Chapeau!

Er is een uitstekend wetenschappelijk artikel verschenen, geschreven door Fred Leffers en Thijs Emons van de actiegroep ‘De GGZ laat zich horen’. Er wordt op zeer heldere wijze uiteengezet hoe de ‘toestand’ zo heeft kunnen worden als die is.
Wat ik het goede aan het artikel vind is dat de schuldvraag als niet relevant wordt aangemerkt. Er is een gezamenlijke verantwoordelijkheid omdat iedere betrokken partij zijn eigen steken heeft laten vallen. Net zo goed als het nu de gezamenlijke verantwoordelijkheid is om tot een oplossing te gaan komen en te gaan zorgen dat de GGZ uit de misère komt. Benadrukt wordt het belang van een herkenning van feiten, die dan vervolgens door alle betrokken partijen ook als zodanig erkend gaan worden. Want dan komt er pas echt en waarachtig ruimte voor het zoeken naar een oplossing, anders blijft het water naar de zee dragen.
Vervolgens wordt een gedegen stappenplan geschetst van hoe het proces naar een oplossing zou kunnen verlopen. Petje af.. oftewel, chapeau…
Zie voor artikel www.deggzlaatzichhoren.nl

Het echec van de marktwerking

En is dat niet het hele mooie van het hele gegeven van de teloorgang van beroepseer, dat er zulke kanjers tevoorschijn komen, voorvechters van goede zaken, waarvan je helemaal niet wist dat Nederland ze had, dat er een site is als Beroepseer, een boek als Beroepstrots, bestuurders die tegen de stroom in durven gaan, dat er een actiegroep is als De GGZ-laat-zich-horen…
De kredietcrisis ten spijt, of waarschijnlijk juist dankzij de crisis, we leven in een spannende tijd, er gebeurt tenminste iets, Nederland is wakker aan het worden, leuk!