De rebel
De rebel!
Pleidooi voor een kritische noot.
Ook bij de politie zijn volgers en dwarsliggers. Over die laatste groep wil ik het hebben.
Leidinggevenden en collega’s zijn ze liever kwijt dan rijk, deze rebellen. Ze worden als zeurpieten en ruziezoekers bestempeld, want ze zijn lastig en zorgen voor onrust. Liggen ze dwars, of zorgen ze voor creativiteit en vernieuwing?
Rebellen verzetten zich tegen opinies van de gevestigde orde binnen een organisatie of daarbuiten. Ze zijn lastig, dat klopt, maar vaak zijn ze een inspiratiebron voor anderen. Ze zetten mensen aan het denken. Het zijn klokkenluiders, mensen die bepaalde toestanden aan de kaak stellen. Het zijn zelfbewuste, niet verlegen en sociaal bewogen mensen, ze hebben lak aan wat anderen van ze denken.
De politiewereld is een domein dat bij uitstek samenhangt van autoriteit. De tijd dat “die weten het beter” gold, is voorbij. Ooit voegde ik me ook altijd naar de leiding. Ik voelde regelmatig een drang om positieve kritiek te geven, maar hield me in. Dat voelde niet goed, ik had direct moeten zeggen wat ik ervan vond. Ik had iets op mijn lever en dat belastte mij. Ik rebelleerde toen stilzwijgend.
Rebellen maken mensen wakker en durven te verwoorden wat velen denken. Het zijn geen onbesuisde avonturiers, maar zelfbewuste, sociaal bewogen mensen, die de waarheid boven de mogelijke gevolgen durven plaatsen. Wat een ander daar ook van denkt.
De tegengestelde mensen laten zich leiden door zelfbehoud en angst. Zij verschuilen zich achter de rug van anderen of achter regeltjes en wetten. Rebellen daarentegen zijn eigenzinnig en doelgericht. Zij zorgen voor vernieuwing en creëren ruimte voor ontmoeting, nieuwe inzichten en vernieuwing. Er ontstaat een breed draagvlak onder de werknemers indien er vooraf uitgebreid gepraat wordt met de mensen en zij de kans krijgen om hun woede, teleurstelling of afwijkende visie onder woorden te laten brengen. Een goede leider is blij met de kans te leren wat er onder zijn of haar mensen leeft.
Dus… als ik me fris van de lever provocerend uitlaat en zelfs geniet van de consternatie, die mogelijk ontstaat, is dat niet om tegen schenen te schoppen maar om ruimte te scheppen voor dialoog. De politiewereld is me dierbaar en ik wil bijdragen aan optimalisering van het apparaat. Stap voor stap, bedachtzaam en positief, want niet iedereen begroet een rebel met gejuich. Ook bij de politie niet.
Jacques Smeets