Boudewijn Zwart is een veelzijdig beiaardier. Hij componeert, ontwerpt en speelt, behalve beiaard ook orgel en piano. Tien jaar geleden ontwierp hij een reizende beiaard van vijftig klokken, die zowel binnen als buiten te bespelen is, en gaf hij advies voor het eerste glazen carillon in de Zingende Toren in Leidsche Rijn. Met Henri Groen richtte hij in 2002 het Carillon Instituut Nederland op, een hogere beiaardiers-opleiding in Dordrecht. In 1990 won hij alle categorieën van de driejaarlijkse Internationale Beiaardwedstrijd ‘Koningin Fabiola’ in Mechelen, België.

Zwart is stadsbeiaardier van Dordrecht waar hij in de Grote Kerk op een zaterdagmiddag in april 2013 vertelt over zijn beroep. Hij speelt ook in andere steden, Gouda, Amsterdam en Schoonhoven bijvoorbeeld. We maken kennis met een bevlogen musicus, met een wat de Fransen noemen “vrai artiste”.
Dichters en componisten hebben zich laten inspireren door klokken. Een schreef dat de beiaard soms even de stem van het Al laat horen,  een ander had het over het mysterieuze huwelijk van brons met de ruimte of uit de hemel vallende toonladders. Het klokkengieten zelf is ook meer dan eens bezongen. Schiller schreef zijn Lied von der Glocke, waarin hij de vorming van een mens vergeleek met het gieten van een klok.