“Ik merk nu in gesprekken met de jongere collega’s dat men denkt dat veel zaken die belemmerend werken op je functioneren, ‘normaal’ zijn“, schrijft Armand Girbes in zijn artikel op Arts en Auto over hoe artsen zich voortdurend beetje bij beetje laten koeioneren:

“In de afgelopen dertig jaar is het voor artsen en medisch specialisten steeds lastiger geworden om hun vak uit te oefenen. De route om medisch specialist te worden is lang en intensief: na een VWO-diploma volgen 6-7 jaar universitaire studie, inclusief 2 jaar vrijwel gratis werken in een ziekenhuis als coassistent. Daarna volgt een 5-6 jaar durende specialisatie met lange werktijden die in je vrije tijd verdergaan. Vaak is deze periode verlengd met bijna 4 jaar als ANIOS en een promotietraject van 3-4 jaar vóór de specialisatie, en 1-3 jaar als fellow en/of chef de clinique ná de opleiding. Chef de clinique klinkt mooi in het Frans, maar hier betekent het een medisch specialist die voor minder salaris méér diensten draait in de hoop later toegelaten te worden tot ‘de maatschap’. Cheffen heet het in vakjargon.

En na al die jaren van opleiding en opoffering, word je gecontroleerd en gecorrigeerd door mensen met veel minder medische kennis en ervaring, werkend vanaf een bureau met computerscherm in een mooi gebouw van de zorgverzekeraar. Als je nu van een andere planeet met intelligente levensvormen zou komen en dit zou zien, zou je denken: hoe is dit mogelijk?”

Opkomen voor je vak

Het is inderdaad niet normaal. Girbes vindt dat jonge zorgprofessionals wat meer zouden mogen opkomen voor hun vak en terugpakken wat vorige generaties zich hebben laten afpakken.

Het is en blijft niet normaal dat “allerlei artsenverklaringen worden ingevuld, dat je eerst toestemming vraagt aan de zorgverzekeraar of een behandeling mag, dat zorgverzekeraars bepalen welke medicijnen patiënten krijgen, dat zorgverzekeraars bepalen dat je patiënten die goed zijn ingesteld omgezet moeten worden naar andere medicatie door een nieuw louter financieel gedreven inkoopbeleid van de zorgverzekeraars, dat er een tekort is aan beschikbaarheid van medicijnen, mede een gevolg van het inkoopbeleid van zorgverzekeraars, dat jouw ziekenhuis dure consultants inhuurt om ‘een diploma’ van een Amerikaans instituut te krijgen en jij daarvoor door allerlei hoepels moet springen”.

Girbes besluit zijn artikel met een wake-up call: ”Het is tijd voor verzet tegen datgene wat helemaal niet in het belang is van onze raison d’être: de patiënt. Artsenorganisaties moeten dit zich aantrekken. Het gaat immers ook om werkplezier, risico op burn-out en de aantrekkelijkheid van het vak”.

Lees het hele artikel van Armand Girbes Hoe artsen zich voortdurend beetje bij beetje laten koeioneren, Arts en Auto, 6 juni 2024: www.artsenauto.nl/hoe-artsen-zich-voortdurend-beetje-bij-beetje-laten-koeioneren/

Armand Girbes is hoogleraar intensieve geneeskunde en klinisch farmacoloog

Arts en Auto is het tijdschrift en het verenigingsplatform van de beroepsvereniging voor zorgprofessionals VvAA.

100 jaar VvAA – ‘Leve de zorgprofessional’

Vereniging VvAA bestaat in juni 2024 honderd jaar. Een jaar waarin de vereniging de schijnwerpers richt op de leden; op al die zorgprofessionals die dag in dag uit werken aan het verlenen van goede gezondheidszorg
Op vrijdag 21 juni 2024 wordt het honderdjarig bestaan in Utrecht gevierd met het jubileumcongres Leve de zorgprofessional. Aanvang 10.00 uur in de Werkspoorkathedaal.
Programma, aanmelden en meer info op VvAA: www.vvaa.nl/over-vvaa/100-jaar-vvaa/jubileumcongres

Terugblik 100 jaar VvAA: oprichting en verder zonder dokterskoets, VvAA, 4 oktober 2024: www.vvaa.nl/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/eerste-terugblik-100-jaar-vvaa