover: “Je wordt van het kastje naar de muur gestuurd met totaal verkeerde informatie. Het grote probleem is dat medewerkers denken vanuit regelgeving die ze zelf onvoldoende kennen. Ze vragen niet: ‘Wat heb je nodig?’ of ‘Waar loop je tegenaan?’, maar ze stellen allerlei onzinnige vragen vanuit hun checklist”.
Ondervraagden hebben de indruk dat hun hulpvraag bewust lager wordt ingeschat en ze het probleem zelf moeten oplossen.

Slechte communicatie

Twee derde (64 procent) is ontevreden over de manier waarop de verschillende instanties onderling met elkaar communiceren. Veel deelnemers klagen erover dat ze steeds opnieuw hun ver,haal moeten doen en dat instanties elkaar tegenspreken. Ze hebben de indruk dat niemand zich eigenaar van het probleem voelt. “Terwijl ik doorgestuurd werd door de gemeente en ze het hele dossier kenden van mijn vader, wisten ze bij de thuiszorg nergens van”.

Sommigen merken op dat zij de regels zelf inmiddels beter kennen dan de medewerkers van de verschillende loketten waar ze aankloppen.

Verder lezen over het onderzoek: Ruim de helft ervaart problemen bij het aanvragen van ouderenzorg: ‘Oerwoud aan regels’, door Petra Klapwijk, EenVandaag Avro-Tros, 15 juli 2023: https://eenvandaag.avrotros.nl

De ouderenzorg een doolhof? In gemeente Ede regelen ze het anders: ‘Ik weet precies wie ik moet bellen’ door Barbara van Gool, Caroline van den Heuvel, EenVandaag Avro-Tros, 15 juli 2023: https://eenvandaag.avrotros.nl

Hieronder video-uitzending De ouderenzorg een doolhof? In gemeente Ede regelen ze het anders, EenVandaag, 15 juli 2023

Afbeelding  helemaal bovenaan videofragment uitzending De ouderenzorg een doolhof?