Hester IJsseling (1967) is groepsleerkracht, (edu-)blogger en doctor in de wijsbegeerte. Ze werkt sinds 2003 in het primair onderwijs; 2010 startte zij met Hans Bolten Het Socratisch Lokaal, waar  leerkrachten worden uitgenodigd tot reflectie op hun onderwijservaringen en beroepsopvattingen met behulp van socratische gespreksvoering.  Per 1 mei 2017 is IJsseling projectleider ‘Professionaliseren met hart & ziel’ aan de Thomas More Hogeschool in Rotterdam.

Volgens IJsseling gaat het (primair) onderwijs gebukt onder een overdaad aan beleidsmakers en extern adviseurs en een tekort aan wakkere, zelfbewuste leerkrachten:
“Leerkrachten leggen de verantwoordelijkheid voor het onderwijs te vaak bij de beleidsmakers. Ze zouden de regie weer naar zich toe moeten trekken. Ze laten zich afleiden door de vraag: Voldoe ik aan de eisen die het beleid stelt? Terwijl de enige vraag die ertoe doet is: Wat is goed onderwijs? Waarmee doe ik recht aan de leerlingen?”

Veel bestuurders en beleidsmakers hebben geen zicht op wat er gebeurt in de klas. Ze nemen op basis van bepaalde aannames vaak beslissingen die niet ten goede komen aan de kwaliteit van het onderwijs. Het is de verantwoordelijkheid van de vakmensen om de beleidsmakers duidelijk te maken wanneer een vakinhoudelijke risicogrens wordt overschreden. Veel leerkrachten in het basisonderwijs lijken zich nauwelijks bewust te zijn van deze verantwoordelijkheid:
“Ik wil hen de ogen openen voor de praktische wijsheid die ze in zich dragen, en hen ervan doordringen dat zij de hoeders van het onderwijs zijn”.

IJsseling ontwikkelt initiatieven om leerkrachten bewust te maken van hun praktische wijsheid, en hen te bewegen tot het nemen van verantwoordelijkheid voor hun vak. Alain de Botton legt in een film uit hoe Socrates daarbij tot inspiratie kan dienen.
Klik hier om de film te zien.