In Het Financieele Dagblad vertelt Liesbeth Huyzer aan René Bogaarts in een interview dat het een verrijking is de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken: “Als je vanuit een ander perspectief naar dingen kijkt, zijn ze niet meer hetzelfde als voorheen, niet meer zo zwart-wit. Die instelling is altijd de leidraad in mijn leven en mijn werk geweest. Zo kijken maakt dingen kleurrijker, mooier, maar helaas ook ingewikkelder dan we soms graag zouden willen”.

Huyzer werd in 2013 benoemd tot chef van de grote politie-eenheid Noord-Holland, de regio van Texel tot Nieuw-Vennep, behalve Amsterdam en het Gooi. Het is een belangrijke post in de politiewereld. Dat is opvallend, omdat Huyzer daar pas tien jaar terug als zij-instromer is beland. De juriste begon haar loopbaan bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedsel en werd in 1998 hoofd Bestuurlijke en Juridische Zaken van de directie Politie op het ministerie van Binnenlandse Zaken: “Toen ik na twee jaar plaatsvervangend directeur Politie werd, kwam ik pas echt nauw met de politie en de korpsleidingen in contact. Er werd me al snel gevraagd of ik niet toe wilde treden, wat ongebruikelijk is omdat het ministerie toch een beetje als ‘de vijand’ werd gezien. Ik zei nee, want ik wist wel veel van beleid maar ik was niet opgeleid om zo’n organisatie operationeel aan te sturen. Pas toen Bernard Welten, toen korpschef van Amsterdam-Amstelland, me vroeg het korps te helpen op een andere manier om te gaan met de buitenwereld en het ministerie heb ik ja gezegd. Dáár lag mijn ervaring”.

Op de vraag wanneer ze heeft geleerd vanuit verschillend perspectief naar dingen te kijken, kan ze geen antwoord geven: “Ik heb het altijd gehad. Ik ben opgegroeid in een gereformeerd milieu, waar oordelen flink aan de orde waren. De veelbesproken vraag of iemand goed of slecht was, draaide er altijd op uit dat de goeden gereformeerd waren. Daar maakte ik me boos over. We woonden in Breda en veel van mijn vriendjes en vriendinnetjes waren katholiek. Ik zette me af tegen regels. Als A plus B altijd C was, durfde ik te veronderstellen dat er ook wel andere variaties waren. Thuis heb ik me er altijd tegen verzet dat ik meisjes-dingen moest doen, ik wilde ook best de auto wassen zoals mijn broertjes. Regels volgen alleen omdat iemand zegt dat het moet, daar heb ik moeite mee. Ik heb sterk de neiging te vragen waarom we iets doen. Zo kennen ze me ook op mijn werk”.

Het interview vindt plaats op de dag dat bekend wordt dat een agent uit haar eenheid zich voor de rechter moet verantwoorden voor poging tot doodslag na een schietincident in Haarlem eerder dit jaar. Die vervolging hakt er diep in bij de politie, en ook Huyzer laat haar frustratie merken: “Ik kan me weleens opwinden over de ongenuanceerdheid waarmee over het optreden van de politie wordt gesproken. Je werkt met een wapen en je moet vaak in een split second beslissen of je moet schieten. Achteraf is het makkelijk praten, maar die collega stónd daar. Ziet de samenleving wel wat wij doen?”

Lees het hele interview: ‘Een ander perspectief maakt dingen mooier, en ingewikkelder’, door René Bogaarts, Financieele Dagblad, 2 augustus 2015: http://fd.nl