Skip to main content

Vastzitten in regels. Het kan wel twintig jaar duren

twintig jaar vast in regels kafkabrigade2Arjan Widlak, directeur van de Kafkabrigade, heeft een verhaal geschreven in zes delen over het vastzitten in regels. Fouten in registraties verspreiden zich door gegevensuitwisseling als een olievlek over (overheids)organisaties, correctie van de gevolgen echter niet. Vaak is ook niet te overzien welke gevolgen een verkeerde registratie heeft bij andere overheden.

Omdat dit sneeuwbaleffect voorkomt bij zowel fouten van overheden, van burgers, complexe situaties, (identiteits)fraude als uitschrijvingen, worden honderdduizenden mensen getroffen met vaak grote administratieve en financiële problemen. De casus Saskia maakt dit probleem concreet.

Het verhaal verschijnt op de site Platform Overheid:

1. Saskia zit bijna 20 jaar vast in de bureaucratie.: hoe kwam het zo?
2. Lerende organisaties?
3. Schadevergoeding en in de schulden.
4. De rol van ICT.
5. Waarom staat de burger niet centraal?
6. Wat doen we eraan?

Op 20 februari verscheen het eerste deel: Saskia zit bijna 20 jaar vast in de bureaucratie. Klik hier voor verder lezen op Platform Overheid: https://platformoverheid.nl/artikel/vast-in-regels/

De Kafkabrigade spoort overbodige en disfunctionele bureaucratie op, onderzoekt problemen en helpt overheidsorganisaties met het inrichten van hun organisatie rondom publieke waarden.

De Digitale Kooi – (on)behoorlijk bestuur door informatiearchitectuur, door Rik Peeters en Arjan Widlak, Boom Bestuurskunde, februari 2018: https://www.researchgate.net

U P D A T E

The digital cage: Administrative exclusion through information architecture – The case of the Dutch civil registry’s master data management system, door Rik Peeters en Arjan Widlak, Government Information Quarterly, Volume 35, Issue 2, April 2018, Pages 175-183.
Voor downloaden in PDF ga naar: www.researchgate.net


Computers discussiëren niet

Het verhaal Computers don’t argue van de Canadees-Amerikaanse schrijver Gordon R. Dickson (1850-1894) werd voor het eerst gepubliceerd in het Amerikaanse science-fictionmagazine Analog van september 1965. Een Nederlandse vertaling verscheen voor het eerst in het tijdschrift Bres-Planète van juni 1968: Computers discussiëren niet. Jaren later zond de KRO een hoorspel naar het verhaal uit, op dinsdag 15 oktober 1974 van 22.30 tot 23.00 uur in het programma Theater. De vertaler en regisseur was Léon Povel.

Het verhaal gaat over ons lot als computers de baas worden en begint met een waarschuwing. Mr. Walter A Child ontvangt van zijn boekenclub een onbruikbaar boek en stuurt het onbetaald terug. Het gevolg: hij  zou best weleens in de dodencel terecht kunnen komen. Dat is de verbijsterende slotsom waartoe de auteur komt als hij zijn fantasie laat gaan over het onderwerp “Nog een paar jaartjes en letterlijk alles gaat per computer”. Dankzij de computers die ook fouten kunnen maken wordt Mr. Child het “kind van de rekening”. Zijn naam wordt verhaspeld en hij moet $ 15.66 betalen, maar een computer hapert en maakt er § 1566 van en dat is een wetsartikel over kidnapping. Mr. Child kan schrijven wat hij wil, de computers werken door via dwangbevelen, arrestatie en veroordeling en maken zelfs het ingrijpen van de hoogste autoriteit in het land onmogelijk door een gecomputeriseerde bureaucratie, waartegen al helemaal niemand meer is opgewassen.
Klik hieronder op afbeelding voor lezen Computers don’t argue.

computers dont argue gordon r dickson2