De discussie omtrent het lerarenregister lijkt geen einde te kennen en laait af en toe weer op. Patrick Woudstra zet op het Onderwijzerblog een en ander nog eens op een rijtje. Woudstra is leraar in het MBO en was van 2008 tot 2016 opeenvolgend kaderlid en sectorbestuurder bij de Algemene Onderwijsbond (AOb). De gang van zaken omtrent het lerarenregister heeft er onder meer toe geleid dat hij zijn lidmaatschap heeft opgezegd.
Woudstra begint zijn blog met de vraag: Hoe kan het dat een register waar leraren, de Raad van State, de Onderwijsraad, het Bureau ICT Toetsing, de PO-Raad, de VO-Raad en de MBO-Raad op tegen zijn, toch doorgang vindt? Niemand wil het en toch gebeurt het, lijkt het wel.

In vier punten legt Woudstra uitgebreid uit wat er volgens hem schort aan het lerarenregister:

1. Van bovenaf opgelegd of van de beroepsgroep?
2. Doel van het lerarenregister
3. Gevolgen van niet (her)registreren en criteria
4. Het lerarentekort

De Raad van State bracht een advies uit over het wetsvoorstel tot invoering van een lerarenregister dat op 25 april 2016 bij de Tweede Kamer werd ingediend. De Raad van State achtte “de invoering van een verplicht lerarenregister onder de huidige omstandigheden echter prematuur”. De Raad adviseerde eerst de problemen in het onderwijs aan te pakken voordat er maar aan een register gedacht moest worden.

Per 1 augustus 2017 krijgt het nieuwe lerarenregister een wettelijke basis. Zie Wet Beroep Leraar en Lerarenregister: https://beroepseer.nl

Lees de blog van Patrick Woudstra: Het Lerarenregister: niet leren maar registreren staat centraal, Onderwijzerblog, 27 juli 2017: https://onderwijzerblog.wordpress.com