Ook in het onderwijs slaat de terreur van het tijdschrijven en productiedenken nu toe. Het laatste stukje publieke sector dat nog niet de helft van de tijd bezig is met registratie en controleformulieren afvinken, is nu ook aan de beurt.

“De Onderwijsraad vindt dat de leraar geen besef heeft van doelmatig onderwijs. Daarom moet de docent maar eens precies gaan opschrijven waar hij zijn tijd aan besteedt. De Raad definieert het begrip doelmatigheid als volgt: met dezelfde middelen meer bereiken. We moeten namelijk bezuinigen. Ook verwacht men een groot lerarentekort. In plaats van goed te kijken naar de werkdruk en de werkomstandigheden in het onderwijs, krijgt de leraar er een nutteloze taak bij.

Nu heeft elke school al een taakbeleid waarin de werkzaamheden van de leraren nauwkeurig omschreven staan. Ook extra activiteiten worden op basis van dit systeem beloond.
Waarom wil de Onderwijsraad die leraren nog lastig vallen met tijdschrijven? De leraar zou nu toch met rust gelaten worden (Commissie-Dijsselbloem) en zijn autonomie weer terugkrijgen (Rapport-Rinnooy Kan)?”

(Bron: De Volkskrant, 14-11-2009).