Een vriend van mij, werkzaam in het onderwijs, vertelt altijd in geuren en kleuren wat hij allemaal meemaakt op de school waar hij lesgeeft. Vorige week had hij het over een cursus die hij en zijn collega’s moeten volgen. Het betreft een cursus ter verbetering van de efficiëntie in het onderwijs. Mijn vriend is een ervaren man van begin vijftig en doet zijn werk goed. Hij houdt van zijn vak, is betrokken en helpt menig scholier in moeilijkheden. Het klaar staan voor het geven van adviezen en aanbevelingen gebeurt niet alleen op ouderavonden. Daarnaast doet hij nog veel extra’s, ongevraagd en met hart en ziel.

Maar dan die cursus, in etappes verdeeld over het schooljaar en elders in het land in een hotel gegeven op twee achtereenvolgende dagen. Mijn vriend vindt die cursussen maar niets. Hij vindt ze zelfs zinloos en voegt er aan toe dat ze veel geld kosten. Hij hoeft het cursusgeld niet zelf te betalen, dat doet de school.

Ik heb mijn vriend uitgenodigd eens een aantal weken een dagboek bij te houden en op te schrijven wat er op school gebeurt, met zijn eigen daaraan gekoppelde gedachten, reacties en commentaren. Zo krijg je een overzicht van wat overbodig, storend en absurd is, of juist wel nodig in je vak.

Ik hoop dat hij gehoor geeft aan mijn verzoek en uit het dagboek een verhaal destilleert om aan ons te vertellen.

Het verhaal hoeft niet persé op papier te worden geschreven. Het kan ook op een videofilmpje verteld worden. In drie of vier minuten kun je op een filmpje je verhaal al kwijt.

Voelt u zich aangesproken? Doe uw verhaal over wat u meemaakt!

De website van de stichting Beroepseer is een marktplein waar mensen bij elkaar komen om van gedachten te wisselen en ideeën aan elkaar door te geven.

Het is een plek voor uw verhaal.