Een rechter moet onpartijdig zijn, maar de rechter is ook een mens. Dat betekent dat zij als mens persoonlijke opvattingen hebben en, als deel van de maatschappij, niet immuun zijn voor (voor)oordelen en maatschappelijke patronen. Tegelijk heeft het ook voordelen: als mens is de rechter in staat de menselijkheid in partijen te herkennen, en hen niet gelijk te stellen aan hun daden. Hoe gaan rechters om met de mogelijke rol van persoonlijke opvattingen in hun besluitvormingsproces? En wat verwacht de maatschappij van hen?
Een gesprek met rechters, advocaten en onderzoekers.

Met

Elke Olthuis, universitair docent aan de Universiteit van Amsterdam, heeft in haar proefschrift de mogelijke rol van persoonlijke opvattingen in het besluitvormingsproces van rechters onderzocht vanuit rechtstheoretisch en sociaalpsychologisch perspectief. In haar onderzoek richtte zij zich op de vraag hoe persoonlijke opvattingen zich verhouden tot onpartijdigheid. Haar resultaten verkreeg zij uit zowel interviews met rechters als uit een experimentele setting.

Mr. Ilse Verstraeten-Jochemsen is strafrechter. Op dit moment is zij  werkzaam als teamvoorzitter bij de Rechtbank Amsterdam. Daarnaast heeft zij onderwijs gegeven aan rechters in opleiding, bijvoorbeeld de cursus ‘oordelen met vooroordelen’.